dinsdag 19 juni 2012

(G)een gesloten boek

Wij hebben lang niets van ons laten horen. Te lang misschien. De redenen hiervoor zijn simpel. Enerzijds was de acute noodzakelijkheid voor onze actie weggevallen met de fikse streep door de bezuinigingen op ("ons" speciaal) onderwijs. Natuurlijk waren en zijn wij er ons nog steeds van bewust en er van overtuigd dat de huidige wet "Passend onderwijs" bij lange niet zal bijdragen aan daadwerkelijk onderwijs dat eenieder past. Wij hebben op dit blog al meerdere malen gewezen op het feit dat werkelijk passend onderwijs iets heel anders is dan wat deze wet nastreeft. Zeker met de schandalig minimale rol van ouders, maar ook het feit dat men een enorme expertise laat verdwijnen (met een vage toezegging dat het wel weer goed zal komen met de groep deskundigen die op straat komen te staan) en denkt dat leerkrachten binnen het reguliere onderwijs, naast de al enorme werkdruk, ook nog even met wat bijspijkeren eenzelfde kennis van zaken en ervaring zullen krijgen als veel mensen uit het speciaal onderwijs (w.o. ambulant begeleiders), die vaak een of meerdere master-opleidingen hebben gevolgd. Wat dat betreft doet het ons goed dat de Eerste Kamer blijk heeft gegeven van een zeer kritische houding ten aanzien van het wetsvoorstel.

Een andere reden van de lange stilte is eenvoudig dat wij moe zijn. Vanaf de eerste dag dat bekend werd wat de gevolgen zouden zijn van het wetsvoorstel en de daarmee gepaard gaande bezuinigingen, hebben wij ons, zowel op dit blog als er buiten geroerd. Soms met drie of meer artikelen per dag (!), een Hyves-, facebook- en twitter-account, en correspondentie per e-mail.  Uit verschillende reacties begrepen we al gauw dat mensen dachten, dat er een grote organisatie achter dit blog zat (er werden zelfs e-mails gestuurd met vragen over consumptiebonnen voor de manifestatie in de Arena op 6 maart!), terwijl in werkelijkheid dit blog bestond bij de gratie van welgeteld drie mensen. Drie collega's, die naast hun dagelijkse (school)werk als respectievelijk directeur van een zmlk-school, leerkracht zmlk en ambulant begeleidster, heel veel vrije tijd opofferden om actie te blijven voeren. Te vaak werd zelfs ook het familieleven buiten school beheerst door dit weblog, dag en nacht, en zelfs tijdens de vakanties blogden wij door vanaf onze vakantie-adressen.
Toen uiteindelijk de bezuinigingen van tafel waren viel er een enorme last van onze schouders: we hadden keihard gevochten en op onze bescheiden manier wellicht misschien een beetje bijgedragen aan het uiteindelijke succes van de acties tegen de bezuinigingen. Nu was het tijd om even flink wat tandjes terug te schakelen en ons te richten op andere zaken.

Wij hebben afgesproken wel een vinger aan de pols te blijven houden. Voorlopig is de Eerste Kamer nog in het geheel niet tevreden met de antwoorden van de minister op hun vragen en kunnen we dus nog de nodige berichten verwachten op dat gebied.
Ook zullen de Tweede Kamerverkiezingen van 2012 weer de nodige aandachtspunten voortbrengen.
Veel berichtgeving hierover zal ook via andere sites en blogs te lezen zijn. Mochten wij ons geroepen voelen om nog iets aan te vullen of nader onder de aandacht te brengen dan zullen wij dat doen. Op dit blog of op een andere wijze.
Een eerste hoofdstuk is afgesloten. Het boek "Passend onderwijs" daarentegen nog niet.

Voor nu willen we al onze bezoekers en lezers van harte bedanken voor alle aandacht en steun. We zijn blij dat wij uiteindelijk een eerste belangrijke slag hebben gewonnen en hopen dat uiteindelijk ook het gezond verstand zal winnen bij de totstandkoming van waarlijk passend onderwijs. Zo niet, dan is de bladwijzer weer snel gevonden. Op dit blog namelijk.

De Verbijsterde Baas
Aag
Che

woensdag 2 mei 2012

Moorkoppen en cake (en eenzelfde streven)

We hebben het eerder geschreven: voor ons is er wel zeker reden voor een moorkop of tompouce. We zijn blij met deze eerste weggenomen hobbel vanwege de positieve gevolgen voor met name de scholen in het speciaal onderwijs.
Het gaat hier namelijk niet alleen, zoals wel eens wat badinerend wordt gesteld, om slechts het feit dat er alleen maar geen grotere klassen komen, maar om het in stand kunnen houden van zeer zorgvuldig opgebouwde zorgstructuren, waarbinnen leerlingen, ieder met hun zeer specifieke leer-en zorgvraag, geheel tot hun recht kunnen komen en zich binnen dat speciaal onderwijs ten volle kunnen ontplooien onder de deskundige leiding van ervaren en speciaal daartoe toegeruste (lees: de bagage in de vorm van masteropleidingen etc.) leerkrachten en ondersteunend personeel!

Zoals we echter al hebben aangeven is de reden voor ons kleine feestje en ons gebak, de streep door de bezuinigingen op passend onderwijs, nog lang niet voldoende om het feest waarnaar iedereen in het onderwijs streeft te laten losbarsten. Natuurlijk staan wij, zoals sommigen suggereren, niet alleen maar onwetend te juichen. Sterker: ook wat ons betreft moet eerst het wetsvoorstel van tafel en een aanvang gemaakt worden met het opzetten van een stelsel dat recht doet aan alle leerlingen, leerkrachten en ouders op basis van kennis en ervaring vanuit het onderwijsveld. En wel zo snel mogelijk.
Daarom ook blijven wij in het geweer tegen de ideeën zoals die er (nog steeds) liggen met alle rampzalige gevolgen en de chaos waartoe deze zullen leiden.

Ook Maddy, getuige haar column hieronder.

Cake

Redelijk woest ben ik. Kwaad met een reden en ook een beetje triest. Dat was er niet direct. Eerst was er de blijdschap om de val van het kabinet en om het terugdraaien van de bezuinigingen op passend onderwijs.

Blij waren we: mijn collega’s en ik, we hadden ons niet voor niets samen zo sterk gemaakt voor onze kinderen in de Arena op 5 maart. Het ongeloof toen, dat de minister dit protest zomaar aan zich voorbij liet gaan. Net zoals alle initiatieven van ouders, scholen en leerlingen zelf haar niet raakten. Haar mantra: ‘ik weet hoe erg het is, maar het moet’. Niets wist ze, opgesloten in haar eigen werkelijkheid: een kooi van Faraday. Het enige wat je kunt doen om daar doorheen te breken is de stekker eruit.

Mijn trieste boosheid betreft ook Ton Elias. Om de manier waarop hij mij en mijn collega’s steeds opnieuw heeft weggezet als luie verwende mensen die gewoon een tandje bij moesten zetten. Om de manier waarop hij mijn Gijs en andere kinderen heeft weggezet als kinderen die geen aangepaste leeromgeving nodig hebben, als ze maar gewoon normaal doen. Om de manier waarop hij 6.000 specialisten in het onderwijs schoffeerde door ze simpelweg overbodig te verklaren. Om de ‘ach mevrouwtje’-toon waarmee hij me tegemoet trad in een live interview voor radio 1. Om de wegkruipende draaiende taal waarachter hij zich tijdens dat interview verschuilde toen bleek dat hij zijn eigen wet niet kende. Zo ver weg van alles, zo in zijn eigen gelijk. Net als  Marie – Antoinette, de vrouw van Lodewijk de 16de, die als antwoord op de honger van het Franse volk zei ‘als het volk geen brood meer heeft, dan eten ze toch cake’.

Na de opluchting dus nu de boosheid: om de veroorzaakte onrust bij kinderen, ouders, leerkrachten, ambulant begeleiders. Mijn Gijs die vraagt ‘is het mijn schuld dat ze ontslagen worden?’ Wat kan ik doen met die boosheid: komen de beleidsmakers en hun uitdragers hier zomaar mee weg?  Kan ik een klacht indienen? En vooral: hoe kunnen we voorkomen dat dit opnieuw gebeurt.

Want we zijn er nog niet: de bezuiniging is van tafel, maar de hervormingsplannen liggen er nog op. Natuurlijk kan altijd alles beter, natuurlijk kan er hervormd worden. Maar ik begrijp niet hoe je dat kunt doen door 6.000 mensen te ontslaan die niet overbodig zijn. Iedere dag weer zorgen zij voor de aansluiting met de reguliere wereld voor kinderen zoals Gijs. Essentiele schakels. Het maakt me niet uit bij wie ze in dienst zijn, het maakt me niet uit hoe ze heten. Maar laat ze er zijn. Op 8 mei worden de onderwijs-hervormingsplannen bekeken door de Eerste Kamer. Die kan ze maken en breken. Ik hoop op het laatste: pas dan is het tijd voor gebak.

Maddy

zaterdag 28 april 2012

En daarom is er (toch) gebak!

Bij ons op school heb ik gisteren gebak gegeten. Ook met mijn collega's die per augustus 2013 of 2014 zouden worden ontslagen vanwege de bezuinigingen. En met de uitstekende vakleerkrachten die plots gedwongen hun zeer specifieke expertise aan de wilgen konden hangen en de gaten moesten op vullen die zouden ontstaan door het vertrek van die collega's.
Zelf zag ik me niet meer in een doemscenario waarin ik voor een klas stond met 14+ zeer moeilijk lerende leerlingen, met allen een geheel andere niveau (extreme uitersten), zonder assistentie waardoor de nu al zo moeilijke differentiatie helemaal onmogelijk zou zijn ("ga maar puzzelen jongens").
Ook de collega's ambulante dienst zijn voorlopig gevrijwaard van ontslag en kunnen voorlopig weer aan de slag. Inderdaad voorlopig, want een en ander is nog niet gedaan. Het wetsvoorstel "Passend onderwijs" ligt nog bij de Eerste Kamer en daar ook zullen wij onze pijlen nu nog steeds moeten richten, zoals wij hier al altijd hebben gedaan, zoals de trouwe en goede lezers weten. Lees de artikelen op dit blog er nog maar eens goed op na. Zeker die over het door ons beschreven werkelijk passend onderwijs.

