zaterdag 17 december 2011

ik ben er klaar mee








Aan:

AVS (algemene vereniging schoolleiders) naar aanleiding van dit bericht.

Ik wil met onmiddellijke ingang mijn lidmaatschap van de AVS opzeggen. Ik herken me in niks in de belangenbehartiging door de AVS op het gebied van Passend onderwijs. Ik heb het onderhandelaarsakkoord gelezen wat mede namens de AVS is afgesloten met de minister. Daarin wordt er naar gestreefd om gedwongen ontslagen te voorkomen en expertise te behouden.

Wat een farce en wat een schande.

Door dit akkoord te sluiten gaat de AVS impliciet akkoord met de bezuinigingen, en dat is voor mij ondenkbaar. Ik moet als directeur van eenpitter voor 675.000 euro personeel gaan ontslaan; niks behoud van expertise, niks gedwongen ontslagen voorkomen. Jullie hebben makkelijk kletsen. Ons gaat het erom dat we geen fatsoenlijk onderwijs meer kunnen geven, dat ik van de 64 fte's er 15 naar huis moet sturen. Dat is bijna een kwart, terwijl we wel dezelfde 200 leerlingen houden met een ernstige verstandelijke beperking en veelal meervoudig complexe problematiek.

Het gaat bij de bezuinigingen om mensen; collega's waar we soms al 5 jaar mee werken en kinderen. Op 22 groepen kinderen 15 fulltimers naar huis, er vallen enorme, niet op te vullen gaten in de organisatie.

Het is wat mij betreft een schande dat er zelfs over zo'n akkoord wordt gesproken en ik ben er klaar mee. Mijn lidmaatschapsnummer heb ik niet bij de hand maar stuur ik wel na.

Wilt u mijn opzegging schriftelijk bevestigen.

Groet

pislink


Het is een afschuwelijke situatie, waar we als scholen, team, besturen en directies in terecht komen. We stevenen er op af dat dit neoliberale gedoogkabinet met een klein gristensausje de bezuinigingen op het speciaal onderwijs gewoon door gaat zetten.

Er zijn al bijna een jaar lang hevige protesten tegen. Protesten die zeggen dat deze mensen niet gemist kunnen worden, dat de leerlingen tekort gaan komen en dat de scholen naar de knoppen gaan. In een groter verband wordt er steeds meer aangegeven dat je een ingrijpende stelselwijziging als de invoering van passend onderwijs niet moet combineren met een zware bezuiniging.
Oooh pardon, een "herverdeling van middelen".

Maar dan de verbijsterde baas met zijn verbijsterde bestuur, verbijsterde team en verbijsterde ouders. Als je het boekje "HOOP en VREES" hebt gedownload en vooral gelezen (mevrouw Ferrier) dan weet je dat deze ouders bang zijn, heel erg bang.
Blijkbaar is dit persoonlijke verhaal nog niet doorgedrongen, en dat is triest. Op het ministerie gaat het om getallen, cijfers, protocollen en berekeningen. Bij sommige vakbonden lijkt het daar ook om te gaan, en ondertussen sluipt er iets in dat het aantal beperkt moet worden "omdat het toch moet".

Ik kan u vertellen, dat het gewoon echt niet kan. Ik ben de afgelopen weken keihard met de realiteit geconfronteerd. Het formatieplan moet aangepast aan de verminderde financiering. Ik heb zitten rekenen, puzzelen, balen, rekenen, nog een keer puzzelen, godverren, en nog veel meer. Er staan een stuk of wat kolommen in de lijsten. Personeelsnummer, voornaam, achternaam, wtf, salariskosten. En dan moet je wel rekenen en kijken welke functies ontslagen moeten gaan worden. Die tweede en derde kolom, daar kan ik niet naar kijken. Bij ons zijn het namelijk geen getallen, geen cijfers en geen bedragen. Het zijn allemaal mensen van vlees en bloed waar we dagelijks mee optrekken.

Het is de combinatie waar je knettergek van wordt. Er moeten mensen uit, en tegelijk weet je dat het er zoveel zijn dat je maar af moet wachten wat de kwaliteit wordt van wat we nog kunnen bieden aan de kinderen waar we verantwoording voor hebben genomen.
Het zijn wel allemaal collega's waar we lief en leed mee delen, en ook kinderen waar we dag in dag uit mee werken.

En dit maakt, dat uw verbijsterde baas pislink is. Gesprekken met bestuur en MR, gesprekken met collega's, het doet allemaal zeer omdat het zo ongelooflijk onterecht is dat wij worden gepakt. Het appeleert aan mijn gevoel van onrecht dat we hier zelfs maar aan moeten denken. Het wordt tijd voor hernieuwde en nog grotere aandacht voor wat er te gebeuren staat. Wij houden vol, want we zijn link, pislink, en dat zullen ze weten ook.