Ter harte nemen (Vogelnestjes en Kathleen Ferrier)

Onlangs kwam een aantal kinderen uit mijn klas en vroeg mij wanneer de leerlingen nu weer eens een balspel konden spelen tijdens de gymles. Het was alweer een tijd geleden en de vakleerkracht (die overigens als alle bezuinigingen doorgaan zijn expertise aan de wilgen kan hangen) wilde de laatste tijd alleen maar vogelnestjes in de ringen zien vanwege de leerpunten in het leerlingvolgsysteem.
Ik luisterde aandachtig naar mijn leerlingen en gaf aan hun wensen "zeer ter harte" te nemen.
Toen de volgende dag in de docentenkamer een andere collega de gymmeester aanspraak over hetzelfde punt viel ik hem natuurlijk direct bij. Je neemt iets ter harte of niet, nietwaar?

Hoe anders gaat dat bij het CDA. Met het vorige bericht dachten we er van af te zijn, maar de gevallen Supervrouw maakte het vandaag nog veel bonter.
Terwijl Kathleen Ferrier zaterdag nog bovenstaande tweet stuurde gaf ze vandaag niet thuis toen haar steun gevraagd werd bij het aanvragen van een nieuw debat over deze bezuinigingen. Boris van der Ham lokte samen met de andere partijen het CDA uit de tent om kleur te bekennen. Nou en dat deed Kathleen van harte: zij gaf aan de inmiddels bekende resolutie 12 als signaal op te vatten voor een interne discussie, maar dan wel op haar moment. Wanneer dat moment nu precies is wist zij niet te zeggen, maar wanneer we haar uitlatingen en acties van de laatste maanden bezien, dan zal dat wel niet al te binnenkort zijn.

Op de vraag van de NOS wat haar plannen nu waren met het signaal van het CDA-congres kwam ze met de toch wat raadselachtige quote: "Als ik geld kon toveren, dan zag de hele wereld er anders uit".
Ja, wij snappen het ook niet.
Het CDA-congres gaf ten eerste het signaal af dat de bezuinigingen veel te snel gaan en vroeg om een temporisatie. Niets over extra geld. Daarbij is dat natuurlijk al kolder omdat de minister maar blijft roepen dat er helemaal geen bezuinigingen zijn, maar ombuigingen. Beste Kathleen, dan buigen we toch gewoon niet om? Hoeven we ook geen geld te toveren.
Ten tweede is het natuurlijk helemaal niet aan Kathleen om te zoeken naar geld. In de politiek heet dat dualisme: de minister stelt iets voor, de Kamers bekijken en wegen dat en vragen uiteindelijk om het voorstel aan te passen of met een alternatief te komen. Dat is namelijk het werk van de minister. Dus een cursus op Zweinstein is voor Kathleen helemaal niet nodig.

Wat kan ze dan wel? Volgens eigen zeggen "kijken wat kan en niet kan en daar kan ik op dit moment helemaal niets over zeggen". Wanneer ze dat wel kon, vroeg de interviewer nog. "Dat weet ik niet", antwoordde Kathleen. "Dit jaar nog?", probeerde de interviewer. "Ik doe mijn best", riposteerde Kathleen.
Goed om te weten Kathleen. Wat denk je, gebeurt er nog iets van jouw kant vóór of nadat de eerste mensen al hun ontslag aangezegd hebben gekregen?

Ja ja, dit heet dus bij Kathleen een signaal "zeer ter harte" nemen. Ik ben bang dat met haar als juf mijn leerlingen nog tot de Kersttijd vogelnestjes hadden kunnen maken.

Hieronder het audiofragment van NOS Nieuws over het vragenuurtje vandaag en het korte vraaggesprek met Kathleen Ferrier.

Leo is ook boos

Zonder dat u het weet hebben we in dit blog op een eerder moment al uitgebreid aandacht besteed aan de man op deze foto. U zult denken "wat kijkt de beste man onguur" of "kijkt hij altijd zo" of misschien zelfs "ik ben een betere kwaliteit foto gewend van hun van wijzijnverbijsterd".

Nou, dat klopt ook, maar deze man is Leo. Leo is in het dagelijks leven directeur van de tyltylschool Rotterdam. Dat de school is gevestigd aan de Kromme Zandweg geeft niks, want er is geen zand te vinden en de taxi's kunnen er gewoon naartoe rijden.

Er staat hier een foto van Leo omdat Leo, en dan zeg ik het voorzichtig, "not amused" is. De school van Leo wordt namelijk net als zoveel andere scholen ongemeen hard getroffen door de bezuinigingen op het speciaal onderwijs, en daar is Leo over geinterviewd.

Dat interview kunt u HIER lezen. Leo blijkt gewoon een man van vlees en bloed te zijn met een enorm hart voor zijn leerlingen. Een man die zich er ook niet bij neerlegt dat zijn "kinders" gepakt worden door de bezuinigingen. Leo gaat wel heel ver. Hij krijgt binnenkort een aantal Tweede Kamerleden op visite, waaronder onze Ton met de bon ton. Dat is wel een compliment waard.

