zaterdag 2 juli 2011

Zomerreces (ook voor de verbijsterden)

Met de aanname gisteren van de plannen van Halbe Zijlstra met het oog op het hoger onderwijs is de afbraak van het onderwijs een feit.
Daar waar onderwijs ooit de bron was van wetenschap, overdracht van kennis en voedingsbodem voor zelfverwerkelijking wordt het nu uitgeleverd aan de nieuwe neo-liberale god: de markt.
Wetenschap is alleen nog maar interessant wanneer het geld genereert, onderwijs is alleen nog maar relevant wanneer het economische (werk)eenheden oplevert. Iedereen die óf niet binnen de economische bepaling valt of wil vallen (leerlingen met een beperking of bijvoorbeeld leerlingen die zich richten op kunst, theologie of filosofie) mogen het voortaan fijn zelf uitzoeken.

En zoals de afgelopen weken tijdens vele manifestaties en acties door velen over het voetlicht is gebracht: op deze wijze wordt dus alles van wezenlijke waarde bij het oud vuil gezet.

De uit de Verenigde Staten overgewaaide adoratie van het neo-liberale gedachtengoed van onder meer Ayn Rand, waarin berekenend egocentrisme een egoïstische drijfveren leidend zijn en de zorg om een ander, solidariteit en altruïsme volledig worden afgezworen ("Ikke, ikke, ikke en de rest kan lekker stikken") krijgt in Nederland met Rutte I nog een fijne confessionele ("ieder voor zich, de CDA-god voor allen") en zeer suspecte ("eigen volk eerst") draai mee.

Binnen het onderwijs worden de lijnen niet meer uitgezet door de eerstverantwoordelijken (ouders, leerkrachten, scholen en onderwijsinstanties) maar krijgen werkgevers en logge bureaucratische instanties het voor het zeggen.
Dat alles ingevoerd met veel gedraai, gegoochel, "halve waarheden" en glasharde leugens.
Niet van zomaar wat mensen, maar van bewindslieden die werkelijk alle oog voor de dagelijkse praktijk maar ook ethiek en esthetiek verloren zijn. En het meest pijnlijke is dat voorlopig de meerderheid van de Nederlanders dit zonder enig vraagteken laten gebeuren.

Het "samen" van samenleving wordt stelselmatig uitgehold en uitgevlakt . Zorg is slechts nog een "asset", en onderwerp voor geldelijk gewin, zelfbeschikking slechts voorbehouden aan hen die het kunnen betalen. In het onderwijs en zorg zullen keuzes worden beperkt door hun marktwaarde, en worden keuzes ook nog eens steeds alleen mogelijk voor wie het zich financieel kan permitteren.

"Dualisme" kan uit het parlementair woordenboek geschrapt worden, want terwijl er ook binnen de gedoogcoalitie criticasters zijn die de huidige weg niet willen volgen, houden zij lafhartig hun mond wanneer er een beroep wordt gedaan op hun parlementaire plicht (naar eer en geweten, niet gehinderd door (partijgebonden) verplichtingen). (CDA-fractie)
De normale weg van wetgeving wordt gewoon terzijde geschoven en wetsvoorstellen worden tot zelfs na de gang naar de Raad van State geheim gehouden (Van Bijsterveldt).

Op basis van de hierboven gekenschetste ontwikkelingen binnen de Nederlandse maatschappij is slechts één conclusie mogelijk: in plaats van een Nederland voor álle Nederlanders, blijft uiteindelijk het door Mark Rutte gemutileerde en ethische en esthetisch verarmde Nederland als een relatiegeschenk voor een vermogend "happy few". En door het maar hard blijven roepen tegen "de moslim" lukt het zijn evenknie en vermomde mede-VVD-er Wilders vooralsnog om Henk en Ingrid een rad voor ogen te draaien.

Voor ons van wijzijnverbijsterd blijft het duidelijk: de strijd voor goed, passend, onderwijs is eigenlijk nu net begonnen. Of het nu om hoger of lager, regulier of speciaal onderwijs gaat. Voor ons, als vertegenwoordigers uit het speciaal onderwijs, zijn zorg en pgb, wajong en sociale werkplaatsen onlosmakelijk met onderwijs verbonden. En omdat juist in het onderwijs zorg voor elkaar, solidariteit, mededogen, interesse in elkaar en in de wereld om je heen, maar bijvoorbeeld ook pure kennis om kennis, zin in wetenschap en culturele zingeving en kunst centraal (moeten) staan, zullen wij op wijzijnverbijsterd ook daarvoor blijven pal staan.
Uiteindelijk gaat het om "alles van waarde". En dat blijft onze niet aflatend strijd op dit blog meer dan waard.

