WIJZIJNVERBIJSTERD IS EVEN STIL

Soms staat de tijd even stil en ben je naast verbijsterd ook sprakeloos, verdrietig, boos, opstandig en wordt alles wat we doen opeens volstrekt onbelangrijk.

Vandaag, vrijdag 29 april, wordt het zoontje van een van onze collega's begraven. Hij is, tweeënhalf jaar oud, deze week plotseling en volstrekt onverwacht overleden.

Het is onvoorstelbaar en niet te bevatten wat zijn ouders, zijn zusje en grootouders moeten doormaken; het verdriet is immens.

Uit respect voor de kleine en zijn ouders zullen wij ons tot maandag niet opwinden over bezuinigingen, politici en andere zaken. Dat voelen we ook zo; dit relativeert alles op dit moment, en de stilte en de verbijstering overheersen.

De tijd staat even stil, en wij zijn even stil.

Op de koffie

Helaas, we nemen onze woorden terug en dus ook onze dank. Helemaal niet dankzij, maar slechts ondanks.
Dacht eerst het weldenkende deel van Nederland dat wel verstand heeft van onderwijszaken, dat we het jaar respijt te danken hebben aan een fijn-christelijk deal door de SGP, blijken zij helemaal niet met de eer te hoeven strijken: ze hebben namelijk helemaal niets afgesproken of ingeruild.
Althans, zo beweerde eergisteren tijdens het debat over Passend onderwijs SGP-Kamerlid Elbert Dijkgraaf . Er was volgens hem op geen enkele manier politiek gevoerd in "de achterkamertjes".

Terwijl iedereen in Nederland er van overtuigd was dat het uitstel van de verruiming van de zondagsopening en het wettelijk even door de vingers zien van het feit, dat vrouwen bij de SGP blijkbaar niet voldoende capaciteiten hebben om officieel en gekozen mee te praten namens de partij (passief kiesrecht), wisselgeld was, bleek dit alles slechts te berusten op toeval. Of Goddelijke voorzienigheid of predestinatie zo u wilt.

Nu zijn wij van wijzijnverbijsterd echt goed van vertrouwen (soms zelfs te goed) maar wanneer dan in dezelfde plenaire vergadering eerder nog zo'n toevallig gezellig onderonsje aan het bod is geweest, waar ook al helemaal niks is afgesproken of ingeruild, dan worden wij helaas door enige twijfel overvallen. Zou het nu echt zo zijn dat Mark voortdurend kopjes koffie drinkt met Zeeuwse babbelaars en Staphorster koek in ruil voor wat praatjes voor de vaak? Of worden wij hier met zijn allen enorm voor het lapje gehouden? Zegt u het maar: toeval of voorbeschikt, koffiekamer of achterkamertjes?

Hoe het ook zij, duidelijk is dat Mark met heel veel halve waarheden te eindstreep tracht te halen. Maxime doet alsof zijn neus bloedt, het zal zijn tijd wel duren en Geert draait voor de zevende maal zijn eigen standpunten nog eens rond, geen PVV-meeuw of -haan die er naar kraait. En zo wordt op geraffineerde wijze de neo-liberale agenda doorgedrukt die uiteindelijk de meest zwakkeren in de kou laat staan. Met name de kinderen van nu, met of zonder beperking, hoogbegaafd of zeer moeilijk lerend, lichamelijk of geestelijk gehandicapt, op de koffie bij Rutte I.

Laten we hopen dat het uiteindelijk alleen maar oploskoffie blijkt.

Ouders (II)

De Ombudsman is een onderzoek gestart naar de positie van ouders in het onderwijs. Ouders van kinderen die extra hulp nodig hebben op scholen in het basis- of voortgezet onderwijs worden uitgenodigd om deel te nemen aan een enquête.

Opvallend is dat de medewerkers van De Ombudsman wel heel goed weten waar zij het over hebben. "Het wetsvoorstel Passend Onderwijs staat nog voor de zomer op de agenda van de Tweede Kamer. Met de komst van Passend Onderwijs verandert er veel. Dit geldt vermoedelijk ook voor de positie van ouders en het recht op inspraak. De uitkomst van de enquête levert een bijdrage aan het formuleren van aanbevelingen in het kader van het Passend Onderwijs".

Ton en Kathleen zullen wel verbaasd opkijken: Passend onderwijs is volgens hen, en natuurlijk ook tante Marja, namelijk allang op een debacle uitgelopen! Ja, inderdaad, vóórdat het dus ingevoerd is.
We hebben het hier al keer op keer rustig uitgelegd, maar de gedoogcoalitie plus blijft maar roepen om stelselwijzigingen en bezuinigingen op een mislukt stelsel.

Enfin, gelukkig is De Ombudsman een organisatie die wel rustig nadenkt voordat ze wat zegt. Vooral ook omdat juist de ouders buitenspel worden gezet met de nieuwe plannen is het van een groot belang dat juist zij zich laten horen. Klik hier voor de enquête.

Ouders (I) (door de VERBIJSTERDE BAAS)

We hebben in het onderwijs te maken met onze "klanten". Althans, dat willen onze neo-liberale vrinden van de VVD ons doen geloven. We moeten de school zien als een bedrijf; je moet er bedrijfsmatig naar kijken en het ook zo aanpakken. Dan krijg je als vanzelfsprekend te maken met marktwerking en concurrentie, en dat is goed voor de kwaliteit. Volgens onze vrinden dan.
Waarschijnlijk heb je dan ook te maken met winst en verlies, met marges en met advertentie-mogelijkheden in de lokale pers.

Nou, wij niet. Voor ons is onderwijs nog steeds een basisbehoefte en basisrecht van ieder kind. Alle ouders hebben dan op hun beurt ook nog eens het recht om de beste school voor hun kind te zoeken.

Concurrentie? We hebben het liever over conculega's. Alle scholen willen immers hetzelfde: goed onderwijs, dat passend is voor ieder kind.

We hebben te maken met ouders die uitermate betrokken zijn bij het onderwijs van hun kind. Daarbij zijn die ouders echt niet gek en houden bij wat er gebeurt in de school, in de groep van hun kind en ook in het politieke spectrum.
Overigens geldt dit niet voor echt alle ouders natuurlijk. Er zijn ook ouders die er gewoon zijn, zeg maar. Die hebben hun kind bij je op school en vinden dat ook verder goed.

Een aantal ouders is echter bezorgd, erg bezorgd. In ons geval hebben die ouders zich verenigd in een ouderinitiatief. Dat ouderinitiatief is bezig met een ongelooflijk ingrijpend project.
In totaal gaan vijftien ouders van "met de billen bloot".
Niet in de letterlijke zin als een soort ludieke actie zoals eerder brandweerlieden, nee, dat wil zelfs de Verbijsterde Baas niet op zijn geweten hebben.

Die vijftien ouders van leerlingen van de St. Mattheusschool voor ZMLK gaan nog veel verder. Zij hebben een zeer persoonlijk verhaal geschreven over zichzelf, hun kind, het onderwijs en de gevolgen van de bezuinigingen. Deze indringende verhalen worden gebundeld in een boekje dat binnenkort zal worden gepresenteerd.

Deze ouders zijn echt niet gek. Ze weten wat er aan de hand is en stellen zich ongelooflijk kwetsbaar op.
Hun gevoelens komen op straat, hun persoonlijke verhalen in de publiciteit.
Dat alles om een vuist te maken tegen de bezuinigingen van Marja en haar trawanten.

Het maakt je als directeur van een school nederig wanneer ouders zo ver willen gaan.

Bijdrage van de VERBIJSTERDE BAAS

Kathleen Ferrier is definitief het spoor bijster

Wij horen juist andere geluiden over die 300 miljoen. Wie spreekt u dan?

“Heel veel mensen, uit het onderwijs zelf maar ook ouders. Er moet echt iets gebeuren, het stelsel voor zorgleerlingen kan zo echt niet door. Ik sprak laatst twee moeders van zorgkinderen. Die zeiden tegen mij: er kan nog veel meer uit dan 300 miljoen.”

Zo eindigt een interview met de woordvoerder passend onderwijs van de Boerenpartij, eeh sorry, het CDA. Wat kraamt deze dame toch nog steeds een ongelooflijke hoeveelheid onzin uit. Ze wordt geinterviewd door de AOB, het interview is HIER te lezen. Maar... als je eraan begint, realiseer je dat het aan elkaar hangt van fantasie, onzin en "ik veeg mijn eigen straatje schoon". Het interview heet: "ja, ik ben van mening veranderd". Ik kan u alvast vertellen: daar is geen donder van waar. Ze is helemaal niet van mening veranderd, alleen is de soep aangebrand en moet er een nieuwe pan op het vuur, soep die een jaar later gegeten moet worden, maar de soep is tegen die tijd nog net zo heet.

Een paar voorbeelden? het is gewoon moeilijk om te kiezen waar je moet beginnen. in iedere zin staat wel iets waarvan wij van wijzijnverbijsterd over de kop gaan.

FERRIER: “Ik ben ontzettend gelukkig met die temporisering. Ik heb op werkbezoeken gezien dat veel mensen niet zozeer problemen hebben met het bedrag van 300 miljoen dat wordt bezuinigd, maar vooral met de vaart waarmee het ging."

Onder welke paddestoel heeft ze gezeten, en heeft ze daar dan vervolgens teveel van gesnoven of zo, oftewel: op welke planeet heeft ze geleefd de afgelopen maanden. IEDEREEN in het onderwijs, alle organisaties, bonden, ouders, personeel, besturen, IEDEREEN heeft aangegeven dat die 300 miljoen NIET bezuinigd konden worden. Een stelselwijziging met deze bezuiniging is NIET haalbaar, en wat zegt zij?

FERRIER: "Ja, ik ben van mening veranderd. Dat komt door wat ik tijdens mijn werkbezoeken gezien heb. Op een werkbezoek in Tilburg heb ik pas nog met alle betrokkenen gesproken. Die zeiden ook: je kan het stelsel beter en efficiënter organiseren, maar dat lukt niet binnen één jaar. En we hebben natuurlijk ook een CDA-partijcongres gehad waarin een meerderheid van de leden een signaal heeft afgegeven. Daar luister ik ook naar.”