Maar voor even mag de vlag uit. De acuut zorgelijke situatie, waarbij zelfs scholen binnen het speciaal onderwijs dreigden om te vallen, is voorgoed van de baan. Het optimale onderwijs waarnaar wij streven binnen het speciaal onderwijs kan zonder zorgen voorlopig doorgang vinden op de wijze waarop we dat nu vormgeven. Het kan zeker beter en daartoe zouden in plaats van bezuinigingen juist investeringen nodig zijn. Wat natuurlijk bovenal geldt voor het gehele onderwijs.

Natuurlijk is met de streep door de bezuinigingen "het onderwijs" niet gered. Wel "onderwijs", namelijk dat op de clusterscholen speciaal onderwijs. Dát werd het meest stringent bedreigd door de neoliberale strapatsen van met name de VVD, slaafs gevolgd door het CDA.
En de PVV, ach ja, die huppelde vrolijk mee, roeptoeterend, tot er weer een nieuw populistisch praatje, a lá Van Kooten en De Bie's "geen gezeik, iedereen rijk", nodig bleek.

Dat de VVD bij monde van heer Elias bij voortduring ouders, leerkrachten en deskundigen weg heeft gezet als lui, overdreven, als aanstellers en klaplopers, wordt hopelijk niet vergeten. Een ieder in het onderwijs, die deze partij nog een warm hart toedraagt, zal zich flink op het hoofd moeten krabben en moeten bedenken hoe hij of zij nu eigenlijk denkt over optimaal onderwijs, gelijkwaardig voor iedereen.
Een partij die leerlingen als economische eenheden wegzet en louter denkt in opbrengsten heeft niets in het onderwijs te zoeken, dunkt mij.
De lafhartige en technocratische houding van de verschillende CDA-bewindspersonen in deze zou in het kader van de komende verkiezingen ook te denken moeten geven. Al die opluchting plots in die gelederen (Van Bijsterveldt, Veldhuijzen van Zanten), alsof ze zelf de maatregelen nimmer gesteund hebben, geeft natuurlijk zeer ernstig te denken. Zeker wanneer een van hen dan ook nog eens elke vorm van zelfreflectie ontbeert en voor korte tijd heeft gespeeld met de gedachte dat zij de partij wel eens weer eens positief op de kaart zou kunnen zetten.

Hoewel sommigen menen onze vreugde niet te moeten delen, omdat we nog steeds met een zeer slecht wetsvoorstel moeten afrekenen, willen we de slingers nog niet weg halen hier binnen het speciaal onderwijs.
De eerste klap is uitgedeeld en na ruim een jaar actievoeren is een van onze doelen behaald: een streep door de bezuinigingen.
Toen wij vorig jaar als een van de eersten direct na het bekend maken van de plannen van zowel wet als de bezuinigingen op de barricaden stonden, stelden wij al dat we niet zouden rusten voordat beiden van tafel waren. We hebben dat hier met scherts, ironie, maar ook met cijfers en duidelijke analyses bij voortduring voor ogen gehad, hetgeen soms leidde tot wel twee of meer artikelen per dag.
Een ieder die ons nu, na onze nimmer aflatende strijd, verwijt dat wij te vroeg juichen of dat we nog geen gebak mogen eten vanwege deze eerste overwinning, heeft duidelijk nog steeds niet onze uitgangspunten herkend, zelfs niet na al die maanden onafgebroken stroom van protest over de gehele breedte.

Wij eten dus gebak en de vlag hangt uit.
Het is nog niet gedaan. Daar zijn wij ons zeker van bewust.
Verschillende belangrijke momenten zullen nu volgen, het al dan niet controversieel verklaren van het wetsvoorstel in de Eerste Kamer, of het terugdraaien van het gedrocht dat er nu ligt na de nieuwe samenstelling van de Tweede Kamer na september, én de totstandkoming van een nieuw wel deugend systeem passend onderwijs onder een nieuwe regering.
En op bij die momenten zal wijzijnverbijsterd zich roeren, zo ook omtrent de verwikkelingen rondom PGB en de Wajong en sociale werkplaatsen, zoals we altijd hebben gedaan.

Maar voor nu genieten wij, even stil, ook nog eens op het begin van een welverdiende schoolvakantie, van een eerste overwinning op een neoliberaal ondoordacht en van enige deskundigheid gespeend idee over leerlingen met een beperking of gedragsstoornis.
Terecht, dunkt mij.

vrijdag 27 april 2012

Zijn er reacties?

Beste lezer, het bijna ondenkbare is gebeurd: ALLE BEZUINIGINGEN OP HET SPECIAAL ONDERWIJS ZIJN VAN TAFEL
We zijn natuurlijk benieuwd naar jullie reacties.

Marja is blij

Tja, beste lezer, collega, vrienden en vriendinnen. Het is me op deze avond een beetje zwaar te moede (heet dat zo?) Uw verbijsterde baas is een ongelooflijk tevreden en blije baas. Sinds gisteren zijn de bezuinigingen van tafel, en daar hebben we meer dan een jaar voor gestreden. We hebben niet opgegeven, en ik ben ongelooflijk trots op mijn team en op CHE en AAG, mijn mede bloggers, die nooit hebben verzaakt en steeds weer de politiek hebben gewezen op de waarheid en vooral op gegoochel, gejok en verdraaiing van de waarheid.

Wij wisten het gisteren al, maar nu worden de consequenties van wat er gisteren is gebeurd echt zichtbaar.
Vandaag kun je lezen HIER en HIER dat ook de bezuinigingen voor de jaren na 2013 van de baan zijn. Er was voor 2013 100 miljoen bezuiniging gepland, voor 2014 200 miljoen en 2015 de bewuste 300 miljoen. Die getallen stonden aangekondigd in de brief van Marja van 11 april 2011 waarin ze destijds het uitstel en de temporisering aankondigde van de aanvankelijke plannen.

En nu: doel bereikt, blij, tevreden en ongelooflijk opgelucht.

En wij vragen ons nog af: waar is Ton met de bon ton nou gebleven? Heeft jongetje Mark hem definitief de mond gesnoerd? Waar is K4 Kathleen Ferrier? Die is vast al op weg de kamer uit. En Harm Beertema dan? Niks van gehoord.
Wel van onze Marja natuurlijk, die heeft wat stuiptrekkingen van een uitgerangeerde en mislukte onderwijsminister: ze is "blij" dat de bezuinigingen niet doorgaan. Dit is natuurlijk een "gotspe", want zij had ze bedacht, ingepakt en verzonden, dus ze moet zich alleen maar schamen.
Sinds 31 januari vorig jaar wisten VVD en CDA dat deze bezuinigingen doorvoeren het beste was, het was terecht en hard nodig. Het onderwijs is geschoffeerd en beledigd en in de hoek gezet als incompetent. En nu? Nu is ze "blij".

Wij zijn blij dat dit kabinet verdwijnt. Opzouten, weg ermee, huppakee.

En hier natuurlijk wel alvast een compliment voor D66, Groenlinks en de Christenunie. Ze hebben gedaan waar ze voor staan, ze hebben hun woord gehouden en zijn principieel geweest, en dat, beste lezer, is wel iets waard. Voor ons wel, want het betekent dat we nog vertrouwen kunnen hebben in de politiek, en dat is na dit jaar toch wel lekker.
En Marja? Die is blij. Ze wordt weliswaar geen lijsttrekker, maar alsjeblieft, geen minister meer. Niet doen.

donderdag 26 april 2012

Een poging tot uitleg

De kogel is door de kerk: er is een akkoord van vijf partijen met betrekking tot de begroting voor het komende jaar 2013. Dat moest er snel komen vanwege de eisen van de Europse Unie.
Met de val van kabinet Rutte I was plots van alles op losse schroeven komen te staan. Drie oppositiepartijen wilden uiteindelijk wel meepraten om te komen tot een sluitende begroting, maar daar vroegen zij wel wat zaken voor in ruil. Zo moest bijvoorbeeld de bezuiniging op passend onderwijs teruggedraaid worden. En dat is gebeurd, alleen is er grote onduidelijkheid bij veel mensen hoe het nu precies zit. Immers er staat in het akkoord dat er een bezuiniging van 100 miljoen weggestreept zal worden, maar de gehele bezuiniging was toch 300 miljoen?

Wij zullen het hieronder proberen uit te leggen. Althans, op basis van hoe wijzelf op dit moment de ontstane situatie duiden. iedere aanvulling of nodige correctie zien wij graag tegemoet!
Allereerst is het belangrijk op te merken dat de bezuiniging op passend onderwijs en de wet op passend onderwijs twee verschillende zaken zijn. Ze hebben met elkaar te maken maar moeten in deze los gezien worden. Hierover later meer.

De minister had in haar wijsheid besloten dat het "passend onderwijs", in concreto, wat betreft bezuinigingsplannen hoofdzakelijk speciaal onderwijs wel voor 300 miljoen euro minder kon: grotere klassen, minder handen in de klas etcetera.
Eerst wilde zij dit binnen twee jaar regelen, maar uiteindelijk werd dat onder druk van de Tweede Kamer drie jaar.
Na drie jaar moest er dus structureel 300 miljoen bezuinigd worden: 100 miljoen in 2013, en zo oplopend tot een totaal van 300 miljoen per jaar in 2014/15.
Wat nu in Den Haag speelt is de totstandkoming van de begroting 2013. In de begroting van Rutte I was hierbij uitgegaan van 100 miljoen. Door de val en dit nieuwe akkoord is hier dus een streep door getrokken.
Dát is de 100 miljoen waar iedereen nu over spreekt.
De 200 miljoen die zogenaamd nu over blijven golden alleen voor de meerjarenbegroting van de gedoogcoalitie Rutte! Maar Rutte I is weg en dus deze meerjarenbegroting ook.
Gezien de hoge waarschijnlijkheid dat een Rutte II er niet komt of in een totaal andere samenstelling (waarbij de grootste criticasters van de bezuiniging van 300 miljoen zullen aanschuiven) komt de gehele bezuiniging in wezen niet meer voor.
De 300 miljoen bezuiniging is er gewoon niet meer of bestaat op zijn hoogst nog maar "virtueel" als onderdeel van een meerjarenbegroting die zou zijn maar niet meer komt.
We kunnen dus redelijk veilig stellen dat voor 100% de bezuiniging (in ieder geval voor de komende jaren waarin de oppositiepartijen weer mee gaan doen) van tafel is. En dus ook de ontslagen die hiermee samenhingen in het speciaal onderwijs.

