Zoiets gebeurt er nu ook rondom de bezuinigingen op het speciaal onderwijs en de speciale begeleiding van leerlingen binnen het reguliere onderwijs.
Nu blijkt dat de plannen van Marja en haar hoofdambtenaar Dingelstad niet zo in goede aarde vallen, dat de onzin van Ton keer op keer wordt aangetoond, dat de feiten en cijfers van geen enkele kant bekeken kloppen, dat er zelfs hier en daar "halve waarheden" worden gebezigd (want dat mag van Mark), weet iedereen opeens niet hoe snel en doortastend ze anderen de schuld moeten geven. Het ligt aan iedereen behalve henzelf.
Marja vertelt dat ze nu eenmaal gehouden is aan het regeerakkoord en de zaken niet door elkaar wil halen. Ton zegt dat hij nu eenmaal afhankelijk is van de cijfers die hij van het ministerie krijgt. En de ambtenaren van het ministerie zeggen bij monde van opperhoofd Dingelstad, wanneer het ze wat heet wordt onder de voeten tijdens de regionale bijeenkomsten dat de bezuinigingen voortkomen "uit het politieke kader", de politiek wil dit nu eenmaal.
Kortom "hullie" hebben het gewild of gedaan en uiteindelijk ligt de dader op het kerkhof.
Optimaal "passend" onderwijs ondertussen ook natuurlijk. Maar daar hoor je ze niet over.
Over vier jaar wanneer de ellende in het onderwijs niet te overzien zal zijn, zijn zij immers allang weer vertrokken of blijven met boter op het hoofd roepen dat het aan hun niet gelegen heeft:
maar ja, "hullie" hè, "hullie".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten