vrijdag 22 april 2011

En Marja doet weer alsof

Weet u het nog? De verbolgen brief naar de zmlk-leerlingen van Marja? Omdat ze het niet netjes vond dat zmlk-leerlingen haar voor gek verklaren omdat ze hen flink in de kou laat staan? Net zo, overigens, als wij haar en haar kornuiten op het ministerie, in de coalitie en in de kamer voor gek, onbenullig en incapabel verklaren.
Die brief van Marja, weet u het nog?

Tja, die viel niet zo in goede aarde. Niet bij de school van die leerlingen, "De Bodde", maar ook niet bij een heleboel mensen die wel weten waar ze het over hebben en bijvoorbeeld de beperking in het vermogen om genuanceerd te uiten bij de gemiddelde zmlk-leerlingen kennen.
Nee, dat was niet zo'n goede zet van Marja en daar zullen haar ambtenaren haar zeker fijntjes op gewezen hebben. Dit paste natuurlijk ook geheel niet in het bedachte charme-offensief: Marja niet als ijskoningin maar al begrijpende positief ingestelde vriendin die overal uitdagingen zag. dus wat moest Marja? Bij "De Bodde" op de thee.

En net als twee maanden eerder liet de minister zich weer informeren, zonder geïnformeerd te willen worden, luisterde naar iedereen met de oren dicht en keek overal rond, ziende blind.

En wat was wederom de conclusie na het aanhoren welke enorme schade de bezuinigingen zou aanrichten? "Regeerakkoord is regeerakkoord" en de bezuinigingen gaan hoe dan ook door.

Kortom precies als twee maanden eerder.

Wellicht was die scherpzinnige ambtenaar er ook weer bij, die en passant al wat kinderen kon aanwijzen die vanwege hun voorkomen best wel op een reguliere school terecht konden.

Enfin, het is duidelijk, hoeveel scholen deze minister ook bezoeken zal, hoe vaak zij ook zal zien en horen wat de bezuinigingen teweeg brengen en dat ze er toe zullen leiden dat optimaal onderwijs niet meer mogelijk zal zijn op deze scholen, het zal niets uitmaken.
Uiteindelijk zit deze minister er niet voor het onderwijs, voor het werkveld of de leerlingen en hun ouders.
Zij zit er voor de neo-liberale drijfveren van deze coalitie om alles aan zorg en onderwijs dat in de afgelopen 60-70 jaar is opgebouwd kortzichtig af te breken met het motto "ieder voor zich en God voor ons allen".
En uiteindelijk zit Marja er natuurlijk vooral voor zichzelf.

Lees hier het verslag van het bezoek van minister van Bijsterveldt aan "De Bodde".

Een morgen zoals iedere andere (Ingezonden)

Het is een morgen zoals iedere andere... Ik kom op school, ik hang de picto’s op en ik leg nog het één en ander klaar. Gisteren had ik daar geen tijd voor, ik was druk met het invullen van het leerlingvolgsysteem.

Als de leerlingen om 08:40 in de rij staan klop ik mijzelf in gedachten op de schouder... ‘Gelukkig, ze zijn allemaal vrolijk en gelukkig.’ Even goed stampen op de mat en we gaan richting het lokaal. Elf leerlingen volgen mij rustig, één dwaalt af en loopt naar de wc. ‘Juf, wc.’ zegt Kevin nog in het voorbij gaan. Dat is natuurlijk geen probleem, want ik kan de assistente inseinen dat hij daar zit en dan kan zij zorgen dat hij weer van het toilet afkomt. Dat kan hij namelijk niet zelf. Als niemand Kevin zou halen, dan zit hij daar de hele dag. Hij zou zich niet vervelen... er is immers genoeg te doen op het toilet. Vooral het wc-papier heeft zijn interesse... dat kan je afrollen en weer oprollen. Kevin heeft iets met afrollen en oprollen.

Zo begint een prachtige weergave van gewoon een dag in een zmlk-klas door Kim Flower.
Een verhaal dat overduidelijk maakt wat schuilgaat achter de betekenisloze cijfertjes waarop de gedoogcoalitie zich graag baseert om maar aan te tonen dat het best met wat minder kan.

Handjes schudden, een praatje voor de vaak en dan weer vlug op weg naar een volgende halte in het charme-offensief kunnen we allemaal.
Wij herhalen graag hier de in dit verhaal uitgestoken hand: "Ik nodig iedere politicus bij deze uit om deze klas van twaalf te runnen voor een dagdeel met een assistente. Vervolgens wil ik best het debat aangaan of de klassendeler met 10% kan worden verhoogd."

Een mooie uitnodiging die waarschijnlijk tot niets leiden zal, "regeerakkoord is regeerakkoord" zal Marja blijven roepen en een maar wat brullende en schofferende Ton in de klas zal alleen maar weer dagen werk betekenen voor de leerkracht en assistent(e) om de leerlingen weer rustig te krijgen.

Kortom: een dagdeel in de klas? Hoogstens vijf minuten, ze zijn gewoonweg niet capabel en verantwoordelijk genoeg.

Lees hier het verhaal van Kim, die wij heel hartelijk willen bedanken voor haar bijdrage!

Ton flatert verder

Wij van wijzijnverbijsterd zijn echt niet gefixeerd op uitspraken van Ton met de bon ton, K4 Kathleen ferrier of onze minister Marja.

Alleen: soms kan je er echt niet omheen. Soms is het te erg of te knullig. Bijvoorbeeld als er weer een politicus begint over "de groei van het passend onderwijs" of "bestuurders in het passend onderwijs". We hebben al keer op keer uitgelegd waarom dit klinkklare nonsens is.
Maar luisteren, ho maar ... .
Men blijft horende doof.

Zoals onze Ton. Ton met de bon ton blinkt echter nog steeds niet uit in benul, zeg maar. Het ONbenul druipt er vanaf.. Op zijn eigen website legt hij uit dat hij veel reacties heeft gehad over passend onderwijs. Hij eindigt daar met "Ook zonder bezuinigingsnoodzaak zouden we, in het belang van het onderwijs en in het belang van kinderen, het steeds maar groeiende passend onderwijs moeten indammen."

Tja, wat moet je met zoveel onbenul bij de mensen die het voor het zeggen hebben.