Morgen gebeurt het

Voor de ietwat ouderen onder u is het een bekende zin; "Morgen gebeurt het". In de jaren '50 een van de eerste science fiction series ooit.

De serie werd (live) uitgezonden in zwart-wit (voor de jongeren onder u: vroeger werd alles uitgezonden in zwart-wit en waren er maar 2 televisie-netten: Nederland 1 en Nederland 2)

"Morgen gebeurt het" kan je dan ook met gemak associëren met science fiction, met gebeurtenissen die bezijden de waarheid vallen en die zeer weinig realiteit bevatten.

Morgen gebeurt het echter wel. Het ministerie van onderwijs begint een marathonsessie met 160 bijeenkomsten: 80 voor het po en 80 voor het vo.

Morgen is de eerste bijeenkomst, en we hebben geluk: we zijn uitgenodigd. Ik mag namens het bestuur. Echter: alleen de besturen zijn uitgenodigd. Alleen.... denk nou als bestuur niet dat het een exclusieve uitnodiging is. Morgen zijn er...... 70(!!) besturen uitgenodigd voor de bijeenkomst in Rotterdam. ZEVENTIG besturen. HIER staat de lijst.. Het gaat dan ook om alle scholen en besturen in deze regio (KAARTJE) Per bestuur zijn er 2 afgevaardigden welkom. Dat zijn dus 140 mensen voor een bijeenkomst van 2 uur. Als je dan de agenda bekijkt beginnen we met onszelf voor te stellen..... en dan is de tijd op. Er is namelijk maar 2 uur beschikbaar. En op de agenda is te zien dat Marja.... eeeh ik bedoel haar ambtenaren een groot deel nogmaals de plannen uiteen zullen zetten.

Maar die weten we toch al? 300 miljoen bezuinigen, een beetje sneller dan aanvankelijk gepland, om vooral al die leerlingen met een handicap buiten spel te kunnen zetten.

En dan de hamvraag: gaan ze wat doen met alle informatie? "Morgen gebeurt het", science fiction, weet je wel

Winst zonder pijn

Toch opvallend was de reactie van respectievelijk fractievoorzitter Buma en minister van Bijsterveldt na het aanvaarden van "resolutie 12" op het CDA-congres.
Buma waarschuwde dat de 300 miljoen euro aan bezuinigingen dan elders gezocht moeten worden en daar ook pijn doen. En Marja van Bijsterveldt zei te begrijpen dat mensen zich hierover zorgen maken, maar het alternatief is volgens haar dat ze ergens anders moet bezuinigen en dat het daar dan ook pijn doet.
"Ook pijn" is dus een beetje het etiket waarachter de CDA-prominenten, die natuurlijk helemaal niet zaten te wachten op deze resolutie, zich verschuilen. We moeten allemaal bezuinigen en dat doet nu eenmaal "ook pijn".
Ja, behalve dan als je met 130 kilometer over de afsluitdijk wilt rijden, dan doet het geen pijn en daarmee verdoof je dan ook nog eens de al niet zo heldere hersencellen van sommige die menen dat een groter aantal verkeersslachtoffers, zoals voorgerekend door landelijke verkeersofficier van justitie Koos Spee, het genot van een voet hard op het gaspedaal wel waard is.

Nu hebben we hier al meerdere malen gesteld dat Marja en kompanen zich horende doof houden en dat blijkt maar weer.
Hoezo "ook pijn"?
Al meerdere malen is er op gewezen dat niemand, maar dan ook niemand in het onderwijsveld zit te wachten op het prestatieloon en dat iedereen het bedrag dat hiervoor vrij is gemaakt (zo'n lieve 265 miljoen) graag inruilt voor het handhaven van deugdelijk onderwijs voor leerlingen met een beperking (binnen speciaal en regulier onderwijs).
Deugdelijk onderwijs dat verder strekt dan het (natuurlijk onfatsoenlijke) uitgangspunt van Ton Elias dat leerlingen binnen het speciaal onderwijs niet het optimale maar iets meer dan het minimale ("fatsoenlijke ondergrens") verdienen.
Je kunt je natuurlijk afvragen of dit inwisselen van geld dat eigenlijk voor leerkrachten bestemd is voor optimaal onderwijs (wat eigenlijk gewoon met investeringen zou moeten worden bekostigd) geen sigaar uit eigen doos betekent, maar feit blijft dat nagenoeg iedereen deze ruil zonder al te veel morren zal steunen als het niet anders kan.
Zonder pijn.