Een andere zaak echter is de Wet Passend Onderwijs. Die is goedgekeurd door de Tweede Kamer en ligt nu ter goedkeuring in de Eerste Kamer. Deze wet zorgt voor een verschuiving van taken en gelden. De REC's worden opgedoekt, evenals de functie ambulant begeleider (als onderdeel van de REC's of als onderdeel van speciale scholen).
Die ontslagen blijven vooralsnog gehandhaafd. Omdat deze namelijk niet direct het gevolg zijn van de bezuiniging maar van de wet zelf.
Het is dus zaak om er voor te zorgen dat het wetsvoorstel zoals die nu in de Eerste Kamer ligt "controversieel" te verklaren, zodat een komend kabinet het terug kan trekken, grondig aan kan passen enzovoorts. Alleen dan zal het onderwijsveld echt als geheel opgelucht kunnen ademhalen.

Naschrift: dat onze uitleg correct is blijkt uit het vandaag (27-4) vrijgegeven officiële bericht van het ministerie, dat hier te lezen is



U mag alvast....

Nog niet veel bekend: maar dit al wel ! Lees hier alvast wat voorzichtige antwoorden en
JAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
u mag alvast zachtjes juichen..........

woensdag 25 april 2012

De betrouwbaarheid van Marja

Kijk zo werkt het dus bij mevrouw van Bijsterveldt. Eerst richt je het gehele (passend) onderwijs te gronde door alles wat ooit is voorgesteld door de commissie Dijsselbloem en later geadviseerd door de eigen adviescommissie (ECPO) linea recta in de prullenbak te smijten (flink geholpen door de ministerfluisteraar Dingelstad die over een tijd weer fluitend aan het werk gaat voor een andere minister zonder verantwoording af te hoeven leggen!).

Daarna breek je een veelvoud van goede voorzieningen, die nodig zijn voor een succesvol onderwijs (ambulante begeleiding, de expertise die dadelijk nog veel meer nodig zal zijn in de reguliere klas) finaal af en gooit er een flinke bezuiniging tegenaan waarmee ook nog eens de leerlingen met een meest ernstige geestelijke/lichamelijke beperking of een gedragsstoornis keihard gepakt worden.

En voor alle mensen die ontslag wacht, beloof je een fooi om de ellende wat te verzachten (akkoord mobiliteit passend onderwijs) om die belofte gewoon niet te houden. Je treuzelt wat, en nog wat extra, terwijl de eerste gesprekken over plaatsing in het "risicodragende deel van de formatie" (groep van allen die ontslagen zullen worden) al geweest zijn en de ontslagbrieven al geschreven worden, om uiteindelijk na weken gewoon te weigeren het akkoord te ondertekenen
Zogenaamd omdat nu plots de bezuiniging onzeker wordt. De onzekerheid bij de mensen die gisteren en vandaag een ontslagbrief hebben ontvangen wordt echter alleen maar groter. Mede ook door deze arrogante houding van de minister: wel ontslag of niet, en is er nu wel een sociaal plan of niet. Ook de scholen weten nu niet meer wat te doen en hoe klappen op te vangen.
 

En deze mevrouw wil nu ook nog eens lijsttrekker worden van het CDA. 
Een gotspe: juist de vrouw die de afgelopen anderhalf jaar heeft aangetoond gespeend te zijn van enig inzicht, sociaal gevoel en empathische vermogens, van werkelijk alles wat men in het algemeen als "christelijk" ervaart en die omgaat met de onzekerheid van mensen zoals hierboven beschreven, zou de vlaggendraagster moeten worden van een christelijke partij?

Laten we wel zijn, natuurlijk is het ons om het even uiteindelijk: een ieder met een hart voor goed, optimaal onderwijs voor iedereen, ook voor de zwaksten of bijvoorbeeld juist hen die niet beantwoord worden in hun bovengemiddelde leervraag zou zich ondertussen die keer op het hoofd moeten krabben voordat hij of zij een stem uitbrengt op een partij die een vrolijk neoliberaal deuntje mee blies bij de afbraak. Sterker, iedereen zou wat ons betreft zich diep moeten schamen het neoliberale wanbeleid van Marja en daarbij het bij voortduring schofferende onbenul van de heer Elias te belonen met een stem de komende verkiezingen. En ja Ton, dat is inderdaad een stemadvies wat ons betreft.

Het moge uit alles duidelijk zijn, het is dat Wilders de stekker er vroegtijdig uittrok anders was mevrouw van Bijsterveldt vrolijk verder gegaan met haar asociale beleid. Zonder wroeging of twijfel op basis van christelijke grondwaarden. Mevrouw van Bijsterveldt is slechts betrouwbaar als technocraat die doet wat haar wordt opgedragen, "afgesproken is afsproken".
Wij van wijzijnverbijsterd zijn zeer benieuwd hoe deze bedenkelijke denktrant vorm geven gaat aan een nieuw elan voor het inmiddels gedecimeerd CDA. Wij wensen het weldenkend smaldeel onder leiding van onder meer Ab Klink en verschillende gewetensvolle leden van deze partij veel sterkte toe.

maandag 23 april 2012

Niks half!

©ANP
Op dit moment zit minister-president Mark Rutte bij de koningin om, volgens welingelichte kringen, het ontslag in te dienen van zijn kabinet van VVD en CDA, als gevolg van het uiteenvallen van de gedoogcoalitie.
U zult het ons hopelijk niet euvel duiden wanneer wij hier geen enkele traan om laten maar juist met een brede glimlach rondlopen. Wij van wijzijnverbijsterd hebben er geen geheim van gemaakt dat de neoliberale weg, waarbij alles en iedereen van waarde opzij geschoven wordt ten faveure van een "ikke ikke" mentaliteit en dito samenleving, recht tegenover onze kijk op wat een sociale samenleving zou moeten zijn staat.
Zeker wat betreft langdurig zieken of mensen met een beperking, en leerlingen met een leerbeperking of een gedragsstoornis in het bijzonder, had deze val van Rutte I al veel eerder mogen geschieden. Het is nu zaak om zo snel mogelijk alle kwaad, dat deze rechts vingerlikkende vrindengroep heeft veroorzaakt, te doen keren.

Vooraleerst natuurlijk een streep door de bezuinigingen, die zoals we al eerder berichtten zelfs door de coalitie zelf al te gek werden bevonden. Echter niet slechts voor de helft zoals Maxime en Mark hadden bedacht, maar volledig. Niks half!
Weg met die neoliberale onsmakelijke huishoudboekkundige besparing ten koste van de meest zwakke leerlingen, die door Rutte, Kamp, Krom en meer van deze totaal van enig empathie en sociaal geweten gespeende lieden aan alle kanten keihard gepakt werden, nu en in de loop van hun verdere leven.
Verder dient natuurlijk ook meteen de gehele wet op Passend Onderwijs, het wangedrocht dat er nu ligt en dat door velen in het onderwijs als onwerkbaar en als bron van vele toekomstige ellende wordt gezien, als controversieel bestempeld te worden. Nog voordat het in de Eerste Kamer tot stemming gebracht wordt. Het is namelijk nu tijd om alle kritiek van de mensen met kennis van zaken ter harte te nemen: Passend Onderwijs, mooi en natuurlijk prima, maar niet op deze wijze waarbij een neoliberale utopie (liever zeggen wij dystopie) leidend is en waarbij uiteindelijk slechts een ordinair bezuinigen de achterliggende gedachte is en niet het welzijn van de leerling met een beperking, gedragsstoornis of een specifieke leervraag.

De Algemene Onderwijsbond en CNV-onderwijs vragen inmiddels al om duidelijkheid, maar gaan wat ons betreft nog niet ver genoeg.
Nogmaals: het is niet meer dan correct om het door de dictatuur van de meest minieme meerderheid door onze strot geduwde maatregelen per direct controversieel te verklaren. Dat geldt niet alleen op het gebied van onderwijs, maar ook op het gebied van zorg en arbeid.
Want laten we wel zijn, uiteindelijk werden de maatregelen in feite slechts door VVD en CDA gedragen. Geert Wilders en zijn volgelingen stemden braaf mee zodat de partijleider ferm in het centrum van de macht zitten blijven kon. En, zo voorspellen wij, dit alles slechts voor de meerdere eer en glorie van hemzelf en enkele andere kaderleden. Zijn verhaal dat hij kiest voor zijn electoraat moge inmiddels toch al voldoende doorgeprikt zijn. Vanaf dag één toen hij zijn breekpunt (AOW) liet vallen was duidelijk dat dat hele electoraat hem worst wezen zal. Jammer dat nog zo veel mensen dit niet willen zien en zich laten verblinden door zijn eenvoudige politiek van de zondebok.

Morgen zal het eerste debat plaatsvinden in de Tweede Kamer waar besproken zal worden wat het pad zal zijn tot de verkiezingen in september en oktober.
Wij van wijzijnverbijsterd hopen, nee, verwachten dat alle oppositiepartijen hun woord gestand doen en per direct de bezuinigingen op het speciaal onderwijs en de ambulante begeleiding en tevens de gehele wet controversieel verklaren zodat we binnenkort een aanvang maken met het, met kennis van zaken, vanuit de ervaringen van de mensen in het onderwijs zelf, schetsen van wat uiteindelijk een waar passend onderwijs zal zijn. Optimaal voor iedereen, in speciaal én regulier onderwijs.

zondag 22 april 2012

Lichtpunt (dat feller branden gaat)

Het moge iedereen duidelijk zijn: met de officieel nog op handen zijnde val van het kabinet Rutte lijken de kansen met betrekking tot in ieder geval de bezuinigingen op passend onderwijs gekeerd.
Zeker omdat deze bezuinigingen een, laten we het zacht uitdrukken, enigszins controversieel karakter hebben (overigens gaat het gerucht dat zelfs in het Catshuis al een halvering afgesproken zou zijn, dus ook daar ernstige twijfels), mogen we verwachten dat de verschillende partijen er op zullen aandringen deze in ieder geval geen doorgang te laten vinden in een staatsbegroting 2013 dat het demissionair kabinet  nu samen met de Tweede Kamer vaststellen moet.

Gisteren hoorden we onder anderen al bijvoorbeeld Agnes Jongerius (FNV) deze bezuinigingen zeer nadrukkelijk opnoemen, samen met meerdere punten die wij hier op wijzijnverbijsterd zo fel bestrijden.
Nu is het de tijd om alle oppositie-partijen, de SGP (die al twijfels over de bezuinigingen had) en wellicht dát deel van het CDA, dat nog wel de christenlijke waarde "opkomen voor juist de zwakkeren" hoog acht en dit niet inwisselt voor het pluche, te benaderen om deze punten met nadruk uit te sluiten van de begroting.
Voor nu, maar natuurlijk, met alle kennis van zaken en de conclusies die het veld, de adviseurs van de minister zelf, de RvS en onlangs nog schoorvoeten de inspectie ondertussen naar voren hebben gebracht eigenlijk voor altijd.

