Hart onder de riem (2x)

Vanavond was in de uitzending van Hart van Nederland, een programma van SBS6, een item over het debat van vandaag te zien. In een fragment komt ook nog even onze ijskoningin langs met een toch bijzondere opmerking, die ze ook tijdens het debat bezigde.
Ze zegt namelijk dat deze twee scholen niet moet zeuren, want andere scholen "met dezelfde kinderen met een zelfde type problematiek" kunnen ook rondkomen met een lager bedrag.
Met dezelfde kinderen met een zelfde type problematiek?
Hè, hoe kan dat nu. er zijn toch maar twee van dit soort scholen voor leerlingen met een ernstige vorm van epilepsie? Over welke "zelfde" kinderen heeft ze het dan? En welk "zelfde type problematiek" is dat dan?
Om in voor deze verongelijkte en verdwaasde juffer begrijpbare taal te blijven: is dat hetzelfde als die "zelfde" patiënten in het ziekenhuis, die met blindedarmontsteking en die met een beenbreuk, die een "zelfde type problematiek" kennen, namelijk dat ze allebei ziek zijn? Zoiets, mevrouw van Bijsterveldt? Afijn we komen er nog op terug.
Voor nu, hier de link naar de SBS6 uitzending die door de toon toch wel een hart onder de riem moet zijn voor de meeste mensen die zich hard maken voor optimaal onderwijs voor alle kinderen met een speciale leerbehoefte.

Een ander hart onder de riem is vooral gericht op de de school voor speciaal onderwijs De Bodde, die zich boos maakt over het schandalige antwoord dat de minister een leerlinge stuurde, duidelijk totaal onkundig over wat nu precies speciaal onderwijs is.
Uit het hele land komen er reacties binnen bij de directie van de school.
Zoals we hieronder al eerder schreven heeft de minister zelf geen enkele behoefte om haar woorden terug te nemen en rest ons slechts totale verbijstering met betrekking tot deze wanstaltige houding.
Gelukkig steunen dus veel mensen de school in haar ongenoegen.
Hopelijk wordt het feit dat deze minister niet zo'n respectvolle houding kan opbrengen ten aanzien van een kind met een beperking nu ook een landelijk (h)erkend.
Dit zou echt niet door de beugel moeten kunnen. Politiek ook niet.
Lees hier over de steunbetuigingen aan De Bodde.

En er is beeld

Geen coulance

Zo moet het ongeveer gegaan zijn:

"Kijk hier heb ik weer wat kleinere sluitposten, die kunnen toch wel weg?".

"Laat 's zien: speciaal onderwijs, clusters? Ja, daar kunnen we gerust een streep door halen".

"Maar levert dat dan geen problemen op en onbegrip bij het grote publiek?".

"Welnee, joh, dat zijn kinderen waar niemand om maalt en zelf kunnen ze niet eens een behoorlijke brief schrijven".

"Maar hoe moeten we dat dan noemen, bezuinigingen op onderwijs?".

"Nee, op passend onderwijs!".

"Passend onderwijs? Wat is dat dan weer?".

"Geen idee, hoorde de term pas vallen in een discussie over onderwijs, het heeft iets met gehandicapten te maken volgens mij."  

"Oké, bezuinigingen op passend onderwijs it is, Ton, Kathleen, Marja?".

Langer kunnen de "specialisten" onderwijs van de coalitie er niet over hebben gesproken, anders waren ze vast wat beter geïnformeerd.
Ook vandaag weer tijdens het spoeddebat over de cluster 3 scholen voor leerlingen met epilepsie gaven de bewindsvrouwe en de kamerleden van de coalitie (met natuurlijk Harm Beertema van de PVV in hun kielzog) weer blijk van hun werkelijk onbestaanbare onwetendheid en onkunde. Ton Elias maakte het zelfs zo bont dat Manja Smit zijn onbenul ook graag vastgelegd wilde zien in de verslaglegging.
Natuurlijk werd opnieuw de term "passend onderwijs" door de coalitiegenoten te pas en te onpas onjuist gebruikt (Kathleen Ferrier), werden de beslissingen van de minister ten aan zien van de expertisebekostiging voor de epilepsiescholen nergens gestaafd voor onderzoek en kwam Ton met de bon ton zelfs met en rekensom met betrekking tot begeleiding in de klas waar de honden geen brood van lusten (hij betrok zo ongeveer ook de schoonmaker en de bezorger van de schoolmelk bij het optelsommetje van het aantal begeleiders per kind).