Geheven vingertje (VN-verdrag - Mensen met beperking)

Het opgeheven vingertje kent u vast en zeker wel. Nederland staat er bekend om. Natuurlijk is het politieke landschap wel enigszins veranderd en met de gedoogcoalitie Rutte, Verhagen en Wilders al zodanig dat men in het buitenland al spreekt over "Nederlandse", in plaats van Italiaanse of Belgische, "toestanden".
Maar toch wordt er telkens weer door onze woordvoerders in het buitenland met opgeheven vinger geroepen dat andere landen zich natuurlijk wel aan de mensenrechten moeten houden. Niet te hard natuurlijk, want dat zou onze zakelijke belangen alleen maar schaden. En dat willen we niet.

Nu ook weer staan Mark en Maxime vooraan om een dictator (terecht) voor te houden de mensenrechten in het oog te houden. Dat zij in plaats van een opgeheven vinger gelijk met enthousiasme hun oorlogsspeeltjes te voorschijn zouden halen was te verwachten. Immers, die F-16's moeten natuurlijk wel versleten zijn om de aanschaf van die geldverslindende JSF te rechtvaardigen.
LET WEL: wij van wijzijnverbijsterd vinden het een goede zaak wanneer er samengewerkt wordt om een dictator te dwingen zich te houden aan de mensenrechten.
Of dat met oorlogstuig moet gebeuren is een tweede.
En, en dat is misschien nog wel belangrijker, wij van wijzijnverbijsterd kennen het spreekwoord over die splinter en de balk!

Er is namelijk iets vreemds met ons opgeheven vingertje. Wij hebben als Nederland helemaal geen recht van spreken.
Wat blijkt namelijk, Nederland heeft zelf niet eens het VN-verdrag voor de rechten van mensen met een beperking bekrachtigd!
Ja, u leest het goed: terwijl een flink aantal landen het verdrag al heeft geratificeerd, is het normaliter beste jongetje van de klas plots gaan spijbelen.
Logisch, want de huidige plannen van kabinet Rutte I met betrekking tot de gehandicapten en mensen met een beperking zijn natuurlijk flagrante schendingen van zo'n verdrag: snijden in speciaal onderwijs, sociale werkplaatsen, Wajong, enzovoorts, allemaal zaken die lijnrecht ingaan tegen de universele rechten van de mensen met een beperking.

Helden (opnieuw Daan)

Kent u hem nog? Onze kleine held Daan die pal staat voor goed onderwijs voor zijn zusje? Die eigenhandig handtekeningen aan het verzamelen was op school en in zijn buurt om te protesteren tegen de maatregelen van die ijskoningin uit Den Haag die zijn zusje haar optimale ontplooiing ontneemt?
Zijn zusje die op de reguliere basisschool onvoldoende begeleiding kon krijgen en daarom in het op maat gesneden zmlk-onderwijs kwam, zmlk-onderwijs dat nu uitgekleed wordt?
Zijn zusje, die volgens de directe medewerkster van de ijskoningin makkelijk naar het regulier onderwijs (terug)kon omdat ze zo'n lief gezicht heeft waaraan haar leerbeperking niet te zien is (lees hier het schandelijke voorval)?

Deze kleine held Daan stond samen met zijn zusje Sabine zaterdagochtend 2 april vroeg bij de ingang van het CDA-congres om de bezoekers maar vooral te vertellen "hart" te hebben.
Zoals bekend staat "hart" vaak voor zowel "liefde" maar ook voor "lef". Het beetje lef dat de CDA-leden in ieder geval op het gebied van 'resolutie 12' toonden door in ieder geval om uitstel te vragen (let wel: geen afstel, want zoveel lef hadden ze ook weer niet).

Echte lef vinden we natuurlijk bij Daan en zijn familie die keer op keer hun stem laten horen, samen met al die anderen die pal blijven staan voor de zwaksten in onze maatschappij. Zwaksten die evenveel recht hebben op een optimaal welzijn en welbevinden als ieder ander.
En al vergeten Mark en consorten dat nog wel eens dan is daar gelukkig nog steeds onze Daan die ze er aan helpt herinneren.
Daan: respect! En natuurlijk meer dan "goedgekeurd door wijzijnverbijsterd".

"Elke dag zijn er mensen die de wereld zomaar verbeteren

zijn degenen die we niet kenden, zijn de onbezongen helden

ze vallen niet graag op

geen aandacht of schouderklop

ze bewegen zich in stilte

daar vind je de ware helden"

Xander de Buisonje - Helden