De alWEER NIET vrouw

Het is duidelijk, ook wij van wijzijnverbijsterd kijken af en toe naar de TV. Hadden we onze TON al gespot, nu is K4 Kathleen Ferrier, de heen en weer-vrouw van het CDA ook gespot. Helga van Leur is normaliter de weervrouw, maar Kathleen Ferrier kon geen keuze maken tussen heen en weer.

Kathleen Ferrier heeft namelijk een verleden als iemand die geen keuzes kan maken. En op de momenten dat ze een keuze zou moeten maken doet ze het niet of is ze laf. dat ze nog genomineerd was voor de LOF prijs vanwege haar LEF was natuurlijk onbestaanbaar, want ze is gewoon LAF.

Mevrouw Ferrier had het minderheidskabinet tegen kunnen houden. Alhoewel ze er van alles over riep heeft ze het NIET gedaan. Nu is ze woordvoerder passend onderwijs voor het CDA. Ze vindt het verschrikkelijk wat er gebeurt, ze ligt er van wakker, ze zou het anders willen, en ze zegt nog een heleboel van dit soort dingen.

Maar ja, het is weer hetzelfde verhaal. Alhoewel ze vindt dat het anders zou moeten, houdt ze het al weer niet tegen.

Kathleen Ferrier, de al WEER NIET vrouw

Pas op de plaats? NOU NEE!

Op 31 januari heeft minister Marja van Bijsterveldt haar bom in het onderwijs laten vallen.
Die bom was de brief die ze naar de Tweede Kamer stuurde over de invoering van passend onderwijs met daarbij de uitvoering van de plannen, met name de bezuinigingen op het speciaal onderwijs.
Sindsdien is er veel, erg veel gebeurd. De tweede kamer heeft zich geroerd, het veld heeft zich geroerd en de ouders hebben zich geroerd. Er zijn verkiezingen geweest, de kiezers hebben zich geroerd en de partijen hebben zich geroerd.

Twee dingen zijn ondertussen volstrekt helder geworden:

1. De regerings- en gedoogpartijen staan muurvast en zijn onwrikbaar. Ze luisteren nergens naar, vooral niet naar argumenten. Ze luisteren niet naar de oppositie, en al helemaal niet naar haar burgers en uiteindelijk degenen die hen naar het pluche hebben geleid.
2. De minister met in haar ministeriële kielzog de ambtenaren en vooral de politici gebruiken bewust gemanipuleerde en verkeerde cijfers om de verkeerde bezuinigingen door te voeren. De analyse die deze week is gepresenteerd laat op pijnlijke en onthutsende wijze zien dat het onderwijsveld, maar vooral de Tweede Kamer, bewust misleid wordt door deze minister. De regeringspartijen gaan graag mee in deze misleiding.

Er is nou eenmaal een stok nodig om het eigenlijk overbodige speciaal onderwijs mee te kunnen slaan.

De drogredeneringen die gebruikt worden, vooral door onze vriend Ton met de bon ton, of de "vrinden" van CDA of PVV, hebben ondertussen hun kracht en geldigheid verloren.
Om met Kathleen Ferrier te spreken: "ze zijn een beetje sleets geworden".
De percentages die ze noemen zijn "out", de getallen die ze roepen die kloppen niet en vooral de redeneringen over de "medicalisering van het onderwijs" raken kant noch wal.

Wat dan wel?

De minister heeft volgens de Telegraaf van vandaag een populariteit van -19% (min 19%). Wij snappen dat wel. Zo star, zo onbuigzaam, en tegen het onmenselijke aan, dat kan ook niet goed gaan.
Jongetje Mark blijft onverminderd populair. Dat snappen wij ook wel. Als je je aan je verantwoordelijkheid onttrekt, en het debat niet aangaat, kan je ook niet op je Eerste-ministeriële bek gaan.

"Afbreukrisico" (Ton en de BAPO)

Wij van wijzijnverbijsterd weten het, u weet het, maar af en toe zet hij ons toch weer op het verkeerde been.
Ton met de bon ton, daar hebben wij het hier over, is een VVD-er.
Vaak noemen ze zich een liberaal en verwijzen dan naar Johan Rudolph Thorbecke, de grondlegger van ons parlementaire bestel, daarbij er aan voorbijgaand dat zijn liberalisme toch echt een andere was dan het "rechts-georiënteerde" koketteren met marktwerking en egocentrisme van de huidige VVD.
Enfin, het reikt te ver om ons daar nu mee bezig te houden op dit blog.

