Klassenmanager (vh leerkracht) in de wereld van Marja

Augustus 2012, ergens in het land.

Eindelijk is het schooljaar begonnen in de wereld van Marja van Bijsterveldt.

De scholen zijn er blij mee, want eindelijk gaat het gebeuren. De leerkrachten mogen eindelijk een opleiding gaan volgen, het percentage LB en LC-leerkrachten gaat eindelijk naar een aanvaardbare hoogte en de directies zetten eindelijk hun geld in op een manier die recht doet aan de ideeen van adviesbureau Elias uit Den Haag.

Voor de ouders is het ook allemaal een stuk prettiger nu. Ze mogen zelf bepalen wanneer ze met hun kinderen vakantie op gaan nemen.
Zo zijn de ouders van Kareltje uit groep 5 net op school geweest: die gaan met de herfstvakantie naar Amerika, en die komen 6 weken later pas terug.
Alles kan in de wereld van Marja, dus de directeur heeft het in de teamagenda geschreven, in zijn digitale agenda getypt, op het vakantierooster geschreven, in het klassenboek gezet en het online ingekleurd in het individuele ontwikkelingsplan van Kareltje, wat online te volgen is voor de ouders. Ook staat het op het planbord in de personeelskamer en in het schema in de klas.

In de interactieve planning van de school staat aangegeven dat er in de groep van Kareltje in die tijd een project loopt wat "tafels" heet. Ouders hebben via hun inspraakorganen al contact over gehad met de klassenmanager (voorheen heette dat "de leerkracht").
Via de vakbond voor midden- en hoog personeel van de vader en de Abva-Kabo van de moeder, via de klassenvertegenwoordiger, via de klassenouder en de overblijfmoeder, maar ook via de medezeggenschapsraad en de ouderraad hebben ze aangegeven dat Kareltje die weken er niet is, en dat er onderhandeld moet worden of de planning niet veranderd kan of moet worden. Dat gebeurt allemaal in de wereld van Marja.

De directeur zucht, een beetje geïrriteerd, want dit was natuurlijk al voorzien. Het feit dat Kareltje 6 weken programma mist heeft hij in een persoonlijk gesprek met de minister trachten uit te leggen. Mevrouw van Bijsterveldt zei daarop dat "de leerkrachten er voortaan ook in de zomervakantie zijn, en die 6 weken kunnen dan gebruikt worden om kinderen bij te spijkeren op individueel niveau." 

De officiele procedure gaat in werking om te kijken of het programma aangepast moet gaan worden. Het schema overziend blijken er van de 28 leerlingen altijd 4 of 5 niet te zijn; het klassikale onderwijs zoals we het vroeger kenden is daarmee ten einde.
De directeur is nu al een beetje moedeloos. Hij heeft zijn personeel trachten uit te leggen hoe het zit. Hij snapt het alleen zelf nog niet helemaal, maar Marja heeft het samen met Ton uitgelegd, ondersteund door "The Fonz".

Vroeger gingen de kinderen 1000 uur naar school, die 1000 uren waren verdeeld over 40 weken, want je had er als leerling 12 vrij in een vooraf vastgesteld vakantierooster. Het is nu nog steeds zo dat iedere leerling 1000 uur onderwijs moet volgen. Iedere leerling gaat nog steeds 40 weken naar school (van 25 uur) en dat zijn die 1000 uur. Dat ze hun vakanties zelf mogen opnemen doet daar niets aan af. Iedere leerkracht is nou eenmaal verplicht om iedere leerling zijn of haar onderwijsuren te geven.

Dat is toch simpel? Dus moeten de leerkrachten dat ook doen, en dus hebben ze geen vakanties meer, en moeten ze 52 weken werken. Anders kunnen de leerlingen hun uren niet halen. "We hebben namelijk geen geld om het anders op te lossen, we zijn geen speciaal onderwijs; daar hebben ze geld zat" voegt de directeur er aan toe.

Wat ook prettig voor de ouders is, is de mogelijkheid om de schooltijd flexibel te gebruiken. Kinderen moeten iedere dag 5 uur onderwijs volgen, maar dat mag tussen 8 uur 's ochtends en 18.00 uur 's avonds. Wel handig, want sommige kinderen slapen graag uit, maar anderen die gaan om 3 uur al naar paardrijden of naar de hockey. De ouders van Jean-Pierre uit groep 2 maken hier dankbaar gebruik van. "Hij begint maandag en dinsdag om 8 uur, want dan is hij 's middags lekker op tijd klaar. Hij neemt dan geen pauze op, dus we pikken hem om één uur op. Dan kan hij 's middags naar toneel en daarna naar zwemles".
De ouders zijn blij met de flexibele inzet, want woensdag "gaat"hij van 10 tot 15, dat komt zijn moeder goed uit met haar vriendinnendag. Donderdag en vrijdag daarentegen begint hij later en gaat hij door tot 5 uur, half 6. "Dan is hij lekker moe voor het weekend.

Ook dit heeft de directeur trachten uit te leggen. "In wezen is het simpel. Je moet als leerkracht de kinderen 5 uur les geven per dag, weer diezelfde 1000 uur per jaar. Het is toch eigenlijk heel heel eenvoudig? Om iedere leerling in je groep zijn of haar uren te kunnen geven moet je les geven van 8 uur 's ochtends tot 6 uur 's middags. Wat is daar moeilijk aan? Iedereen moet er zijn van 's ochtends half 8 tot 7 uur 's avonds".

De minister heeft aangegeven dat "iedereen in het onderwijs in het verleden veel te veel vakantie heeft gehad" en de stelling is dat iedereen daarom nu best een beetje mag inleveren.

Wat is de kern van dit betoog?

Deze minister houdt zich bezig met zaken die voor normale mensen werkelijk volstrekt oninteressant zijn. Vanuit het neoliberale standpunt van haar vrinden bij de PVV en de VVD begrijpen we wel dat ze met deze zaken komt. Ze lost luxe-problemen op van tweeverdieners die lekker met de kids op turbo-vakantie willen.

Maar wie in dit land kan nou verzinnen dat een minister ziende doof en horende blind is voor alle argumenten uit het veld waar het gaat om de bezuinigingen op de ernstig gehandicapte kinderen in het speciaal onderwijs. Ze is zelfs doof en blind voor haar eigen partijgenoten.
De behoefte van deze ouders zijn geen neoliberale luxe zaken, maar juist hele basale zaken: ze willen de eerste levensbehoefte voor hun kind: goed en passend onderwijs, adequaat gefinancierd door een overheid die de verantwoordelijkheid neemt voor de zwaksten in de samenleving.

 Wie verzint het vervolgens nou dan wél dat deze minister vervolgens wel komt met elitaire plannetjes als een gespreide vakantie of variabele lestijd, nadat ze ook al heeft gezegd dat er eigenlijk geen zwarte scholen meer zijn: alle kinderen zijn gelijk in de wereld van Marja.

Wij van wijzijnverbijsterd hebben nieuws: NIET iedereen is gelijk, en we hebben HELEMAAL niks aan elitaire neo-liberale schijnvertoningen over flexibele lestijden. Onze ouders en wij willen goed onderwijs voor onze kinderen. En niks anders.