maandag 4 april 2011

Beleefdheid kent geen tijd (van Bijsterveldt: How low can you go?)

Ja, daar ga je dan met je charme-offensief.
Hoe bont wil je het hebben. Dat onze Marja van Bijsterveldt vaak absoluut niet weet over wat en wie ze het heeft is ons ondertussen duidelijk geworden. Leugens, het verdraaien van feiten en goochelen met cijfers, het kan bijna niet erger.
Tenminste, dat zou je denken.
Maar het kan echt wel erger, veel erger.
Na het bezoek van de minister aan onze school voor zmlk schreven we al dat het waarschijnlijk haar allereerste doelbewuste bezoek was aan het speciaal onderwijs. Schandelijk natuurlijk, want ze had inmiddels wel al haar handtekening gezet onder de plannen om dit soort onderwijs, deze leerlingen, flink te kort te gaan doen. Het werd natuurlijk nog pijnlijker toen de haar begeleidende ambtenaren meenden dat je aan de hand van het uiterlijk van een leerling wel even kon bepalen of deze naar het speciaal of naar het regulier onderwijs kan. Alleen dit al zou eigenlijk breed uitgemeten moeten worden in de landelijke pers (en we hopen dat deze dit ook eens oppikt).

Nu blijkt dat de minister weinig of zelfs niets heeft geleerd. En dit blijkt op een werkelijk meest schandalige wijze.
Wat is er namelijk aan de hand?
Leerlingen van De Bodde, een school voor zeer moeilijk lerende kinderen (zml), hebben een zelfgeschreven brief gestuurd naar de minister waarin zij hun zorgen uitspreken over de bezuinigingen op hun school.
Nu weten de meeste mensen wel dat wanneer het een school voor zml, ofwel zeer moeilijk lerende kinderen betreft, dat het gaat om kinderen met een lage ontwikkelingsleeftijd. Dat leerlingen zelf een brief schrijven is erg knap en lovenswaardig.
Zo schreef Kelly (16 jaar) in haar brief: "alls uw gaat bezuinigen en wij bij normallen kinderen in de klas koomen dat zal niet gaan ze zullen best net zo oud zijn alls ons maar wij hebben een agterstand van 6 jaar! wij zitten hier in een klas van 10 kinderen en het is hier vaak druk maar koomen er meer in de klas dan worden we gek!".
Ik, als leerkracht van een zml-klas vindt dit recht-uit-het-hart en ontroerend geschreven. Wat mooi dat een kind ondanks haar leerbeperking al zo goed schrijven en redeneren kan.
De minister echter dacht er anders over. Zij was namelijk zwaar beledigd.
Misschien omdat Kelly iets verderop schrijft "ik ben 16 en in me hoofd 8 of 9 jaar is dit niet een beetje raar dat ik weet dat dit niet kan en jij maar alles aan het reegelen bend?". Ja, dat laat een minister zich niet zeggen natuurlijk, dat zij minder zou weten dan zo'n kind met een vlekje! Zij is tenslotte niet voor niets al wel één of tweede keer op zo'n school aan het handjes schudden geweest! Dat kan natuurlijk wel wat beleefder, is ze nu helemaal!
Kelly eindigde haar brief met "en wild uw op deezen brief iets trug stuuren want dat zal ik heel fijn vinden, liefs Kelly".

En wat deed onze Marja? Marja stuurde iets terug, en wat voor iets! Marja stuurde een beetje boze brief. In die brief tikt Marja de school op de vingers, omdat Kelly op een kennelijk wat onbeleefde manier kritiek heeft geuit op haar voornemen van de minister om te bezuinigen op speciaal onderwijs.
Marja vindt het "jammer dat jullie en de meesters en juffen daar niet een beetje meer op gelet hebben".
Hallo Marja, wakker worden, dit is een zml-leerling! Jij weet dat natuurlijk niet, maar leerlingen in het zml hebben nu eenmaal soms wat moeite met schrijven en laat staan met het ook nog eens volgens de etiquette te doen. Nee, helemaal vlekkeloos komt het er niet uit. Oprecht wel, maar dat zal jou dan weer weinig doen.
Daarbij ook nog eens de meesters en juffen, de professionals die wél weten waar zet het over hebben op deze wijze wegzetten is natuurlijk helemaal van de zotte.

Maar let op, Marja is nog niet klaar.

