Winst zonder pijn

Toch opvallend was de reactie van respectievelijk fractievoorzitter Buma en minister van Bijsterveldt na het aanvaarden van "resolutie 12" op het CDA-congres.
Buma waarschuwde dat de 300 miljoen euro aan bezuinigingen dan elders gezocht moeten worden en daar ook pijn doen. En Marja van Bijsterveldt zei te begrijpen dat mensen zich hierover zorgen maken, maar het alternatief is volgens haar dat ze ergens anders moet bezuinigen en dat het daar dan ook pijn doet.
"Ook pijn" is dus een beetje het etiket waarachter de CDA-prominenten, die natuurlijk helemaal niet zaten te wachten op deze resolutie, zich verschuilen. We moeten allemaal bezuinigen en dat doet nu eenmaal "ook pijn".
Ja, behalve dan als je met 130 kilometer over de afsluitdijk wilt rijden, dan doet het geen pijn en daarmee verdoof je dan ook nog eens de al niet zo heldere hersencellen van sommige die menen dat een groter aantal verkeersslachtoffers, zoals voorgerekend door landelijke verkeersofficier van justitie Koos Spee, het genot van een voet hard op het gaspedaal wel waard is.

Nu hebben we hier al meerdere malen gesteld dat Marja en kompanen zich horende doof houden en dat blijkt maar weer.
Hoezo "ook pijn"?
Al meerdere malen is er op gewezen dat niemand, maar dan ook niemand in het onderwijsveld zit te wachten op het prestatieloon en dat iedereen het bedrag dat hiervoor vrij is gemaakt (zo'n lieve 265 miljoen) graag inruilt voor het handhaven van deugdelijk onderwijs voor leerlingen met een beperking (binnen speciaal en regulier onderwijs).
Deugdelijk onderwijs dat verder strekt dan het (natuurlijk onfatsoenlijke) uitgangspunt van Ton Elias dat leerlingen binnen het speciaal onderwijs niet het optimale maar iets meer dan het minimale ("fatsoenlijke ondergrens") verdienen.
Je kunt je natuurlijk afvragen of dit inwisselen van geld dat eigenlijk voor leerkrachten bestemd is voor optimaal onderwijs (wat eigenlijk gewoon met investeringen zou moeten worden bekostigd) geen sigaar uit eigen doos betekent, maar feit blijft dat nagenoeg iedereen deze ruil zonder al te veel morren zal steunen als het niet anders kan.
Zonder pijn.


En nogmaals, dit zou de minister allang bekend moeten zijn, want het is haar keer op keer verteld.
Misschien was ze in Nieuwegein te zeer onder de indruk van het feit dat haar snode plannetjes niet zomaar gepikt werden (Mark en Ton: "Joh Marja, die 'kindertjes met een vlekje', daar maalt niemand om") om de boodschap op te pikken die André Rouvoet haar samen met 10.000 betogers meegaf.
Maar later is het nog meerdere keren duidelijk gezegd: vergeet de prestatiebeloning en geef het geld terug aan de kinderen.

Marja deed net of ze het niet hoorde, want het stond nu eenmaal in het regeerakkoord: een Amerikaanse wijze om leraren lekker met elkaar te laten concurreren, de markt in de lerarenkamer!
De neoliberale visie van "ieder voor zich" opgelegd aan die veel te softe sector. Die sector die zich nu al jaren neerlegt bij een nullijn wat betreft salaris als het maar niet ten koste gaat van de leerlingen.

Tja, en dan valt het toch tegen dat ze nu weer daadwerkelijk hun extraatje willen inruilen tegen het behoud van kleinere klassen, meer handen in de klas en voldoende ambulante begeleiding.
Dus wat doet Marja samen met haar fractieleider?
Heel hard roepen dat het nu ergens anders pijn gaat doen. Dat die driehonderd miljoen echt bezuinigd moeten worden en dus elders gehaald gaan worden.
En dat het elders "ook pijn" gaat doen.
Op deze wijze wellicht gokkend op het softe karakter van de sector, die dan wellicht de pijn niet ergens anders, bij anderen willen leggen en zich dan toch uiteindelijk neerleggen bij haar maatregelen.

Nee hoor, Marja, wij zijn dan wellicht goed of 'soft' maar niet gek.
Wij kunnen rekenen en redeneren.
Die driehonderd miljoen zullen uiteindelijk gebruikt moeten worden om de prestatiebeloning te bekostigen.
En nogmaals ten overvloede Marja: DIE HOEVEN WIJ NIET!
Ook zonder verdoving geven we die graag terug aan de onderwijspraktijk op de speciale scholen en bij de leerlingen die speciale begeleiding behoeven binnen het reguliere onderwijs.
Voor ons is dat namelijk winst zonder pijn.
Hoor je ons Marja? Winst zonder pijn.