Maar we hebben gezien dat de hele CDA-fractie, ook nog na dit congres TEGEN alle moties heeft gestemd die vroegen om temporisering. Wie neem je nou in de maling?

Op de vraag "Uw fractie heeft tot voor kort steeds vastgehouden aan het regeerakkoord. Was dat akkoord op dit punt dan toch niet zo goed doordracht?" antwoordt FERRIER: “Nou, het was goed doordacht wat betreft het bedrag van 300 miljoen. Maar het punt is de vaart waarmee. Dat was toch teveel gevraagd.”
Wat moet je hier nou mee? Soms voelen we ons net Louis van Gaal: "ben ik nou zo slim..."
Ze zegt dat het bedrag WEL goed doordacht was, maar de vaart waarmee niet.

We hebben het toch over hetzelfde? Uitstel van de bezuinigingen, maar de vaart waarmee het passend onderwijs wordt ingevoerd verandert niet.... toch?
Of hebben wij wat gemist?

En als laatste voorbeeld zegt ze nogmaals "Nee, ik hoor van heel veel mensen dat het bedrag van 300 miljoen niet het grote probleem is, maar de vaart waarmee het zou gaan. Daarom houd ik daar gewoon aan vast.”

Welke mensen zijn dat dan? Ton Elias heeft er ook één keer één gevonden die hij steeds aanhaalt op zijn eigen website. Waar zijn die mensen? WIJ hebben ze nog nooit gehoord, en mensen met een beetje verstand zeggen dit dus ook gewoon NIET.
Ook K4 Laat nogmaals duidelijk zien dat ze geen benul heeft wat er leeft en speelt in het onderwijs, ze staat kilometers buiten de realiteit maar heeft het wel voor het zeggen.

We zijn gewoon nog HELEMAAL NIKS opgeschoten met dit uitstel, dat wordt in dit interview even pijnlijk duidelijk.

Als het aan deze "christelijke" politica ligt, rijdt de sneltrein met 300 miljoen bezuiniging nog steeds op ramkoers.

En wij? Wij willen afstel, we zijn HELEMAAL KLAAR met de onzin die wordt uitgekraamd door K4 ferrier

Docenten moeten nee zeggen (Opiniestuk Volkskrant)

"Mijn beroepsgroep moet zeggen hoeveel geld ze nodig heeft om te voldoen aan de opleidingsbehoeften van een modern land. Van specialistische zorg voor kwetsbare leerlingen tot uitdagend onderwijs voor intelligente kinderen. En een goed salaris voor mensen met de bijzondere kwaliteiten die nodig zijn om dat te bieden. Als staatsbanken en multinationals dat niet willen financieren en ook de samenleving niet meer geld overheeft voor het onderwijs, moet mijn beroepsgroep zich beraden op wat ze voor dit geld kan leveren.

Want zowel bezuinigen als nog meer differentiëren, als kinderen met zware gedragsproblemen binnen de deur houden én bouwen aan een onderwijssysteem dat tot de beste van de wereld behoort, is een strijd die je niet kunt winnen. Die strijd gaan wij niet aan."

Annelien Jonkman, docent wiskunde aan Lyceum Sancta Maria te Haarlem, schrijft dit in een uitstekend opniniestuk op de website van de Volkskrant.
Zij richt zich in dit stuk vooral op het voortgezet onderwijs, maar wat ons van wijzijnverbijsterd betreft, geldt wat zij schrijft ook voor het primair onderwijs, speciaal en regulier.
Verschillende aandachtspunten van Jonkman zijn op dit blog de revue al gepasseerd: een kenniseconomie is alleen mogelijk door juist investeringen in het onderwijs, de lesgevenden moeten naar waarde geschat (en bekostigd) worden, enzovoorts.

Lees hier het opiniestuk "77 duizend docenten moeten nee zeggen".

Vragen en dilemma's

Zo nu en dan kijken wij van wijzijnverbijsterd terug naar wat er zich nou eigenlijk de afgelopen periode heeft afgespeeld. Dat is net een achtbaan geweest.

We hebben ons gericht op Ton met de bon ton, op K4 Kathleen, op jongetje Mark en op tante Marja. En om over de PVVD en hun neoliberale prietpraat nog maar te zwijgen. We hebben ons bovendien gericht op de inhoud; op facetten van passend onderwijs en de schandalige kromredeneringen die ten grondslag liggen aan de bezuinigingen op het speciaal onderwijs.

"Het uitstel" wat Marja uit de hoge hoed heeft getoverd lijkt als bijnaam "de boemerang" te gaan krijgen. Door het uitstel wel te realiseren waar het gaat om de bezuinigingen heeft ze dat niet gedaan waar het gaat om de invoering van passend onderwijs.

Je zou het kunnen vergelijken met een jaar uitstel voor het aannemen van het personeel in een nieuw hotel, terwijl dat hotel wel open moet.

Want: de plannen worden gewoon gerealiseerd (we openen hotel 'passend onderwijs' op 1 augustus 2012) Alleen het personeel dat werkt nog bij de concurrent, bij hotel 'expertise' en hotel 'REC'.

Hier ontstaat dus het dilemma. Aan de ene kant iets beslissen, terwijl je eigenlijk niet genoeg hebt nagedacht over de consequenties. Het lijkt een beetje op PSV zeg maar, op paniekvoetbal.

Het debat vanavond heeft een klein beetje duidelijkheid gegeven, maar meer niet. Marja heeft gezegd dat het personeel in hotel 'REC' mag blijven werken, terwijl ze nergens zegt wat er met het nieuwe hotel moet gaan gebeuren.

Vragen dus nog steeds te over: hoe kan je nou passend onderwijs in al zijn facetten in willen voeren terwijl je (paniekvoetbal) een belangrijk kenmerk (overdracht AB) uitstelt.

Dilemma's zijn er naast vragen ook nog genoeg. Personeel blij, want die mogen nog even blijven terwijl, als het aan Marja ligt, de boodschap volgend jaar precies dezelfde is. Fijn vooruitzicht, en fijne motivatie voor al die mensen die weten dat ze 'le pineut' zijn.

Vragen en dilemma's, daar is de politiek goed in. Nu nog antwoorden en oplossingen. In juni komt er een brief, hebben we gehoord. Slim moment, dan zitten we net voor de zomervakantie, en denkt ze dat er niet wordt gereageerd.

En over vragen gesproken: al antwoord gehad op de vragen van Manja Smits?

Kamerdebat verschaft meer duidelijkheid voor AB

Vanavond vond een spoeddebat plaats over het uitstel van de bezuinigingen op Passend onderwijs.

Belangrijkste en meest opvallende punten:

• De bekostiging van AB-ers blijft vooralsnog bij de scholen. Dus gedurende schooljaar 2012-2013 zijn er geen veranderingen voor Ambulante begeleiding. Overdracht (aan samenwerkingsverbanden) en ombuiging vindt pas 1 augustus 2013 plaats. Dit is voor even goed nieuws voor de collega's in de AB die op het punt stonden om in augustus aanstaande hun baan te verliezen.
• Iedere oppositiepartij blijft bij het standpunt dat ook de ombuigingen zelf nog eens goed bekeken moeten worden
• Minister komt in juni met een brief waarin zij een nieuw tijdspad zal vastleggen

Er was nog een interessante discussie over de inbreng van de PO- en de VO-raad tijdens de acties rondom de bezuinigingen. Volgens Harm Beertema (PVV) en eventjes ook Ton Elias (VVD), moesten deze raden zich als uitvoeringsorganen van de minister opstellen en niet als belangenbehartigers van het werkveld. Tussen de regels door was lichtjes het PVV-standpunt ten aanzien van criticasters op de partij (en dus de coalitie) te horen: mond houden en gewoon doen wat er gezegd wordt. Ook begon de heer Beertema wat verongelijkt te wijzen naar het feit dat de raden zich bijna nooit verzetten bij progressievere regeerakkoorden.

Gelukkig was de minister in deze verstandig genoeg om te stellen dat ware besluitvorming gebaat is bij het spel tussen macht en tegenmacht.
Jeroen Dijsselbloem (PvdA) riposteerde gevat dat er voor de raden weinig reden tot protest was bij de progressievere regeringen omdat de plannen toen "ook gewoon een stuk beter [waren]".

Uiteindelijk is met name de duidelijk rondom het eerstgenoemde punt een belangrijke winst van het debat: de ambulante begeleiding is voor een jaar zeker gesteld.
Verder natuurlijk weinig enorme verschuivingen.

Het is nog lang niet gedaan. Later meer hierover.

Het Torentje (achterkamertjes)

Het moet gezegd: ze steken het niet onder stoelen of banken. De gedoogcoalitie plus, bedoel ik. Waar iedere politieke verbinding toch voorzichtig om zou gaan met het al te opzichtig openbaren van motieven en het inleveren van principes om uiteindelijk met een hoop gemarchandeer toch een eigen gelijk te halen, is Rutte I zo transparant (of doorzichtig) mogelijk. En wat een koehandel wordt er gedreven op dit moment. Ongeevenaard.

Liberale beginselen als totale vrijheid en gelijkheid van de vrouw en de neo-liberale 24/7 economie worden even makkelijk ingewisseld om peperdure vliegtuigjes te mogen vouwen en christelijke waarden als naastenliefde en het opkomen voor de zwakkeren worden weer ingewisseld om Maxime maar het genoegen te mogen laten smaken bij koninklijke bezoekjes het glas te mogen heffen.

En onlangs nog het leukste staaltje van achterkamertjespolitiek, u weet wel, die politiek waar Geert een eind aan zou maken. Maar goed, de PVV zou de PVV niet zijn wanneer zij haar zoveelste belofte al weer bij het oud vuil zet. En de inmiddels overbekende onbekenden Henk en Ingrid blijven het allemaal maar goed vinden zolang Geert maar het hooddoekjesstandpunt handhaaft.