Onze ijskoningin Marja gaf met een uitgestreken gezicht en droge ogen nogmaals haar uitvoering van de verongelijkte juffer van stand ten beste en bleef bij haar bezwaren tegen de schrijfstijl van een leerling met een zmlk-indicatie, wat niet alleen tenenkrommend is voor iedereen die in het onderwijs werkt en weet heeft van leerbeperkingen, maar eigenlijk voor een ieder die enig hart in zijn donder heeft.
Van Bijsterveldt is met deze houding volledig door het ijs gezakt. Haar "christelijke" hypocrisie is iets waar op zijn minst iedere CDA-er zich plaatsvervangend zou moeten schamen. Wat zij doet is namelijk niets anders dan tegen een gehandicapte in een rolstoel zeggen dat het onbeschoft is om niet op te staan bij het geven van een hand. Hoe laag kan je zinken.
Niet alleen vanwege het gebrek aan dossierkennis en het liegen en bedriegen met cijfers, maar ook vanwege het tegen de borst stuitende gemis van inlevingsvermogen en sociale vaardigheden is deze minister meer dan onbekwaam. Het ergste is dan ook nog eens dat Marja van Bijsterveldt zo vol is van zichzelf en haar eigen gelijk dat ze het zelf niet ziet of wil inzien. Ons rest in deze alleen maar, excusez le mot, walging.

Het spoeddebat vandaag leverde verder veel moties op, maar naast bovenstaande ontzetting verwekkende onkunde en onwil bij de coalitie was er verder weinig beweging. De minister houdt zich aan het regeerakkoord (regeerakkoord is regeerakkoord en daar heeft ze zich aan te houden), Ton houdt zich aan zijn leugens en "halve waarheden" met een enorme scheut onbenul en Kathleen snoot een paar keer haar neus in de kopie van resolutie 12. O ja, en Harm, u weet wel, die ex-BONner vergat weer keer op keer de uitgangspunten van zijn eigen partij en de door hem mede-opgerichte stichting. Maar ja, hij is natuurlijk van de PVV en gedoogt daarom ook maar wat.

De komende dagen zullen wij van wijzijnverbijsterd de letterlijke tekst van dit debat nog eens uitpluizen, want de kolder van de gedoogcoalitie was natuurlijk niet van de lucht. Gelukkig was daar dan ook voldoende inzicht tegenover te onderkennen van de oppositiepartijen. Er mogen wat ons betreft ook weer een paar goedkeuringsstempels worden uitgedeeld.

Voorlopig moeten we het doen met de constatering dat de sfeertekening van een coalitiebespreking aan het begin van dit artikel waarschijnlijk niet heel ver van de waarheid is. De minister en de coalitiegenoten in de kamer wringen zich werkelijk in allerlei bochten om dat wat even tussen neus en lippen besloten werd zonder enige kennis van zaken enige grond te geven. Men zwalkt heen en weer tussen kolder en vage beschuldigingen en weet van gekkigheid niet meer hoe ze wat krom is recht moeten breien. Daarbij schofferen ze dan ook nog eens het gehele werkveld, ouders en nu zelfs leerlingen met een beperking voortdurend om het eigen falen te verdoezelen.
Zoals gezegd, we zijn hier nog niet klaar mee.
Een kabinet dat het laten omvallen van scholen voor leerlingen met een beperking om de crisis door omvallende banken af te wentelen geen probleem vindt, verdient niet minder dan onze onverdeelde aandacht.

"Geen coulance voor 'epilepsiescholen'" kopten de berichten op de verschillende nieuwssites vanmiddag. "Geen coulance voor falende, schofferende en bedriegende minister" is vandaag onze eigen kop.

In de spiegel kijken, Marja schoffeert

Vandaag was er weer eens een spoeddebat. Dit keer ging het een keer niet om het passend onderwijs zelf of over de bezuinigingen in het algemeen.
Het ging om de bezuinigingen op de epilepsiescholen.