40.000 bezoekers, 433 berichten en een omgevallen prullenmand

Ruim twee maanden geleden was de gezamelijke boosheid over de brief van de minister met daarin haar voorstellen zo groot, dat wij drieën het gevoel hadden er iets mee te moeten doen.
Vooral ook omdat ons direct duidelijk was dat de waarheid flink onrecht werd aangedaan en dat daar onze kinderen, onze leerlingen flink de dupe van zouden worden.
In een vloek en en zucht werd er een domeinnaam geclaimd en dit weblog opgezet.
Che boog zich over alle grafische en webtechnische zaken, Aag begon vrijwel direct met het opzetten van en flink netwerk en zette zelfs de VERBIJSTERDE BAAS en Che aan het twitteren, wat voor heren op leeftijd toch een hele opgave is. Wij waren net de postduiven ontgroeid.
Het was al snel duidelijk dat het weblog zich zou richten tegen de bezuinigingen en ook de ideeën erachter op allerlei verschillende manieren: dan weer serieus en bijna essayistisch, dan weer flink satirisch. In woord en beeld. Maar altijd, altijd gebaseerd op de juiste feiten ene cijfers.

Ondertussen zijn we 433 artikelen verder en hebben we een trouwe groep volgers gekregen, een groep die nog steeds groeit.
En nog steeds is dat nodig, want zoals we ook vandaag weer hebben kunnen zien: de bezuinigingen op de allerzwakste leerlingen staan vooralsnog nog hoog op de neoliberale agenda van onze gedoogcoalitie.
Vandaag hebben we het 40.000ste bezoek aan onze site mogen vieren. Misschien was het een nieuwe bezoeker, misschien een oudgediende, hoe het ook zij, dit aantal bezoeken binnen twee maanden zegt toch overduidelijk dat velen bezig zijn met (de gevolgen van) de bezuinigingen. En de meerderheid daarvan roept, net als de 10.000 in Nieuwegein en de 160.000 die de petitie onderschreven, dat wij deze niet willen.

Twee maanden zijn we al bezig en af en toe kijken we elkaar aan en zeggen dan geen inspiratie te hebben, "vanavond maar even niet". Maar ja, dan zegt Ton weer iets schofferends in zijn onkunde of roept Mark weer wat onbenulligs, en voor je "verbijsterd" kunt zeggen, zitten we alweer achter ons toetsenbord. Naast onze propvolle prullenmand met al die berichten die we net niet goed genoeg achtten.
En het is dus nog steeds niet gedaan. Voorlopig blijven we doorschrijven, zolang de waarheid nog steeds onrecht wordt aangedaan en onze kinderen de dupe blijven worden. Wij blijven doorschrijven en hopelijk blijft u ons lezen.
En voor die 40.000 keer dat u dat al heeft gedaan danken wij u zeer.
Met zijn allen kunnen we het tij nog keren, daar zijn we van overtuigd. En als wij daar ook maar een klein beetje aan kunnen bijdragen dan is dat voor ons voldoende om door te gaan met roepen: handen af van ons (speciaal) onderwijs, handen af van onze speciale kinderen!

Bedankt voor het lezen, volgen, en zeg 't voort: wij zijn verbijsterd!
Aag, de VERBIJSTERDE BAAS en Che

Theekransjes (III)

Een theekransje, dat is een goede typering van de bijeenkomst rond passend onderwijs waar uw verbijsterde baas vanmiddag aanwezig was. (incognito, verkleed als directeur)

Er waren rond de 25 aanwezigen, van de uitgenodigde 140. Er zijn tenslotte 70 besturen in de regio, die allemaal zijn uitgenodigd. Een grove schatting geeft als resultaat dat er van nog geen 15 besturen iemand aanwezig was.
Maar zoals CHE al eerder aangaf: als je een verjaardagsfeestje geeft op maandag moet je er NIET mee aankomen om de gasten pas de vrijdag ervoor uit te nodigen.

Het is volstrekt duidelijk dat er wat de bezuinigingen en de ontwikkeling van passend onderwijs betreft geen enkele beweging in zit. "The Fonz" gaf een aantal keren aan dat "het de keuze van de politiek is" en dat zij er dus niks aan kunnen doen.
Het enige waar over te praten valt (nou nou) is de regio-indeling voor de toekomstige samenwerkingsverbanden. Daarom werd er door een van de ambtenaren een kaartje uitgedeeld met daarop een voorstel voor een samenwerkingsverband. Ik maak me sterk dat hier weinig aan gaat veranderen, maar dan kunnen ze "net doen alsof".