Oostindisch blind

Aan:
Koninklijke Visio

Geachte dames, heren,

Hierbij vraag ik uw aandacht voor het volgende.
Onze Kathleen is kapot van K4. Door steeds maar naar de verkeerde dingen te kijken is haar gezichtsvermogen beschadigd. Nou zit ze in de politiek, dus dat hoeft over het algemeen geen groot probleem te zijn.

Wat wel een probleem blijkt te zijn is, dat ze vaak echt ziende blind is. Dan ziet ze dingen wel die er niet zijn maar ze ziet ook de dingen niet die er wel zijn.

Wij noemen dat altijd "oostindisch blind".

Nou geeft u ambulante begeleiding aan kinderen, (en volwassenen hoop ik) met een visuele beperking, en ik wil u vragen of u misschien tips heeft voor ons.
Ik heb een foto van onze Kathleen bijgesloten, kijk haar eens vriendelijk lachen.
We willen graag leren hoe we hier mee om moeten gaan. We worden namelijk knettergek van haar. Ze zwamt maar een beetje in de ruimte, gedraagt zich als een olifant in een porceleinkast en roept dingen die echt volstrekte kolder zijn, gelardeerd met onzin en met er overheen een sausje waanzin.
Daarom: HELP!!!

Wat kunt u voor tips geven, we willen haar helpen, maar ook onszelf. En vooral de tweede kamer, want die moeten het ook met de onzin van deze dame stellen.

Hoogachtend

Superwoman vliegt uit de bocht (nu al)

Hoe kan het toch, vragen wij van wijzijnverbijsterd ons steeds meer af, dat de woordvoerders en bewindslieden voor onderwijs van de partijen die de gedoogcoalitie mogelijk hebben gemaakt werkelijk geen idee hebben waar ze over praten en iedere zin voor realiteit en voeling met de mensen in het veld kwijt zijn?
Was onderwijs bij de samenstelling van het kabinet een sluitpost?

Hadden wij gisteren nog een hoopvol verhaal over de onverwachte heldhaftige houding van Kathleen Ferrier naar aanleiding van resolutie 12, blijkt vandaag dat Superwoman als een baksteen uit de lucht komt vallen.
In een interview met het Nederlands Dagblad vertelt Kathleen dat zij het signaal van het CDA-congres "heel serieus" neemt en dat zij haar best gaat doen om er in ieder geval voor te zorgen dat de bezuinigingen over meer jaren gespreid zullen gaan worden.
Op de vraag waarom zij in de Tweede Kamer niet meestemde met moties die eenzelfde strekking hadden, zegt zij "[er lag toen] nog niet dit duidelijke signaal van onze leden".
Kijk, dat vinden wij mooi, een politica die luistert naar een achterban, naar de boeren, burgers en buitenlui binnen het CDA.
Zij heeft dan waarschijnlijk ook oog voor de wensen en ideeën binnen het werkveld, denken wij dan.
En inderdaad, Kathleen heeft zich volgens eigen zeggen verdiept in wat het veld, deels haar achterban, vindt: "Ik ben ontzettend veel in het land geweest voor Passend onderwijs". Echt, zo'n ondernemende open instelling doet ons deugd, 'Superwoman on the move'.

Plots begint Superwoman wat te zwalken in haar vlucht.
"Van iedereen heb ik gehoord dat het stelsel aangepast moet worden".
Dan vragen wij ons natuurlijk direct af wat ze bedoelt.
Welk stelsel? Dat van passend onderwijs dat er nog helemaal niet is en waarvan de invoering pas voor volgend jaar gepland stond? Dat is toch waar het werkveld steeds op wijst? Dat je niet bezuinigen moet op iets wat er nog helemaal niet is?
Maar dan maakt Kathleen ineens een duikvlucht zonder richting: "Ook de 300 miljoen euro korting als stip aan de horizon, wordt niet als een probleem gezien".
Boem! En daar dreunt Superwoman met een harde klap op het plaveisel.
Pardon? De bezuiniging van driehonderd miljoen wordt niet als een probleem gezien? Waar bent u de afgelopen twee maanden geweest mevrouw Kathleen Ferrier. In het land "voor Passend onderwijs" zei u?
Met de oren en ogen dicht dan zeker. Of was dat uw tweelingzuster die 10.000 mensen in Nieuwegein onder een hels gefluit vertelde dat ze maar wat creatiever moesten worden en die toen ook meekreeg dat er inmiddels meer dan 160.000 handtekeningen tegen de bezuinigingen werden overhandigd aan de minister?
U zelf bent in ieder geval nu zo ver verwijderd van het werkveld dat deze grote desastreuze korting in úw ogen slechts een stip aan de horizon vormt.
Voor ons echter is het meer dan dat. Voor ons vormt het wel zeker een probleem, een heel groot probleem.

Nee, het is duidelijk, wij van wijzijnverbijsterd hebben ons deerlijk vergist. In plaats van Superwoman blijkt Kathleen Ferrier niets meer dan een verdwaalde losse flodder. Die vliegt ook, maar zonder kracht en zonder macht en vaak ook helemaal zonder richting of doel.
Van haar hoeven we niets meer te verwachten, welke signalen wij nu of in de toekomst ook afgeven. Die hoop is inmiddels vervlogen.

Bron: artikel "Passend onderwijs mag hopen op CDA"