maandag 23 mei 2011

Goed, en nu?

Het is duidelijk: de gedoogcoalitie heeft geen meerderheid in de Eerste Kamer weten te behalen en zal dus geheel afhankelijk zijn van anderen om het beleid door deze Kamer te loodsen. Met name de SGP komt dan in aanmerking, omdat deze al vaak de zijde van de gedoogcoalitie gekozen heeft wanneer er weer eens gestemd moest worden in de Tweede Kamer.

Nu sprong iedereen onlangs verheugd op toen leek dat de partij van de mannenbroeders des geloofs in ruil voor steun in de Volksvertegenwoordiging het uitstel van de bezuinigingen op het 'passend' onderwijs bewerkstelligd had.
Echter, volgens eigen zeggen was dit in het geheel niet aan de orde. Er was absoluut geen sprake van een deal om de leerlingen met een speciale leerbehoefte of met een beperking te ontzien, zo beweerde SGP-Kamerlid Elbert Dijkgraaf tijdens een debat over Passend onderwijs. Het is dan ook zeer de vraag of wij blij moeten zijn met de sleutelrol die de senator Holdijk met deze verkiezingen toegewezen heeft gekregen.

Eerder schreven wij al: "De SGP heeft er telkens geen geheim van gemaakt geen tegenstander te zijn van de bezuinigingen. Zij hebben zich alleen steeds uitgesproken tegen het tempo waarin deze doorgevoerd zouden worden". Sterker: "het onderwijsveld heeft dankzij de SGP langer de tijd gekregen zich alvast in te richten op de consequenties van de bezuinigingen, die, dankzij de SGP straks in de Eerste Kamer hoe dan ook doorgang dreigen te vinden".

Of zou het nu dan toch anders zijn, omdat de bezuinigingen en het daarmee samenhangende beleid uiteindelijk zijn gebaseerd op leugens en 'halve waarheden', zoals onlangs is gebleken en al veel eerder werd verondersteld. Zou het feit dat de afbreuk van deugdelijk 'passend' onderwijs steunt op "valse getuigenissen" de senator tot nadere bezinning kunnen brengen?
En hoe staat het met de elf senatoren van CDA-huize? Eerder zagen we al tijdens het CDA-congres van 2 oktober 2010 dat veel oud-gedienden waaronder ook verschillende (oud-)senatoren stelling namen tegen niet alleen de gedoogcoalitie met de PVV maar ook de neoliberale koers van deze coalitie. Een derde van het congres onderschreef deze kritiek.
In hoeverre zijn er onder de elf ook vertegenwoordigers van deze kritische houding te vinden, senatoren die, zoals ook van hen verwacht wordt, onafhankelijk reflecteren en niet alleen de partijlijn volgen? Het blijft vooralsnog onduidelijk.

Uiteindelijk biedt de nieuwe samenstelling van de Eerste Kamer het onderwijsveld, en meer nog de leerlingen en hun ouders, niet de rust waarop we hoopten.
De bezuinigingen zijn nog in het geheel niet van de baan en de minister houdt, ondanks het bewijs voor ondeugdelijke berekeningen en zwaar overdreven cijfers, nog steeds vast aan haar vaste mantra "regeerakkoord is regeerakkoord" en weigert ook maar één jota van haar plannen te veranderen.
Dat dit een teken is van onbekwaam en onbehoorlijk bestuur moge óns duidelijk zijn, maar het is te hopen dat de Senaat doet waartoe het ook ooit in het leven is geroepen: het wegen van het in de Tweede Kamer vastgestelde beleid en het bezien van de merites en onjuistheden van voorgestelde wetten en maatregelen. Het kan natuurlijk niet zo zijn dat wetsvoorstellen of wijzigingen toch doorgang kunnen vinden, puur en alleen om politieke redenen terwijl zij in de grond niet deugen. Althans, zo was het voorheen.
Of zou het, dat nu met een gedoogcoalitie plus niet alleen de zorgzame samenleving op de vuilnishoop belandt maar ook het behoorlijk bestuur?

Zijn wij effe blij!!!

Wij van wijzijnverbijsterd zijn wel gewoon blij.
Blij, dat de neoliberale gedoogcoalitie in de Tweede Kamer net geen meerderheid heeft gehaald. De PVVD en het CDA zijn blijven steken op 37 zetels.

Het was vandaag een onwaarschijnlijk, onvoorstelbaar smerig en ondoorzichtig politiek spelletje. De ene van het CDA stemde in Limburg op de VVD, want daar kregen ze in Zuid-Holland dan weer een stem voor terug, terwijl de PVV (echt) 3 stemmen meer heeft gehad dan waar ze recht op hadden.
Er zijn dus ergens drie provinciale sukkels geweest die, terwijl ze niet van de PVV zijn, wel op de PVV hebben gestemd. How low can you go???
We hebben er tweeënhalve maand op moeten wachten, er zijn veel artikelen en overwegingen aan gewijd, maar het is ze NIET gelukt. En dat maakt ons blij.