Wat is er namelijk gebeurd? Onze Geert had in een leuk een-tweetje met Mark een zekere heer Robesin uitgenodigd in het Torentje, de werkkamer van de premier. "Hè, zult u uitroepen, dat is toch het kamertje van de minister-president, wat heeft Geert daar over te zeggen?". En ook "Robesin, wie is in hemelsnaam meneer Robesin?". Beide heel legitieme vragen natuurlijk.

Om met de laatste te beginnen, meneer Johan Robesin is een Zeeuws Statenlid voor de Partij voor Zeeland, een van de onafhankelijke partijen. Zeker is dat zijn eigen partij niet in de Eerste Kamer komt en dus mag en zal deze meneer op een andere partij stemmen. Eerst was er door alle onafhankelijke partijen een beetje afgesproken om op de partij van Jan Nagel te stemmen, maar deze meneer stemde voorheen VVD en van Mark hebben we geleerd hoe veel de afspraken van een VVD-er waard zijn.
Dus kwam Geert op een lumineus idee om hem te trakteren op koffie met koek in het (achter)kamertje in het Torentje.
En Mark mocht dan ook komen (onduidelijk is overigens waar de CDA is in dit verhaal, blijkbaar niet belangrijk genoeg meer om uitgenodigd te worden?). Samen hebben ze fijn gesproken met deze Zeeuwse babbelaar en deze was aan het eind van het gesprek dan ook helemaal om: Geert en Mark hadden het hem nu goed uitgelegd, "Ik doe het niet. Jammer voor de OSF, maar ik heb er geen vertrouwen in dat die met de hulp van 50Plus verkregen zetel uiteindelijk niet gewoon een tweede zetel voor Nagel zal zijn" (bron: PZC).

Waarom is dit nu zo belangrijk? Welnu, door middel van een getrapt kiesstelsel wordt door de statenleden de Eerste kamer gekozen. voor Rutte I is het nodig dat de gedoogcoalitie de meerderheid in deze Eerste Kamer krijgt omdat ze anders allerlei regels en wetten, en ook bijvoorbeeld de bezuinigingen op Passend onderwijs niet kan doorvoeren. Zoals bekend zijn de Statenverkiezingen minder voorspoedig verlopen voor de gedoogcoalitie en wringen Mark en zijn rebellenclub zich in allerlei bochten om maar een meerderheid te verkrijgen. Eerst bijvoorbeeld door de SGP te paaien met het uitstellen van de beslissing over koopzondagen en ook door een stem tegen voorstellen tot verruiming (waarbij de PVV natuurlijk wederom tegen de eigen principes en beloftes in stemde) en door een mooi staaltje van juridische rookgordijnen het passief vrouwenkiesrecht binnen de SGP nog even niet te verplichten. De gedoogcoalitie plus was hiermee een feit.
Alleen blijft Jan nog steeds een Nagel aan de doodskist van de coalitie en met het gezellig onderonsje met meneer Robesin is dat gevaar nu ook een beetje afgenomen.

Om nu even terug te gaan naar uw eerste vraag, weet u nog, waarom Geert en Mark voor dit partijpolitieke spelletje het (achter)kamertje van de minister-president gebruikten, het kamertje van die minister-president "voor ALLE Nederlanders": hier rezen natuurlijk her en der wat vragen over. PvdA-fractieleider Cohen zei dat Mark de goede gewoonte heeft doorbroken dat een minister-president de functies van premier en van partijleider gescheiden houdt. Dualisme heet zo iets ook wel. Dat is de nette manier van politiek bedrijven.
En wat zei Mark? "Als premier van Nederland heb ik ook de taak een zo breed mogelijk draagvlak te creëren voor dit kabinet".
Dat klinkt plausibel maar is het natuurlijk niet. Wij van wijzijnverbijsterd dragen momenteel de huidige gedoogcoalitie ook niet in ons hart, en velen binnen het onderwijs ook niet vanwege de draconische ideeën ten aanzien van de zwakkeren van onze samenleving. Maar wij hebben onze uitnodiging nog steeds niet ontvangen.
Wij zijn waarschijnlijk dan ook niet welkom in het Torentje. Met ons valt namelijk geen koehandel te drijven. Dat doe je namelijk niet over de ruggen van de zwakkeren.

Debat over Passend onderwijs ...

En of er nog wat gebeurt in de vakantie !!
Vanavond om 19.30 uur – Debat over bezuinigingen op passendonderwijs. Te volgen (zeer waarschijnlijk) op kanaal Politiek 24.

Om te lezen in de vakantie....

Ook al is het voor velen vakantie en voor velen niet, er blijft nog genoeg te lezen en discussie genoeg! Het gaat niet allemaal over Passend onderwijs, alhoewel de link toch vaak snel te leggen valt.
Zo maakte een IBer van een school in Rotterdam ons attent op het onlangs verschenen artikel in 'Opinie' van de Volkskrant met als titel "Doe allemaal je ogen dicht" en met ondertitel "Scholen weten niet meer hoe ze hun contingent adhd’ers rustig op een stoel kunnen houden."
De strekking van het verhaal zou men kunnen samenvatten als "ADHD is een epidemie die (misschien) wel is ontstaan door ons vriendelijk onderwijssysteem dat alle ruimte geeft aan druk en onaangepast gedrag". Genoeg stof tot discussie dus !
Lees het artikel hier

Een ander interessant artikel over Passend onderwijs, geschreven door Suzan Otten-Pablos, is online verschenen bij 'Opinie' op 'Ouders Online'. Lees het artikel van Suzan hier.

Vakantie

In heel Nederland is het momenteel vakantietijd. Veel scholen zijn voor een of twee weken gesloten en ja, mensen in het onderwijs hebben dat dubbel en dwars verdiend.

Ook wij van wijzijnverbijsterd zullen, na drie maanden af en toe dag en nacht aan het werk te zijn geweest voor dit blog, de komende weken een stapje terug doen: op vakantie dus. De Verbijsterde Baas vanzelfsprekend in zijn tweede huis en Aag en Che gewoon in het tuintje thuis.

Natuurlijk blijven wij een vinger aan de pols houden en zo af en toe een bericht plaatsen. Ook zijn bijdragen van anderen van harte welkom, zoals altijd.

Alle collega's wensen wij fijne vakantiedagen en alle ouders vooral succes: bij schoolgaande kinderen slaat de verveling al vrij snel toe is onze ervaring.

En vergeet niet, ook al wordt voor even de frequentie wat lager, wij blijven nog steeds verbijsterd.

Talenten begraven (Nieuwe armen)

"Werken naar vermogen", kent u die al?
Dit is het etiket dat de gedoogcoalitie heeft geplakt op het idee om meer jongeren met een arbeidshandicap of beperking aan het werk te helpen. Een loffelijk streven ware het niet dat er uiteindelijk ook hier natuurlijk gewoon een ordinaire neo-liberale visie ("ieder voor zich"), gepaard gaande aan bezuinigingsdrift aan ten grondslag ligt.
Harde woorden? Jazeker, maar ook met reden. Want wat is het geval, er komt een nieuwe regeling die uiteindelijk mensen met een beperking van twee zijden keihard pakt: een "rechtse hobby" lijkt het wel.

Ten eerste wordt er een huishoudinkomen- en vermogenstoets ingevoerd die er toe leidt dat (jong) gehandicapten op verschillende wijzen worden gekort op hun uitkering (die zij krijgen omdat werkgevers niet uitblinken in enthousiasme om deze mensen aan het werk te helpen).
Voor sommigen betekent dit dat zij volkomen afhankelijk worden van ouders of partner. Op deze wijze zal een groot deel van mijn leerlingen uiteindelijk al de kans ontnomen worden om als zelfstandig burger te kunnen leven in onze maatschappij.
Nu zullen alle VVD'ers en CDA'ers uit de coalitie wel meteen gaan roepen dat dit juist leidt tot een grotere eigen verantwoordelijkheid, "gebruik van talenten" (heer Krom) of "uitdagingen" (mevrouw van Bijsterveldt) maar de praktijk is natuurlijk heel anders.
Want uiteindelijk zijn de gebruikte begrippen niets meer dan eufemismen voor "zoek het zelf maar uit".
De drogredenering dat mensen met een handicap best hun talenten ten volle kunnen gebruiken en met minimale ondersteuning nu voortaan in staat moeten zijn zichzelf te bedruipen omdat ze kunnen werken naar vermogen, kan niet verhullen dat er voor deze mensen gewoonweg te weinig passend werk is.
Deze redenering vinden we maar al te vaak wanneer men het heeft over eigen verantwoordelijkheid: je krijgt geen uitkering want je moet werken. Helaas is er geen werk dus zou je recht moeten hebben op een uitkering maar je krijgt geen uitkering want je moet werken. Snapt u hem?
Dit soort pseudoredenringen zijn er uiteindelijk altijd alleen maar om het principe "ieder voor zich" te huldigen en zo weinig mogelijk bij te dragen aan solidariteit of zorg.
Dit blijkt bijvoorbeeld alleen al uit het feit dat de verschillende reïntegratiemogelijkheden of het creëren van passend werk (sociale werkplaatsen) sterk beperkt gaan worden door Mark en de zijnen.

En voordat opnieuw alle VVD'ers en CDA'ers uit de coalitie weer gaan roepen dat er werk genoeg is en dat er heel veel werkgevers zijn die bereid zijn om veel tijd en geld te besteden aan blijvende begeleiding van mensen met een beperking: misschien kunnen zij als grootste werkgever van het land het goede voorbeeld geven? Het kabinet zegt dat de rijksoverheid “vanaf 2011 het uitgangspunt hanteert dat 1% van alle werkplekken bestemd is voor mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt.”
Dat klinkt mooi, maar hoe zit het met begeleiding, over welke mensen hebben we het en gaat het kabinet ook actief aan de slag om mensen met een beperking aan boord te halen? Roepen over wat zou moeten zijn is aardig maar zet geen zoden aan de dijk.