We komen natuurlijk de komende dagen weer volop in beweging. En u allen ook hopen wij.
Na al die maanden vechten is dit een lichtpunt dat niet doven mag, nee, dat niet doven gaat!

In het kader van de vraag hoe het vanaf nu dan gaat met het vaststellen van een begroting voor 2013 (met daarin de eerder aangekondigde bezuinigingen) is het goed om op deze heldere uitleg in de Volkskrant te wijzen.
Voor de goede orde: de wet op Passend Onderwijs is voor nu door de Tweede Kamer aangenomen. Daar verandert op dit moment niets aan. Wel kan de Eerste kamer, die in wezen los opereert (zou moeten opereren) van het kabinet en de Tweede Kamer, het wetsvoorstel blokkeren. De rol van de SGP (en tevens de Ouderenpartij) is hierbij nog steeds van groot belang.
Wel zou na de verkiezingen in september/oktober, die er nu lijken te gaan komen de samenstelling van de Tweede Kamer dusdanig kunnen veranderen dat de wet onder druk van de meerderheid van de nieuwe Tweede Kamer aangepast of teruggetrokken kan worden, of het nieuwe kabinet trekt de wet alsnog terug. Daar zullen staatsrechtelijk wel haken en ogen aan zitten, maar verschillende oppositiepartijen hebben de wet zoals hij er nu ligt hoog op het lijstje van terug te draaien besluiten.


donderdag 19 april 2012

Tja..." Waar moet het heen "

De weer zo mooi weergegeven colomn van Maddy Hulshof:

Duikbril

We waren even weg. Naar het snorkelparadijs in de Rode Zee. Boven water niets dan brandend zand en onder water een complete stille kleurrijke diepe bewegende wereld. Met één enkele hoofdbeweging in een andere wereld.

Gijs was ook mee. Hij was redelijk sceptisch over onze juichende vooruitzichten ‘hoe weet jij nou wat ik mooi vind?’ Ach..Gijs en de elementen: dat klopt altijd. We voorzagen hem van de juiste gereedschappen, een snorkel en duikbril. Hij had geen uitleg nodig en dreef naar waar de deining hem bracht.
Het ging goed met Gijs. Heel wat anders dan de wereld van alledag waar hij, door zijn autisme, op de top van zijn kunnen moet functioneren om ‘bij’ te blijven. Rust, warmte en de nabijheid van water brengen hem tot zichzelf. Hij haalt herinneringen op aan vroeger. ‘Weet je nog’ zegt hij ‘toen ik net kon lopen en ik altijd mijn handen dicht deed en weer open?’.Ja dat weet ik nog, naast zijn fascinatie voor lichtknopjes, was het strekken en buigen van zijn vingers een steeds terugkerende opvallende handeling. ‘Weet je waarom ik dat deed? Ik kon niet geloven dat er aan mij sprieten zaten die ik weer in kon trekken en dat er dan op die plek kuilen kwamen’. En zo gaat hij nog even door met herinneringen uit zijn vroege kindertijd. Ook ik zie ze nog scherp en ik voel weer de bezorgdheid en wanhoop van toen. Een kind waar we van alles instopten maar niets uitkwam: een woestijn. En kijk nu, wat een rijke creatieve wereld zit er in hem. Het duurde even voor we de juiste duikbril en snorkel gevonden hadden om hem te zien.

Na een week gaan we weer naar huis, school en werk. Gijs zit in de brugklas van een reguliere middelbare school. Iedere dag is het spannend of de balans er is: kan hij zich genoeg aanpassen en reiken leerkrachten hem daartoe de hand. Zien ze de woestijn of het koraal. Gelukkig loopt er nu nog iemand rond op school met duikbrillen en snorkels: de ambulant begeleider, die schakelt tussen kind en leerkracht. Nog één jaar, dan is ze wegbezuinigd.

Daarna moeten leerkrachten het zelf kunnen: voorbij woestijnen kijken. Op de school waar ik werk volgen we een 2-jarig HGW traject om zelf zo goed mogelijk af te stemmen op wat kinderen nodig hebben om te leren. De minister wil af van ‘etiketjes’ als autisme; adhd; add, volgens haar is alles gewoon okay, als je het maar niet benoemt. Alsof je bomen kapt zodat het niet meer waait. De trajectleider reikt ons schema’s en modellen aan waarbinnen we kinderen kunnen plaatsen, ‘want het moet wel werkbaar blijven’. Hij noemt een leerling die slim is en zelfstandig kan werken een ‘pluskind’, wat volgens mij inhoudt dat er voor hem ook ‘minkinderen’ zijn. Als ik hem ernaar vraag ontkent hij. Mijn hoofd is de rest van de studiemiddag bij de kinderen die zich als gevolg van doorgeschoten kabinetsbeleid (gericht op setjes competenties van leerkrachten en vergroten van leeropbrengst bij kinderen in steeds grotere complexere groepen) zich een ‘minkind’ voelen.

Ze zitten ook in mijn klas: 5-jarigen die slecht scoren bij toetsen taal en rekenen. Woestijnen waar nog bergen verzet moeten worden volgens de Onderwijsinspectie. Gisteren kwam ik in gesprek met één van die kinderen, het ging over de baas zijn over je eigen gedachten, over God, over leven na de dood. Een grote diepe bewegende kleurrijke wereld op de rand van de zandbak. Die kan ik nergens kwijt in de door de trajectleider aan gereikte ( en door de Inspectie verlangde) schema’s en modellen. Ook mijn collega’s zijn tussen de papieren door altijd op zoek naar het echte contact, als daar tijd voor overblijft. Op papier een woestijnkind, in het echt een koraalkind.

In het Catshuis zijn ze er nog niet uit. Maar het kan bijna niet anders of ook op onderwijs wordt verder bezuinigd, gewoon omdat het kan denkt men. ‘Alle kinderen doen mee en leerkrachten moeten niet zeuren’. En of we dat dan maar in even in Excel willen laten zien op maximaal 2 A4-tjes. Ik krijg geen lucht meer, waar is mijn snorkel?

Maddy Hulshof
Zieuwent
www.maddyhulshof.nl

maandag 16 april 2012

Wie helpt ons ?


Langzaamaan dringt het door.
Banen verdwijnen, scholen binnen het ZML weten dat de bezuinigingen funest zullen zijn voor het Speciaal Onderwijs en nu wordt het stil, steeds stiller en slechts nog een handjevol roept nog eens wat.....
Zo ook de verstilde noodkreten van sommige ZML scholen....
Nog even en dan is het zover en wie helpt ons nu nog.....

http://www.klimopschool.nl/

woensdag 11 april 2012

Gebeurt er nog wat

Beste lezer, naast de briljante bijdragen van Che gebeurt er niet zo veel op het gebied van de informatieverstrekking rond "passend onderwijs". In het veld wordt veel overlegd, tussen besturen, directies, REC's, samenwerkingsverbanden en weet ik wat nog meer.

Dat het over kinderen gaat wordt daarbij nog wel eens vergeten. Wij van wijzijnverbijsterd zien dat echter dagelijks voor ons, als we met onze beide benen in dat veld met die kinderen aan het werk zijn. En dat is toch nog steeds heel erg leuk.

Soms, soms verschijnt er opeens een berichtje in de pers dat het waard is om genoemd te worden. Dat kan in positieve zin zijn, maar natuurlijk ook in negatieve zin.
Zo blijken er steeds weer "professionals"te zijn die uitspraken doen over passend onderwijs die werkelijk nergens over gaan en de plank volledig misslaan.

Onze Ton met de bon ton heeft al eerder laten zien dat hij volstrekt de verkeerde keuzes maakt waar het gaat om het citeren van mensen uit het veld op zijn website.

Dat zien we nu ook weer. Op zijn site plaatst Ton een ingezonden mail van ene Leonie Vrieze met als titel "Tij passend onderwijs begint te keren". Deze dame heeft een pedagogiekpraktijk, maar vroeger noemden wij dit een "tovenaarshol". Ze maakt wat opmerkingen die volledig de plank misslaan en het idee bij het grote publiek alleen maar aanwakkeren dat het gaat om kinderen met dyslexie en concentratieproblemen.

Ze kan echt toveren "want", zo vertrouwt ze Ton toe, "Hetzelfde geldt voor kinderen met concentratieproblemen. Ik begeleid hen een aantal keer en leer kinderen aan zelfstandig, met een beetje hulp van de leerkracht de concentratieproblemen onder de knie te krijgen. Dit vergt weinig tijd voor de leerkracht en de kosten zijn laag". Ja hoor, ze lost alles op met een paar gesprekjes en Ton krijgt natuurlijk gelijk over zijn stellingname.

Dat deze dame actief is bij de jongeren van de VVD verbaast niemand. Hoe kan het toch dat Ton dit soort knullige reacties op zijn website zet en vervolgens concludeert dat "het tij begint te keren". Hoe kan het dat hij de mails die wij hem sturen en die ouders hem sturen NIET plaatst, terwijl die WEL hout snijden.

Oooo u weet het antwoord al. Wij ook: Ton snapt het niet en Ton wil het niet snappen. "Kansloos plan" zou de voormalige aanvoerder van het Nederlands team zeggen. Inderdaad: "kansloos plan".
Lees HIER het "indrukwekkende" betoog op de website van Ton.

zaterdag 7 april 2012

En zo simpel is 't.....


Soms krijgen wij van wijzijnverbijsterd de meest indrukwekkende verhalen binnen.
Van boze mensen, van verdrietige mensen van mensen die hun onmacht willen laten horen, van mensen die net als wij zo heel erg verbijsterd zijn dat wij in Nederland een kabinet hebben dat de rekening van de bezuinigingen bij de meest kwetsbare groep in onze samenleving durft neer te leggen.
U weet inmiddels dat wij daarover schrijven. Dat wij ons daar heel erg druk over maken en dat wij er alles aan willen doen om deze bezuiniging van 300 miljoen op 'passendonderwijs' ( NEE: op het Speciaal Onderwijs !!) teniet te doen. Dat doen wij met heel veel woorden, met al onze boosheid, met satire, met humor en soms knetterhard, gewoon omdat het niet anders gezegd kan worden.