Gisteren schreef ik: "morgen gebeurt het". Nou, het gebeurde dus NIET.

Theekransjes (II)

En we hebben beeld. Het is ondertussen duidelijk wie op de regionale bijeenkomsten de huidige gesprekspartner is van iedereen (besturen, directies etc.) die het onderwijs wél een warm hart toedraagt:



Naar aanleiding van bericht van de VERBIJSTERDE BAAS:"Gaat helemaal nergens over, blok beton".

"Hullie" (n.a.v. regionale bijeenkomsten)

Een paar keer in de week komt het wel voor in mijn klas: een leerling plaagt, slaat of vervloekt een andere leerling en wanneer de meester of de juf er iets van zegt, wijst de schuldige op derden en roept dan "ja maar, hullie zeiden dat ik het doen moest!".
Zoiets gebeurt er nu ook rondom de bezuinigingen op het speciaal onderwijs en de speciale begeleiding van leerlingen binnen het reguliere onderwijs.

Nu blijkt dat de plannen van Marja en haar hoofdambtenaar Dingelstad niet zo in goede aarde vallen, dat de onzin van Ton keer op keer wordt aangetoond, dat de feiten en cijfers van geen enkele kant bekeken kloppen, dat er zelfs hier en daar "halve waarheden" worden gebezigd (want dat mag van Mark), weet iedereen opeens niet hoe snel en doortastend ze anderen de schuld moeten geven. Het ligt aan iedereen behalve henzelf.

Marja vertelt dat ze nu eenmaal gehouden is aan het regeerakkoord en de zaken niet door elkaar wil halen. Ton zegt dat hij nu eenmaal afhankelijk is van de cijfers die hij van het ministerie krijgt. En de ambtenaren van het ministerie zeggen bij monde van opperhoofd Dingelstad, wanneer het ze wat heet wordt onder de voeten tijdens de regionale bijeenkomsten dat de bezuinigingen voortkomen "uit het politieke kader", de politiek wil dit nu eenmaal.
Kortom "hullie" hebben het gewild of gedaan en uiteindelijk ligt de dader op het kerkhof.
Optimaal "passend" onderwijs ondertussen ook natuurlijk. Maar daar hoor je ze niet over.
Over vier jaar wanneer de ellende in het onderwijs niet te overzien zal zijn, zijn zij immers allang weer vertrokken of blijven met boter op het hoofd roepen dat het aan hun niet gelegen heeft:
maar ja, "hullie" hè, "hullie".

Theekransjes (I)

Ondertussen vinden op dit moment de eerste regionale bijeenkomsten plaats.
In Rijnmond is zelfs de enige echte Fons (u kent 'm ongetwijfeld na al onze verhalen wel) aangeschoven om te goochelen met cijfers. De opkomst is erg laag, maar dat was natuurlijk te verwachten gezien de slinkse wijze van uitnodigingen versturen (lees hier).
Voorlopig nog weinig nieuws: Fons houdt de besturen voor dat het speciaal onderwijs blijft met voor iedere leerling een passende plek. Vanochtend werd er weliswaar gesproken over 70.000 en dan weer over 90.000 leerlingen (dat scheelt nogal wat?), dus hoe dat gegoochel met aantallen helemaal in het plaatje past is onduidelijk.
We kunnen er met deze berichten al op voorhand van uitgaan dat de bijeenkomsten tot niets nieuws zullen leiden. Roepen dat het speciaal onderwijs blijft bestaan is nu niet echt bijzonder.

Het bijzondere is er juist in gelegen dat het blijvende speciaal onderwijs het met veel minder centjes moet doen, beste Fons. Het bijzondere is juist dat deze 70.000 (of is het nou 90.000 Fons?) het met veel minder aandacht moeten doen omdat er bijvoorbeeld 10% meer leerlingen bij komen in de klas en 10% minder juffen en meesters. Dus uiteindelijk moeten de speciale scholen veel meer doen, voor veel minder geld.
Maar dat wisten we toch allang Fons? Wordt jij nu zo flink betaald om steeds hetzelfde riedeltje, tegen alle cijfers en feiten in, af te draaien Fons? En wat schuift dat nou Fons? En wat kost ons dat nou Fons?

Hieronder een sfeervol plaatje, zoals de VERBIJSTERDE BAAS liet weten: "15e verdieping, mooi uitzicht, maar niet op verandering beleid"

Superwoman? (Gaat het nu dan toch gebeuren?)

