maandag 27 februari 2012

Verbijsterd veld (Ingezonden)

Soms krijgen we stukken ingezonden die treffend zeggen wat ons allen in het onderwijs drijft. Ook bij een onderwijsstaking bijvoorbeeld.
Het ingezonden stuk van meester Piet zet duidelijk en helder de punten uiteen die zo velen hebben doen besluiten om voor één dag met pijn in het hart hun werk neer te leggen.
Waarom? Omdat ze niet willen dat opnieuw de leerling het kind van de rekening wordt.


Verbijsterd veld

Op 6 maart komt het onderwijsveld in de Amsterdam Arena bijeen.
Het is genoeg geweest.
20 Jaar lang is leugen op leugen gestapeld.
Onder het mom van vernieuwing en verbetering werd de ene na de andere bezuiniging doorgevoerd.
20 Jaar rommelen en sleutelen aan het onderwijs heeft het aan de rand van de afgrond gebracht.
Het lijkt er op dat het huidige kabinet met zijn voorstellen actieve euthanasie wil toepassen op de doodzieke patiënt.

In 1992 werd onder de leuze "Weer Samen Naar School" het speciaal onderwijs al grotendeels uitgehold.
Het was veel beter voor kinderen, die een beetje uit de toon vielen vanwege leer- of gedragsproblemen, om in hun eigen sociale omgeving naar school te gaan, bij hun vriendjes te blijven en niet naar een speciale school te worden verwezen. Dat was zielig, dat was sneu voor die kinderen. 's Morgens wachten op het Lubbe-bussie....
Traumatiserend en stigmatiserend voor hun verdere leven.
Helemaal waar, geen woord van gelogen.
En met wat extra inspanning en ondersteuning moest dat toch mogelijk zijn? De "zwaardere" gevallen kregen zelfs een rugzakje mee en leerkrachten zouden worden ondersteund door ambulante begeleiders.
Angstvallig werd verzwegen dat die kinderen in het speciaal onderwijs terecht kwamen in een kleine groep, waar zij werden opgevangen en begrepen door speciaal opgeleide leerkrachten die orthopedagogen, logopedisten en andere specialisten onder handbereik hadden en zo de kinderen op maat konden bedienen.
Passender onderwijs heeft nooit bestaan. Maar... dit onderwijs is duur.....
Het risico van sociaal isolement voor deze kinderen is een heel reële, vervelende bijkomstigheid. Zeker. Maar om dan als politiek van de daken te schreeuwen dat het welzijn van kinderen je zo aan het hart gaat, terwijl je deze drogreden alleen gebruikt om een ordinaire bezuiniging door te voeren, is ronduit verwerpelijk.

In de jaren daarna werden de leerkrachten in het reguliere onderwijs steeds vaker geconfronteerd met leerlingen met een speciale zorgbehoefte en werden zij geacht stoornissen te onderkennen en daar adequaat op te reageren, zonder daar ooit voor te zijn opgeleid. Daarnaast moest voor deze leerlingen een uitgebreid zorgdossier worden aangelegd: handelingsplannen worden opgesteld, uitgevoerd en geëvalueerd, om voor de extra faciliteiten in aanmerking te komen.
Er moest worden overlegd met de intern begeleider, met de ouders en eventueel de ambulant begeleider.
O, ja, het "gewone" dagelijks werk in de klas moest natuurlijk gewoon doorgang vinden.
Natuurlijk.

En nu?
Met het wetsvoorstel "Passend Onderwijs" wordt het speciaal onderwijs nagenoeg de doodsteek toegebracht, worden de reguliere scholen verplicht een passende onderwijsplek aan te bieden aan leerlingen die extra ondersteuning behoeven, wordt de klassenschaal vergroot en worden rugzakje en ambulante begeleiding afgeschaft.
Passend? Om onpasselijk van te worden. En nee, het is geen bezuiniging. De vrijkomende gelden worden gebruikt voor prestatiebeloning.
De zoveelste leugen.
Als men leerkrachten werkelijk zou gaan belonen naar prestatie, zou dit immers een gigantisch gat in de rijksbegroting slaan.....

