zaterdag 24 september 2011

Het schoolplein (Marja en de "bully")

Weet u het nog? Die brief waarover onze Marja zo verbolgen was? Wat zei ze ook alweer?
"Jullie kunnen dat ook op een beleefde manier zeggen, jammer dat jullie en de meesters en juffen daar niet een beetje meer op gelet hebben", sprak onze minister boos toen Kelly, een zml-leerling, haar op voor leerlingen met een beperking erg knappe wijze vertelde niet blij te zijn met de bezuinigingen.
Ja, dat was ferme taal van onze minister! Ze gaf daarmee natuurlijk direct blijk van totaal onbenul als het gaat om leerlingen in het speciaal onderwijs, die natuurlijk vaak moeite hebben met het onder woorden brengen van hun gedachten en gevoelens. Maar hoe men dat ook de minister aan het verstand probeerde te brengen, ze volhardde in haar oordeel: het schrijven van Kelly was ongepast.
Want wat schreef zij immers (weet u nog?): "ik ben 16 en in me hoofd 8 of 9 jaar is dit niet een beetje raar dat ik weet dat dit niet kan en jij maar alles aan het reegelen bend?".
Kijk, en dat past natuurlijk niet, deze schandalig grove taal. Tenminste, volgens ons aller bovenjuf Marja dan. Ook al is men een leerling van 16 met een beperking, men moet weten hoe het hoort.

Nu hoorden en lazen wij van wijzijnverbijsterd gisteren het volgende toneelstukje voor twee heren:
Heer A: 'Het was X die zei: een islamitische aap, het was mijn collega die zei: daar komt de islamitische aap uit de mouw. En hij heet... Inderdaad. Maar dat is beeldspraak.'
Heer B: 'Maar dat is dan toch zo.'
Heer A: 'Dat is de beeldspraak.'
Heer B: 'Ach!'
Heer A: 'Ja, wat ach? Doe eens normaal man!'
Heer B: 'Doe eens normaal man? Doe lekker zelf normaal! Tsjongejonge...'
Heer A: 'Lezen voordat u wat zegt!'
Heer B: 'Ik zou zeggen doet u zelf eens normaal. Meneer A. Je kunt toch niet praten over de premier van Turkije als een islamitische aap. Dat is toch een idiote uitspraak!'
Heer A: 'Doe eens normaal en rustig man!'

Nu gebeurde dit in het bijzijn van Marja, die zo hecht aan beleefdheden, en wij verwachtten natuurlijk dat zij zou opspringen en luidkeels beide heren de oren zou wassen. Maar al wat te horen was van haar kant was een oorverdovende stilte.
Wellicht was zij net als Heer B, Mark Rutte, de premier van alle vingers-likkende Nederlanders, van mening dat de gedoogcoalitie koste wat kost stand moet houden, ook wanneer de gedoger Wilders (Heer A) er blijk van geeft een onbeschoft, pesterig ventje te zijn die slechts dankzij het wijzen naar een zondebok (DE moslim, DE Griek) zich door kortzichtig Nederland in het pluche laat zetten, zonder verder enig inhoudelijke bijdrage en zijn beloftes bij voortduring brekend.
De laakbare wijze waarop Heer A voortdurend zijn politieke tegenstanders wegzet (niet op inhoud maar ad hominem) wordt door kortzichtig Nederland, ofwel Henk en Ingrid, nog mooi gevonden ook. Volgens de Volkskrant vindt 83 procent van de PVV-stemmers de uitspraken van Wilders kunnen en 77 procent vindt dat de fatsoensnorm niet was overschreden.

En Marja, wat vindt zij nu van de zaak?
Haar grote voorman, Maxime, stelde op zijn immer glad verhullende wijze: "Ik vond dat het woordgebruik niet altijd de schoonheidsprijs verdiende". Voor het CDA zal het gedrag van Wilders geen gevolgen hebben voor de samenwerking in de gedoogcoalitie, waarbij de PVV steun geeft aan het minderheidskabinet. "Dat staat er helemaal los van", aldus CDA-fractieleider Sybrand van Haersma Buma.
Nu weten wij niet hoe het met u is, maar wanneer wij een collega zo tekeer zouden horen gaan, zouden wij toch wel even op de hoofd krabben en ons afvragen of samenwerking met iemand die op deze wijze anderen bejegent en dus blijkbaar een visie op de samenleving heeft waarin dit soort gescheld en geschimp gemeengoed zou moeten worden nu wel echt zo verstandig is.

Maar ja, het pluche hè, dat zit zo lekker. En om de neo-liberale utopie van Mark en consorten, Maxime en zijn rechtervleugel van zijn partij die allang haar beginselen heeft verkwanseld, en Geert die verder helemaal niet geïnteresseerd is in anderen dan hij zelf (en zijn nog steeds anonieme geldschieters), te realiseren, zien we maar wat graag onbeschoft gedrag door de vingers, nietwaar Marja en vriendjes en vriendinnetjes?
Dan richten we onze pijlen liever, lekker stoer, op de onbeholpen schrijfwijze van een 16-jarig meisje met een beperking, die toch niets terug kan doen, en die we nog een schop na kunnen geven door op gestapelde wijze al haar mogelijkheden tot zelfontplooiïng en zelfstandigheid flink te beperken.

En eigenlijk is dit dan meteen een mooie algemene definiëring van de huidige gedoogcoalitie: de cultuur van het (foute) schoolplein, waar de bully het voor het zeggen heeft en zijn gang kan gaan, en waar de zwakste, de kleinste, gesard, gejend en geschopt wordt. Keer op keer.