(G)een gesloten boek

Wij hebben lang niets van ons laten horen. Te lang misschien. De redenen hiervoor zijn simpel. Enerzijds was de acute noodzakelijkheid voor onze actie weggevallen met de fikse streep door de bezuinigingen op ("ons" speciaal) onderwijs. Natuurlijk waren en zijn wij er ons nog steeds van bewust en er van overtuigd dat de huidige wet "Passend onderwijs" bij lange niet zal bijdragen aan daadwerkelijk onderwijs dat eenieder past. Wij hebben op dit blog al meerdere malen gewezen op het feit dat werkelijk passend onderwijs iets heel anders is dan wat deze wet nastreeft. Zeker met de schandalig minimale rol van ouders, maar ook het feit dat men een enorme expertise laat verdwijnen (met een vage toezegging dat het wel weer goed zal komen met de groep deskundigen die op straat komen te staan) en denkt dat leerkrachten binnen het reguliere onderwijs, naast de al enorme werkdruk, ook nog even met wat bijspijkeren eenzelfde kennis van zaken en ervaring zullen krijgen als veel mensen uit het speciaal onderwijs (w.o. ambulant begeleiders), die vaak een of meerdere master-opleidingen hebben gevolgd. Wat dat betreft doet het ons goed dat de Eerste Kamer blijk heeft gegeven van een zeer kritische houding ten aanzien van het wetsvoorstel.

Een andere reden van de lange stilte is eenvoudig dat wij moe zijn. Vanaf de eerste dag dat bekend werd wat de gevolgen zouden zijn van het wetsvoorstel en de daarmee gepaard gaande bezuinigingen, hebben wij ons, zowel op dit blog als er buiten geroerd. Soms met drie of meer artikelen per dag (!), een Hyves-, facebook- en twitter-account, en correspondentie per e-mail.  Uit verschillende reacties begrepen we al gauw dat mensen dachten, dat er een grote organisatie achter dit blog zat (er werden zelfs e-mails gestuurd met vragen over consumptiebonnen voor de manifestatie in de Arena op 6 maart!), terwijl in werkelijkheid dit blog bestond bij de gratie van welgeteld drie mensen. Drie collega's, die naast hun dagelijkse (school)werk als respectievelijk directeur van een zmlk-school, leerkracht zmlk en ambulant begeleidster, heel veel vrije tijd opofferden om actie te blijven voeren. Te vaak werd zelfs ook het familieleven buiten school beheerst door dit weblog, dag en nacht, en zelfs tijdens de vakanties blogden wij door vanaf onze vakantie-adressen.
Toen uiteindelijk de bezuinigingen van tafel waren viel er een enorme last van onze schouders: we hadden keihard gevochten en op onze bescheiden manier wellicht misschien een beetje bijgedragen aan het uiteindelijke succes van de acties tegen de bezuinigingen. Nu was het tijd om even flink wat tandjes terug te schakelen en ons te richten op andere zaken.

Wij hebben afgesproken wel een vinger aan de pols te blijven houden. Voorlopig is de Eerste Kamer nog in het geheel niet tevreden met de antwoorden van de minister op hun vragen en kunnen we dus nog de nodige berichten verwachten op dat gebied.
Ook zullen de Tweede Kamerverkiezingen van 2012 weer de nodige aandachtspunten voortbrengen.
Veel berichtgeving hierover zal ook via andere sites en blogs te lezen zijn. Mochten wij ons geroepen voelen om nog iets aan te vullen of nader onder de aandacht te brengen dan zullen wij dat doen. Op dit blog of op een andere wijze.
Een eerste hoofdstuk is afgesloten. Het boek "Passend onderwijs" daarentegen nog niet.

Voor nu willen we al onze bezoekers en lezers van harte bedanken voor alle aandacht en steun. We zijn blij dat wij uiteindelijk een eerste belangrijke slag hebben gewonnen en hopen dat uiteindelijk ook het gezond verstand zal winnen bij de totstandkoming van waarlijk passend onderwijs. Zo niet, dan is de bladwijzer weer snel gevonden. Op dit blog namelijk.

De Verbijsterde Baas
Aag
Che