Geheven vingertje (VN-verdrag - Mensen met beperking)

Het opgeheven vingertje kent u vast en zeker wel. Nederland staat er bekend om. Natuurlijk is het politieke landschap wel enigszins veranderd en met de gedoogcoalitie Rutte, Verhagen en Wilders al zodanig dat men in het buitenland al spreekt over "Nederlandse", in plaats van Italiaanse of Belgische, "toestanden".
Maar toch wordt er telkens weer door onze woordvoerders in het buitenland met opgeheven vinger geroepen dat andere landen zich natuurlijk wel aan de mensenrechten moeten houden. Niet te hard natuurlijk, want dat zou onze zakelijke belangen alleen maar schaden. En dat willen we niet.

Nu ook weer staan Mark en Maxime vooraan om een dictator (terecht) voor te houden de mensenrechten in het oog te houden. Dat zij in plaats van een opgeheven vinger gelijk met enthousiasme hun oorlogsspeeltjes te voorschijn zouden halen was te verwachten. Immers, die F-16's moeten natuurlijk wel versleten zijn om de aanschaf van die geldverslindende JSF te rechtvaardigen.
LET WEL: wij van wijzijnverbijsterd vinden het een goede zaak wanneer er samengewerkt wordt om een dictator te dwingen zich te houden aan de mensenrechten.
Of dat met oorlogstuig moet gebeuren is een tweede.
En, en dat is misschien nog wel belangrijker, wij van wijzijnverbijsterd kennen het spreekwoord over die splinter en de balk!

Er is namelijk iets vreemds met ons opgeheven vingertje. Wij hebben als Nederland helemaal geen recht van spreken.
Wat blijkt namelijk, Nederland heeft zelf niet eens het VN-verdrag voor de rechten van mensen met een beperking bekrachtigd!
Ja, u leest het goed: terwijl een flink aantal landen het verdrag al heeft geratificeerd, is het normaliter beste jongetje van de klas plots gaan spijbelen.
Logisch, want de huidige plannen van kabinet Rutte I met betrekking tot de gehandicapten en mensen met een beperking zijn natuurlijk flagrante schendingen van zo'n verdrag: snijden in speciaal onderwijs, sociale werkplaatsen, Wajong, enzovoorts, allemaal zaken die lijnrecht ingaan tegen de universele rechten van de mensen met een beperking.

Ton Elias zal ter verdediging wel weer gaan roepen dat er een "fatsoenlijke ondergrens aan zorg en hulp" is in Nederland, maar onze ondergrens is niet voldoende.

” Op het gebied van onderwijs en arbeidsmarkt is nog lang niet alles goed geregeld”, meent Mario Nossin, directeur van het “kenniscentrum voor inclusie en zeggenschap” in een artikel op de site van de Thuiszorg (lees hier). ”Alle reguliere voorzieningen moeten toegankelijk zijn voor mensen met een handicap. We hebben daarvoor het speciaal onderwijs en de sociale werkvoorziening maar dat is onvoldoende. Het zal nog heel veel voeten in de aarde hebben om aan de eisen van de VN te voldoen.”.

En dan heeft Mario Nossin het nog over het speciaal onderwijs en de sociale werkvoorziening in de huidige vorm, niet over deze twee na de maatregelen die minister van Bijsterveldt (OCW) en staatssecretaris De Krom (SZW) willen doorvoeren.
Want dan zijn we nog verder verwijderd van de eisen van de VN.
En zo verwordt Nederland onder onze eigen Mark Rutte tot een van die bananenrepublieken die de mensenrechten met de voeten treden.

Laat het opgeheven vingertje voorlopig maar achterwege Mark en Maxime, wanneer jullie weer eens mogen aanschuiven op de trapstoeltjes naast de meest invloedrijke landen. Voor je het weet snijd je je in de vingers, je weet wel, die je eerder nog aflikte toen je het pluche rook.