Wat een ongekend beschamende vertoning. De helden uit onze langlopende serie "Marja en haar vrienden" waren present, en ze deden precies wat wij van wijzijnverbijsterd hadden voorspeld.

Marja kwam met allerlei kromme en oneigenlijke argumenten om recht te praten wat krom is.
Ton met de bon ton had de sleutel in zijn rug gestopt en zich op laten winden, waarschijnlijk door Mark. Hij draaide steeds hetzelfde liedje af.
K4 Kathleen Ferrier presteerde het weer om op te merken dat het "passend onderwijs" genoeg budget had waar ze "speciaal onderwijs" bedoelde.

De minister maakte het echter wel erg bont. Nadat ze op de haar typerende wijze had uitgelegd dat de epilepsiescholen echt teveel geld hadden gehad legde ze uit dat er geen speciale regelingen getroffen zullen worden voor deze scholen, die 65% budget in moeten leveren. Nee, en daar komt ie. Lezer, hou jezelf vast, schrik niet en neem eerst je pil voor je hart.

De minister zegt vanmiddag:

"De bestuurders van de scholen moeten eerst in de spiegel kijken hoe de aangekondigde bezuinigingen op te vangen; Andere soortgelijke instellingen doen het al jaren goed zonder extra geld.”

Ja, dat zegt ze echt.

Als je tegen iemand zegt "je moet eerst maar eens in de spiegel kijken" dan bedoel je toch dat diegene iets gedaan heeft wat niet kan, wat te erg is, waar iemand zich rot voor moet schamen.
Deze scholen hebben het budget waar ze altijd recht op hebben gehad gewoon gebruikt, niks geks gedaan, ontelbaar veel kinderen geholpen, ouders blij gemaakt en daarbij zijn ze gesteund door hun besturen.

Die besturen hebben dus hun werk gedaan. Dan kondigt zuster Marja een volstrekt draconische en schandalige bezuiniging aan, dan zeggen die besturen dat dat niet kan zonder kwaliteit te verliezen en wat zegt deze minister? "De besturen moeten maar eens goed in de spiegel kijken".

Wat een ongelooflijk schandalige en misplaatste opmerking. Daar heeft deze minister de laatste dagen sowieso al het patent op, maar er rest ons van wijzijnverbijsterd maar één ding.
Ze krijgt van ons een advies:"Minister, ik zou maar eens goed in de spiegel kijken".

Klassenmanager (vh leerkracht) in de wereld van Marja

Augustus 2012, ergens in het land.

Eindelijk is het schooljaar begonnen in de wereld van Marja van Bijsterveldt.

De scholen zijn er blij mee, want eindelijk gaat het gebeuren. De leerkrachten mogen eindelijk een opleiding gaan volgen, het percentage LB en LC-leerkrachten gaat eindelijk naar een aanvaardbare hoogte en de directies zetten eindelijk hun geld in op een manier die recht doet aan de ideeen van adviesbureau Elias uit Den Haag.

Voor de ouders is het ook allemaal een stuk prettiger nu. Ze mogen zelf bepalen wanneer ze met hun kinderen vakantie op gaan nemen.
Zo zijn de ouders van Kareltje uit groep 5 net op school geweest: die gaan met de herfstvakantie naar Amerika, en die komen 6 weken later pas terug.
Alles kan in de wereld van Marja, dus de directeur heeft het in de teamagenda geschreven, in zijn digitale agenda getypt, op het vakantierooster geschreven, in het klassenboek gezet en het online ingekleurd in het individuele ontwikkelingsplan van Kareltje, wat online te volgen is voor de ouders. Ook staat het op het planbord in de personeelskamer en in het schema in de klas.

In de interactieve planning van de school staat aangegeven dat er in de groep van Kareltje in die tijd een project loopt wat "tafels" heet. Ouders hebben via hun inspraakorganen al contact over gehad met de klassenmanager (voorheen heette dat "de leerkracht").
Via de vakbond voor midden- en hoog personeel van de vader en de Abva-Kabo van de moeder, via de klassenvertegenwoordiger, via de klassenouder en de overblijfmoeder, maar ook via de medezeggenschapsraad en de ouderraad hebben ze aangegeven dat Kareltje die weken er niet is, en dat er onderhandeld moet worden of de planning niet veranderd kan of moet worden. Dat gebeurt allemaal in de wereld van Marja.