Nee het is duidelijk: uiteindelijk blijft het doen van een beroep op de eigen verantwoordelijkheid van de burger niets minder dan een goedkope manier om zich als neo-liberale regering te ontslaan van de verantwoordelijkheid van de staat voor de zorg voor de zwakkeren. Diegenen die het schild van de overheid zo hard nodig hebben. U weet wel, waar Mark vóórdat hij stevig in het pluche zat nog zo mooi over vertellen kon.

De CG-Raad waarschuwt dan ook terecht dat dit kabinet Rutte I met het nieuwe Wajongplan een groep nieuwe armen creëert zonder perspectief op een beter leven of betaald werk.
En dan kan staatssecretaris Krom alles recht proberen te praten door te roepen, dat men bij deze coalitie uit wil gaan van de talenten en niet van de beperking, hij vergeet er wel bij te vertellen dat talenten in aanvang ontplooid moeten kunnen worden. Eerst binnen het onderwijs en daarna in de praktijk (bijvoorbeeld begeleide werkvoorziening).
Wanneer deze regering juist deze beide voorwaarden flink uitholt en zelfs in de grond kapot maakt, zullen de meeste jongeren met een arbeidsbeperking uiteindelijk in de kou staan en blijven staan met hun talenten nog in de dop.
Op deze manier doet men juist geen recht aan de talenten maar begraaft men ze.
Heel diep en onbereikbaar zelfs.

Lees hier de waarschuwing van de CG-Raad (Chronisch zieken en Gehandicapten Raad Nederland).

Wat je zegt, dat moet je doen (& Animal Farm)

Wij uit het onderwijs zijn de hele dag bezig met waarden en normen. Dat weten de ambtenaren niet, en de dames en heren politici ook niet, maar dat is natuurlijk wel zo. Op het moment dat een juf zegt:"ik vind dat jij...", dan begint het al.

Er zijn belangrijke kernwaarden die iedere leerkracht dagelijks hanteert. "Eerlijk delen" is er zo een of "Wat je zegt dat moet je doen". Of wat te denken van "Gelijke monniken, gelijke kappen". Dat proberen we de kinderen die aan ons zijn toevertrouwd mee te geven, zodat ze daar in hun latere leven wat aan hebben. En gewoon, omdat een deugdelijke en rechtvaardige samenleving uiteindelijk zulke waarden en normen behoeft.

Geert, Marja, Mark en Ivo die hebben in een andere tijd (toen nog) "Lager onderwijs" genoten. Het zou kunnen dat ze waarde(n)loze juffen en meesters hebben gehad, of ze hebben niet opgelet. Of de waarden en normen waren in die tijd anders. Alles kan.

Hoe valt het anders te rijmen dat we in de krant een artikel lezen over het beleid van minister Opstelten, waarin hij afziet van het invoeren van een soort tweederangs politie-agenten.
Maar (daar komt-ie) dit was opgenomen in het regeerakkoord. Toen er echter donderdag weerstand bleek te zijn heeft hij het plan gelijk ingetrokken. De VVD en de PVV vonden het namelijk ook een slecht plan. Maar ze hadden het dus wel zelf bedacht hè: het stond in het regeerakkoord.

Het kan dus wel!?

En Marja doet weer alsof

Weet u het nog? De verbolgen brief naar de zmlk-leerlingen van Marja? Omdat ze het niet netjes vond dat zmlk-leerlingen haar voor gek verklaren omdat ze hen flink in de kou laat staan? Net zo, overigens, als wij haar en haar kornuiten op het ministerie, in de coalitie en in de kamer voor gek, onbenullig en incapabel verklaren.
Die brief van Marja, weet u het nog?

Tja, die viel niet zo in goede aarde. Niet bij de school van die leerlingen, "De Bodde", maar ook niet bij een heleboel mensen die wel weten waar ze het over hebben en bijvoorbeeld de beperking in het vermogen om genuanceerd te uiten bij de gemiddelde zmlk-leerlingen kennen.
Nee, dat was niet zo'n goede zet van Marja en daar zullen haar ambtenaren haar zeker fijntjes op gewezen hebben. Dit paste natuurlijk ook geheel niet in het bedachte charme-offensief: Marja niet als ijskoningin maar al begrijpende positief ingestelde vriendin die overal uitdagingen zag. dus wat moest Marja? Bij "De Bodde" op de thee.

En net als twee maanden eerder liet de minister zich weer informeren, zonder geïnformeerd te willen worden, luisterde naar iedereen met de oren dicht en keek overal rond, ziende blind.

En wat was wederom de conclusie na het aanhoren welke enorme schade de bezuinigingen zou aanrichten? "Regeerakkoord is regeerakkoord" en de bezuinigingen gaan hoe dan ook door.

Kortom precies als twee maanden eerder.

Wellicht was die scherpzinnige ambtenaar er ook weer bij, die en passant al wat kinderen kon aanwijzen die vanwege hun voorkomen best wel op een reguliere school terecht konden.

Enfin, het is duidelijk, hoeveel scholen deze minister ook bezoeken zal, hoe vaak zij ook zal zien en horen wat de bezuinigingen teweeg brengen en dat ze er toe zullen leiden dat optimaal onderwijs niet meer mogelijk zal zijn op deze scholen, het zal niets uitmaken.
Uiteindelijk zit deze minister er niet voor het onderwijs, voor het werkveld of de leerlingen en hun ouders.
Zij zit er voor de neo-liberale drijfveren van deze coalitie om alles aan zorg en onderwijs dat in de afgelopen 60-70 jaar is opgebouwd kortzichtig af te breken met het motto "ieder voor zich en God voor ons allen".
En uiteindelijk zit Marja er natuurlijk vooral voor zichzelf.

Lees hier het verslag van het bezoek van minister van Bijsterveldt aan "De Bodde".

Een morgen zoals iedere andere (Ingezonden)

Het is een morgen zoals iedere andere... Ik kom op school, ik hang de picto’s op en ik leg nog het één en ander klaar. Gisteren had ik daar geen tijd voor, ik was druk met het invullen van het leerlingvolgsysteem.

Als de leerlingen om 08:40 in de rij staan klop ik mijzelf in gedachten op de schouder... ‘Gelukkig, ze zijn allemaal vrolijk en gelukkig.’ Even goed stampen op de mat en we gaan richting het lokaal. Elf leerlingen volgen mij rustig, één dwaalt af en loopt naar de wc. ‘Juf, wc.’ zegt Kevin nog in het voorbij gaan. Dat is natuurlijk geen probleem, want ik kan de assistente inseinen dat hij daar zit en dan kan zij zorgen dat hij weer van het toilet afkomt. Dat kan hij namelijk niet zelf. Als niemand Kevin zou halen, dan zit hij daar de hele dag. Hij zou zich niet vervelen... er is immers genoeg te doen op het toilet. Vooral het wc-papier heeft zijn interesse... dat kan je afrollen en weer oprollen. Kevin heeft iets met afrollen en oprollen.

Zo begint een prachtige weergave van gewoon een dag in een zmlk-klas door Kim Flower.
Een verhaal dat overduidelijk maakt wat schuilgaat achter de betekenisloze cijfertjes waarop de gedoogcoalitie zich graag baseert om maar aan te tonen dat het best met wat minder kan.

Handjes schudden, een praatje voor de vaak en dan weer vlug op weg naar een volgende halte in het charme-offensief kunnen we allemaal.
Wij herhalen graag hier de in dit verhaal uitgestoken hand: "Ik nodig iedere politicus bij deze uit om deze klas van twaalf te runnen voor een dagdeel met een assistente. Vervolgens wil ik best het debat aangaan of de klassendeler met 10% kan worden verhoogd."

Een mooie uitnodiging die waarschijnlijk tot niets leiden zal, "regeerakkoord is regeerakkoord" zal Marja blijven roepen en een maar wat brullende en schofferende Ton in de klas zal alleen maar weer dagen werk betekenen voor de leerkracht en assistent(e) om de leerlingen weer rustig te krijgen.

Kortom: een dagdeel in de klas? Hoogstens vijf minuten, ze zijn gewoonweg niet capabel en verantwoordelijk genoeg.

Lees hier het verhaal van Kim, die wij heel hartelijk willen bedanken voor haar bijdrage!

Ton flatert verder

Wij van wijzijnverbijsterd zijn echt niet gefixeerd op uitspraken van Ton met de bon ton, K4 Kathleen ferrier of onze minister Marja.

Alleen: soms kan je er echt niet omheen. Soms is het te erg of te knullig. Bijvoorbeeld als er weer een politicus begint over "de groei van het passend onderwijs" of "bestuurders in het passend onderwijs". We hebben al keer op keer uitgelegd waarom dit klinkklare nonsens is.
Maar luisteren, ho maar ... .
Men blijft horende doof.

Zoals onze Ton. Ton met de bon ton blinkt echter nog steeds niet uit in benul, zeg maar. Het ONbenul druipt er vanaf.. Op zijn eigen website legt hij uit dat hij veel reacties heeft gehad over passend onderwijs. Hij eindigt daar met "Ook zonder bezuinigingsnoodzaak zouden we, in het belang van het onderwijs en in het belang van kinderen, het steeds maar groeiende passend onderwijs moeten indammen."

Tja, wat moet je met zoveel onbenul bij de mensen die het voor het zeggen hebben.

Uitstel vs invoering: gordiaanse knoop

Dat de bezuinigingen op het speciaal onderwijs zijn uitgesteld is natuurlijk fijn, maar wij van wijzijnverbijsterd kunnen er niet genoeg op hameren, dat er alleen maar sprake is van uitstel. De bezuinigingen staan nog steeds op de rol.
Door dit besluit ontstaat er ook een heel bijzondere situatie. De voorbereidingen om de wet passend onderwijs in te voeren gaan gewoon door. Daar is geen uitstel voor aangekondigd.
In de invoeringsfase van de wet is echter een aantal zaken opgenomen die onlosmakelijk verbonden zijn met de bezuinigingen.