De komende periode wordt er een van relatieve rust en stilte. De politiek kent haar reces en dat is in het onderwijs niet anders. Ook wij van wijzijnverbijsterd lassen, na vijf maanden lang dagelijks één of meer bijdragen geplaatst te hebben op dit blog, een ons inziens welverdiende, rust in. Weliswaar met een blijvende vinger aan de pols. Mochten er tóch ontwikkelingen zijn dan zullen we zo snel mogelijk op dit blog reageren.

Wij wensen onze lezers fijne zomerweken en vakantie.
Daarna gaan wij er als eerst weer gewoon tegenaan: op weg naar Prinsjesdag

Terwijl ik dit schrijf hoor ik Mark Rutte bovenmatig vrolijk en jolig 1,6 miljard uitgeven. Niet om het speciaal onderwijs op de rails te houden, of de afbraak van de pgb's tegen te gaan. maar om de huizenmarkt weer op te vijzelen. Dat is nodig, dat is zelfs ons van wijzijnverbijsterd duidelijk. Maar om dat dan op zo'n enthousiast blije wijze te doen, terwijl er heel veel mensen zijn die zich opzij geschoven voelen en die met angst en beven, met "hoop en vrees" naar de toekomst moeten kijken, is niet allen schrijnend maar tevens tekenend voor het arrogante onbenul dat in ons land momenteel heerst.

"Iedereen moet (nu eenmaal) bezuinigen"

Een van de meest gehoorde commentaren van mensen, die de huidige gedoogcoalitie als een zegening zien en die hoogstwaarschijnlijk geen enkele ervaring hebben met anderen die het veel minder getroffen hebben op bepaalde gebieden dan zij en die een "schild" behoeven, is het bondige "iedereen moet (nu eenmaal) bezuinigen".

Voor mij is dat telkens weer een tenenkrommende uitspraak die mij ook hogelijk verwondert. Immers, het uitgangspunt "gelijke monniken, gelijk kappen" draagt een egalitair karakter en dat is juist ook weer socialistisch te noemen. En degenen die het roepen zijn juist vaak verre van dat.
Wanneer het dus om bonussen, salarissen, belastingvoordelen gaat hanteert men het "ieder voor zich"-principe, maar wanneer het gaat om lasten moet opeens iedereen evenredig meedoen. Alleen is dan die evenredigheid wel weer zo absoluut (en niet relatief) dat de lasten voor de sterksten minimaal zijn, vergeleken met die voor de zwaksten.
Inleveren op het vermogen is wel iets anders dan inleveren op je toekomst en zelfbeschikking. "Iedereen moet bezuinigen" is dus uiteindelijk niets minder dan een opportunistisch argument dat het asociale schouders ophalen moet verdoezelen.

Het argument is daarbij ook nog eens uiterst onzinnig. "Iedereen moet bezuinigen". Is dat één van de tien geboden of onderdeel van de grondwet? Waar staat deze norm in steen gebeiteld? Vanwaar deze geopperde wijsheid?
Volgens mij zijn er juist meer andere universele waarheden in het geding vanwaaruit juist het tegendeel beweerd moet worden: "niet iedereen moet bezuinigen".
Die universele waarheden zijn bijvoorbeeld te vinden in de joods-christelijke (maar ook in andere geloven geldende) principiële  "zorg voor de ander".
In het "rentmeesterschap" over natuur en cultuur.
In de intercultureel gewaardeerde verantwoordelijkheid voor kinderen, ouderen en zieken.
Het feit dat het neo-liberale gedachtengoed juist al deze universele waar(he)den opzij schuift voor een zaligmakend geachte markt is niet alleen kwalijk, maar zelf een bijlslag aan de wortels van beschaving.

"Iedereen moet (nu eenmaal) bezuinigen" is het cynisch motto boven de poort die toegang biedt tot een asociale, liefdeloze, cultuurarm maatschappij.
Eenieder die deze leus hanteert om het schaamteloos afwentelen van de crisis op een ieder en alles, die juist zorgvuldigheid en verantwoorde bescherming behoeven, te verdedigen diskwalificeert zich hiermee niet alleen als evenwichtig en principieel gesprekspartner maar in wezen, wat mij betreft, ook als participant in een werkelijke samenleving.