Ter harte nemen (Vogelnestjes en Kathleen Ferrier)

Onlangs kwam een aantal kinderen uit mijn klas en vroeg mij wanneer de leerlingen nu weer eens een balspel konden spelen tijdens de gymles. Het was alweer een tijd geleden en de vakleerkracht (die overigens als alle bezuinigingen doorgaan zijn expertise aan de wilgen kan hangen) wilde de laatste tijd alleen maar vogelnestjes in de ringen zien vanwege de leerpunten in het leerlingvolgsysteem.
Ik luisterde aandachtig naar mijn leerlingen en gaf aan hun wensen "zeer ter harte" te nemen.
Toen de volgende dag in de docentenkamer een andere collega de gymmeester aanspraak over hetzelfde punt viel ik hem natuurlijk direct bij. Je neemt iets ter harte of niet, nietwaar?

Hoe anders gaat dat bij het CDA. Met het vorige bericht dachten we er van af te zijn, maar de gevallen Supervrouw maakte het vandaag nog veel bonter.
Terwijl Kathleen Ferrier zaterdag nog bovenstaande tweet stuurde gaf ze vandaag niet thuis toen haar steun gevraagd werd bij het aanvragen van een nieuw debat over deze bezuinigingen. Boris van der Ham lokte samen met de andere partijen het CDA uit de tent om kleur te bekennen. Nou en dat deed Kathleen van harte: zij gaf aan de inmiddels bekende resolutie 12 als signaal op te vatten voor een interne discussie, maar dan wel op haar moment. Wanneer dat moment nu precies is wist zij niet te zeggen, maar wanneer we haar uitlatingen en acties van de laatste maanden bezien, dan zal dat wel niet al te binnenkort zijn.

Op de vraag van de NOS wat haar plannen nu waren met het signaal van het CDA-congres kwam ze met de toch wat raadselachtige quote: "Als ik geld kon toveren, dan zag de hele wereld er anders uit".
Ja, wij snappen het ook niet.
Het CDA-congres gaf ten eerste het signaal af dat de bezuinigingen veel te snel gaan en vroeg om een temporisatie. Niets over extra geld. Daarbij is dat natuurlijk al kolder omdat de minister maar blijft roepen dat er helemaal geen bezuinigingen zijn, maar ombuigingen. Beste Kathleen, dan buigen we toch gewoon niet om? Hoeven we ook geen geld te toveren.
Ten tweede is het natuurlijk helemaal niet aan Kathleen om te zoeken naar geld. In de politiek heet dat dualisme: de minister stelt iets voor, de Kamers bekijken en wegen dat en vragen uiteindelijk om het voorstel aan te passen of met een alternatief te komen. Dat is namelijk het werk van de minister. Dus een cursus op Zweinstein is voor Kathleen helemaal niet nodig.

Wat kan ze dan wel? Volgens eigen zeggen "kijken wat kan en niet kan en daar kan ik op dit moment helemaal niets over zeggen". Wanneer ze dat wel kon, vroeg de interviewer nog. "Dat weet ik niet", antwoordde Kathleen. "Dit jaar nog?", probeerde de interviewer. "Ik doe mijn best", riposteerde Kathleen.
Goed om te weten Kathleen. Wat denk je, gebeurt er nog iets van jouw kant vóór of nadat de eerste mensen al hun ontslag aangezegd hebben gekregen?

Ja ja, dit heet dus bij Kathleen een signaal "zeer ter harte" nemen. Ik ben bang dat met haar als juf mijn leerlingen nog tot de Kersttijd vogelnestjes hadden kunnen maken.

Hieronder het audiofragment van NOS Nieuws over het vragenuurtje vandaag en het korte vraaggesprek met Kathleen Ferrier.