Denk bijvoorbeeld aan de overgang van de budgetten van de ambulante begeleiding. Dit is wat wij vanaf nu een "combi-besluit" zouden willen noemen. Per 1-8-2012 zou 45% van de bestaande ambulante begeleidingbudgetten overgaan naar de nieuw gevormde samenwerkingsverbanden. Gevolg: de bestaande benoemingen bij de SO-scholen moesten beeindigd worden.
Nu is er uitstel van de bezuinigingen, maar analoog als wat hier voor staat: je zou zeggen dat, nu de bezuinigingen zijn uitgesteld, 100% van de budgetten op 1-8-2012 over zou moeten gaan naar de nieuwe samenwerkingsverbanden. Vanuit het ministerie wordt echter aangegeven: "niemand hoeft op 1-8-2011 in de RDDF". Dat betekent dat er niemand per 1-8-2012 ontslagen kan worden, dus de budgetten gaan niet over naar de samenwerkingsverbanden.

Dit lijkt een onbelangrijke conclusie, maar het is wel een heel basale conclusie. Het raakt namelijk aan de kern van de wet passend onderwijs: de samenwerkingsverbanden die de beschikking krijgen over de zorgbudgetten. We krijgen dus wel een invoering van de systematiek, maar zonder de budgetten, die de kern van de systematiek vormen.

Dezelfde vraag kan gesteld worden over de financiering van het speciaal onderwijs. Schuift de afhankelijkheid van de samenwerkingsverbanden ook een jaar op? voor ons een vraag, en wie het weet....

Ook een vraag levert de positie van de regionale expertisecentra op. Die REC's houden een CVi in stand voor de indicering van leerlingen. Wat krijgen die REC's voor een taak, dat jaar verlenging? Die vraag gekoppeld aan de invoering van de wet passend onderwijs en de verantwoordelijkheid van de samenwerkingsverbanden om vanaf 1-8-2012 te bepalen waar leerlingen heengaan...

Er wordt daarom met dit uitstel in onze optiek een bom gelegd onder de invoering van het gehele systeem van passend onderwijs zoals het is voorgesteld. Of we daar blij mee zijn? Wij van wijzijnverbijsterd snappen het gewoon niet helemaal. Het is geen kuit omdat er gewoon bezuinigd moet gaan worden en het is geen hom omdat het raakt aan de fundamenten van het passend onderwijs zoals het in de wet staat beschreven en ingevoerd moet gaan worden. Deze twee, uitstel tot 2013 en invoering in 2012 zijn gewoonweg niet met elkaar te rijmen.

Als iemand weet hoe het precies zit? We horen het graag.

De waan van de dag

Kijk, dat vinden wij nou klasse van dit kabinet. In een tijd waar het tegenzit toch belangwekkende beslissingen nemen. Beslissingen ook, waarvan het duidelijk is dat het wat oplevert en dat het ook het effect heeft wat je beoogt. Niet beslissingen die in je opkomen en gestuurd worden door de waan van de dag, dat zet geen zoden aan de dijk.

Natuurlijk wordt het beeld over de kinderopvang op dit moment bepaald door een malloot in Amsterdam die kleine kinderen heeft misbruikt voor zijn eigen plezier. Dat is verschrikkelijk, en die man moet achter slot en grendel, terwijl de sleutel vervolgens "kwijtraakt".

Het is nou natuurlijk niet zo, dat wat daar is gebeurd bepalend is voor wat er in de rest van de wereld van de kinderopvang gebeurt.

Als je kijkt wat kinderopvang is, dan zie je dat dat een ruimte is waarin kinderen bij elkaar zijn, activiteiten doen en samen zijn onder begeleiding van iemand anders dan hun ouders.

Dat is potdorie ook zo in het onderwijs. Daar zitten ook kinderen in een klas die door één leerkracht worden begeleid.

En nu dit plan van het kabinet.

Klik op afbeelding voor vergroting

Het staat er: het "vier-ogen-principe". Iedere groep moet begeleid worden door twee volwassenen. Dat is er natuurlijk voor om te zorgen dat kinderen nooit alleen zijn met één volwassene. Maar als dat geldt voor de kinderopvang, geldt dat dan ook voor het onderwijs? Er zijn toch zat scholen waar een leerkracht momenten heeft dat hij alleen is met, laten we zeggen 28 of 29 kinderen? Dat komt toch voor, of hebben wij dat verkeerd begrepen? Nog sterker, dat is doodnormaal.

Moeten we dan in de toekomst ook naar het "vier-ogen-principe" in het onderwijs?

Deze lijn consequent doortrekkend kan het kabinet beter stoppen met bezuinigen, maar wij van wijzijnverbijsterd weten wel hoe deze minister dit op gaat lossen.

Het kabinet besluit dan natuurlijk tot verdubbeling van de klassendeler in alle vormen van primair onderwijs, met de verplichting om dan twee leerkrachten op één groep te zetten.

Ach, klassen van 58, 59, wie maalt erom?

Het zou zo aardig zijn als er eerst eens nagedacht wordt voordat de regering met een plan komt. Daar weten wij in het speciaal onderwijs alles van.

En dat er in de kinderopvang zeer kwetsbare jonge onmondige kinderen zijn is natuurlijk een open deur, en hun veiligheid gaat voor alles.

Hoezo zorg voor gehandicapten

Wij van wijzijnverbijsterd draaien al wat langer mee in het speciaal onderwijs. Een van de leuke dingen is daarbij dat er nog wel eens oud-leerlingen langskomen. Dat zijn dan van die volwassen gasten die ondanks hun beperkingen een eigen leven hebben opgebouwd.

Wat zijn nu de gevolgen van de ontwikkelingen in de zorg voor deze volwassenen? Ze hebben zorg nodig, maar deze wordt steeds minder, vooral omdat er steeds minder geld beschikbaar is vanuit de AWBZ.

Een andere ontwikkeling is de "inclusie". We hebben in het verleden periodes gehad waarin de integratie voorop stond. Voor degenen onder u die al wat langer meedraaien: u weet misschien nog dat de emancipatorische gedachte volledig uit de bocht vloog in Dennendal.

Een van de gevolgen van de ontwikkelingen is dat verstandelijk gehandicapten heel veel zelfstandigheid wordt gegund en toegedicht. De vraag is, of die dat wel kunnen of willen.

Illustratief is het verhaal dat we vandaag middels email van Loes, een van onze collega's, ontvingen over een recente ontmoeting met een oud-leerling.

Onlangs kwam een oud-leerling op bezoek.

Inmiddels 29 jaar en een echte man geworden. Natuurlijk is het altijd leuk om leerlingen terug te zien, maar dit keer maakte het mij heel verdrietig en boos.Deze leerling heeft na een stage-periode werk/dagbesteding gevonden in de groenvoorziening. Hij ging uit huis en woonde een tijdje met een aantal andere verstandelijk beperkte bewoners bij elkaar. De maaltijden gezamenlijk en een filmpje pakken met elkaar maakte dit samenwonen voor hem heel gezellig en vooral veilig. Hij had goede contacten met de medebewoners.

Inmiddels ging het op zijn werk niet zo goed. Doordat er bezuinigingen waren doorgevoerd in de sociale werkvoorziening, werd de werkdruk hoger en stroomden er veel jongeren vanuit het praktijkonderwijs in.
De werkdruk kan hij niet goed aan. Het klimaat op de praktijkschool is een stuk harder dan op de zmlk-school. Hij werd dus gepest.

Toen kwam het “goede” bericht dat hij een eigen appartement kon krijgen. Prachtige nieuwbouw, met een eigen keukentje midden in een nieuwbouwwijk. Vol goede moed ging hij aan de slag. Maar welke slag? Het is voor hem heel moeilijk om te overzien wat er nodig is voor een eigen huishouden. Ook financieel raakte hij er erg door in de war.
Maar met vereende krachten is het gelukt. Hij woont in zijn prachtige nieuwe huisje, alleen. Ja, echt alleen. Hij raakte zijn vrienden van zijn vorige woning kwijt, contact leggen en onderhouden is te moeilijk. In de wijk is weinig aansluiting met de bewoners. Deze bewoners waren ook niet erg blij met de verstandelijk beperkte mensen die in hun prachtige nieuwbouw kwamen wonen. Ze praten over overlast en waardevermindering van hun huis.

Onze oud-leerling vertelt bij zijn bezoek over zijn nieuwe huis. Hij vertelt dat er één keer in de week een begeleider langskomt om zijn financiën door te nemen en de post af te handelen. Verder is hij alleen. Als we even doorvragen hoe het hem bevalt, begint hij te huilen. Hij is erg alleen en vooral eenzaam.Dit is de zorg anno 2011.
O, het huisje is prachtig, ongetwijfeld. Maar maatschappelijke en sociale integratie kun je niet afdwingen. Hij is alleen en blijft alleen. Niemand die samen met hem eet, hij haalt eten in de snackbar en stopt zo af en toe iets in de magnetron. Niemand die hem ’s morgens helpt als hij naar zijn werk moet. Niemand die de hygiëne en de veiligheid in de gaten houdt. Niemand die langskomt om een praatje te maken.

Zijn vrienden zijn ook niet erg goed in het onderhouden van contacten dus deze verwateren. Dit heet “begeleid wonen”.

Nu waren er in het verleden (en zijn er gelukkig nog) prachtige woonvoorzieningen voor juist deze mensen. Schitterend gelegen met voorzieningen op het terrein waardoor er een grote bewegingsvrijheid voor de bewoners was, zonder dat de veiligheid in het geding was. Er kon gefietst en gewandeld worden op het terrein, vaak was er een zwembad, een winkeltje en/of een manege. Er werden gezellige avonden georganiseerd met bijvoorbeeld een optreden of bingo, men ondernam uitjes en dagtochtjes.
Vriendschappen waren niet moeilijk en konden prima onderhouden worden.

