Nog lang niet klaar

©Jos van der Horst van Quanta NpM

Nadat lange tijd de kritiek op de ideeën van onze minister betreffende de invoering van 'passend onderwijs' met name kwam vanuit het speciaal onderwijs, die de grootste klappen te verduren krijgen (vergroten klassen, wegvallen van broodnodige financiering, ontslag personeel) en de afdelingen ambulante begeleiding die juist plaatsing van leerlingen met een leer- en of gedrags-problematiek binnen het reguliere basisonderwijs mogelijk maken, begint het nu ook te dagen bij de collega's en besturen binnen het reguliere onderwijs.
De voorgestelde bezuinigingen zullen ten koste gaan van ALLE leerlingen, hebben wij van wijzijnverbijsterd (en velen deskundigen met ons) keer op keer geroepen, maar lange tijd leek men zich binnen het reguliere onderwijs van geen komende ramp bewust.
Dat kinderen met een handicap thuis komen te zitten of juist niet meer het 'passend onderwijs' wat ze verdienen zouden krijgen, leek lange tijd langs onze collega's heen te gaan.
Wellicht ook als gevolg van een bewust gebrek aan voldoende informatie vanuit het ministerie, waar zoals wij inmiddels weten, verkeerde aannames, foutieve berekeningen en zelfs glasharde leugens de harde werkelijkheid verbloemen.
Onze minister gaat er van uit dat men binnen een reguliere klas best met wat meer leerlingen met een zeer specifieke leerbehoefte kan, zonder aanwezige expertise van mensen met een enorme ervaring (Ambulante begeleiding) en dat die expertise er wel komt met een cursusje op een woensdagmiddag hier en daar. Aan de buitenwereld kan zij dit verkopen door veelvuldig de indruk te wekken dat het om een handvol leerlingen gaat die óf niet stil kunnen zitten op hun stoel, óf een kleine leerachterstand hebben door dyslexie.
Een beeld dat met graagte versterkt wordt door neo-liberale blaaskaken en gedogende nitwits.
Dat het hier echter gaat om kinderen wiens problematiek vele malen ingrijpender zal zijn voor een klas met gemiddeld 25 leerlingen wordt vakkundig onder het tapijt geveegd.

Nadat de Onderwijsraad en de Evaluatie-en Adviescommissie Passend Onderwijs (ECPO) al zeer nadrukkelijk de alarmknop hebben ingedrukt wordt de nare werkelijkheid echter ook voor de collega's binnen het reguliere onderwijs steeds duidelijker. ‘Passend onderwijs heeft alleen kans van slagen zonder gedwongen ontslagen en met voldoende expertise in de klassen’ stelt Michel Rog, CNV Onderwijs-voorzitter die reageert (hier) op twee boeken die eind september gepresenteerd zullen worden door de ECPO, waarin zij stellen dat leraren binnen met name het reguliere onderwijs nog helemaal niet klaar zijn voor passend onderwijs. De grenzen zijn bereikt, het ontbreekt leraren aan vaardigheden en ondersteuning en de bezuinigingen werken behoorlijk demotiverend blijkt uit de genoemde boeken.
Schoolleiders willen mede hierdoor uitstel van de invoering van passend onderwijs. In dit artikel in Trouw staat te lezen waarom.
"Scholen zijn er nog lang niet klaar voor om meer zorgleerlingen uit het speciaal onderwijs op te vangen in het reguliere onderwijs" blijkt uit een van de studies van ECPO.

In het artikel wordt overigens en passant de belangrijkste reden voor de onbezonnen voortvarendheid van de minister haarfijn geduid: "Er moet 300 miljoen euro worden bezuinigd. Dat kan volgens het kabinet als reguliere scholen zorgleerlingen meer binnenboord houden, in plaats van ze naar het dure speciaal onderwijs te sturen".
Want daar gaat het onze neo-liberale vrinden natuurlijk om. Leerlingen met een handicap kosten te veel en leveren uiteindelijk te weinig op. In een neo-liberaal gedreven maatschappij wordt immers alles afgerekend op de economische opbrengst.
De leerling moet uiteindelijk een winstgevende economische eenheid worden. Gaat dat teveel kosten of lukt dit niet dan doet men maar een beroep op de charitas.

Of de oproepen van de Onderwijsraad, de ECPO, de deskundigen en collega's uit het speciaal onderwijs en nu eindelijk ook de mensen uit het reguliere onderwijs bij de minister gehoor krijgen en tot een nog langer uitstellen (of liever een afstellen) van haar plannen zal leiden, wagen wij wederom te betwijfelen.
Zij geeft er steeds meer blijk van uiteindelijk alleen geïnteresseerd te zijn in de leerlingen die het geluk hebben geen beperking te kennen en dus zonder probleem kunnen presteren. Het liefst zo goed en snel mogelijk en dan niet op het gebied van "linkse hobby's", creativiteit of sociaal-emotionele vaardigheden.

Nee, voor haar kan het niet snel genoeg gaan, dat 'passend onderwijs'. Dat het uiteindelijk op deze wijze niemand zal passen zal zij over tien jaar, wanneer zij het pluche elders bekleedt, dan rustig af kunnen doen als "ongelukkig bedrijfsongeval" waarover een commissie (Dijsselbloem nummer twee?) zich weer buigen mag.
Zij heeft uiteindelijk gewoon gedaan wat haar werd gevraagd: niet het aangaan van een gedegen en deskundig onderwijsbeleid maar ordinair bezuinigen.