De gekte voorbij

Vandaag in de Tweede Kamer: de behandeling van de wet "Verbetering kwaliteit (voortgezet) speciaal onderwijs".
Ja, het is echt zo. Vorige week het debat waarin het speciaal onderwijs definitief naar de knoppen wordt geholpen, en nu "verbetering kwaliteit".
Het is ondertussen duidelijk dat de gevolgen van de bezuinigingen op het speciaal onderwijs in den lande desastreus uitpakken.

Niet alleen worden de klassen substantieel groter, maar vooral de zorgstructuren die de scholen zo zorgvuldig hebben opgebouwd gaan naar de filistijnen. Gevolg is dat de scholen, en vooral de mensen in de scholen, het onderwijs niet meer kunnen geven op een manier die recht doet aan de leerlingen, maar bovendien ontstaan er situaties waarbij de veiligheid van leerlingen en personeel niet gegarandeerd kunnen worden.

In het licht van dit debat (van een week geleden) is het bijna surrealistisch te noemen dat de Tweede Kamer het ongelooflijke lef heeft om vandaag het wetsvoorstel "verbetering kwaliteit speciaal onderwijs" te behandelen.

Verbetering? Hoe dan?

Dat is natuurlijk de centrale vraag. Eerst zorg je voor kaalslag, terug naar de jaren '70 en het verdwijnen van expertise en handen in de klas, en vervolgens moet wel de lat omhoog.

Een paar citaten uit het debat van vandaag:

"Vorig jaar juni was ik bij de Tyltylschool Rotterdam waar bleek dat voor sommige kinderen, in tegenstelling tot anderen, monotoon werk –het voorbeeld dat genoemd werd was papier versnipperen- zeer geschikt is en dat zij hier ook plezier aan beleven. "

Er zijn dus wel banen voor MG-ers met een ernstig verstandelijke en/pf meervoudige beperking. Wij zijn alleen zo stom dat we ze nog niet gevonden hebben. Versnipperaar in het hoofdkantoor van de ING, misschien wat voor U?

"Is door de Minister overwogen om veel scherper als opdracht aan het speciaal onderwijs mee te geven dat het zich zoveel mogelijk dient te richten op het voorbereiden van kinderen op werk dan wel een vervolgopleiding en om dan ook vervolgens scherp in de gaten te houden of deze beweging ook op gang komt?"

"Moet de focus niet op de resultaten in termen van ‘aan betaald werk geholpen’ liggen i.p.v. het optuigen van het speciaal onderwijs met regels? Moet niet ook hier onze bureaucratiewaakhond, die we vorige week in het leven geroepen hebben, een zeer stevig oogje in het zeil gaan houden?"

"Als ik zo dat lijstje langsloop, dan vraag ik mij toch serieus af of we daadwerkelijk aan de juiste knoppen draaien om de kwaliteit in het speciaal onderwijs op orde te brengen. Zijn dit nu werkelijk de maatregelen die zorgen voor meer kinderen aan een baan?"

Oftewel de inzet van deze spreker, zijnde onze Ton met de bon ton natuurlijk, is dat we een stelletje onbetrouwbare nitwits zijn die bureaucratisch te werk gaan en die niet in staat zijn om leerlingen aan "betaald werk" te helpen.

Het gehele VSO wordt weer even geschoffeerd en op één hoop gegooid. Hoe kan het nou dat dit maar gezegd kan en mag worden?

In een volgende bijdrage tonen wij van wijzijnverbijsterd aan dat Ton Elias goochelt met cijfers, bijna nog erger dan de minister heeft gedaan in de discussie rond passend onderwijs. Er worden dingen geroepen over de Wajong die aantoonbaar onjuist zijn.