Welke filosofie ligt er ten grondslag aan het verdwijnen van deze voorzieningen? Worden dit soort instellingen te duur? Of streeft men naar integratie? De maatschappij zit hier niet op te wachten. Wat als er nog meer gekort wordt op bv de Wajong en de zorg?
Raakt hij in financiële problemen en komt er dan nog maar eens in de maand iemand bij hem langs?

Ik was na het bezoek verdrietig; verdrietig omdat er een grenzeloze eenzaamheid van hem uitging. Boos omdat wij in ons welvarende land, waar de bonussen voor de grootverdieners als pepernoten worden rondgestrooid, niet in staan zijn om een veilige, maar ook fijne woonomgeving voor deze mensen te realiseren.

De PVV spreekt zich uit.

© ANP

Op de valreep, "breaking news"!

De PVV heeft bij monde van onze ex-collega (op zijn minst leerkracht en bijna schooldirecteur) Richard de Mos zich eindelijk uitgesproken over een deel van de leerlingen binnen het speciaal onderwijs. De partij van Geert Wilders maakt zich hard voor "verstandelijk gehandicapten".

Minister Edith Schippers (Sport) moet van de PVV bij de Olympische organisaties NOC*NSF en IOC gaan lobbyen voor extra Olympische Spelen voor verstandelijk gehandicapten. Lees hier het nieuwsbericht.

Kijk dat vinden wij van wijzijnverbijsterd mooi. Zo een invoelend vermogen van Geert en Richard.

Wanneer de PVV zich eindelijk druk gaat maken over (de afbraak van) onderwijs, werkvoorziening of uitkering voor deze zelfde mensen is jammer genoeg nog steeds onbekend.

Excessieve uitgaven bestuurders passend onderwijs

Beste lezer, wij van wijzijnverbijsterd doen nog af en toe wat anders dan ons opwinden over Ton, Marja of Kathleen. Wij zijn ook nog constructief aan het werk om passend onderwijs te realiseren op een manier dat recht doet aan ouders en kinderen.
Nu weten we allemaal dat onze Ton met de bon ton aan een paar dingen een broertje dood heeft:

1. aan de zelfverrijking van de bestuurders in het passend onderwijs.
2. aan bonnetjes die onterecht door de werkgever worden betaald.

"De Uwe" (zoals ik steevast door CHE word genoemd), ik dus, was vanmiddag op zo'n bijeenkomst van bestuurders in het passend onderwijs waar het allemaal maar niet op kon. Het was een locatie van extreem hoog niveau, de warme en koude dranken werden geserveerd op de temperatuur die je maar aan hoefde te geven. Koffie van 87 graden celsius? Geen probleem, cola van 12 graden? Doen we!! Er waren warme en koude hapjes en zelfs een (wie heeft er ooit van gehoord?) pre-borrel.
We zaten vanzelfsprekend niet op stoelen maar op pluchen fauteuils, we zaten niet aan tafels maar aan zwaar eiken stellages met individuele zitlocaties. We hadden geen gewone lampen maar individueel af te stellen persoonlijke verlichtingsmodules... .
Het kon niet op. De kok was er al om 14.00 uur, zodat het vijfgangendiner op tijd geserveerd kon worden.
De gans voor de paté liep nog in de tuin, en er waren drie (3!) soorten sinaasappels om uit te kiezen voor de vers geperste jus d'orange.

Dacht je? Ik dacht van niet.

Als het REC hier een middag organiseert dan gaat het om de inhoud. Ton met de bon ton zou er zijn neus voor ophalen, maar we doen dat dan in de gymzaal van een van de partners, met wat kleden op de grond om de vloer niet te beschadigen. We zitten op gewone houten stoelen. De koffie was prima, maar werd in een gewoon kopje geschonken. En er waren pinda's bij de borrel.

Ton, zo doen we dat in het onderwijs. Het gaat om de inhoud, en voor Marc Eikelenboom, Rob Hertog en Jan Peter Bogers van Proluder, die tijdens deze middag een erg inspirerend en to the point activiteit organiseerden:

JA, WIJ ZIJN VAN DE ACTIE, we rennen niet weg en leunen ook niet achterover.

En voor al die "bestuurders in het passend onderwijs", laten we doen waar we goed in zijn: dat onderwijs voor die kinderen. Wij van het speciaal onderwijs hebben elkaar nog hard genoeg nodig in de toekomst, want er is alleen maar uitstel, en niks anders.

En u snapt dat wij van wijzijnverbijsterd het erg waarderen als er collega's aangeven dat ze iedere dag dit blog bezoeken om te kijken of er nog iets te lezen valt.

Hierboven een sfeerimpressie van deze bijeenkomst. U zult tevergeefs zoeken naar Leo van de Tyltylschool.
Volgens zijn vrouw (die hij gestuurd had) was hij een proefrit aan het doen in een cabrio.

Hij wel.

Onbekend maakt onbemind (Tegen de onwetendheid)

"Onbekend maakt onbemind".
Wanneer wij van wijzijnverbijsterd eens rondvragen blijkt telkens weer hoe weinig mensen om ons heen op de hoogte zijn over wat de bezuinigingen op Passend Onderwijs nu eigenlijk zijn. Vooral ook collega's in het regulier onderwijs blijken weinig tot niets te weten over de voorstellen en de gevolgen, maar ook ouders zijn vaak ook nog niet op de hoogte. Vooral niet van het feit dat zij een groot deel van de zeggenschap kwijtraken.
Het blijft daarom van een groot belang om zo veel mogelijk ruchtbaarheid te geven aan deze ondeugdelijke voorstellen van de gedoogcoalitie plus, uitstel of niet.
Het is daarbij dan ook vaak belangrijk om juist de kern van de zaak goed neer te zetten. Veel mensen reageren vaak op ons verhaal met een wat nonchalant de schouders ophalen en mopperen dat iedereen inleveren moet of zelfs wat meer boze reacties waarin gesteld wordt dat wij alleen om onze baantjes zouden zeuren. Natuurlijk is het een feit dat erg veel collega's op de lijst staan om ontslagen te worden en dat is altijd wrang en kwalijk.
Maar meer nog gaat het in deze om het verlies van expertise en mogelijkheden voor de leerlingen die buiten het reguliere plaatje vallen. En zoals wij weten is dat verlies groot als de minister haar zin krijgt. Goede informatie blijft dus nodig.

Zo bleek ook tijdens een ouderinformatieavond in Groningen. “Passend Onderwijs? heeft dat iets met de bezuiniging op het speciaal onderwijs te maken?” was daar de vraag van de meeste ouders. Terwijl het hier toch ging om ouders van kinderen met ernstige spraaktaalmoeilijkheden, leerlingen in het speciaal onderwijs.
Bert Beuving van BOSK, de vereniging van motorisch gehandicapten en hun ouders, vertelt op het boskblog over de grote onwetendheid die er nog heerst over wat er staat te gebeuren als de minister haar zin krijgt.
Een onwetendheid die tevens door ieder van ons op welke manier dan ook bij al die anderen weggenomen zal moeten worden: de bezuinigingen op Passend Onderwijs zijn echt van een andere orde dan al die verschillende (eveneens vaak kwalijke) bezuinigingen.
Waarom? Omdat het natuurlijk slecht is wanneer mensen in het leger, of bij het openbaar vervoer of in het bedrijfsleven, of ... door maatregelen van deze regering hun baan kwijtraken.
Ook al die collega's binnen het onderwijs die momenteel nu over twee jaar hun baan zullen verliezen zijn natuurlijk flink de pineut.
Maar uiteindelijk is dat allemaal niets bij de ellende die Mark Rutte en zijn club in de schoot werpen van onze kinderen, niet die van de toekomst, nee, die van vandaag.

Lees hier de blog van Bert Beuving

Geen actie, toch actie

Hoewel de bonden van mening zijn dat gisteren de landelijke acties geen doorgang meer hoefden te vinden omdat men hoopt dat het uitstel ruimte biedt tot overleg, zijn er ook mensen die nog hun twijfels hebben. Ook wij van wijzijnverbijsterd hebben al onze vraagtekens geplaatst bij de bijna euforische stemming van onder meer het CNV-onderwijs in deze.
De vraag is hoe blij we moeten zijn met de brief van de minister van vorige week. Zeker wanneer de indiener van resolutie 12 zelf, CDA-er en beleidsmedewerker CNV Onderwijs Gerben Horst twittert "Het wordt nog hard werken om hoop over temporisering #passendonderwijs niet tot uitgestelde teleurstelling te laten verworden."

In Meppel zijn er waarschijnlijk meer mensen die het gevoel blijven houden dat er uiteindelijk met het uitstel niet zo veel gewonnen is en dat we in ieder geval niet op onze lauweren moeten rusten.
Naar aanleiding van de regionale bijeenkomst in Meppel, demonstreerden gisteren, 19 april, leerlingen, ouders en leerkrachten tegen de bezuinigingen op het passend onderwijs.
Wat ons betreft een goede vinger aan de pols, terwijl het werkveld lichtjes in slaap wordt gesust door de idee dat het allemaal nog wel los zal lopen omdat de minister wil praten.
Eerder gaven we al aan dat zowel zij als de coalitiepartners hebben aangegeven dat dat wat hun betreft over alles, desnoods het mooie weer van vandaag kan gaan, maar dat de plannen en bezuinigen gewoon blijven staan.
Acties zoals in Meppel blijven daarom meer dan nodig, zolang het heersende enthousiasme over het uitstel vooralsnog nog steeds op weinig daadwerkelijk positieve vooruitzichten gebaseerd lijkt te zijn.

Lees hier over de actie in Meppel.

Er is geen weg terug (Blog Dorien Kok I-Carus)

Zoals we al eerder schreven is het speciaal onderwijs niet alleen aan de kinderen voorbehouden die leermoeilijkheden hebben vanwege een stoornis of bijvoorbeeld een laag IQ, maar juist ook voor kinderen die ver bovengemiddelde leermogelijkheden hebben, hoogbegaafde leerlingen.

