Marja speelt schooltje
In de andere rij zit Kathleen vooraan. Achter haar zit Lange Jannie.
Marja is de juf. Eigenlijk wilde Harm de meester zijn. Maar Marja zei: “Ik heb aan mijn moeder gevraagd of we schooltje mochten spelen in de kamer. Dus ik ben de juf”.
“Zijn de rugzakjes af?”, roept Marja.
“Ik heb geen rugzakje, hoor” antwoordt Kathleen. “Ik ook niet”, bromt Ton. “Ik heb geen rugzakje maar wel een hoofddoek”, roept Harm.
“Henkie en Jannie moeten hun rugzakjes af doen”, zegt Marja. “Ik heb ‘m nodig. Ik doe ‘m niet af”, zegt Jannie. “I.i.i…k oo..oo..oo..ook”, stottert Henk. “Afdoen!” snauwt Marja hen toe. “Nu…… anders zeg ik het tegen mijn moeder!”
Langzaam doen Gekke Henkie en Lange Jannie hun rugzakjes af. Marja pakt ze op en gooit ze het raam uit, de rododendron in.
“Jullie hebben die rugzakjes helemaal niet nodig, joh”, zegt ze met haar allerliefste glimlach. “Zonder kunnen jullie het veel beter! Let maar op.”
Gekke Henkie steekt zijn vinger op maar Marja kijkt niet.
Lange Jannie valt van haar stoel. Dat doet ze wel vaker. Marja ziet het niet.
Marja vraagt aan de kinderen wat ze later willen worden. Ze begint zelf. “Ik wil verpleegster worden en dan burgemeester en dan minister”. Gekke Henkie vraagt wat een minister is. “Dat snap jij toch niet, Henkie”.
Nu is Kathleen aan de beurt. “Ik wil ook minister worden”. Harm wil meester worden en Ton directeur. “Ik wil ook minister worden”, roept Jannie.
Marja lacht. Schel en hard. “Jij kan geen minister worden. Je bent te lang. En je valt elke keer van je stoel. En je hebt je vinger niet opgestoken. Jij moet in de hoek zitten”.
Jannie staat langzaam op en schuifelt naar de tafel in de hoek. Op de tafel is een papier geplakt. Erop staat: “Stom”. Ze ploft neer op een van de krukjes.
“Dat is niet eerlijk. Zij mag het toch ook vertellen. En Kathleen heeft haar vinger ook niet opgestoken”, roept Gekke Henkie. Kathleen kijkt boos naar hem.
“Henkie, jij steekt ook je vinger niet op. Jij moet ook in de hoek zitten” zegt Marja. Ze geeft ze scharen, lijm en papier. Rood en wit. ‘ Jullie moeten zustermutsen knutselen. Met een rood kruis erop”.
Marja gaat verder met de les. Tom, Kathleen en Harm krijgen een schriftje en mogen woordjes schrijven van Marja.
Gekke Henkie steekt zijn vinger op. Juf Marja kijkt niet. Hij roept haar. “Marja, ik moet naar de wc”. Juf Marja luistert niet. Henkie schuifelt zenuwachtig heen en weer op zijn kruk. Hij steekt weer zijn vinger op. Hij staat op en loopt langzaam de kamer in. Hij blijft staan bij de bank.
“Zitten!” schreeuwt juf Marja naar Henkie. Henkie ploft geschrokken op de bank neer. Zijn hoofd wordt roder en roder. Hij schuifelt heen en weer op de bank.
“Zit stil Henkie”, brult juf Marja. Ze loopt naar hem toe en geeft hem een zet. “Je moet luisteren”, sist ze hem toe. Henkie valt op de grond.
Op de witte bank zit een grote bruine vlek. Marja kijkt. Ze veegt er met haar vinger voorzichtig over. Het is heel erg stil. Dan draait ze zich langzaam om.
“Henkie!” Haar stem trilt. “Henkie, als mijn moeder……………….. jij mag nooit meer schooltje spelen. Nooit meer!! Je moet geld betalen. Heel veel geld.
Die bank kost wel ..wel……wel…..10 miljoen”.
“Nee joh, veel meer”, roept Ton. “Wel…. uuuhhhh…. 100 miljoen”.
“Nee, nee”, gieren Kathleen en Harm het uit. “Wel 300 miljoen!”.
Met zijn hoofd gebogen verlaat Gekke Henkie de kamer. Lange Jannie volgt hem.
