Ambtenaar (gebaseerd op een werkelijke gebeurtenis)

Sommige mensen hebben gestudeerd. Die hebben bijvoorbeeld na het Atheneum een opleiding gedaan aan een universiteit. Dat duurt een paar jaar, en dan "studeer je af". Je hebt dan een heleboel boeken gelezen, artikelen gelezen, werkstukken gemaakt, studies gedaan, een specialisatie gedaan en een afstudeerscriptie, die van wetenschappelijk niveau moet zijn. Die wordt dan beoordeeld door twee of drie hooggeleerde heren. Het liefst professoren, maar het kunnen ook doctors zijn, mannen en vrouwen die gepromoveerd zijn op het afstudeergebied van degene waar het om gaat.

Bijvoorbeeld een psycholoog. Dat word je dus niet zo maar. Je moet er echt veel voor doen, je moet fors investeren in jezelf, jezelf constant verbeteren en uiteindelijk afstuderen.

Als je dan bijvoorbeeld kinderen wil kunnen onderzoeken dan moet je weer aan de studie en onder supervisie een aantal onderzoeken doen. Als je "gz-psycholoog" wil worden, moet je nog vier jaar leren, maar dan heb je ook wat na meer dan 8 jaar.
Dan mag je kinderen onderzoeken en daar een rapport over maken. Je kan dan bijvoorbeeld gefundeerd en verantwoord een IQ vaststellen.

Sommige mensen zijn ambtenaar. Die hebben na de middelbare school gesolliciteerd, zijn aangenomen en hebben dan een baan, bijvoorbeeld op het ministerie van onderwijs. Laten we deze ambtenaar Dominiek noemen.

Het gaat in deze bijdrage uiteindelijk over datgene waar het bij ons in het onderwijs steeds over gaat, een kind.
Stel, een meisje van 7 zit in een onderbouwgroep van een school voor ZMLK. Dat kind zit daar niet voor haar blauwe ogen (het zijn wel mooie kijkers) of haar zweetvoeten. Dat kind heeft met haar ouders al een echte rugzak bij zich, maar dan een met dossiers, gevechten, teleurstellingen en successen.

Dit kind heeft de kleuterperiode op een basisschool gezeten. daar is gebleken dat ze "moeilijk mee kon". Via WSNS, een observatie, nog een observatie, gesprekken, verdriet, teleurstelling en een onderzoek van een (jawel) psycholoog en nog een (jawel) psycholoog voor een second opinion wordt er met diverse onderzoeksinstrumenten vastgesteld dat dit kind een IQ heeft tussen 42 en 48.
Alleen: het heeft echt "een lekker bekkie". Ze praat leuk tegen je, geeft antwoord op vragen en heeft naast haar blauwe ogen prachtig blond haar.

Op de basisschool gaat het echt niet meer, want er moet geleerd worden. Daarom is ze via het REC aangemeld op de school voor ZMLK. Haar ouders zijn drie keer wezen kijken, en hebben het echt moeilijke besluit genomen om haar definitief aan te melden. Daar zit ze dus in een onderbouwgroep.

Terug naar de ambtenaar van daarnet, Dominiek.
Die gaat op werkbezoek, want deze ambtenaar werkt tenslotte (paperclips, punaises) op het ministerie van onderwijs.
Ze is zo ongelooflijk knap en heeft zo'n geweldige intuïtie en kennis.
Zonder iets te vragen of ergens naar te luisteren loopt ze op de school voor ZMLK mee met een collega uit de school.
Ze loopt de onderbouwgroep in met ons blonde meisje met de blauwe ogen. Ze kijkt de klas rond, loopt naar ons meisje toe, wijst naar haar en zegt:
"Deze kan toch zo naar het basisonderwijs!".

Ik heb echt het verkeerde vak gekozen.

[Noot van redactie: let wel, bovenstaand verhaal berust op waarheid! In andere woorden Ton, wel echt gebeurd dus!]