Dorien Kok, moeder van een hoogbegaafde leerling schrijft hierover op haar blog I-Carus. In haar laatste bijdrage stelt zij, niet alleen ten aanzien van alleen kinderen in het Leonardo-onderwijs, maar ook kinderen binnen de andere vormen van speciaal onderwijs (in welk cluster dan ook): "Voor kinderen die onderwijs op maat hebben gehad – dus niet alleen de Leonardoschool kinderen – en waarvoor hier nu aan de rem wordt getrokken is er echter geen weg terug richting het reguliere onderwijs. Als het onderwijs dat je had al passend was, wat heb je dan in het reguliere onderwijs te zoeken….
Er is dus geen weg terug, ondanks de plannen die er liggen. Waar moet een een hoogbegaafd kind dan heen als het Leonardo onderwijs onbetaalbaar blijkt? Thuisonderwijs? Dat mag hier ook al niet…
Er is geen weg terug na passend onderwijs."

Lees hier de rest van het artikel.

Dromen over de ideale klas (Artikel Volkskrant)

'Passend onderwijs', daar hebben wij het hier steeds over, onderwijs dat iedere individuele leerling het beste past. Dat kan op een reguliere basisschool zijn, of in het speciaal onderwijs, zmlk-onderwijs of bijvoorbeeld het Leonardo-onderwijs.
Kortom, 'passend onderwijs' kan onderwijs zijn binnen verschillende schoolvormen: als het de leerling maar past.

Een andere vorm van 'passend onderwijs' kan 'inclusief onderwijs' zijn. Grof gezegd is dat onderwijs waarbij in één algemeen geldende schoolvorm gedifferentieerd wordt: in één klas krijgen zowel de zmlk- , de Leonardo- als de reguliere leerling het optimaal mogelijke onderwijs.

Voor een heldere duiding van de begrippen kan je stellen dat 'inclusief onderwijs' altijd 'passend' is, maar 'passend onderwijs' lang niet altijd 'inclusief'.

Iedereen snapt dat voor echt 'inclusief onderwijs' fikse veranderingen en ook zeker investeringen nodig zijn. Het 'passend onderwijs' in Finland bijvoorbeeld is nagenoeg alleen maar 'inclusief onderwijs' met enkele uitzonderingen, bijvoorbeeld voor zwaar-gehandicapte leerlingen. Dit heeft alleen maar tot stand kunnen komen met enorme investeringen door staat en bedrijfsleven, gedurende decennia.

Voorwaarden voor 'inclusief onderwijs' zullen voor de meeste mensen als vanzelfsprekend in de oren klinken: kleinere klassen, extra gespecialiseerde handen in de klas en goede materialen. Helaas voor nu toekomstmuziek en volgens sommigen zelfs een utopie.

Barometer Onderwijs, een onderzoek van VKbanen en Newcom Research, vroeg mensen uit het onderwijs naar hun 'ideale basisschoolklas'. En de uitkomst van dit onderzoek was duidelijk, leerkrachten en medewerkers willen bijna allemaal hetzelfde: onderwijs op maat. Eigenlijk 'passend onderwijs' dus en dan ook in de vorm van 'inclusief'.
In het onderzoek passeren alle voorwaarden voor echt passend onderwijs weer de revue.

Het moge duidelijk zijn, de vakmensen zijn er al uit: geen ombuiging, prestatiebeloning of een vernieuwd samenwerkingsverband zal uiteindelijk kunnen leiden tot optimaal onderwijs waarin kinderen op hun eigen niveau en op hun eigen manier en tempo kunnen werken.
Wat dan wel? Lees hier de antwoorden uit het onderzoek De Barometer Onderwijs: "Dromen over de ideale klas".
Zoals gezegd volgens sommigen toekomstmuziek, volgens anderen een utopie, volgens ons een vereiste als we over waar inclusief of passend onderwijs willen kunnen spreken.

Wij willen antwoord

Wij van wijzijnverbijsterd vragen ons ernstig af wat er aan de hand is.
In ieder debat over passend onderwijs zijn de vertegenwoordigers van de regeringspartijen, inclusief onze minister, zeer overtuigend met de getallen en bovendien ervan overtuigd dat deze getallen kloppen. Die getallen zijn de basis voor alles waarmee we in bezuinigingsland worden geconfronteerd.
Want alhoewel uitgesteld, ze gaan gewoon dezelfde 300 miljoen als vorige week weghalen bij het speciaal onderwijs. Nog steeds komen er 10.000 man op straat te staan, en nog steeds gebeurt dat allemaal op grond van deze getallen.

Maar daar had Manja Smits van de SP toch vragen over gesteld?
Ja, zie hier onder, en dat deed ze al op 17 maart. En nu is het 18 april.
Dat betekent dat de minister nu al meer dan een maand nodig heeft om de antwoorden op deze vragen te laten formuleren.

Wij snappen wel dat het zo lang duurt, want ze heeft de ambtenaren die deze cijfers (The Fonz en zo) erop uitgestuurd om het veld te bewerken. Die hebben even geen tijd.
Maar fatsoenlijk is het niet.
En wij snappen het wel, want er is gegoocheld met de cijfers, en niet zo weinig ook, en daar praat geen minister zich zo maar uit.
Waarschijnlijk denkt ze: "als ik er maar lang genoeg geen antwoord op geef, dan vergeten ze het wel".

Maar wij niet, WIJ WILLEN ANTWOORD.

De veranderende rol van ouders in het passend onderwijs

In alle plannen rond onderwijsvernieuwing zijn er in de laatste tien jaar twee begrippen geweest die steeds naar voren zijn gekomen: "THUISNABIJ" en "GROTERE ROL VOOR OUDERS".
Als we kijken naar de rol van ouders in het onderwijs is er al een grote ontwikkeling geweest. In het lager onderwijs, wat in 1988 opging in het basisonderwijs, was het heel normaal dat de school bepaalde wat er met een kind gebeurde.
Dat gold voor het gewone onderwijs, maar ook voor het, wat toen "buitengewoon onderwijs" heette. Als ouders meldde je een kind aan bij een school, en dan was de school "het instituut" met de kennis en de expertise. Het kind werd overgedragen aan "de juf" of "de meester", en die deden wat hen goeddunkte. Natuurlijk binnen de grenzen van het "schoolwerkplan" en het "activiteitenplan" die in die tijd het handelen stuurden.
De school bepaalde was goed was voor je kind, bepaalde het programma en bepaalde ook het vervolg. Er waren wel eens ouderavonden en zo, maar dat waren altijd gesprekken achteraf.

In het buitengewoon onderwijs was het niet anders.
Handelingsplannen? Nooit van gehoord. In de jaren '80 kwamen de eerste "behandelingsplannen" op, volledig gebaseerd op het medische model. Een kind had wat, en je moest er alles aan doen om dat te verhelpen.
Pas achter in de jaren '80, begin jaren '90 kwam het besef dat een school de verantwoordelijkheid moest nemen voor het pedagogische- en didactische proces, en voor wat er met een kind gebeurt.
Het besef ook, dat er misschien wel eens verantwoording afgelegd moest worden aan de ouders. De rol van ouders in deze ontwikkeling is eigenlijk beperkt gebleven tot de aanmelding, dat gebeurde in het kantoor van het hoofd der school, en het oudercomité.

De aanmelding was geen aan alle kanten geprotocolleerde procedure. Als ouders de school bezochten en ze vonden het wat, dan werd het kind aangemeld. Het was handig als je een handtekening van een van de ouders had. In het geval van aanmelding bij een school voor zeer moeilijk lerende kinderen was er eigenlijk altijd al een aanleiding voor de aanmelding die duidelijk een oorzaak liet zien.
Er was vervolgens de commissie van onderzoek die zelfstandig mocht bepalen of een kind op school paste. Dan werden de ouders gebeld en werd het rond gemaakt. In het oudercomité zaten ouders die koffie zetten op ouderavonden en hielpen met Sinterklaas.

Het is een beetje gechargeerd, maar ouders werden niet betrokken bij de inhoud van het onderwijs van hun kinderen.

De wens voor een grotere rol voor ouders loopt de laatste jaren steeds door alle plannen heen die de overheid heeft gemaakt.
In de hele REC-ontwikkeling was het al "hot": ouders moesten aanmelden in plaats van scholen. verder moest er op ieder handelingsplan een handtekening van ouders komen te staan en "instemming" van ouders werd cruciaal. We weten allemaal hoe strikt er gekeken wordt naar welke handtekening waar, door wie en wanneer wordt gezet, en dat als de datum of de handtekening ontbreekt de aanvraag niet in behandeling wordt genomen of het handelingsplan door de inspectie als "niet geldig" wordt beschouwd.

Daarom lijkt het erop dat er door de plannen zoals ze nu voorliggen sprake is van een trendbreuk met dit beleid.
Het is verbazingwekkend dat er in de nieuwe plannen (beleidsbrief passend onderwijs) geen sprake meer is van "instemming". Aan de ene kant wordt er beleden dat de inspraak en betrokkenheid van ouders vergroot moet worden, terwijl er aan de andere kant sprake is van een inperking van de rechten van ouders.
In de nieuwe plannen is geen "instemming" meer nodig maar wordt er gesproken over "overeenstemming" en dan vooral over de plek/school waar het passend onderwijs voor een kind gestalte moet gaan krijgen.
De school bepaalt welk arrangement het beste is voor een kind. In de beleidsbrief staat letterlijk: "Bij de vervulling van de zorgplicht moet goed rekening worden gehouden met de zorgbehoefte van het kind en met de voorkeuren van ouders, maar ook met de mogelijkheden die een school heeft de leerling passend onderwijs te bieden. Van een school kan hierbij niet het onmogelijke worden gevraagd."

In het debat in de commissie onderwijs in de Tweede Kamer is hier al aandacht aan besteed, maar er wordt niet gesproken over aanpassingen.

Deze week zijn de eerste gesprekken met ouderorganisaties.
Wij zijn benieuwd wat daar uitrolt.
Wordt vervolgd ...

Caritas in onderwijs (De toekomst van passend onderwijs?)