Een minister president die bij zijn aantreden roept dat hij Nederland weer terug wil brengen in de Top-Vijf-Kenniseconomie van de wereld en zulk beleid steunt is, óf een verschrikkelijke dombo, óf een aartsleugenaar. Of wil hij die positie misschien bereiken door dan maar in te zetten op de hoogbegaafden en daar extra geld in te steken en de kansarmen gewoon door het afvoerputje te trekken. Maar goed, dat de sociaal zwakkeren het per definitie niet van de VVD moeten hebben is algemeen bekend. Het baart meer zorg dat een bewindsvrouwe van CDA huize dit beleid te vuur en te zwaard durft te verdedigen.
Het CDA, per definitie de partij die opkomt voor de zwakkere in de samenleving.
Je kunt je afvragen, letterlijk en figuurlijk: Hoe is het in de wereld van God mogelijk.
Het is al langer duidelijk dat de huidige CDA-fractie in de 2e Kamer, inclusief haar ministers en staatssecretarissen, volkomen losgeslagen is van haar principes en, door machtswellust gedreven, haar eigen graf graaft.
Ook zelfdoding wordt immers principieel verworpen door christenen.....

Dat er bezuinigd moet worden in deze tijden is evident. Dat ook het onderwijs daarin zijn steentje moet bijdragen in onontkomelijk. Het gaat om de keuzes die gemaakt worden. En om de goede keuzes te kunnen maken is maar een ding belangrijk: eerlijkheid.
Maar eerlijkheid zoeken onder politici is als het zoeken naar peren onder een appelboom....

En, wie is uiteindelijk het kind van de rekening? Juist.
Het kind....

Ruim veertig jaar ben ik werkzaam geweest in het onderwijs.
Ik ben er voortijdig uitgestapt, omdat ik het niet langer kon verdragen dat ons prachtige vak door bureaucratisch geneuzel zo onderuit gehaald werd.
De kinderen mis ik nog dagelijks.....

Meester Piet

Satire of toekomst ?

Soms kom je op You tube grappige dingen tegen.
Bijvoorbeeld onderstaand filmpje: "sketches gemaakt door Kees van Amstel en Dian Liesker voor Leraar24 van de NTR". Dit kunnen wij van wijzijnverbijsterd jullie niet onthouden.
Satire? Of gaat de toekomst van de leerkracht er over een paar jaar echt zo uit zien ?
In dat geval zal men in Den Haag de prestatiebonus beter kunnen omzetten in een aanmoedigingsprijs om te kiezen voor het vak van leerkracht.
Laten we het voorlopig maar houden op satire.
Toch ?

Roeptoeteren in chocoladeletters

Het kon natuurlijk niet uitblijven. Het was te verwachten. En eigenlijk zouden we er geen woorden aan vuil moeten maken. Maar feit is dat de Telegraaf nog steeds de meest gelezen krant is en dat veel mensen dit dagblad zien als ultiem nieuwsbulletin. Dat de krant "met de chocoladeletters" nu niet bepaald uitblinkt door diepgang en het meer moet hebben van populistische oneliners is helaas voor velen geen probleem.

Het tendentieuze stukje "journalistiek" vandaag over de onderwijsstaking vraagt juist daarom toch om een weerwoord omdat, blijkens bepaalde commentaren, het stiekem opruiend stukje nalaat om de werkelijkheid achter de onderwijsacties te laten zien.
"Honderdduizenden werkende ouders worden gedwongen volgende week dinsdag een verplichte vrije dag op te nemen. Zij worden voor het blok gezet omdat hun kinderen niet naar school kunnen vanwege een landelijke stakingsdag in het speciaal onderwijs", zo begint het stukje, om vervolgens opeens te reppen over "ouders van ruim anderhalf miljoen kinderen van basisscholen (....)".
We zijn gewend dat rondom "passend onderwijs" de (enthousiaste volgelingen van) de gedoogcoalitie graag goochelt met cijfers, en deze wonderlijke vermenigvuldiging* is hier natuurlijk niet geheel verwonderlijk. Om stemming te maken verzint bijvoorbeeld Ton, waarschijnlijk fervent lezer én toefluisteraar van deze krant, er immers ook graag flink wat percenten bij (of af).

