Mijn vervolgopleiding was al niet beter: eerst vier jaar HBO-jeugdwelzijnswerk en (veel later) de Pabo. Zoals we weten, en wat ons ook bij voortduring ingewreven wordt, behelst het laatste tegenwoordig niet zo veel ("ze kunnen zelf niet eens schrijven en rekenen", hoor ik Ton, Harm en Henk & Ingrid al roepen) en het eerstgenoemde is weer zo'n "linkse" geitenwollensokken hobby.
Ik heb daarna "godbetert" ook nog eens de universitaire studie Wijsbegeerte gevolgd ("uren zeiken over een stoel", roepen Henk & Ingrid opnieuw) en pas nog een master Special Educational Needs behaald.
Dat is een verdieping voor onderwijs aan leerlingen met een beperking en de ontwikkeling van deze kinderen is nu eenmaal niet zo erg belangrijk, zo hebben we inmiddels begrepen uit de bezuinigingen op "passend onderwijs". En ja, dat schrijven wij van wijzijnverbijsterd nog steeds tussen aanhalingstekens omdat wij van mening zijn dat met de halfslachtige wetgeving die er nu ligt en de nul komma nul extra investering geenszins sprake kan zijn van werkelijk passend onderwijs.
Concluderend kunnen we zeggen dat ik een en al pret makend door mijn studies ben heen gewandeld.
En pret daar koop je niks voor. Stel je voor!
Een studie moet in de neoliberale utopie tot niets anders leiden dan tot een behoorlijke winst genererende betrekking en zo snel en zo veel mogelijk. Het is dat de staat hier nog niet, zoals ooit in de USSR en China, mag bepalen wat dé baan voor jou zal zijn, want anders zouden hier al vrij rap kunstacademies, conservatoria en ook vele wetenschappelijke universitaire opleidingen de nek om zijn gedraaid.
Archeologie, letterkunde, geologie, theologie? Wat een onzin!
En dan hebben we het nog niet eens over al die mbo-opleidingen die alleen maar gericht zijn op zelfontplooiing en een opleiding uit interesse. Ben je gek!
Zelfontplooiing en interesse botvier je maar in je vrije tijd!
En nu hebben we daar dus opnieuw onze Marja met haar fluisteraars, die nu een kruistocht zijn begonnen tegen wat zij "pret" noemen.
Marja heeft al aangekondigd een flink aantal "pretstudies" in het mbo stop te zetten.
De nieuwe plannen van staatssecretaris Zijlstra rondom de bekostiging van deeltijdstudies tonen al aan dat men nog slechts in aanmerking komt voor een beurs wanneer het om een opleiding met een ‘bijzonder maatschappelijk en economisch belang’ gaat (dus op basis van vraag in de arbeidsmarkt).
En tenslotte worden er innovatiecontracten getekend door het bedrijfsleven, de kennisinstellingen en de overheid, waarbij geïnvesteerd zal worden in met name door het bedrijfsleven verlangde studies. In het programma Buitenhof maakten de scheidend president van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen, fysicus Robbert Dijkgraaf en zijn opvolger bioloog Hans Clevers, al duidelijk dat zij hier niet eenduidig enthousiast over waren, omdat juist de basis van alle wetenschap (namelijk wetenschap om de wetenschap) sterk veronachtzaamd wordt.
De neoliberale tendens wordt duidelijk: onderwijs het liefst aan de leiband van het bedrijfsleven. Nu nog voorzichtig, maar als Maxime en Mark nog even hun "dictatuur van de meerderheid" mogen uitleven, binnenkort nog veel nadrukkelijker. Dát is pas neoliberaal passend onderwijs in optima forma: gemodelleerd naar de mal van economische belangen.
En binnen dit keurslijf zal inderdaad alles van waarde weerloos zijn: pure wetenschap en kunsten en ook individuele ambities en interesses. En natuurlijk zelfontplooiing.
En daarmee zijn we toch ook weer op ons deelgebied van het onderwijs beland: deze neoliberale tendens trekt door tot in het klaslokaal van het speciaal onderwijs, of tot die leerlingen met een beperking binnen het reguliere onderwijs (naast natuurlijk indirect al die andere leerlingen).
Daar waar de gehele onderwijs- en zorgcultuur binnen het speciaal onderwijs er op gericht is om de leerling tot een zo'n zelfstandig mogelijk, zelfbewuste en naar eigen interesses en ambities ontplooiende burgerschap te begeleiden, wordt dat door de huidige bezuinigingen gans onmogelijk gemaakt.
Op papier verlangt het ministerie wel dat dit geschiedt maar uiteindelijk maakt zij dat een onhaalbare zaak door het speciaal onderwijs onevenredig hard te belasten.
En natuurlijk begrijpen de ambtenaren op dat ministerie dat ook wel. Misschien, heel misschien begrijpt zelfs onze technocratisch gestuurde minister dat een beetje.
Maar het doet hen gewoon verder niet veel. Deze relatief zeer kleine groep leerlingen dient geen enkel economisch belang.
En waarom dan investeren?
Cynisch, zegt u? Zeker, maar het leven is in de ogen van onze gedoogcoalitie nu eenmaal geen pretje. En dat zal de neoliberale club in het pluche u graag willen laten voelen.
Het is uit met de pret!
