'De samenleving betaalt toch de rekening'

„Het is heel simpel. Minder aandacht en begeleiding betekent meer gedragsproblemen. En wie geen toekomstperspectief heeft, komt eerder in aanraking met criminaliteit en zorg. Uiteindelijk betalen we als samenleving toch de rekening.”

Zo eindigt het artikel op de website van BN De Stem over speciale basisschool De Spreekhoorn in Breda.

En eigenlijk is het een bekend verhaal. Vaker gehoord en net zo schrijnend.
En natuurlijk een meer geloofwaardig tegenwicht voor die enorme hoeveelheid scholen die volgens kamerlid Ferrier zo hartverwarmend de bezuinigingen toejuichen.
Wij zijn er nog naar op zoek en hebben ze nog niet gevonden, maar wie weet, misschien is er inderdaad een school, die het onderwijs aan leerlingen met een beperking met twee vingers in de neus en toch ook nog eens met 30% minder personeel en flink vergrote klassen, alleen maar een zegening vinden.
Of dit dan scholen zijn waar ook daadwerkelijk onderwijs wordt gegeven wagen wij hier dan wel te betwijfelen. Eerder zal iedereen in de groep de gehele dag wat aan fröbelen, kleuren of puzzelen. Gezellig zoals vijftig jaar terug.

Maar enfin, gelukkig is de Spreekhoorn niet zo'n school, maar een onderwijsplek waar de leerlingen werkelijk 'passend ONDERWIJS' krijgen.

Het is te hopen dat ook dit verhaal opgepikt zal worden door de leden van de Eerste Kamer die zich niet laten leiden door de politieke waan van de dag, maar die daadwerkelijk nadenken over de gevolgen van bezuinigingen op nog door te voeren herzieningen en de herzieningen zelf. Niet alleen voor de dag van morgen maar juist ook voor de langere termijn.

Lees hier het artikel.

Calimero (voor Ton)

Ach, die arme Ton. Iedereen doet lelijk tegen hem. En als een Calimero beklaagt hij zich er over. Al die boze mensen.
En dat, terwijl hij toch ook echt wel "zeer veel" bemoedigende mails krijgt van bijvoorbeeld een Aardrijkskundeleraar met wel vijf leerlingen met een stoornis in "zijn" (?) klas. De tien of vijftien collega's die diezelfde klas ook les geven, die kent Ton waarschijnlijk niet. Of ja, misschien toch, maar die schrijven allemaal juist weer onaardige stukjes naar of over hem.

Ton snapt het oprecht niet (en wij van wijzijnverbijsterd geloven dat zeker): vroeger als communicatieconsultant kon hij gebakken lucht en de meest onmogelijke onkunde verkopen aan het bedrijfsleven van vrinden, en nu?
Nu ziet men blijkbaar door zijn kul heen en dat is schrikken.
En wat doe je dan als je Ton bent, dan ga je schoppen. En daarna hard naar de ander wijzen.

Na maandenlang scholen, leerkrachten en ouders de meest onbeschofte zaken toe te roepen, stelde Ton afgelopen dinsdag vast dat hij toch echt onbegrepen was.
Dat hij daarna direct weer leerkrachten en ouders als onbekwaam neerzette, ach.
En waarom waren die 50.000 in de Amsterdam Arena en die vele tienduizenden collega's meer nu toch zo boos op hem? Hij vond leraar nog wel zo'n prachtberoep had hij nog even snel geschreven als charmeoffensief. Weliswaar in het neoliberale "sufferdje" van de eigen VVD-parochie, maar toch. Goed, hij vond al die kritiserende leerkrachten natuurlijk uiteindelijk maar domme schaapjes die niet konden nadenken en zich eenvoudig lieten misleiden door wat boze bonden, en dat vertelde hij graag*, maar daarmee schoffeerde hij toch niemand?

Ach Ton, we schreven het al eerder, Ton wordt een beetje sneu. Een beetje veel.
Het verwondert ons dat inmiddels nog niet iemand in de VVD is opgestaan en hem, een beetje als een beschaamde ouder, met een aai door de krullenbol naar huis heeft gestuurd. Als partij kan je toch niet blij zijn met deze dolende etalage van onkunde en flauwekul?
Of is tegenwoordig een gebrek aan kennis en inzichten een pré om op te kunnen klimmen binnen deze partij?

Ondertussen was het natuurlijk allang duidelijk dat Ton nog even lekker mag roeptoeteren en kolderen wat hij wil. Het neoliberale zitvlees verlaat niet graag het pluche en Marja bedient vooralsnog zonder zelf na te denken, technocraat die zij is, de wenken van de coalitiepartner.
Gedoogcollega Beertema haalt nog even graag zijn gram voor al die linkse pesterijtjes vroeger in de lerarenkamer en de bezuinigingen en herziening 'Passend Onderwijs' passeren gewoon de Tweede Kamer.

Onze hoop is nu gevestigd op de inhoudelijke kennis bij met name de SGP en de Ouderenpartij, maar ook bij de senatoren van CDA en VVD, die wél met fatsoen kunnen spreken over mensen in het onderwijs en ouders.
En natuurlijk bovenal wél met inzicht en empathie over de leerlingen in het speciaal onderwijs (de -soms zwaar- gehandicapte leerlingen die kei- en keihard worden weggezet met dit beleid) en leerlingen met een beperking en/of stoornis in het reguliere onderwijs, die het voortaan zonder hulp moeten doen en zullen verdrinken.
En die wel inzien dat het hier niet gaat om kinderen die "slechts" dyslectisch zijn of niet stil kunnen zitten.

Hopelijk verandert dan het toekomstperspectief voor deze leerlingen, worden de leerkrachten en anderen in het onderwijs weer serieus genomen en kunnen ouders weer beslissen over hun eigen kind. En bovenal, verdwijnt ten dele die loodzware last, die de huidige regering neerlegt bij juist de allerzwaksten (niet alleen in het onderwijs, maar ook in de zorg, de arbeid, de sociale voorzieningen etc.)

Ton zal het vast niet leuk vinden, opnieuw zal hij sneu wat roepen en verongelijkt met wat mailtjes schermen, om uiteindelijk, moe van zijn eigen onbenul, zachtjes nog te piepen: "zij hebben toch gelijk en ik is dom, en da's niet eerlijk, o nee"

*ANP: "Kritische geluiden waren er ook, zoals die van Ton Elias (VVD): 'Over passend onderwijs wordt veel lariekoek verkocht en tot mijn spijt worden stakende leraren misleid. Dat er een 'onverantwoorde kaalslag' op til zou zijn is platte demagogische vakbondsnonsens'."