Wij krijgen ook heel veel post binnen. Via de mail, via twitter, soms zelfs in een ouderwetse enveloppe. Er zijn ook heel veel mensen die met ons willen praten, die ons iets willen vertellen of met ons iets van hun eigen verdriet en onmacht willen delen.
Daarnaar luisteren wij graag. Heel soms krijgen wij iets binnen dat het heel mooi zegt. Simpel. In een eenvoudige bewoording. Verfrissend. Want zo simpel als onderstaande mail het weergeeft, zo simpel is het. Mooie klare taal, eenvoudig, to the point.
Wij laten u graag delen hierin.


Geachte heer/mevrouw,

Door deze bezuinigingen op het passend onderwijs ontneem je kinderen met leerproblemen hun mogelijkheden op een goede toekomst.
Goed onderwijs hoort voor elk kind een recht te zijn. Naast rechten heeft een kind en zijn ouders ook plichten. Maar door deze bezuinigingen betalen de kinderen, die het het meest nodig hebben de rekening, nu en in de toekomst. Daarnaast kost het op de lange termijn meer geld doordat deze kinderen niet in staat zullen zijn om een diploma te behalen die vereist is om een baan te bemachtigen.

Bezuinig daarom niet op passend onderwijs.

Met vriendelijke groet,

R.N.


Ik zou zeggen: "niks meer an doen" ; het lijkt simpel. En dat is het ook....

dinsdag 3 april 2012

Pretpakket

Ik zal het maar bekennen, ook ik was een alfa op het atheneum. Met een pretpakket dus. Ook nog eens aangevuld met onnodige vakken als de dode taal Latijn en het vak Kunstgeschiedenis. Binnen een neoliberale utopie vanwaaruit de huidige gedoogcoalitie handelt natuurlijk uit den boze.
Mijn vervolgopleiding was al niet beter: eerst vier jaar HBO-jeugdwelzijnswerk en (veel later) de Pabo. Zoals we weten, en wat ons ook bij voortduring ingewreven wordt, behelst het laatste tegenwoordig niet zo veel ("ze kunnen zelf niet eens schrijven en rekenen", hoor ik Ton, Harm en Henk & Ingrid al roepen) en het eerstgenoemde is weer zo'n "linkse" geitenwollensokken hobby.
Ik heb daarna "godbetert" ook nog eens de universitaire studie Wijsbegeerte gevolgd ("uren zeiken over een stoel", roepen Henk & Ingrid opnieuw) en pas nog een master Special Educational Needs behaald.
Dat is een verdieping voor onderwijs aan leerlingen met een beperking en de ontwikkeling van deze kinderen is nu eenmaal niet zo erg belangrijk, zo hebben we inmiddels begrepen uit de bezuinigingen op "passend onderwijs". En ja, dat schrijven wij van wijzijnverbijsterd nog steeds tussen aanhalingstekens omdat wij van mening zijn dat met de halfslachtige wetgeving die er nu ligt en de nul komma nul extra investering geenszins sprake kan zijn van werkelijk passend onderwijs.
Concluderend kunnen we zeggen dat ik een en al pret makend door mijn studies ben heen gewandeld.
En pret daar koop je niks voor. Stel je voor!

Een studie moet in de neoliberale utopie tot niets anders leiden dan tot een behoorlijke winst genererende betrekking en zo snel en zo veel mogelijk. Het is dat de staat hier nog niet, zoals ooit in de USSR en China, mag bepalen wat dé baan voor jou zal zijn, want anders zouden hier al vrij rap kunstacademies, conservatoria en ook vele wetenschappelijke universitaire opleidingen de nek om zijn gedraaid.
Archeologie, letterkunde, geologie, theologie? Wat een onzin!
En dan hebben we het nog niet eens over al die mbo-opleidingen die alleen maar gericht zijn op zelfontplooiing en een opleiding uit interesse. Ben je gek!
Zelfontplooiing en interesse botvier je maar in je vrije tijd!

En nu hebben we daar dus opnieuw onze Marja met haar fluisteraars, die nu een kruistocht zijn begonnen tegen wat zij "pret" noemen.
Marja heeft al aangekondigd een flink aantal "pretstudies" in het mbo stop te zetten.
De nieuwe plannen van staatssecretaris Zijlstra rondom de bekostiging van deeltijdstudies tonen al aan dat men nog slechts in aanmerking komt voor een beurs wanneer het om een opleiding met een ‘bijzonder maatschappelijk en economisch belang’ gaat (dus op basis van vraag in de arbeidsmarkt).
En tenslotte worden er innovatiecontracten getekend door het bedrijfsleven, de kennisinstellingen en de overheid, waarbij geïnvesteerd zal worden in met name door het bedrijfsleven verlangde studies. In het programma Buitenhof maakten de scheidend president van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen, fysicus Robbert Dijkgraaf en zijn opvolger bioloog Hans Clevers, al duidelijk dat zij hier niet eenduidig enthousiast over waren, omdat juist de basis van alle wetenschap (namelijk wetenschap om de wetenschap) sterk veronachtzaamd wordt.

De neoliberale tendens wordt duidelijk: onderwijs het liefst aan de leiband van het bedrijfsleven. Nu nog voorzichtig, maar als Maxime en Mark nog even hun "dictatuur van de meerderheid" mogen uitleven, binnenkort nog veel nadrukkelijker. Dát is pas neoliberaal passend onderwijs in optima forma: gemodelleerd naar de mal van economische belangen.
En binnen dit keurslijf zal inderdaad alles van waarde weerloos zijn: pure wetenschap en kunsten en ook individuele ambities en interesses. En natuurlijk zelfontplooiing.

En daarmee zijn we toch ook weer op ons deelgebied van het onderwijs beland: deze neoliberale tendens trekt door tot in het klaslokaal van het speciaal onderwijs, of tot die leerlingen met een beperking binnen het reguliere onderwijs (naast natuurlijk indirect al die andere leerlingen).
Daar waar de gehele onderwijs- en zorgcultuur binnen het speciaal onderwijs er op gericht is om de leerling tot een zo'n zelfstandig mogelijk, zelfbewuste en naar eigen interesses en ambities ontplooiende burgerschap te begeleiden, wordt dat door de huidige bezuinigingen gans onmogelijk gemaakt.
Op papier verlangt het ministerie wel dat dit geschiedt maar uiteindelijk maakt zij dat een onhaalbare zaak door het speciaal onderwijs onevenredig hard te belasten.

En natuurlijk begrijpen de ambtenaren op dat ministerie dat ook wel. Misschien, heel misschien begrijpt zelfs onze technocratisch gestuurde minister dat een beetje.
Maar het doet hen gewoon verder niet veel. Deze relatief zeer kleine groep leerlingen dient geen enkel economisch belang.
En waarom dan investeren?

Cynisch, zegt u? Zeker, maar het leven is in de ogen van onze gedoogcoalitie nu eenmaal geen pretje. En dat zal de neoliberale club in het pluche u graag willen laten voelen.
Het is uit met de pret!

Na 6 maart: wat te doen?

Dat de manifestatie van 6 maart niet direct zou leiden tot een streep door de plannen van de gedoogcoalitie, was te voorzien. Die illusie hadden wij van wijzijnverbijsterd ook niet.
De meest minieme meerderheid, die gedoogcoalitie heet, laat zich niet zo gauw het neoliberale kaas het brood eten.

Toch heeft de actie wel enige invloed gehad door de enorme gevolgen van de wetgeving en de bezuiniging breed onder de aandacht te brengen.
En ook het feit dat het om de grootste onderwijsmanifestatie ooit ging, zette mensen aan het denken.
Natuurlijk zijn er altijd rabiate (veelal rechtse) lieden, die de mensen in het onderwijs per definitie een stel linkse oproerkraaiers vinden, vaak op aangeven van Ton en Harm, maar over het algemeen krabde men zich toch even op het hoofd.

Zo is duidelijk dat ook de SGP, die nu de gedoogcoalitie uiterst miniem samenhangt een belangrijke steunrol heeft, het verstand en bovenal het hart laat spreken en al heeft aangegeven de bezuinigingen niet als een vanzelfsprekendheid te willen zien.

Toch blijft het van belang om de aandacht te blijven vestigen op de ramp die zich met name gaat afspelen (en zich deels al voltrekt) binnen het speciaal onderwijs. Daarom ook is er de vervolgactie op 5 juni.

In het Schooljournaal van CNV Onderwijs staat deze keer daarom een artikel waarin enerzijds nog een keer de belangrijkste gevolgen van de bezuinigingen (en dus de dringende reden voor 50.000+ onderwijsmensen om te staken) de revue passeren en anderzijds vele alternatieve wijzen van actievoeren.
Ook wij van wijzijnverbijsterd worden daar genoemd.

Zoals u wellicht nog weet zijn wij van wijzijnverbijsterd dit blog begonnen op de dag dat de eerste plannen van de minister openbaar werden. Ons eerste bericht op 2 februari begon met de zinnen
"Op maandag 31 januari zijn de plannen voor het speciaal onderwijs door het CDA/VVD-kabinet Rutte bekend gemaakt. De plannen zijn ronduit dramatisch voor onze school en het speciaal onderwijs in het algemeen. Alle beoogde bezuinigingen komen ten laste van onze leerlingen."

Na dat eerste bericht zijn wij niet meer gestopt met ageren tegen de plannen van dit kabinet.
Wij voelen het dan ook als een eer om vermeld te worden in het artikel.
Niet voor ons zelf, maar voor alle ouders en anderen die ons in het afgelopen anderhalf jaar hebben gesteund, gelezen en soms voorzien van input.

Maar de meeste eer betreft uiteindelijk natuurlijk onze eigen leerlingen, die, ondanks alle tegenslag en tegenwerking die zij soms ondervinden, toch steeds weer blijven knokken, blijven leren en zich blijven vinden.

Lees hier het artikel "van maand staken tot e-mailbombardement"

vrijdag 30 maart 2012

Emile Roemer gaat ook door

Emile Roemer, de fractievoorzitter van de SP in de Tweede Kamer, is vanwege zijn inspanningen voor het Speciaal Onderwijs in een eerder stadium al "goedgekeurd door wijzijnverbijsterd".
Vanavond heeft hij een nieuw spotje gelanceerd waarin hij oproept om een petitie te tekenen tegen de bezuinigingen.

Kijk hieronder het filmpje en teken HIER de petitie

donderdag 29 maart 2012

Dinsdag 5 juni actiedag passend onderwijs

We zijn er nog lang niet. De draconische, onredelijke en nergens op gebaseerde bezuinigingen op het speciaal onderwijs staan nog steeds op de agenda van dit ondertussen semi-neoliberale half gedoogkabinet. Onze tante Marja heeft het er samen met Ton met de bon ton en K4 Ferrier doorheen gejast. Samen met het wetsvoorstel.

