Zoals u wellicht weet is onze school een katholiekgezinde onderwijsinstelling voor zeer moeilijk lerende kinderen.
En zoals u waarschijnlijk ook weet is in 1980 het politieke katholieke gedachtengoed opgegaan in het oecumenische Christen-Democratisch Appèl (het CDA).
Kijkend naar de wijze waarop de huidige partner van Mark Rutte in zijn neoliberale gedoogcoalitie, samen met de populaire spreekbuis van, volgens eigen zeggen, Henk en Ingrid, de christelijke waarden en normen ten uitvoer brengen als medebasis van het huidige kabinetsbeleid, ben ik de laatste anderhalf jaar licht in verwarring geraakt.
Immers, de christelijke waarden en normen die wij onze leerlingen dagelijks mee willen geven en die ook wekelijks met het vak catechese over het voetlicht gaan en zelfs in de leerlijn vermeld staan, blijken niet meer van deze tijd. Althans, wanneer ik de uitlatingen en standpunten van de zogenaamde christelijke politici van het CDA volg.
Geborgenheid, compassie, de zorg voor de ander, recht op zelfbeschikking en eigenwaarde, barmhartigheid en mededogen, liefde en hulp voor de zwakkeren, enzovoorts, zijn steeds weer de waarden (en normen) die wij hanteren in de klas, op het schoolplein en ja, ook kinderen met een (leer)beperking hebben het vermogen om in te zien hoe belangrijk, maar ook mooi, dit soort uitgangspunten zijn.
Maar wanneer ik mijn leerlingen nu de christelijke waarden moet uitleggen aan de hand van de verrichtingen van Maxime en zijn neoliberale kliekje in Den Haag moet ik mijn leerlingen eerst voorhouden dat zij, door hun beperking, niet langer de geborgenheid moeten verwachten van de samenleving die het CDA met de VVD en Henk en Ingrid voorstaan.
Zo is bijvoorbeeld "passend" onderwijs prima, maar het mag niets kosten en speciaal onderwijs al helemaal niet. Sterker: mijn leerlingen kunnen best wel met veel minder.
"Laat de kinderen tot mij komen" is dan alleen nog maar geldig tegen een stevige entreeprijs en voor kindertjes zonder gebrek.
En wanneer we dan ook nog Maxime Verhagen op een congres horen roepen dat de minister van CDA-huize "het beste uit alle schoolkinderen haalt" terwijl dit juist een verdienste is van leerkrachten, ouders en de leerlingen zelf en juist niet door de desastreuze sloophamer van Marja van Bijsterveldt, blijken ook nog eens leugen, bedrog en eigendunk plots christelijke waarden te zijn.
Met het enthousiast afbreken van het pgb blijkt "zorg voor de ander" binnen de koers van de confessionelen ook niet meer van deze tijd: je zorgt gewoon voor jezelf en lukt dat niet dan is iedere wens tot "zelfstandigheid" en "eigen keuze" geheel overbodig, je moet blij zijn met de kruimels die je worden toegeworpen.
Slechts zij die het geluk hebben zonder ziekte of gebrek te zijn mogen beschikken over zichzelf en eigenwaarde. Zij die met ellebogen, en desnoods fictieve knieschoten over de ruggen van anderen de hoogste (economische) prestaties leveren het meest.
"Mededogen" is ook zo'n aan verandering onderhevig begrip: ben je een minderjarige vluchteling die na tien jaar de eigen taal niet meer spreekt en zodanig vernederlandst bent dat je een onbekende in je nog steeds gevaarlijke moederland zou zijn bij terugkeer? Daar heeft een hedendaags christen van het CDA geen boodschap aan: regels zijn regels, de wet is de wet. En de wet is niet levend meer, maar een dood en statisch gegeven waarbinnen voor mededogen, compassie geen plek meer is. Zeker wanneer een grote blonde Gedoger in je nekt hijgt en dreigt het egocentrische neoliberale smaldeel van je partij te laten vallen. Eigen belang eerst. Eigenbelang heerst.