Iedereen kent ze, superhelden. Superman en Superwoman, Batman, de Hulk en Spiderman.
In staat tot de grootst mogelijke waagstukjes, redders in nood die vaak ook juist opkomen voor de belangen van de zwakkeren.

Zonder hun superkledij (of in het geval van de Hulk, superkleur) zijn het vaak wat onopvallende, zelfs wat stuntelige tiepetjes. Vaak met bril (dat schijnt extra stuntelig te zijn) en bang voor de meest kinderachtige zaken, en vaak ook voor de mensen om hun heen.
Pas wanneer het gevaar het grootst is hijsen ze zich in spinnen- of vleermuispak, of worden knalgroen en weten dan met onmenselijke krachten de ondergang te keren.

Wij moesten hier direct aan denken toen wij de tweet van Kathleen Ferrier lazen, vlak na het aannemen van resolutie 12 tijdens het CDA-congres.
"Resolutie passend onderwijs met grote meerderheid aangenomen. Duidelijk signaal van leden dat ik als woordvoerder zeer ter harte neem!" twitterde Kathleen fier.

Zit u nog? Zou het dan nu toch echt gaan gebeuren?
Na eerst maandenlang het onderwijsveld voorgehouden te hebben dat ze gewoon wat "creatiever" moesten omgaan met de bezuinigingen, dat er nu nieuwe "kansen" lagen en nog meer van die prietpraat, slaat Kathleen nu CDA-groen uit en zal ze als een heuse Hulk Ton Elias van repliek dienen wanneer hij weer zijn kolder loslaat op het publiek?
Zal zij nu het web gaan weven waarin de onzin en het onbenul van Marja opgevangen zal worden voordat het daadwerkelijk kwaad kan berokkenen aan de zwaksten in het onderwijs?
Zal zij nu de kwade genius Fons, die altijd en immer op de achtergrond opereert, eerst voor een riant salaris bouwend aan instituten (REC's) en ze daarna voor hetzelfde riante salaris weer afbrekend, nu voor eens en voor altijd de mond snoeren?
Wij van wijzijnverbijsterd zijn erg benieuwd, zou het nu dan toch beginnen?
Zou Kathleen haar dissidentenstatus nu toch eens echt eer aan gaan doen?

"It's a bird, it's a plane, no, it's SuperKathleen"!

Nooit meer rust in de klas (artikel De Groene Amsterdammer)

NOOIT MEER RUST IN DE KLAS
De genadeklap voor het speciaal onderwijs

De bezuinigingen in het basisonderwijs moeten de wildgroei aan 'rugzakjes' terugdringen. Maar ze raken vooral de zwakste leerlingen in het speciaal onderwijs.


In de Groene Amsterdammer staat een zeer uitgebreid artikel over de bezuinigingen van minister van Bijsterveldt. Zoals ook reeds eerder op onze site duidelijk is gemaakt, kan het niet anders dat deze bezuinigingen radicaal desastreus uitpakken VOOR IEDERE LEERLING in het primair onderwijs en deels in het voortgezet onderwijs.

In het artikel zegt Jeanet Meijs, met de portefeuille Basisonderwijs lid van het bestuur van Beter Onderwijs Nederland (BON), het volgende:
'En natuurlijk zou het prachtig zijn als alle kinderen, ongeacht hun handicap of stoornis, in een gewone klas konden meedraaien. Maar dat kan alleen, zoals bijvoorbeeld in Canada en in de Duitse deelstaat Hessen, binnen optimale omstandigheden. Kleine klassen met specifiek daartoe opgeleide docenten. Passend onderwijs vind ik dan ook een misleidende term. In werkelijkheid komt het neer op totale afbraak van het speciaal onderwijs, en de bezuinigingen geven de genadeslag. Het wordt in het reguliere onderwijs nóg onrustiger, het veroorzaakt nog meer bureaucratie, het kost nog meer tijd aan overleg. Er komen nóg meer mensen in het gebouw. De juf komt niet meer aan gewoon lesgeven toe. Basisscholen worden zorginstellingen, vooral in de grote steden. Het doet iedere leerling te kort.'

Wij van wijzijnverbijsterd kunnen dit alleen maar beamen. Zoals we al elders hebben gezegd: 'passend onderwijs' kan in Nederland alleen slagen "door een voortdurende investering in expertise maar ook het juiste onderwijsklimaat, niks ombuiging, nullijn of bezuiniging".

Lees hier het gehele artikel in De Groene Amsterdammer.