Er lijken toch wat barstjes in de hele en halve gedoogcoalitie te ontstaan. De SGP is niet meer zo overtuigd dat het de goede weg is en ook binnen het CDA (he he, eindelijk) is in ieder geval één Tweede Kamerlid opgestaan die heeft aangegeven dat hij niks voelt voor de prestatiebeloning. Lees HIER over Jack Biskop (CDA) in Etten-Leur.

Maar ja, op 27 maart is de "Wet passend onderwijs" aangeboden aan de Eerste Kamer. Ondanks dat er in die Eerste Kamer mensen als Sörensen en Machiel de Graaf zitten, staan die leden bekend als "senatoren" en daardoor als eerbiedwaardige heren.

Om die Eerste Kamer te laten zien wat het onderwijs vindt van die wet en van de bezuinigingen wordt er door alle bonden een actiedag georganiseerd op dinsdag 5 juni. Het is niet de bedoeling om te gaan staken, maar iedereen wordt opgeroepen om op zijn/haar eigen wijze, met leerlingen, team, eventueel ouders en besturen een aansprekende actie te bedenken.

Wij van wijzijnverbijsterd zijn er natuurlijk klaar voor en hebben het al in onze agenda gezet.

Daarom: trek NU je agenda en zet het erin:

DINSDAG 5 JUNI 2012: ACTIEDAG PASSEND ONDERWIJS

maandag 26 maart 2012

Sprankje hoop (SGP)

Zou het dan nu toch zijn dat heel langzaam de effecten van de bezuinigingen op met name juist het speciaal onderwijs beginnen door te dringen?
Zouden artikelen zoals onlangs in het Onderwijsblad (zie hieronder) toch steeds meer het besef doen groeien bij verstandige politici die wel een hart hebben voor de zwakkeren in onze verharde samenleving?

Nee, dan hebben wij het niet bij die fractieleden van het CDA die bij voortduring stil zijn gebleven en hun eigen politieke ambities en de afspraken van de neoliberale gedoogcoalitie belangrijker achten dan de toekomst van een kind met een beperking. Die "C" heeft haar failliet allang getoond.
Nee, we hebben het dan over onder meer de ChristenUnie die zich altijd al fel heeft gekeerd tegen de bezuinigingen.
En misschien dan nu toch ook de SGP dat, eerlijkheid duurt het langst, niet op alle fronten onze steun heeft, maar waarop we in deze toch onze hoop hebben gevestigd.

SGP-voorman Kees van der Staaij zei zaterdag op het congres van de partij in ieder geval dat in het Catshuisberaad over nieuwe bezuinigingen ook het schrappen van de korting op passend onderwijs aan de orde moet kunnen komen (lees hier).
Kijk, dat geeft de burger weer moed. Wellicht dat Hero Brinkman ook nog een duit in het zakje van het passend onderwijs kan doen?

Lees hier het artikel in het onderwijsblad over de gevolgen van de bezuinigingen op het speciaal onderwijs (zmlk).

dinsdag 20 maart 2012

Keurmerk (Het cynisme van Van Bijsterveldt)

Marja van Bijsterveldt en haar fluisteraars buitelen bijna over zichzelf van de goede ideeën. Deze heeft Marja helemaal zelf bedacht: een onderscheiding voor excellente scholen.

Wat houdt dit in?
Welnu, de beste scholen in Nederland krijgen vanaf dit najaar het predicaat 'excellent'. Dat keurmerk wordt vergeven aan scholen die hun kinderen veel leren én hun iets extra's bieden, zoals lessen in burgerschap of sociale vaardigheden.

Da's toch mooi, zult u wellicht zeggen, gaan jullie daarover zeuren?
Jazeker!

Wij van wijzijnverbijsterd willen u dat natuurlijk graag uitleggen.
Sinds jaar en dag vormen binnen het speciaal onderwijs sociale vaardigheden en lessen in burgerschap enorm belangrijke speerpunten.
Juist voor leerlingen met een beperking en/of een stoornis is het van zeer groot belang om zich te ontwikkelen tot een zo zelfstandig mogelijk participant aan onze samenleving.
Het zal de meeste weldenkende duidelijk zijn, dat dit vaak juist voor deze leerlingen een enorme opgave is, die veel van hen, maar ook van de leerkrachten vergt.
In onze huidige samenleving, die steeds jachtiger wordt en waar steeds meer het recht van de snelste, sterkste (en meest gewiekste) de boventoon voert, is het voor deze leerlingen van levensbelang om zelfstandig en weerbaar in het leven te staan, naast een optimale zelfontplooiing die juist vaak belemmerd wordt door hun beperking cq. stoornis.
In het speciaal onderwijs excelleert (!) men vaak juist in het (bege)leiden tot een volwaardig en sociaal burgerschap. Redenen te over om juist dit onderwijs naar voren te schuiven als excellent.

Maar zoals we inmiddels begrepen hebben, komt het speciaal onderwijs vooralsnog niet in aanmerking voor zo'n predicaat.
Natuurlijk niet! Het zou wel bovenmatig cynisch zijn om het speciaal onderwijs mee te laten dingen naar dit soort sierprijzen, terwijl het aan de andere kant keihard beschadigd wordt op zo'n wijze dat zelfs lezen en rekenen zeer ernstig in het gedrang komt, laat staan lessen in burgerschap of sociale vaardigheden.

Een keurmerk van excellentie? Opnieuw een walgelijk staaltje van neoliberaal denken, waarbij de zwaksten geen enkele rol van betekenis (mogen) spelen.
Terwijl binnenkort een school als een geoormerkte prijsstier mag paraderen, vormen de leerlingen in het speciaal onderwijs het vleesafval waarvan men nog iets mag proberen te maken. Zo goedkoop mogelijk.

Klink ik boos? Dat ben ik ook. Woedend zelfs!
Mevrouw van Bijsterveldt zou zich diep, heel diep moeten schamen over de manier waarop zij elke christelijke waarde met de voeten treedt op deze wijze.

Boe!

maandag 19 maart 2012

Die Harm, schei eens even uit zeg

Stel, je werkt op een school. Dat kan, dat komt voor. Op die school zitten kleine mensen. die worden ook wel kinderen genoemd. Die kinderen krijgen onderwijs van zeer gemotiveerde mensen. De ene heeft het wat meer in de vingers dan de ander, maar de betrokkenheid is enorm, zo ook de inzet en de tijdsinvestering.
Die kinderen merken op een dag dat er dingen gebeuren. Er komen opeens kinderen in de klas die soms een beetje raar doen. Die schelden als er niks aan de hand is, of die rennen weg van hun plek, om in de gang even af te koelen, of die kunnen niet mee met de klas.
Die kinderen vragen op een dag: "wat is er aan de hand, waarom zitten deze kinderen nou bij ons in de klas?" of: "Meester, waarom is de klas dit jaar zo groot?" of ook een leuke: "Waarom moet IK steeds de deur open doen, waar is de conciërge gebleven?".

Het is 2012, we leven in een tijdperk van democratie en open informatieverstrekking. Je kan op een van die vragen als leerkracht op verschillende manieren reageren.
Een paar voorbeelden:

1. "Dat gaat je niks aan, het is nou eenmaal zo". Dat noemen we de "je moet niet zeiken-variant".
2. "Dat weet ik niet hoor", dat is de "kop in het zand-variant"
3. "Dat moet je maar aan je moeder vragen", de "afschuifvariant",
4. "Is dat zo? daar heb ik niks van gemerkt", ook wel de "duikbootvariant" genoemd,
5. "Ik sta al 34 jaar voor de klas, en het is nu beter dan vroeger", dat is de "Harm Beertema-variant"
6. "De regering heeft bezuinigd", dat is de eerlijke variant,
7. "Ik weet het niet", ook wel de "domme variant" genoemd
8. "De PVV en de VVD hebben met het CDA besloten dat er 300 miljoen bezuinigd wordt op het Passend onderwijs, en daardoor is het voor de scholen veeeeeel moeilijker om te zorgen dat iedereen naar de school kan die voor hem of haar het beste is." Dit is de "goudeerlijke variant"

Nou is het natuurlijk de vraag, welke informatie een juf of een meester aan kinderen gaat geven die daar om vragen. Onderwijspersoneel is niet dom, maar kinderen zijn ook niet bepaald achterlijk, die leven NIET (in tegenstelling tot veel kamerleden) onder een paddestoel.

Ik mag hopen dat de eerlijke of de goudeerlijke variant veel gebruikt worden. Het lastige is, dat er Tweede kamerleden zijn die daar problemen mee hebben. Eerlijk zijn is taboe, want als je eerlijk bent dan willen ze niet met je praten.

Dit is dus precies wat er gebeurt: onze Ton en zijn neoliberale gedoogkompaan Harm Beertema zijn beledigd dat "in de klas verteld wordt dat zij het onderwijs in de vernieling helpen".
Maar wat wil je nou eigenlijk, moeten we eerlijk zijn of sprookjes vertellen? Er is een gesprek geweest van het hele onderwijsveld, minister en Tweede Kamerleden. Iedereen was er bij, zelfs Ton, al vond hij "de excuses wel wat dunnetjes". Harm was er NIET bij, als enige. Met zijn 34 jaar ervaring voor de klas op Rotterdam-Zuid heeft hij nog niet door dat het soms het allerbeste werkt om de waarheid te vertellen. Gewoon doen.

zondag 18 maart 2012

De leugen van Elias (What's new?)

Ja, wij weten weet het, u wordt er moe van en wij ook. Boos zelfs. Maar dat mag dan weer niet. van Ton, bedoelen wij.
Want ja, ook dit stuk zal weer over hem gaan.
En wel over het feit dat onze Ton weer glashard liegt.
U leest het goed.

Eerder al was er het gegoochel met cijfers waarover iedereen zo ongeveer nu wel gelezen heeft. Er werden, nee, er worden nog steeds "halve waarheden" en hele leugens verkondigd, er wordt met feiten gemanipuleerd tot en met en de mening van welgeteld één collega wordt belangrijker geacht dan die van 50.000+ ín en nog vele tienduizenden buiten de Amsterdam Arena. Ouders en leerkrachten worden nog steeds subtiel weg gezet als de ware schuldigen voor de problemen in het onderwijs (lui en ongemotiveerd, dom en dus makkelijk te misleiden door bonden, en slechte opvoeders).
Maar o wee, als iemand daar een weerwoord op heeft dat wat minder subtiel is, dan speelt Ton het verongelijkte bullebakje dat ook eens op zijn nummer wordt gezet.
Wanneer wij dan lezen dat hij op de grote verzoendag tussen onderwijs en politiek nog durft te stellen dat hij een excuus van de AOb "laat en dunnetjes" vindt, terwijl zijn excuses voor al zijn schofferende generaliserende en totaal onwetende uitspraken naar leerkrachten en ouders nog steeds achterwege blijven, dan rijzen ons de haren te berge.
Het is wat ons betreft een grote schande, dat deze meneer minzaam de hand aanneemt van het onderwijs zonder de zijne eens in zijn boezem te steken.
Zeker omdat hij vorige week weer gewoon met leugen en bedrog verder ging om zijn neoliberale gelijk te halen. Let goed op, want opnieuw gaat het hier weer om puur gegoochel, liegen en het met de voeten treden van de feiten.

