Ton bemoeit zich ook al met het CDA

En ja hoor. Wekenlang hoor je hem niet, maar plotseling is hij er weer. Een duveltje uit een doosje, als een verrassingspakketje, als een langvergeten vriend die altijd in je achterhoofd aanwezig is.

Ton met de bon ton. Voor de wat nieuwere lezers onder u: Ton Elias is het nieuwe ongeleide projectiel van de VVD. Bij de VVD zijn ze een paar jaar geleden de blonde ijzervreter uit Venlo kwijtgeraakt. Die schreeuwde toen ook al overal over en bemoeide zich overal mee.

Ze hebben dan ook bij de VVD gedacht: "we moeten iemand hebben die zichzelf een bekakt VVD-toontje aanmatigt, die vindt dat ie heel wat is en die er een professie van heeft gemaakt om mensen te schofferen". En die iemand hebben ze gevonden in Ton Elias, hij vindt zichzelf grandioos, kletst uit zijn nek en durft geen debat aan te gaan. Als het moeilijk wordt roept hij "ik wil alleen ingaan op argumenten" en als je met argumenten komt loopt hij weg.

Omdat Ton op luide toon spreekt en in woordkeus de koning van het schofferen is gebleken hebben wij van wijzijnverbijsterd twee dingen gedaan. We hebben hem officieel afgekeurd en hij heeft een officiële "verbijsterde naam".  Hij spreekt op "mooie toon", dus op een "bon ton" op zijn Frans; vandaar dus "Ton met de bon ton".

Wekenlang stilte, en nu is er ellende bij het CDA. Dus komt Ton tevoorschijn. Hij heeft gelijk een typische "Tontaal-opmerking" paraat. Hij haalt na het congres een opmerking tevoorschijn van een vroegere minister van defensie, Henk Vredeling.
Die zei indertijd: "congressen kopen geen straaljagers". Oftewel: die congressen kunnen zeggen wat ze willen, ze hebben niks te zeggen.

De onuitgesproken boodschap van Ton Elias, volgens NRC-Next: "waar bemoeit dat congres zich mee? En Ton: "Vanzelfsprekend, als de CDA-fractie toch iets wilde. mocht ze dat zelf uitzoeken, maar als ze iets willen veranderen gaan we toch om de tafel zitten met het regeerakkoord".

Welkom terug Ton, fijn dat je er weer bent. Maar eeh, je mag van ons wel weer gaan.

Nogmaals: thuis bij het CDA

Wij van wijzijnverbijsterd hebben het al zo vaak geroepen: het CDA roept het echt over zichzelf af. Ze doen het echt zelf, en ze moeten niet verbaasd zijn als ze over een paar jaar door het leven gaan als de NBP: de Nieuwe BoerenPartij.

In de pers wordt het ondertussen steeds duidelijker. Als een amateur-ballerina heeft het CDA zich in een spagaat gegooid. Ze zitten op de grond met hun benen wijd. Zo wijd, dat de benen in een rechte lijn liggen. Wij mannen weten dat je dan op je kwetsbaarst ben.

In NRC-Next vandaag een groot artikel met een duidelijke analyse. "Om interne onrust te dempen toont de partij graag haar sociale gezicht. Maar van getuigenissen van compassie zonder tastbare resultaten leveren, ook extern, meer schade op dan sympathie".

Het gaat hierbij dus om Kathleen "K4" Ferrier. Ze heeft ook nu weer van alles geroepen. Echter, zoals we al zo vaak hebben gezien: ze doet geen boter bij de vis, en zelfs geen water bij de wijn. Het wordt een beetje zielig. Ze roept af en toe iets, en maakt dat vervolgens NOOIT waar. We hebben een score van: roepen: 8, waarmaken 0 (nul).

Advies aan het CDA: bezint voor ge verdergaat, en neem een andere passende woordvoerder (passend) onderwijs. Mevrouw Ferrier is 100% ongeloofwaardig, en geloofwaardiger dan dat wordt ze ook niet meer.

Collegiaal advies

Aan: Auris groep, afdeling Ambulante begeleiding.

Geachte collega,

Via een goede kennis is (met de juiste papieren en alle 23 handtekeningen) bij ons aangemeld meisje Kathleen F. Ze zou een vermeende visuele stoornis hebben, maar hier is geen enkel bewijs voor gevonden.

We hebben haar onderzocht in Den Haag, locatie Hofvijver, maar daar is eigenlijk niks uitgekomen. Ze is zonder zichtbare hulp naar het onderzoek gekomen en had ook geen stok bij zich. Ze geeft, en dat is wel wat zorgelijk, antwoorden die je niet verwacht.