Eergisteren viel ons een tweet op over de Leonardoschool.
Dit blog is een initiatief van een zmlk-school en onze verhalen richten zich daardoor vaak op de leerlingen die een andere leervraag hebben vanwege leermoeilijkheden en/of gedragsmoeilijkheden. Maar de vraag naar echt 'passend onderwijs' komt natuurlijk ook van leerlingen die juist "iets sneller" gaan dan de gemiddelde leerlingen. Voor deze, vaak "hoogbegaafd" genoemde, leerlingen is er sinds 2007 een eigen onderwijsvorm: "Leonardo-onderwijs".
Waar het bij bijvoorbeeld zmlk-onderwijs gaat om leerlingen met een IQ lager dan 55, gaat het bij dit onderwijs vaak om kinderen met een IQ hoger dan 130.
Een wereld van verschil enerzijds dat vraagt om verschillend onderwijs dat bij de respectievelijke leerlingen past.
Anderzijds is er natuurlijk een heel grote overeenkomst: of het IQ nu laag of hoog is, beide leerlingen hebben het recht om zich met en binnen onderwijs zo veel mogelijk te ontplooien zonder begrenzing.
Het is voor de samenleving een plicht om hen dit onderwijs ook te bieden. Voor ons van wijzijnverbijsterd is het buiten kijf dat goed 'passend' onderwijs pas alleen mogelijk is wanneer men daadwerkelijk investeert in onderwijs. Ombuigingen of bezuinigingen, onder het mom van stelselwijzigingen, zullen uiteindelijk slechts tot afbraak leiden van onderwijs dat ieder past.

Terug naar de tweet waarmee we dit bericht begonnen:

Wat is het geval? De Stichting Vrienden Leonardo Onderwijs Gooi en omstreken houdt een kunstveiling ten behoeve van fondsenwerving voor haar Leonardo school De Werf in Huizen (lees hier meer over dit initiatief).
Natuurlijk is het een mooi streven om middels kunst en cultuur de zo noodzakelijke gelden op te brengen voor goed onderwijs dat zich buiten het reguliere onderwijsaanbod bevindt.
Toch willen wij ook een beetje kritisch kijken naar deze vorm van fondsenwerving want het werpt natuurlijk de nodige vragen op.

Wordt dit de toekomst van passend of speciaal onderwijs, vroegen wij ons meteen af toen wij de tweet zagen, omdat de samenleving (bij monde van het huidige kabinet) de idee van 'passend onderwijs' onvoldoende steunt, of in ieder geval te weinig om er in te willen investeren? Zal de visie van echt 'passend onderwijs' dan in de toekomst alleen haalbaar zijn middels collecte en caritatieve veilingen?
En, vroegen wij ons af, zal dan het onderwijs voor de een dan niet meer passend worden dan voor de ander?
We hoeven er immers geen doekjes om te winden dat het bovengenoemde initiatief plaats heeft in een welvarende regio, waar men meer in staat zal zijn ruimschoots de benodigde gelden op te brengen. Iets wat voor bijvoorbeeld een zmlk-school in een grootstedelijke omgeving, met veelal leerlingen met een minder draagkrachtige achtergrond, heel wat moeilijker zal zijn.
Kortom, als dit een teken aan de wand zou zijn over wat ons met betrekking tot 'passend onderwijs' wellicht te wachten staat, dan hebben wij voldoende stof tot nadenken.

Natuurlijk wensen wij de Stichting Vrienden Leonardo Onderwijs Gooi en omstreken heel veel succes met dit initiatief, dat juist de aandacht geeft aan twee zaken die met de huidige gedoogcoalitie op een schopstoel lijken te zitten: cultuur en onderwijs.
Wij hopen dat de kunstveiling voldoende middelen zal bieden voor gepast onderwijs dat aan alle kinderen op de Leonardoschool grenzeloze mogelijkheden zal bieden om zich te ontplooien.

Wij hopen echter ook dat juist door dit initiatief de samenleving zal opschrikken en zal inzien dat goed en passend onderwijs uiteindelijk niet afhankelijk zou moeten zijn van vormen van caritas, liefdadigheid, hoe goed bedoeld ook.
Optimaal 'passend onderwijs' (en in dit kader ook cultuur) is uiteindelijk niets meer of minder dan de beschaving die onze samenleving zou moeten kenmerken.

"Echt Passend onderwijs" (Laat de dialoog beginnen!)

© Dennis Kortekaas

Volgens sommigen zou de vorige week ontstane rust door het uitstel van de bezuinigingen ruimte geven aan het gesprek tussen de minister en haar ambtenaren enerzijds en het onderwijsveld anderzijds over alternatieven voor de invulling van 'passend onderwijs'.
Het zal interessant zijn om te zien in hoeverre deze regering ook daadwerkelijk streeft naar de meest optimale vorm van 'passend onderwijs' of dat dit etiket slechts een mombakkes is voor de invoering van neo-liberale marktwerking (ZZP-ers voor de klas, verplichte cursussen bij verschillende lucratieve onderwijsbureaus) in het onderwijs. Of zelfs gewoon een excuus om niet te hoeven investeren.

Het eerste alternatief is inmiddels al voorgelegd aan de kamercommissie van OCW. Dit alternatief komt van de bonden Katholiek Primair Onderwijs (KBO), Katholiek Beroeps- en Voortgezet onderwijs (KBVO) en de Besturenraad.
Opvallend aan dit voorstel is dat het als uitgangspunt "echt Passend Onderwijs" neemt, wat inhoudelijk goed aansluit bij wat wij hier al eens eerder hebben gezegd over wat 'passend onderwijs' eigenlijk is of zou moeten zijn. Lees hier over onze invulling van dit begrip.

De samenwerkende Katholieke organisaties in deze (in het vervolg voor het gemak afgekort tot SKO) wijzen er in hun brief op, dat er met het oog op de invoering van het 'passend onderwijs' een patroon zichtbaar wordt: "er is iets mis - er volgt een onderzoek - de overheid komt met voorschriften - er komt intensiever toezicht - sancties worden scherper. En dan leidend tot meer aansturing, voorschriften en regio invloed".
Dit patroon heeft volgens de SKO uiteindelijk geleid tot het voornemen om, hoe hard de regering ook roept dat dit niet het geval is, een stelselwijziging door te voeren, gepaard gaande met een forse bezuiniging op met name speciaal onderwijs. Dit laatst gestelde zal, zoals bekend, bij minister en de woordvoerders van de coalitiepartijen al wat vraagtekens oproepen, omdat zij er nog steeds blijk van geven totaal niet te weten dat er een verschil bestaat tussen "passend' en speciaal onderwijs (zoals wij hier al veelvuldig hebben aangetoond). Maar wellicht dat de oppositie hun kennis bij de bespreking van deze voorstellen in de kamercommissie (opnieuw) kunnen bijspijkeren.

De SKO richten zich met hun voorstel vooral op twee belangrijke uitgangspunten, terugdringen van bureaucratie en de verantwoordelijkheid weer leggen bij hen die direct praktisch invulling geven aan het onderwijs, de schoolbesturen, en de ouders.
Zoals bekend is het eerste aandachtspunt, volgens eigen zeggen, ook een belangrijk speerpunt van de gedoogcoalitie bij de stelselwijziging: terugdringen van de bureaucratie.
Al dan niet geleid door de meer ordinaire reden om flink te bezuinigingen heeft men derhalve besloten de bestaande samenwerkingsverbanden om te buigen tot regionale SWV's met meer beslissingsbevoegdheden. Meerdere organisaties hebben er al op gewezen dat hierdoor ondermeer de invloed van schoolbesturen en (belangrijker) de ouders juist geminimaliseerd worden: bureaucratie wordt ingeleverd voor een nog machtiger, veelomvattender bureaucratie.
De SKO streven juist naar een grotere verantwoordelijkheid voor scholen en ouders. Juist door de aanmelding van leerlingen zoveel mogelijk volgens een eerste lijn te laten lopen, waarbij ook de direct aanwezige expertise en de wensen en standpunten van de ouders sturend zijn, wordt een kostbare bureaucratische gang omzeild.
Op die wijze zal het onderwijs juist "echt passend" vorm gegeven kunnen worden en een aardige bijkomstigheid is dan dat de hiermee vrijkomende gelden (minder bureaucratie betekent immers minder kosten) direct kunnen toekomen aan waar het in het 'passend onderwijs' omgaat: de juiste zorg en onderwijsaanbod in het primair proces (het onderwijs staat hiermee dus centraal).

50.000

En ondertussen zijn we stilletjes de 50.000 hits gepasseerd! Hoewel het mooie weer en de berichten van vorige week de angel uit het actie-voeren lijken te hebben gehaald, is niets minder waar. Wij blijven met de vinger aan de pols.

Maar nu wel eerst koffie met gebak.

Hoe raak!

© Arend van Dam

Uitsmeren van maatregelen (Michel Rog in Trouw)

Michel Rog, voorzitter CNV Onderwijs, heeft gisteren in dagblad Trouw uiteengezet waarom hij "in zijn nopjes" is met het uitstel van de bezuinigingen.
Volgens Rog biedt dit uitstel ruimte tot alternatieven.
Verder geeft hij in het artikel weer wat de (inmiddels bekende) gevolgen zullen zijn voor het onderwijs wanneer de plannen doorgang zouden vinden.
Eerlijk gezegd geeft het artikel niet veel nieuwe informatie voor de ingewijden. Wij hebben op dit blog al eerder aangegeven dat wij ons niet helemaal herkennen in het enthousiasme van het CNV-O, omdat niets er op wijst dat het kabinet van zins is om iets aan de maatregelen ook te veranderen. De tijd zal het leren.

Meest belangrijke opmerking zou wel eens kunnen zijn:"(...) met het uitsmeren van de maatregelen valt een deel er van in de nieuwe kabinetsperiode. Dat biedt wellicht perspectieven".

Lees hier (een scan van) het krantenbericht. Wanneer wij een meer leesbare versie kunnen vinden zullen wij dat hier plaatsen.