Of wat te denken van "hulp voor de zwakkeren"? Paulus stelde dan wel dat iemand die niet wil werken, ook niet eten zal, maar hij ging er wel van uit dat er werk was.
Het huidige neoliberale CDA ontslaat zich er, blijkbaar zonder enige schroom, van om zorg te dragen voor een arbeidsmarkt waarbinnen een (jong)gehandicapte op enigerlei wijze passend werk vinden kan.
Men legt het onverschillig in de schoot van het gouden kalf dat "markt" heet. Een markt die echter niet zit te wachten op een kostenpost omdat slechts winstbejag leidend is.
Tel daarbij de afbraak van sociale werkplaatsen en de uitverkoop van de christelijke beginselen, barmhartigheid, compassie en liefde voor en hulp aan de zwakkeren door het CDA kan niet pregnanter geïllustreerd worden.
Eigenlijk zou misschien, de huidige standpunten van het CDA overziend het vak catechese voorlopig maar opgeschort moeten worden. De christelijke waarden en normen lijken geheel van hun inhoud te zijn ontdaan als ik de huidige koers en de voermannen van onze christelijke beweging moet geloven. En de nieuwe invulling heeft allang niets meer te maken met wat wij onze leerlingen willen meegeven op onze school.
Gelukkig bestaan de christelijke normen en waarden niet bij de gratie van het CDA alleen.
Sterker, Matteüs 25:34-46 geeft ons een goed inzicht hoe Jezus zelf oordeelt over de huidige koers van het CDA, waarbinnen alleen nog maar eigenbelang, hardvochtigheid, onverschilligheid en neoliberaal egoïsme hoogtij viert:
"Want ik had honger en jullie gaven mij te eten, ik had dorst en jullie gaven mij te drinken. Ik was een vreemdeling, en jullie namen mij op, ik was naakt, en jullie kleedden mij. Ik was ziek en jullie bezochten mij, ik zat gevangen en jullie kwamen naar mij toe.” Dan zullen de rechtvaardigen hem antwoorden: “Heer, wanneer hebben wij u hongerig gezien en te eten gegeven, of dorstig en u te drinken gegeven? Wanneer hebben wij u als vreemdeling gezien en opgenomen, u naakt gezien en gekleed? Wanneer hebben wij gezien dat u ziek was of in de gevangenis zat en zijn we naar u toe gekomen?” En de koning zal hun antwoorden: “Ik verzeker jullie: alles wat jullie gedaan hebben voor een van de onaanzienlijksten van mijn broeders of zusters, dat hebben jullie voor mij gedaan.” Daarop zal hij ook de groep aan zijn linkerzijde toespreken: “Jullie zijn vervloekt, verdwijn uit mijn ogen naar het eeuwige vuur dat bestemd is voor de duivel en zijn engelen. Want ik had honger en jullie gaven mij niet te eten, ik had dorst en jullie gaven me niet te drinken. Ik was een vreemdeling en jullie namen mij niet op, ik was naakt en jullie kleedden mij niet. Ik was ziek en zat in de gevangenis en jullie bezochten mij niet.” Dan zullen ook zij antwoorden: “Heer, wanneer hebben wij u hongerig gezien of dorstig, als vreemdeling of naakt, ziek of in de gevangenis, en hebben wij niet voor u gezorgd?” En hij zal hun antwoorden: “Ik verzeker jullie: alles wat jullie voor een van deze onaanzienlijken niet gedaan hebben, hebben jullie ook voor mij niet gedaan.”
En terwijl van Haersma Buma en Verhagen vanavond of morgen samen met de neoliberale vrinden vast en zeker het glas heffen op de goede afloop, hun mantra nog maar eens herhalend ("ieder voor zich (en god voor ons allen)") en de schouderklop van Henk en Ingrid gedwee opkijkend ondergaan, bedenk ik mij, al mijn eerdere zorgen opzij schuivend, dat mijn eigen leerlingen, ondanks hun beperkingen, die boodschap van Jezus al heel wat beter begrijpen dan de meerderheid van al die congresgangers vandaag en de CDA-kiezers van gisteren en morgen.