Wat is namelijk het geval? Tijdens het debat over het wetsvoorstel "Verbetering kwaliteit (voortgezet) speciaal onderwijs" kwam de heer Elias met de volgende uitspraak:  
"We moeten een maximale poging doen om ervoor te zorgen dat minder kinderen rond hun 18e of 19euit het speciaal onderwijs komen en linea recta in de Wajong terecht komen. Het UWV heeft vastgesteld dat een substantieel deel van de instroom in de Wajong afkomstig is uit het voortgezet speciaal onderwijs." (bron: spreektest Elias).

Nu was zijn gehele verhaal natuurlijk opnieuw gevuld met flink wat schofferingen richting de leerkrachten in het speciaal onderwijs, zoals wij al eerder schreven, maar hier bedient Elias zich opnieuw gewoon van een pure leugen (of, wat nog veel erger zou zijn, praat hij totaal onwetend over een materie, die wel meer verdient dan wat kreten uit populistisch onbenul).
Zoals de factsheet Wajong van het UWV (hieronder te downloaden) namelijk glashelder aantoont zijn de volgende cijfers.
De instroom van leerlingen uit het VSO in de Wajong bedraagt 20%.
Nu gaat het al erg ver om dit deel dan "substantieel" te noemen (men verwacht dan toch echt een ander percentage), maar erger is dat bijvoorbeeld het verschil met bijvoorbeeld het Praktijkonderwijs (17%) zeer klein is. Zelfs vanuit HBO/WO (!) stroomt 14% in de Wajong, slechts 6% minder.
Schokkender is, dat Elias moedwillig het percentage van 34% (!) van ROC/MBO verzwijgt.
Let wel: een verschil van zelfs 14% met het VSO, en éénderde van het geheel. Als er al een bijdrage "substantieel" genoemd zou moeten worden, dan is dat dit deel.

De conclusie kan dan dus niet anders zijn dat Elias zich opnieuw aangaande (de leerlingen in) het speciaal onderwijs bedient van leugen en bedrog om opnieuw deze groep hardhandig in de hoek te zetten.
Niet het ROC/MBO moet eens aangepakt worden, nee, het VSO dat met de aanpassingen van het passend onderwijs mét de drastische bezuinigingen waardoor al zo hard gesnoeid wordt in mensen en mogelijkheden dat optimaal onderwijs onmogelijk wordt gemaakt. Dáár moet met veel minder veel meer gedaan worden.

Het is dat zaterdag nog een grote verzoendag heeft plaatsgevonden, anders zou je nog denken dat Ton Elias persoonlijk een appeltje te schillen heeft met leerlingen met een beperking of stoornis, hun ouders en leerkrachten en het heeft voorzien op hun welzijn.
Dat zeggen we maar niet in het openbaar, want anders gaat bij hem de eierdop weer op en loopt hij opnieuw verbolgen calimeroënd rond.
Wat we wel mogen zeggen is dat Elias opnieuw cijfers manipuleert en definieert op zodanige wijze dat het als een leugen bestempeld mag worden.

En hij kan dan twitteren wat hij wil over punten en komma's (voorbeeld) maar ons lijkt dit boven iedere twijfel verheven: Ton liegt.
En diskwalificeert zich hiermee wat ons betreft nog steeds voor welk verzoeningsgebaar dan ook.

Klik op de afbeelding om de factsheet te lezen

zaterdag 17 maart 2012

Offer(tje)s en respect

En terwijl het volgens onze eigen Marja in onderwijsland weer alles koek en ei is en men alom elkaar respecterend op de schouders lijkt te slaan (volgens dit bericht), denken wij alleen maar: ja, nu wel opeens. Nu ze haar zin doorgedreven heeft na een haar de oren potdicht te hebben gehouden ten aanzien van argumenten.

Dat dadelijk de keiharde werkelijkheid waar wij, en vele ouders, leerkrachten en deskundigen met ons steeds weer hebben gewaarschuwd, terug gaat slaan op de leerlingen, en zij in hun ontwikkeling ernstig geschaad zullen worden, daar hoor je niemand over.
Nee, het gaat over het gekrenkte ego van Ton Elias, die zelf nota bene werkelijk iedere ouder van een kind met een beperking of stoornis in dit land zwaar heeft beledigd of over de politiek die gewoon totaal ondeskundig de baas spelen wil.

En ouders blijven hopen dat het tij toch een keer gekeerd zal worden.
In de tussentijd gaan zij verder, zoals ook de leerkrachten in het speciaal onderwijs bijvoorbeeld, die ernstig beknot in mogelijkheden toch nog de schade zullen proberen te beperken door nog vele tandjes bij te zetten, terwijl deze eigenlijk al geheel onverantwoordelijk versleten zijn.

Ouders en leerkrachten zullen dagelijks offertjes blijven brengen, zoals Maddy Hulshoff zo mooi schrijft, terwijl de politiek zichzelf op de borst klopt om zoveel goedertierenheid, zoals ze die, in eigen ogen, vandaag hebben laten zien.

Lees hier de gehele column Offertjes van Maddy.

vrijdag 16 maart 2012

Maar mij werd niks gevraagd....


Wij van wijzijnverbijsterd zijn zo af en toe ...... laten we zeggen "verbijsterd", u zal het niet geloven. Vandaag, beste lezer, ook dat zult u niet geloven, moeten we Ton Elias, zeg maar onze Ton met de bon ton, gelijk geven.
We kunnen niet anders dan constateren dat we hem volledig, compleet, totaal en volstrekt gelijk moeten geven als hij vindt dat het niveau van de Nederlandse leraar omhoog moet. Vandaag heeft Ton een aantal ouders antwoord gegeven die hij in het debat rond de wet passend onderwijs op zijn eigen persoonlijke wijze had geschoffeerd (lees HIER de brief die hij had ontvangen).

In zijn antwoord voert onze Ton een leerkracht op die een verhaal ophangt wat ongelooflijk goed in zijn straatje past. Wij snappen dat wel, want alle kritische mails en leraren die het niet met hem eens zijn, voert hij natuurlijk niet op.

Het sneue is nou, dat hij een ongelooflijke zielenpiet opvoert. Een man, Ruud van Ling, die beweert dat leerkracht is geweest. In het stukje wat Ton opvoert komt echter het beeld naar voren van een totaal gefrustreerd mislukte lesboer, die termen bezigt als "ik grijp de leerling in zijn kladden" en nog mooier: "ik bijt hem toe". Allemaal pedagogisch en didactisch verantwoord, zeg maar.

Het soort leraar wat we NIET willen zien, en waar nascholing geen nut voor heeft omdat hij "het"gewoon niet heeft en ook niet zal krijgen.
Het sneue is natuurlijk dat Ton deze man als norm neerzet en het een volstrekt normale en terecht gemaakte reactie vindt.

Hier het fragment waar we op doelen, uit de BRIEF van Ton aan de ouders die geklaagd hadden.

"Zeker niet nu het palet van geluiden veelkleuriger wordt. Zo schreef Ruud van Ling, oud-leerkracht in het speciaal basisonderwijs in NRC-Handelsblad van gisteren: “In NRC Handelsblad van 5 maart zeggen Anoek Voermans en Tony Velding, ouders van een kind met het Downsyndroom, dat ze niet weten waar de school van hun kind de rugzakgelden aan heeft besteed. Welnu, het is ook voor veel leerkrachten in het speciaal basisonderwijs een raadsel waar de centen blijven. In ieder geval niet op onze salarisafrekeningen. Maar er worden steeds meer externen de school binnengehaald. Een logopediste, een fysiotherapeute, een diëtiste, een orthopedagoge. En dat vergadert en vergadert maar met de ambulante schoolleider, diens eveneens ambulante onderdirecteur, de secretaresse-voor-halve-dagen plus de onvermijdelijke interne begeleiders (IB’ers). Ik werkte op een school voor speciaal onderwijs, 125 leerlingen en 35 (!) man aan ondersteunend en lesgevend personeel. Van die 35 stonden er 9 (!) fulltime voor de klas, wat de rest deed is mij nooit duidelijk geworden. Een leerling van mij slingert erg bij het lopen. Eindeloze observaties, besprekingen, onderzoeken: niets te vinden. Ik denk dat hij zich aanstelt, maar mij wordt niets gevraagd. Tot ik het na een maand zat ben, de leerling in zijn kladden grijp en ’m toebijt of het nu eens uit is met dat vervloekte geslinger, hij lijkt wel een dronken aap! Nog dezelfde dag is het geslinger over en loopt het jochie gewoon. Waar dat geld nog meer naartoe ging? Computers. Het enige waar de jongetjes naar zochten, waren pornosites. Toen we die hadden verwijderd, had geen kind nog interesse in de computer.”

Frustratie, frustratie, frustratie, dat spreekt hier uit. Dat Ton een reactie als deze opneemt in een brief aan boze ouders geeft alleen maar aan dat hij niks begrijpt van het onderwijs, niks begrijpt van het committent wat heel veel leerkrachten WEL hebben en vooral niks begrijpt van hoe de zaken zijn geregeld in het onderwijs, dat personele budgetten in de echte wereld gescheiden zijn van materiële budgetten, dat in scholen voor speciaal onderwijs ambulante directie nodig is voor de ongelooflijke hoeveelheid werk die de overheid over ons uitstort, dat er IB-ers nodig zijn voor de schoolontwikkeling, dat je verplicht bent om een orthopedagoog en een logopediste te hebben en dat de rugzakgelden nou eenmaal niet op de rekening van de leraar worden gestort.

We hebben het al eerder aangegeven: niet te veel aandacht aan besteden, dat klopt. Maar soms is het zo sneu dat het echt gênant wordt.

Theevisitie of barricade? Wij blijven verbijsterd!