Live spoeddebat Epilepsie scholen

Op dit moment vindt in de Tweede Kamer het spoeddebat over de twee cluster 3 scholen voor leerlingen met epilepsie, die dreigen te moeten sluiten, plaats.
Omdat wij natuurlijk ook gewoon ons werk moeten doen (voor de klas), naast het bijhouden van dit blog, komen wij hier later vanzelfsprekend op terug.

Ondertussen kunt u het debat nog steeds live volgen op Nos Nieuws.

We hebben tijdens de koffiepauze al weer "smakelijk" moeten lachen om sommige opmerkingen van de verschillende politici, dus u kunt er op vertrouwen dat wij hieruit het nodige leesvoer zullen destilleren. Houd dit blog dus in de gaten!

"Ouders" (column Stichting de Onderwijs-specialisten)

Wat een belediging om deze ouders zó ver te krijgen dat zij op een zaterdagmorgen aandacht moeten vragen voor wat voor ieder kind een grondrecht is: goed onderwijs. Het kabinet moet zich diep, diep schamen.

Een citaat uit een mooie column van Wim Ludeke, Stichting De Onderwijs-specialisten.
Deze stichting bestaat uit 13 scholen voor (voortgezet) speciaal onderwijs voor leerlingen met een lichamelijke, verstandelijke of meervoudige beperking of leerlingen die langdurig ziek zijn.
Lees hier de rest van de column "Ouders".

Wet van tegenwerkende krachten

"De nieuwe Verzuimwet is van essentieel belang om het aantal leerplichtige kinderen dat al dan niet terecht thuiszit, terug te dringen". Dat stelde minister van Bijsterveldt woensdag in de Tweede Kamer en was vandaag op verschillende nieuwssites te lezen.
Kijk, dat is een mooi streven. Uiteindelijk heeft ieder kind het recht op onderwijs. En als een wet dat kan waarborgen dan is dat een goede zaak.
"Ongeveer drieduizend kinderen in Nederland gaan jaarlijks langer dan vier weken niet naar school, terwijl ze eigenlijk wel zouden willen. Deze thuiszitters hebben over het algemeen psychische of gedragsproblemen".

Hé wacht even, psychische of gedragsproblemen hebben we de laatste maanden natuurlijk vaker langs zien komen in discussies over onderwijs. Vaak met een wat negatieve connotatie. Men had het dan over "iets", of over "niet op de stoel kunnen blijven zitten", soms zelfs over "een vlekje". Dan ging het over "de explosieve groei van passend onderwijs" zoals Ton Elias zo mooi blunderend kon vertellen. Dan ging het over kinderen die met hun psychische of gedragsproblemen best wel naar het reguliere onderwijs kunnen wanneer de juffen en meesters een extra cursus hebben gevolgd. Althans volgens de minister en Ton.
De etiketjes ADHD of autisme worden veel te makkelijk uitgedeeld volgens Marja van Bijsterveldt en haar volgers, deze kinderen hebben alleen maar wat meer tucht en regelmaat nodig. "Gewoon" naar school dus, niks geen speciaal onderwijs!

Wat betreft de kinderen waarover het vandaag ging, ligt het wat lastiger. Het gaat namelijk ook om leerlingen met psychische of gedragsproblemen die, volgens zeggen van de minister, terecht thuis zitten. Omdat bijvoorbeeld geen enkele school ze wil opnemen. Omdat deze leerlingen bijvoorbeeld én moeilijk lerend zijn én een gedragsproblematiek kennen. In de wandelgangen worden deze leerlingen ook wel eens zmolk-ers genoemd (zmlk en zmok samengevoegd). En hoe lastig en complex deze leerlingen ook zijn, vindt de minister, ook deze kinderen hebben recht op onderwijs.
Nogmaals, een mooie zaak, een mooi streven.
De minister wil zelfs naast de Verzuimwet ook een zorgplicht bij wet vastleggen, die er voor zorgen zal dat scholen de plicht tot zorg voor deze leerlingen krijgen opgelegd.

Nu is er echter wel een probleem. De wet van tegenwerkende krachten treedt namelijk in werking.