Duidelijker kunnen wij het niet maken! (herh)

Eentje uit de oude doos, en ook nu geldt: als de dag van gisteren.



Het kabinet wil 300 miljoen euro bezuinigen op Passend Onderwijs.
Dit heeft grote gevolgen voor ouders, leerlingen en leerkrachten van het Basisonderwijs, Voortgezet Onderwijs en Speciaal Onderwijs.
Er zullen 6000 fulltime medewerkers in het Speciaal Onderwijs ontslagen worden.
De scholen uit Den Bosch protesteren tegen deze kabinetsplannen.
Zeg NEE tegen de bezuinigingen, JA tegen Passend Onderwijs!

"Onze prinses Maxime" (Hier gaat het om, en niets anders!)

Dit is Maxime, en ja.... ook al een echt kind, een kind dat in het onderwijs aan ZMLK ongelooflijk goed op haar plaats zit, maar het komt niet zo maar. Het relaas van haar moeder:

Als de dag van gisteren kan ik me mijn gevoel herinneren, toen een psychologe ons vertelde : ‘Ik denk aan autisme!’ Onze dochter autistisch! Maar dit zijn toch mensen die volledig in zichzelf gekeerd zijn, heen en weer wiegende bewegingen maken, je niet aankijken en zich helemaal storten op hun genialiteit? Verbazing bij ons als ouders.

Maxime was traag in haar ontwikkeling, reageerde op een vreemde manier, draaide ik en jij om, maar hield wel van knuffelen. Wij woonden op dat moment in het buitenland en we zijn ons gaan verdiepen in autisme. Als ouders lees je veel en gelukkig herkenden we onze dochter niet in alles. Maar tijdens het lezen kregen wij meer inzicht en knikten we steeds vaker ja. Ja, inderdaad, dat doet Maxime ook ! De wereld wordt dan anders. We moeten alles aanpassen aan haar ‘kunnen’ en het gaat niet meer zo vanzelfsprekend als voorheen. Ook het zoeken van een school wordt anders.

Wij, als ouders, hadden niet veel keus en gelukkig trof Maxime in groep 1 een juffrouw die het als een uitdaging zag om haar een stukje verder te helpen. Want voor haar is bijvoorbeeld het contact maken met anderen, het lezen van gezichten en het aanvoelen van emoties een bijna onmogelijke taak. Door de inzet van deze juf heeft Maxime een goede start gemaakt in haar schoolcarrière. Dit is belangrijk, want als het op school goed gaat, merken we dat thuis meteen.

 Na overleg met een deskundige hebben wij onze koffers en inboedel ingepakt. Wij zijn teruggegaan naar Nederland, omdat een cluster-4 school voor haar het beste leek. Ze heeft op deze school een aanpak gekregen dat bij haar past. Veel duidelijkheid, voorspelbaarheid en teveel prikkels. Deze cluster 4 school leek het beste omdat wij hier ook zicht kregen op haar ADHD en haar zwakbegaafdheid.

Gelukkig heeft deze school haar een goede begeleiding gegeven en is de overdracht naar het cluster-3 onderwijs (ZMLK) goed verlopen. En ze zit nu helemaal op haar plek. Hier hoort zij thuis. Op het speciaal onderwijs waar veel aandacht is voor het individuele kind. Hier wordt er gekeken naar wat ze kunnen! In groep 1 en 2 was ze toch dat bijzondere kind en ook op de cluster-4 school viel ze op !!