Tja, wat we hier nu weer van denken moeten?
Na eerst gisteren het speciaal onderwijs terug geschopt te hebben naar de situatie van zo'n twintig jaar terug, en passant ook nog even de deskundigheid en de inzet van de mensen in dat onderwijs nog even te kakken zettend (hierover op een later tijdstip meer), heeft Ton besloten om een hand te reiken naar het onderwijsveld.
Niet met excuses aan leerkrachten of ouders of aan de deskundigen en de leerlingen die zwaar de pineut zijn met de bezuinigingen én de nieuwe wet 'passend onderwijs', die ongemeen hard gaan uitpakken voor de zwaksten, ook al willen al twitterend Ferrier (CDA) en Dijkgraaf (SGP) het anders doen geloven.
Nee, Ton strijkt goedwillig over het hart en wil er, vooruit, zand over.

Alsof niet hij, maar de bonden en de mensen uit het veld bij voortduring, met manipulatieve uitspraken, gegoochel met cijfers en niet mis te verstane kwalificaties de gesprekspartner had weggezet. Dat uitgangspunt is natuurlijk al een gotspe, maar de uiteindelijke reden waarom Ton niet meer praten wilde was natuurlijk ook van de gekke.
Hij was namelijk boos omdat tot in de klas verteld zou zijn dat VVD en PVV het onderwijs kapot zouden maken.
Kijk, afbreken van speciaal onderwijs voor hen die het nodig hebben, wat met de bezuiniging én het wetsvoorstel daadwerkelijk gebeurt en dus leerlingen op een ongeëvenaarde wijze bij het oud vuil zetten mag, maar in de klas vertellen waarom en door wie de zeer nodige "passende", vaak individuele reken- en taallessen in de toekomst nagenoeg onmogelijk worden gemaakt, mag natuurlijk niet.

Aanstaande zaterdag is het zo ver. Door een buitengewoon sympathiek initiatief van Arie Slob (CU) komen politici en vertegenwoordigers van het onderwijs in Amersfoort bijeen om de verslechterde verhoudingen te verbeteren.
Vrijwel alle politieke partijen zijn vertegenwoordigd en ook minister Marja van Bijsterveldt (Onderwijs) is van de partij.
De PVV is er natuurlijk niet, die zit nog te calimeroën, zoals we van deze club gewend zijn.
Vanuit het onderwijsveld zijn de PO-Raad, VO-raad, AOb, CNV Onderwijs en de Besturenraad aanwezig.

Nogmaals, zeer lovenswaardig, maar ook erg makkelijk. De gedoogcoalitie heeft zijn zin en wil nu wel weer eens babbelen, er hoeft nu geen water meer bij de wijn, de kogel is door de kerk en lekker pùh.
Waarover zal dit gesprek dan nu gaan?
Gaat de minister dan verder met goochelen, liegen en bedriegen om een volgende streep te zetten door de verdiensten van het hard werkende onderwijsveld, of wellicht de studenten, die blijkbaar alleen maar nog mogen dienen tot economisch leervee (snel vetmesten, mag niks kosten, geen verdieping of expertise)?
Mét het wetsvoorstel "Verbetering kwaliteit (voortgezet) speciaal onderwijs" zijn ook meteen weer de foute aannames en verkeerde cijfers een feit. Maar daar zal men vanuit het ministerie niet over willen spreken, dunkt ons.
En eerder schreven we hier al dat mensen als Elias de goodwill allang hebben verspeeld, sterker dat met de versleten mantra's, de kolder en het onbenul een man als Ton Elias zijn geloofwaardigheid allang verloren is en alleen nog maar een sneue, niet serieus te nemen neoliberaal is.
We zijn dus zeer benieuwd naar de uitkomsten van dit theepartijtje.

Ondertussen, zijn wij van wijzijnverbijsterd, hoewel zwaar teleurgesteld en ook boos en verdrietig, juist om en voor onze leerlingen, nog niet klaar met onze eigen 'Boston Teaparty'.
Wij zullen hier op dit blog blijven schrijven.
Tégen het gegoochel, de halve waarheden en hele leugens om een asociaal (onderwijs)beleid te bewerkstelligen, vóór onze leerlingen en hun ouders, vóór mensen met een beperking of stoornis die door de gedoogcoalitie ongemeen hard worden gepakt.
Ook vóór alle leerlingen in dit land, omdat de huidige wetsvoorstellen op het gebied van onderwijs, sociale zekerheid en zorg, hen allen (in)direct treffen.

Wij zijn er zaterdag niet bij, wij staan niet op de gastenlijst.
Wij staan wel op de barricaden en voorlopig blijven wij daar ook!

donderdag 15 maart 2012

Speciaal Onderwijs, R.I.P.


Vandaag is in de Tweede Kamer gewoon het wetsvoorstel Passend Onderwijs aangenomen. Wij van wijzijnverbijsterd zaten, naïef en vol vertrouwen in de mensheid zoals we zijn, om 14.00 uur klaar voor onze breedbandverbinding om alles live te volgen.
Het was een ontnuchterende en zakelijke vertoning, maar "what were we thinking?".
De SP, PVDA, Groenlinks, D66 en de ChristenUnie, dat moet gezegd, hebben zich met hand en tand verzet tegen dit onzalige wetsvoorstel. Er zijn talloze amendementen en moties ingediend. Die gingen over de bezuinigingen, de inzet van de prestatiebeloning, maar ook over meer rol voor de ouders en over de mogelijkheid om de voortgang te monitoren.
Alle moties en amendementen zijn stelselmatig verworpen, en de paar moties van Ferrier en Elias zijn natuurlijk aangenomen. Waarschijnlijk gaan die over de kleur van de gordijnen op het ministerie of zo.

Tenslotte kwam de wet in stemming. De PVDA, D66, SP, Groenlinks en ChristenUnie hebben NIET voor de wet gestemd. Klaver van Groenlinks zei het treffend: hij wil deze wet "niet op zijn geweten hebben". De wet is vervolgens aangenomen met de stemmen van PVV, VVD, CDA en de SGP.

Onze mening is duidelijk. Door het aannemen van deze wet wordt het speciaal onderwijs ongelooflijk in de steek gelaten door de overheid. Alles wat we hebben opgebouwd wordt afgebroken, en in de scholen is vanaf nu de opmaat naar volledige kaalslag.

Zoals hier boven staat: we dragen met z'n allen het speciaal onderwijs zoals we het nu kennen te grave. Wat er overblijft is ongewis, maar het wordt niet leuk.

Uw verbijsterde baas heeft ongelooflijk de pest in, maar tegelijkertijd ben ik ongelooflijk teleurgesteld en verdrietig.
Deze baas werkt al bijna 33 jaar in het ZMLK. We hebben de school opgebouwd vanuit bijna niks. Wat we nu hebben, daar zijn we ongelooflijk trots op, en we hebben nog steeds een lijn naar boven.

En dankzij dit neoliberale donkerbruine flutgedoogkabinet onder leiding van de man die wat mij betreft vandaag ongelooflijk door de mand valt doordat hij dit laat gebeuren, onder verantwoording van een minister zonder hart zeg ik: Speciaal onderwijs, R.I.P.
Ik weet het even niet.

woensdag 14 maart 2012

Een baan voor iedereen.....


Als we Ton Elias moeten geloven, zit het speciaal onderwijs (en op een of andere manier voelen wij ons in het bijzonder aangesproken) een beetje te klootzakken, en jagen we alle leerlingen de wajong in. Hij vindt dat leerlingen van de tyltylschool best de hele dag papier kunnen versnipperen.

"Vorig jaar juni was ik bij de Tyltylschool Rotterdam waar bleek dat voor sommige kinderen, in tegenstelling tot anderen, monotoon werk –het voorbeeld dat genoemd werd was papier versnipperen- zeer geschikt is en dat zij hier ook plezier aan beleven. "

Laten we nou eens aannemen dat dit kan in een baan. 

We nemen Anton, een meervoudig gehandicapte jongen van 19. Hij is bijna klaar met school. Hij zit in een rolstoel, en heeft na een intensief voortraject een baan op het kantoor van Elie Tonias, een bedrijf in Den Haag. Anton moet iedere ochtend (hij woont net op zichzelf) om 6 uur gewekt, en dan moet hij door 2 begeleiders gedoucht, aangekleed en gevoed worden. Hij heeft veel lol, want hij is zelfstandig. Om half 8 komt de bus voorrijden waar hij aangekleed met een broodtrommeltje in zijn netje in wordt gereden. De bus rijdt hem naar het kantoor van Tonias, een ietwat corpulent voormalig Tweede Kamerlid die een kantoor heeft waar veel papier omgaat. Onze Anton is de papierversnipperaar. Ieder papiertje wat wordt weggegooid gaat langs Anton, en dat doet hij met verve. Anton wordt het kantoor ingereden naar zijn plek voor de versnipperaar. Er is een versnipperaar gekocht die is aangepast aan de mogelijkheden van Anton, een mooi gebaar van de heer Tonias. Hij betaalt hem ook een salaris, minimumloon weliswaar, maar toch...
De verzorgster van Anton. HO STOP. Verzorgster??? Ja, de verzorgster. Natuurlijk is er een verzorgster nodig. Anton is niet zindelijk, moet geholpen worden met eten en drinken en moet steeds worden aangestuurd om de blaadjes in de versnipperaar te doen. De verzorgster heeft een eigen kamer. Ieder half uur kijkt ze of de luier verschoond moet worden, of hij iets te drinken wil en hoe het staat met de blaadjes. Over het algemeen heeft Anton om 12 uur, als iedereen op het kantoor pauze heeft, een stuk of 20 blaadjes versnipperd. Het is eentonig werk, maar dat vindt hij niet erg. Hij beleeft er zelfs plezier aan. het geluid is mooi, en de motoriek van Anton is niet sterk, maar hij kan de blaadjes 1 voor 1 in de mond van de versnipperaar stoppen. Hij rijdt wel steeds naar achter en naar voren en bonkt dan tegen de muur, dat vinden ze niet zo fijn in het kantoor. 
Als de dag voorbij is, om.....

Ach hou toch op, keep dreaming en kom onder je paddenstoel vandaan. Laten we nou niet doen of deze jongeren in de toekomst een baan in het bedrijfsleven kunnen krijgen. Natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen, maar de politiek moet nou niet gaan doen of het regel is dat iedereen een baan zal kunnen krijgen.
Jongeren als onze Anton halen hun bestaansreden uit andere zaken: tussen de mensen zijn, lol hebben met gelijkgestemden en vooral een adequate en permanente verzorging die ze nodig hebben en waar ze recht op hebben. Het is 2012, ja.

Word wakker of, in het Engels: "get real".