"Ze komen nooit", "Je ziet ze eens in de zes weken", "Zo'n luizenbaantje wil ik ook", "Weggegooid geld", "Niemand weet waar dat geld naartoe gaat".
Roept u maar, er zijn nog veel meer uitspraken te horen over de ambulante begeleiding, de ambulant begeleiders of de budgetten die ermee gemoeid zijn.Wij van wijzijnverbijsterd willen om te beginnen even een paar dingen recht zetten. Ambulante begeleiding vindt plaats omdat de overheid heeft bepaald dat dit moet gebeuren. Deze zelfde overheid heeft ook bepaald dat er sprake moest zijn van "verplichte winkelnering" en heeft ook bepaald wat de ambulant begeleider in ieder geval moet doen.
In de praktijk betekent dit dat je, als je als school voor speciaal onderwijs gebeld wordt door een reguliere school, op moet springen en een ambulant begeleider moet sturen als ze daar om vragen.
De keuze van ouders om met een indicatie voor het speciaal onderwijs te gaan voor "een rugzak" betekent een aantal dingen:
- De reguliere (basis, VO, VMBO, PRO) school krijgt een budget om het onderwijs te organiseren. Dit budget komt bovenop de normale bekostiging die ze ook nog ontvangen voor deze leerling.
- De reguliere school MOET (verplichte winkelnering) ambulante begeleiding aanvragen bij een school van de schoolsoort van de indicatie van de leerling (ZMLK-ZMLK, MYTYL-MYTYL, ZMOK-ZMOK, etcetera)
- De school van de schoolsoort van de indicatie van de desbetreffende leerling krijgt een budget om de ambulante begeleiding te organiseren.
Er wordt een compleet begeleidingstraject opgezet waarin het belang en het welzijn van de leerling voorop staat. Alles is er dus op gericht om het onderwijs van deze leerling zo goed mogelijk te organiseren, ja, zeg maar "passend" te maken.
En wat doet die ambulant begeleider dan binnen dit traject?
- gesprekken met de leerkracht
- gesprekken met de intern begeleider
- gesprekken met de directie van de reguliere school
- begeleiding bij het maken van het handelingsplan
- begeleiding bij de aanpak van de leerling
- observatie van de leerling
- handelingsadviezen formuleren
- het maken van verslagen van gesprekken
- gesprekken met ouders
- het maken-zoeken-regelen van geschikt lesmateriaal
- reizen van en naar de reguliere school
- intervisie met andere ambulant begeleiders
En dan moet je weten, dat de budgetten voor de ambulante begeleiding de afgelopen jaren al flink zijn afgeknepen, en dat een ambulant begeleider die een volledige baan heeft, minimaal 16 leerlingen moet begeleiden, wil het kostendekkend zijn. Oftewel: van het budget wat er binnenkomt moet een ambulant begeleider worden betaald, en als hij/zij zestien leerlingen begeleidt, dan kost het de school voor speciaal onderwijs uitindelijk geen geld.
Zestien leerlingen dus. En voor ieder van die zestien leerlingen heeft die ambulant begeleider dan dus, bij een baan van 40 uur, zo'n 3 uur per week.
Gemiddeld dan, want soms ben je zo maar één dag, of zelfs twee of drie dagen met dezelfde leerling bezig. Dat is soms nodig, omdat de ontwikkeling stokt, omdat de school niet tevreden is, de ouders niet tevreden zijn, het kind stoort in de groep, het gedrag te moeilijk is, of soms gewoon omdat het even niet gaat. De ambulant begeleiders zijn tijd kwijt aan reizen, en worden veelal ná de reguliere schooltijd, vóór schooltijd of tussen schooltijd verwacht.
Om dit alles te verantwoorden maakt een ambulant begeleider voor iedere leerling een begeleidingsplan waar precies in staat hoeveel uren er beschikbaar zijn en waar deze uren aan worden besteed.
Dus opmerkingen als: "wordt dat geld wel goed besteed?" of "weggegooid geld" worden gemaakt door mensen die er te ver vanaf staan of de afspraken niet kennen. De mensen die het doen, de ambulant begeleiders, of ontvangen, de ouders, leerkrachten en de scholen, die weten precies waar het geld naartoe gaat.
Naar de kinderen namelijk, want daar doen ze het voor, die ambulant begeleiders.
