Is het nou onkunde, onwetendheid, of gewoon iets te zeuren willen hebben.
Volgens de politiek lijkt het hele onderwijs toch een rotte appel.
Zelfs de hoogleraren blijken er een potje van te maken.
Naast de leraren uit het speciaal onderwijs ("wegbezuinigen, stelt niet veel voor, kan het wel af met wat minder"), docenten in het voortgezet onderwijs (geen goed onderwijs, tandje erbij, 30 procent van de leraren voldoet niet) blijken nu ook de hoogleraren er een potje van te maken in het onderwijs !
Marja van Bijsterveldt heeft namelijk een aantal maanden geleden geconstateerd dat hoogleraren maar een deel van hun tijd spendeerden aan onderwijs. Mirjam van Veen, hoogleraar aan de VU schrijft hierover in Trouw (lees haar artikel hier).
Ik ben er even stil van want hier is namelijk herkenning.
Ook de leerkracht speciaal onderwijs, de docent voortgezet onderwijs en zeker weten ALLE mensen uit het onderwijs spenderen namelijk maar een deel van hun tijd aan onderwijs.
Het is de minister klaarblijkelijk onbekend dat naast het geven van onderwijs er een enorme bulk werk naast het onderwijs bestaat. Administratie, oudergesprekken, thema avonden, ouderavonden, cursussen, teamoverleggen, schrijven van handelingsplannen, evalueren van handelingsplannen, voorbereiden lessen (in de avond veelal), telefoongesprekken, email verkeer, overdrachten, ik noem maar eens wat dingen die allemaal niet te maken hebben met het direct onderwijs geven.
Wat een eyeopener.
Ik zal de bewoordingen van Bestuurslid van de onderwijsbond Aob Marten Kircz niet gebruiken, maar wat onkundig is deze minister. Het is duidelijk dat zij geen idee heeft waar zij over praat. Als je haar uitnodigt bij jou op school dan aait er een onbenul uit haar gevolg over een kinderhoofdje en zegt "deze kan toch wel naar het basisonderwijs".
En ondertussen is iedereen boos. De politiek en het onderwijs hebben behoorlijke ruzie. Arie Slob roept op om met elkaar om de tafel te gaan zitten(lees hier).
Harm B. de nieuwe zijflank van minister van Bijsterveldt wil niet. "Eerst maar eens sorry zeggen", hetgeen allang gebeurd is, maar wat deze slechte verstaander blijkbaar niet wil horen, dus dat schiet lekker op.
Toch ben ik blij met de oproep van Dhr Slob. De Christen unie laat in ieder geval een positief woord horen. En het onderwijsveld wil maar al te graag om de tafel.
Dat roepen wij namelijk al een jaar lang en onze hand is al een jaar lang uitgestrekt.
Er wordt alleen alsmaar op geslagen, met een latje door de politiek, heel geniepig en gemeen. En dan trek je uiteindelijk je hand terug want het doet pijn. Teveel pijn dat een domme en onkundige minister jouw onderwijs kapot maakt door te bezuinigen op kinderen met een lichamelijke en geestelijke beperking.
Het is net een schoolplein, daar staat altijd een groepje dat het voor het zeggen heeft. Geflankeerd door 2 bully's die dan ook wat roepen. Drie keer raden wie de dupe is op het schoolplein ? Juist ja, de zwaksten op het plein. Wat nou "sorry" zeggen ? Als je gepest wordt en getreiterd, als je verdriet gedaan wordt en pijn gedaan wordt, dan mag je best wat terugzeggen.
En dan allebei sorry zeggen.
En slaan mag niet nee, maar zeggen wat je denkt mag best. Maar mooier nog zou zijn als we om de tafel gaan zitten en als er dan eens echt geluisterd wordt.
Naar de mensen uit het onderwijsveld. En graag snel, heel snel voordat er onherstelbare schade aangericht wordt door onkunde en niet willen luisteren. Arie Slob, wij willen zeker wel om de tafel. Nodig het onderwijsveld uit, praat met de bonden, praat met de mensen die er verstand van hebben en laten we elkaar diep in de ogen kijken en allemaal SORRY zeggen.
Dan beginnen we overnieuw.
Geen 300 miljoen bezuinigen op kinderen met een beperking.
Geen 6000 gemotiveerde en kundige collega's naar huis.
Geen prestatiebonus maar dit geld inzetten in het onderwijs aan de kinderen.
En vanuit deze startpositie gaan we samen kijken hoe het beter kan en waar de winst te behalen is. Maar boven alles en buiten kijf staat dat bezuinigen in je onderwijs geen uitgangspunt is.
Je hoort de laatste tijd geluiden dat je de economie ook wel eens kapot kunt bezuinigen, hetzelfde geldt voor het onderwijs.
Niet bezuinigen dus, voor je het onderwijs kapot bezuinigt. Het is nog (net) niet te laat.
Sorry zeggen dus.
Allemaal.