Zoals gezegd, Ton met de bon ton is een VVD-er en noemt zich liberaal.
Maar, en dat is nu zo verwonderlijk, eigenlijk is Ton diep in zijn hart een socialist!
"Wat?," zult u nu uitroepen terwijl u zich vertwijfeld op het hoofd krabt, "Ton een socialist? Vertel!".
Welnu, luister en huiver.
Ton is eigenlijk van mening dat het niet eerlijk is dat anderen meer hebben dan hij zelf.
Hij verzet zich dus tegen ongelijkheid. Telkens weer.
Daarom roert hij zich zo in de Tweede Kamer: waarom krijgen anderen wel een rugzakje en hij niet?
Waarom mochten al die leraren met de bus naar Nieuwegein en moest hij met de auto?
En nu is er weer een onderwerp waarover Ton zich druk maakt, hij is immers inmiddels ook al een 55-plusser!

Wat is nu namelijk het geval: de verlofregeling voor oudere leraren kost scholen 220 miljoen euro per jaar. Dat is uitgezocht door RTL Nieuws en wie zijn wij om te twijfelen aan deze commerciële zender.
"Hoe zit dat dan precies", vraagt u zich af.
Welnu, de BAPO (Bevordering Arbeidsparticipatie Ouderen), want daar gaat het hier over, is een regeling die in het leven is geroepen om de werkdruk voor ouder onderwijzend personeel wat te beperken en is een vorm van arbeidsurenvermindering (afbouw van arbeidsduur).
Praktisch betekent dit dat een oudere leerkracht vanaf 52 jaar een aantal extra vrije dagen toegekend krijgt. Het loon voor deze dagen is dan wel 25-35% lager dan voor de normale werkuren. Deze uren kunnen opgespaard worden om bijvoorbeeld vervoegd met pensioen te gaan (iets wat in het bedrijfsleven ook zeer veel voorkomt en nog steeds door werkgevers wordt gedragen).
Echter, vanaf 55 kunnen die uren niet meer opgespaard worden, maar moeten ze worden opgenomen. Dat betekent natuurlijk dat voor die uren dan weer vervanging gevonden moet worden en dat er dus extra geld uitgetrokken moet worden (meer dan die 25-35% die de 55-plusser voor die uren inlevert).
In een tijd van vergrijzing van het personeel is weer een positieve bijkomstigheid dat jongeren eerder aan de bak kunnen vanwege de uren die vrij komen. Dat was ook steeds een achterliggende gedachte, zeker wanneer er weer eens een overschot aan net afgestudeerde leerkrachten is.
Hoe het ook zij, deze regeling kost ons belastingbetalers dus 220 miljoen per jaar.
En zoals over alles wat "ons" geld aangaat kan er over getwist worden of dit nu wel of niet moet.

Ton is daar natuurlijk duidelijk over, want, zoals gezegd, ongelijkheid, daar houdt Ton, als een ware socialist, niet van.
Immers, hij is ook al 55+ en dacht je dat hij ooit zo'n mooie verlofregeling heeft gehad?
Echt niet!

Dus Ton gaat vragen stellen aan de minister.
Dat doet Ton vreselijk graag, zeker wanneer het ten koste gaat van anderen.
Ton kennende zal het dan wel weer op een wat onbeholpen wijze gaan, zoiets van: "is de minister het met de gebruikers van de BAPO eens dat de BAPO terstond afgeschaft moet worden ….".
U snapt het wel, weer zo'n heerlijk kromme en niet te volgen redenatie waar alleen onze communicatie-adviseur het patent op lijkt te hebben.
En Ton gaat voluit, dat weten we zeker.
Wij voorspellen hier al dat Ton, verongelijkt vanwege de ongelijkheid, de oudere leerkrachten met genoegen zal wegzetten als lui en niet te vertrouwen, uitvreters en klaplopers.
Maar goed, dat weten we, zo is Ton nu eenmaal.

Okee okee: Lingo

Okee, okee.... speciaal voor een van onze trouwste volgers, Elmira.

Ze zei in de reacties: "en nu lingo"... daar is tie dan.