Nu functioneert ze in/binnen een groep op de St. Matteusschool. Trots vertelt ze ons elke woensdag in de keuken wat ze heeft gemaakt, dat ze meemocht met boodschappen doen en dat ze een mooie tekening heeft gemaakt, samen met de meester. Dit is wat zij leuk vindt. Ze is in de afgelopen jaren niet tot schrijven gekomen, wegens een slechte motoriek. Ze kan niet lezen en cijfers zijn voor Maxime woorden, hier hangt zij geen betekenis aan. Ze kan geen klok kijken en heeft geen besef van tijd. Maxime is afhankelijk van een volwassene die voor haar structuur aanbrengt in de dag, die voor haar de vele vragen kan beantwoorden en die haar het vertrouwen geeft dat ze het wel kan. Bijvoorbeeld als ze met een angstige blik kijkt als ze de knoop van haar broek niet dicht krijgt. Ze moet geholpen worden in de gymles omdat het voor haar moeilijk is bewegingen na te doen. Maxime heeft aanmoediging nodig als zij zelfstandig moet werken. In haar driftige buien heeft ze iemand nodig die haar daaruit weet te halen. 

Kortom, Maxime is een moeilijk boek. Mijn man en ik zijn haar steunpilaren in het leven en op de schooldagen nemen de juffen en meesters van haar school deze taak over. Dit is een zware, noodzakelijke,maar dankbare taak, die deskundigheid, inzet, overleg tussen school en thuis en liefde vereist. En dat is er gelukkig. Dat is er gelukkig nu! Maar wat als dat straks allemaal anders wordt. Als de bezuinigingen doorgaan en er minder tijd is voor het individuele kind omdat de scholen het zullen moeten doen met minder leerkrachten en ondersteunend personeel.

Als onze dochter en alle kinderen van de St.Mattheusschool niet meer volledig kunnen rekenen op de steun en de faciliteiten die zij op dit moment krijgen en zo nodig hebben. Wat dan? Kan Maxime mij nog vertellen over die heerlijke nasi die van de week gegeten heeft? Kan Maxime mij nog in de supermarkt uitleggen wat je allemaal moet kopen om wentelteefjes te maken?

Gisteren kwam ze thuis met een verhaal over een nieuwe pop die is geintroduceerd in hun lesprogramma. Hij heet Victor en kan met kleuren aangeven ‘hoe hij zich voelt’. Groen voor het ‘goede gevoel’ en uiteraard rood van het ‘niet goede gevoel’. Ze is er helemaal enthousiast over. De pop vertelt verhalen over dagelijkse dingen. Zo worden bijvoorbeeld op school ook de problemen besproken die ontstaan tussen de kinderen onderling. Dit gebeurt uiteraard met het doel om met de betrokken kinderen te kijken hoe je het rode gevoel naar het groene gevoel kan ombuigen. Op dit moment heb ik een groen gevoel.

Maar ik moet er niet aan denken dat na de bezuinigingen ik niet meer weet hoe ik mijn dochter moet uitleggen hoe wij weer op dit groene gevoel moeten terugkomen.

Uit het boekje "Hoop en Vrees" (zie kolom rechts)

Uitstekende televisie! Waarom Passend Onderwijs zo nog niet past.

Gelukkig zijn er steeds meer mensen buiten het speciaal onderwijs, die begrijpen dat deze vorm van onderwijs een zeer bijzondere expertise en instelling vraagt, die niet even met een paar middagen een cursusje "passend onderwijs" verkregen kan worden. 300 miljoen bezuinigen en het ondoordacht versneld doorvoeren van plannen met enorm veel haken en ogen is niet alleen een enorme domme vernietiging van kennis maar leidt tevens tot zeer onwenselijk gevaarlijke situaties. Binnen het speciaal onderwijs vanwege het wegvallen van voldoende begeleiding, binnen het reguliere onderwijs door de te grote groepen en te weinig expertise terwijl nu de groep van leerlingen met zeer specifieke problematiek juist daar groter zal worden.

Over dit aspect maar ook over het feit dat juist bezuinigingen op leerlingen met een beperking een terugkerend verschijnsel is (er wordt wat makkelijker gesold met deze allerzwaksten) was vandaag een uitstekend geïnformeerde uitzending van "Middagmagazine" te zien bij het NTR.
Een keer een duidelijk en ter zake doende weerwoord op de totaal ongerichte en onkundige uitspraken van de Eliassen en Beertema's van deze wereld.

Zie hier de uitzending nogmaals op uitzendinggemist.nl