Ondanks alle slechte ervaringen in de jaren tachtig en negentig wordt er opnieuw een ingrijpende verandering in het onderwijs doorgevoerd zonder geld, tijd, draagvlak of expertise, ditmaal op het passend onderwijs.
Zo begint een opiniestuk van PvdA-fractielid Jeroen Dijsselbloem in de Trouw van vandaag.
"Hé, zult u zeggen, Dijsselbloem? Wat een bekende naam. Had die niet een commissie?"
En inderdaad, dit is díe Dijsselbloem.
Van de parlementaire onderzoekscommissie die in 2008 drie grote onderwijsvernieuwingen behandelde. En in het rapport 'Tijd voor onderwijs' tot de conclusie kwam, dat juist het gebrek aan geld, tijd, draagvlak of expertise en de verregaande bemoeizucht van de overheid tot in de klas (vaak ook nog eens gedreven door ideologische motieven) hadden geleid tot grote problemen in het onderwijs. En tot een grote vermindering van plezier in het werk bij vele leerkracht.
Een conclusie die kamerbreed werd onderschreven, dus ook door de partijen van de huidige gedoogcoalitie.
Nu echter zijn het juist díe partijen, CDA, VVD en PVV, die geld gaan investeren in een bij voorbaat tot mislukken gedoemd, neoliberaal speeltje, de prestatiebeloning, en tegelijkertijd door de bezuiniging, gepaard gaande aan een ingrijpende stelselherziening, fiks ingrijpen op de werkvloer zelf, in weerwil van het werkveld, de mensen met expertise en ervaring.
Anders gezegd: een hoop energie, tijd en geld is uitgegeven om in 2008 tot een conclusie te komen, was voor niets noppes, nada, en is door Marja en haar kompanen door de papierversnipperaar gehaald.
Daar waar men eerder hoop had op een verbetering in de werkwijze van het ministerie en de politiek ten aanzien van het onderwijs, blijkt nu dat "fouten uit het verleden (...) opnieuw gemaakt (worden)".
Dijsselbloem schrijft: "Opnieuw heeft een kille boekhoudkundige benadering het overgenomen van een op zich goed idee. De kerntaak van de overheid - het garanderen van goed onderwijs voor ieder kind - wordt weer ondergeschikt gemaakt aan bezuinigingen(...). Op deze manier is de motivatie en het vertrouwen bij docenten, leerlingen, schoolbesturen en ouders bij voorbaat al weg. Het is precies dit type Haagse daadkracht dat in de afgelopen decennia heel veel kapot heeft gemaakt in ons onderwijs."
En dat was afgelopen dinsdag duidelijk te zien aan de actie die toen plaats vond: het onderwijsveld in de breedste zin van het woord (docenten, leerlingen, schoolbesturen en ouders) lieten hun misprijzen ten aanzien van het huidige beleid blijken. Niet vanuit een egocentrisch gedreven eigenbelang maar vanuit een vrees voor opnieuw een rampzalige ingreep in het onderwijs, een van de belangrijke pijlers wanneer het gaat om het bouwen van een kenniseconomie.
Een ingreep die tot niets anders kan leiden tot opnieuw een parlementair onderzoek over vijf, zes jaar.
Overbodig en onnodig.
De conclusies weten we immers al, die heeft Dijsselbloem met zijn commissie ons in 2008 al aangereikt.
Laten we eerst daarmee nu eens aan de slag gaan. Of, in de woorden van Jeroen Dijsselbloem zelf: "Het wordt dus tijd dat het kabinet de lessen uit 'Tijd voor onderwijs' serieus gaat nemen. Voor de docenten en leerlingen die aan de conclusies die de Kamer slechts vier jaar geleden uit dat onderzoek trok, hoop mochten ontlenen."
Lees hier het gehele artikel van Jeroen Dijsselbloem.