Mark Rutte vindt het overigens "de winst van de democratie", maar dat zei hij als de spreekwoordelijke boer met kiespijn. Hij had natuurlijk liever gewoon wel de meerderheid gehad, maar "we zijn nou eenmaal een minderheidskabinet, en hebben de oppositie nodig". Hoe was het ook al weer in maart? De verkiezingen werden als een referendum over het minderheidskabinet ingezet. Nou, we hebben nieuws: dat is niet gelukt, want ze hebben nog steeds een minderheid. En eigenlijk nog sterker: van een nipte meerderheid in de Tweede Kamer naar een minderheid in de Eerste Kamer.

En nu?

De PVVD en het CDA hebben voor ieder goed te keuren wetsontwerp in de eerste kamer de SGP of een andere partij nodig. Dit geldt ook voor het wetsvoorstel 'passend onderwijs'. De minister heeft steeds gezegd dat ze voor bezuinigingen de Eerste Kamer niet nodig heeft, maar die heeft ze wel nodig om de begroting goedgekeurd te krijgen. Ze krijgt het niet makkelijker, en daar zijn wij blij om.

We hebben als speciaal onderwijs:

- de eerste slag verloren (dat was het debat in de tweede kamer),
- de tweede slag verloren (het spoeddebat),
- de derde slag was een gelijk spel (de verkiezingen),
- de vierde slag hebben we gewonnen (uitstel)
- de vijfde slag hebben we gewonnen (de eerste kamer)

Als je alles bekijkt lijken we aan de winnende hand, maar het lijkt ook een rookgordijn.
We wachten met smart het debat af over de fantasie van de minister . Ook wachten we de brief van de minister af waarin ze gaat uitleggen hoe ze de ontwikkelingen rond 'passend onderwijs' in lijn gaat brengen met de bezuinigingen en natuurlijk wachten we de rapportage af over de regiobijeenkomsten in het land, die 160, weet je wel?

De minister heeft nog wat te doen, we zijn benieuwd. Maar behalve benieuwd zijn we ook wantrouwig, achterdochtig en vertrouwen het stelletje voor geen meter.

Maar vandaag zijn we blij

Nu eerst maar een 'passende' Eerste Kamer

Vandaag vinden dan de langverwachte verkiezingen voor de Eerste Kamer plaats. Omdat het democratisch gezien om "getrapte" verkiezingen gaat, hoeven wij, de burgers, niets te doen. Nee, nu zijn de eerder door ons verkozen Provinciale Statenleden aan de beurt.

Wij hebben het handjeklap en de kopjes koffie of thee in de achterkamertjes (u weet wel, die waar Geert een einde aan zou maken, maar waar hij nu vrolijk aanschoof) op deze plek al een aantal keer besproken.
Dat de VVD hierbij de eigen principes net zo makkelijk verkwanselt als de PVV dat nu al maanden doet hadden wij eerlijk gezegd niet verwacht.
Vrouwen blijken voor de VVD opeens toch minder geschikt om verkozen te worden, gezien het plots niet al te zeer haast maken met (handhaving van) wetgeving aangaande (passief) vrouwenkiesrecht.
Liberaal Cort van der Linden, de minister-president die het algemeen vrouwenkiesrecht in de grondwet opnam, draait zich om in zijn graf, denken wij, vanwege deze uitverkoop.
En aardig is natuurlijk ook de spagaat waarin Mark zich nu bevindt met betrekking tot godslastering: van de SGP mag 't niet, maar juist Geert doet het voortdurend.

Ja, ja, zoals Wim Kok ooit de ware socialistische principes overboord gooide om uiteindelijk een Paarse samenwerking mogelijk te maken, schuift Mark Rutte de liberale principes verre van zich teneinde een neo-liberaal (heel iets anders dan waar liberalisme), confessioneel en populistisch hutspotje op het vuur te houden.

Enfin, vanmiddag zal blijken of de kopjes koffie met Staphorster koek voldoende zijn geweest voor Rutte I om een meerderheid te behalen in de Senaat.
Voor eenieder met inzicht een een hart voor (passend) onderwijs, met respect voor mensen met een handicap, met mededogen met mensen die zorg behoeven, met een juist begrip van wat "christelijk" eigenlijk inhoudt, wordt het ook een spannende strijd.
Een meerderheid voor de gedoogcoalitie plus zal uiteindelijk leiden tot een cultuurarm, door egoïsme en markt geleid Nederland, waarin het adagium "ieder voor zich" hoogtij viert.
Een Nederland waarin leerlingen niet meer het onderwijs kunnen krijgen wat hen echt past vanwege de complete afbraak van expertise en mogelijkheden.
Waarin jong-volwassenen met een speciale leer- en zorgbehoefte geen werk meer kunnen krijgen waarin zij kunnen blijven groeien in talent en zelfrespect , omdat de markt uiteindelijk geen geld over zal hebben voor voldoende begeleiding terwijl de hierop juist gerichte sociale werkvoorziening voor een groot deel is uitgekleed.
Waarin mensen met een beperking geen recht meer houden op een uitkering op niveau of zelfs uberhaupt een uitkering waardoor ouders verantwoordelijk zullen blijven.

