maandag 21 maart 2011

IK WIL MEESPELEN

Je kent ze wel, die kinderen die net een beetje extra aandacht nodig hebben. Die hebben een "vlekje" (volgens onze Ton met de bon ton), zijn sociaal-emotioneel niet het allersterkste en staan daardoor soms een beetje aan de kant. Soms zijn het ook gewoon de jonge kinderen in een klas, de kinderen die niet zo goed weten hoe ze zich moeten gedragen in een groep en daardoor maar een beetje afwachten.
Vaak worden deze kinderen niet gevraagd voor verjaardagen, maar ze willen ZO GRAAG meedoen. Ook als er dan een keer een schoolfeest is dan moeten ze daar alleen naartoe, maar ze willen ZO GRAAG meedoen.

Dat zien we nu precies het zelfde gebeuren bij jongetje Mark. Hij mag aanschuiven bij een groot overleg van de NAVO. Hij mag op de hoek zitten, dat wel, naast een ambassadeur van een land uit Verweggistan, maar hij wil er zo graag bijhoren. Hij wil niet aan de zijlijn staan, hij wil meedoen.
Nou hebben ze verdorie een feestje in Libië, en Mark wil meedoen. Hij wordt niet gevraagd voor dit feestje, en daar baalt hij van.
Wij in het onderwijs weten hoe kinderen reageren als ze niet worden uitgenodigd. Dan worden ze een beetje bokkig, en soms gewoon ronduit verdrietig. Bij Mark is het al niet anders. Hij heeft aan allerlei premiers en presidenten aangegeven dat hij graag militair materieel in wil zetten. Ex-journalist en minkukel Hillen roept hetzelfde: "we zijn er klaar voor." Waarvoor? Om raketten, vliegtuigen, schepen en soldaten naar de Middellandse zee te sturen om "in te grijpen" in Libië.
Te verwachten kosten: "in eerste instantie" tientallen miljoenen, met uiteindelijk mogelijk "een paar honderd miljoen".

He? "een paar honderd miljoen??" zo maar, een paar honderd miljoen om solidair te zijn, en je landgenoten de woestijn in te sturen terwijl je er helemaal niet nodig bent? NIEMAND HEEFT JE GEVRAAGD, MARK.
Die "paar honderd miljoen", dat zijn de bezuinigingen waarmee het speciaal onderwijs in dit land in een diepe crisis wordt gestort. Dat is het bedrag waarmee je heel veel ouders in de ellende duwt, waarmee je 6000 mensen werkeloos maakt, en het reguliere onderwijs machteloos maakt in de opvang van kinderen met problemen.

Ach, mag je niet meedoen met je feestje? PECH, maar MOOI ZO. Dat geld kunnen wij wel anders besteden, je hoeft maar aan iemand in het onderwijs te vragen hoe. Oooo, dat gaat de regering ook doen, in 160 bijeenkomsten. Wij weten het antwoord al.

1 opmerking:

  1. Indien het ego om de hoek komt kijken, speelt geld blijkbaar geen rol, maar stelt men zo zijn eigen prioriteiten.

    BeantwoordenVerwijderen