Op de vraag of ze de letters op een lichtbak kon lezen deed ze haar ogen dicht en antwoordde: "ik wil u meegeven dat ik alle letters heb bekeken en mij is duidelijk geworden dat het cijfers zijn".

Onze slotconclusie is toch om haar door te verwijzen naar uw dienst. De diagnose hoorproblemen ligt voor de hand, en dit wordt ook al duidelijk door haar schoolfoto van dit jaar.(bijgaand) Ons is gebleken dat ze horende doof is: ze luistert negens naar. Als ze dingen hoort geeft ze ze verdraaid terug en zegt ze dat er iets heel anders is gezegd.

Graag uw collegiale advies.

Automatisch gegenereerd antwoord

Een dag nadat minister van Bijsterveldt een zml-leerling op de meest kwalijke wijze schoffeerde en met haar ook nog even iedere zml-leerling door duidelijk te tonen niet te weten over welke leerlingen zij het heeft wanneer zij praat over speciaal onderwijs, stond zij al grappend en grollend voor de Tweede Kamer.
De oppositiepartijen vroegen haar tijdens het vragenuurtje op dinsdag in hoeverre het op het CDA-congres afgegeven signaal (resolutie 12) meegwogen zou worden bij het overwegen van door meerdere kanten aangereikte alternatieven wat betreft de dekking van uitstellen (of zelfs afstellen) van de plannen.
Marja schoot direct (nog steeds breed glimlachend maar nu als een boerin met kiespijn) in een absolute starheid: regeerakkoord is regeerakkoord en daar heeft ze zich aan te houden.
Toen de CU met de vraag kwam in hoeverre de minister nu bijvoorbeeld het inwisselen van het prestatieloon voor de bezuinigingen wilde overwegen nu ook een smaldeel van de coalitie van mening was dat deze bezuinigingen op dit tempo niet kan, schoot Marja opnieuw in de houding: regeerakkoord is regeerakkoord en daar heeft ze zich aan te houden.
Men moest natuurlijk wel de juiste procedures in het oog houden. Zelf vergat ze die overigens even later toen ze nog even op ludieke wijze probeerde op de stoel van de Kamervoorzitter te gaan zitten. Wat een lol!
En tussen het lachen door herhaalde zij keer op keer hetzelfde herkenbare mantra: regeerakkoord is regeerakkoord en daar heeft ze zich aan te houden.

Wanneer dit het uitgangspunt is van de minister, regeerakkoord is regeerakkoord, en ze om deze reden niet wil horen over alternatieve dekkingen, andere invullingen van de plannen en andere handreikingen vanuit oppositie en onderwijsveld, dan snappen wij iets toch niet helemaal.
Waarom verdedigt ze zich dan steeds met het verhaaltje dat ze vanwege de zorgen in het veld over haar plannen voortdurend met iedereen en jan en alleman, door heel het land of op uitnodiging op één van haar bijeenkomsten praat om de meningen en ideeën te polsen? Die zijn toch ondertussen al lang en breed bekend? Zelfs binnen de gelederen van haar eigen partij is de onvrede toch al geventileerd?
Waarom dan toch die gesprekken, die bezoekjes? Is ze wellicht, net als Ton Elias op zoek naar nét die ene leerkracht of die ene ambulant begeleider die toevallig wel net niet verder kijkt dan zijn of haar neus lang is, om die dan triomfantelijk naar voren te schuiven: kijk maar, hier heb ik er eentje, hij vindt het ook?
Of is er een andere reden? Of erger, valt het misschien wel mee met de hoeveelheid gesprekjes en bezoekjes. Immers, regeerakkoord is regeerakkoord en daar moet je je aan houden, toch Marja?
Zijn die bezoekjes en gesprekjes uiteindelijk niet meer dan een fopspeen Marja, om de indruk te wekken dat je wel luistert?
Maar is dat dan eigenlijk niet een erg kostbare en bureacratische fopspeen Marja, uiteindelijk alleen maar om het eigen blazoen op te poetsen?
Vertel het ons Marja, want wij van wijzijnverbijsterd zijn toch wel heel erg benieuwd.

En Marja, probeer je dan voor één keer niet halfhartig te verschuilen achter wat je enige houvast lijkt te zijn, "regeerakkoord is regeerakkoord en daar heb ik me aan te houden", want dat automatisch gegenereerde antwoord kennen we nu wel onderhand.

Hoe was 't ook al weer? regeerakkoord is regeerakkoord is regeerakkoord is regeerakkoord is .....