Wij van wijzijnverbijsterd en nagenoeg de (andere) helft van Nederland hoopt van harte dat het zover niet komen zal. Dat Nederland zal blijven zoals het ook historisch bekend is: een tolerant, sociaal bewogen land, waarin niet het recht van de sterkste (of de meest gefortuneerden) leidend is, maar waar de beschaving getekend wordt door solidariteit en respect voor "alles van waarde". En nee, Mark en vrinden, dan hebben we het niet over waarden die worden gevat in bonussen.
"Alles van waarde" betekent ook waar 'passend' onderwijs. Want zeg nu zelf, wat is nu meer waardevol dan de ontwikkeling en zelfontplooiing van ieder kind, al dan niet met en specifieke zorg- of leerbhoefte?
Niets !

Om drie uur stemmen de 566 Statenleden in hun Provinciehuizen en pas daarna zal de Kiesraad de uitslag bekend maken (volgens sommigen zou dat ook pas woensdag kunnen gebeuren). Tot de uiteindelijke vaststelling van de Eerste Kamer blijft dus voorlopig onduidelijk in hoeverre de bezuinigingsplannen én (net zo belangrijk) de daarmee samenhangende wijzigingen in het beleid rondom 'passend' onderwijs van minister van Bijsterveldt en haar ambtenaren doorgang zullen vinden. Mocht de gedoogcoalitie plus er in slagen om een meerderheid te halen dan dreigt een ramp voor het speciaal onderwijs, en uiteindelijk ook het gehele onderwijs.
Of het zou moeten zijn dat senatoren van bijvoorbeeld het CDA uiteindelijk voldoende gezond verstand hebben om te reflecteren op de waarde van ieder kind, met of zonder bijzondere leer/zorgvraag.
Maar ja, in ogenschouw nemend dat de lijsttrekker van deze partij in de Eerste Kamer, Elco Brinkman, ook de voorzitter is van "Bouwend Nederland", u weet wel die club waarvan een flink aantal leden nu alweer voor een derde keer schuldig is aan een miljoenenfraude, dan is duidelijk dat daar misschien ook het neo-liberale "ieder voor zich" geldt.

Nee, het moge duidelijk zijn, de toekomst van een echt 'passend' onderwijs zal alleen dan gewaarborgd kunnen worden wanneer de oppositie, die tot nu toe steeds blijk heeft gegeven van een uitstekende dossierkennis en die wel weet waarover men praat, een absolute meerderheid weet te verkrijgen.
En daar hopen wij van wijzijnverbijsterd dan ook op.
Niet voor onszelf, nee, maar voor al die leerlingen (en hun ouders), waar het ons uiteindelijk altijd om gaat.

Duimen voor een 'passende' Senaat dus vandaag!

Kamervragen over "frauduleus" VO

Eerder schreven wij over twee middelbare scholen, die middels een ingewikkelde financiële u-bocht constructie, in staat waren om meerdere leerlingen met autisme een gedegen en 'passende' havo- en vwo-opleiding konden bieden. Een opleiding die voor hen anders niet was weggelegd.

Nu riepen verschillende mensen al direct "fraude", maar gevraagd naar een sluitende oplossing voor deze leerlingen, die anders thuis zouden komen te zitten, kwam er geen antwoord.
Verschillende anderen gaven duidelijk aan dat, hoewel misschien niet helemaal volgens het (huishoud)boekje en wat onorthodox, deze oplossing te prefereren is en uitstekend past binnen het idee van 'passend' onderwijs: het juiste onderwijs voor ieder kind, speciale leerbehoefte of niet.

Dat vindt ook Jeroen Dijsselbloem van de PVDA. Of in ieder geval vindt hij het probleem belangrijk genoeg om opgelost te worden.
Niet door het steeds meer slechts administratief vastleggen en verantwoorden van alles en nog wat, waar de inspectie zo graag op hamert terwijl zij zelf niet bij machte blijkt haar eigen administratie goed bij te houden en derhalve de minister van de schandalig onjuiste cijfers voorziet. Nee, door de minister te vragen waar nu eigenlijk de prioriteiten in deze liggen.
En wij van wijzijnverbijsterd ondersteunen de heer Dijsselbloem van harte in zijn kritische vraagstelling en in zijn stellingname vóór een goede bekostiging van onderwijs voor juist deze leerlingen, die buiten de boot dreigen te vallen, en tegen de terugvordering van de gelden die zijn gebruikt om dit te voorkomen.

Laat men zich eerst maar eens bezig gaan houden met het eigen gegoochel ten koste van de kinderen in plaats van scholen op de vingers te tikken vanwege een trucje ten bate van leerlingen die anders weinig mogelijkheden zouden hebben.

Lees hier de kamervragen van Jeroen Dijsselbloem (wel gewoon op tijd inzichtelijk, mevrouw de minister!)