Maar naast het gegoochel met cijfers is natuurlijk het geheel achterwege laten van de redenen voor de onderwijsstaking frappant. Iets wat de telegraaf wel vaker vergeet. Uit verschillende commentaren blijkt dan ook direct hoe deze moedwillige omissie uitpakt: "Laat ze maar eens echt gaan werken voor hun geld en niet zoveel zeuren over vrije tijd. Ik denk dat menig fabrieksarbeider zoveel vrij wil hebben als die meesters en juffen", schrijft een "Verontruste Nederlander".
Dat het de stakers juist gaat om de leerlingen en optimaal onderwijs wordt door de Telegraaf op onbehoorlijke wijze aan haar lezers onthouden. Dat het gaat om leerlingen met een beperking of een ernstige (gedrags)stoornis, die met de bezuinigingen keihard geraakt worden en dat hun juffen en meesters juist daar pal voor staan, dat vertelt de Telegraaf liever niet. Die genieten immers nog dagelijks vingerlikkend van de 130 kilometer per uur met mooie glanzende bolides uit hun wekelijkse "Autovisie" of het wel en wee van de pondjes van Gordon of de "dikke kont" van Linda de Mol. Dát zijn de problemen waar de lezers van dit dagblad blijkbaar wel graag alles van willen weten.

We schreven het al eerder: zolang er in de media dit soort gemankeerde beeldvorming blijft bestaan, blijft een discussie gebaseerd op feiten onmogelijk en de kijk op (de protesten tegen) "passend onderwijs" vertekend door bewust vervuilende onzin, halve waarheden of hele leugens. Dit tendentieuze artikel in de Telegraaf is daar weer een duidelijk voorbeeld van, maar ook meer serieus te nemen media, waar inzicht en onderzoek wel de basis vormen, dragen nog steeds bij aan het vertekend beeld door bijvoorbeeld slechts te reppen over "passend onderwijs" als extra begeleiding bij dyslexie (wat in wezen niets met speciaal onderwijs of daadwerkelijk 'passend onderwijs' te maken heeft) of ADHD.

Laten we hopen dat in aanloop van de onderwijsstaking van 6 maart het juiste evenwichtige verhaal steeds meer verteld gaat worden in de media. Als tegenwicht voor de stemming makende stukjes zoals hierboven. Zodat zelfs de lezers van het dagblad "met de chocoladeletters" over hun (neoliberaal gevoede) vooroordelen heen stappen en inzien dat die tienduizenden in de Amsterdam Arena zich laten horen voor diegenen die (nog) niet bij machte zijn zich uit te spreken: de kinderen, waarvan er sommigen zijn die het voor één dag zonder meester of juf moeten doen. Niet omdat die juffen en meesters meer vrij willen of meer geld, maar omdat ze juist dátgene willen waarvoor ze ooit gekozen hebben: het geven van het best mogelijke onderwijs.

*Er zitten 69000 kinderen op speciale scholen. Verder ligt het huidig aantal scholen dat tot nu toe heeft aangegeven dat personeel gaat staken rond de 1700. Het aantal mensen echter dat staakt op die scholen kan variëren van een persoon tot het gehele team. Dat betekent dat lang niet alle scholen dicht gaan. Stel dat 2000 scholen echt dicht zouden gaan, dan zouden dit allemaal scholen met gemiddeld meer dan 750-800 (!) leerlingen moeten zijn. Mammoetbasisscholen.