Ten eerste is er natuurlijk de veel voorkomende kreet dat "één op de vijf kinderen iets heeft en dat kan natuurlijk niet" (overigens komen soms ook rustig cijfers als 25% of 33% langs). "In omringende landen is dat helemaal niet" wordt dan ook vaak toegevoegd. Waar die wijsheid vandaan komt is me een raadsel, want er zijn maar weinig cijfers openbaar te vinden. Wel bijvoorbeeld het in een ander bericht genoemde kwart van de leerlingen in Finland, het land dat heel wat beter scoort dan Nederland.
Verder buitelen Henk en Ingrid over elkaar om te vertellen dat het speciaal onderwijs en het rugzakje gegeven wordt aan heel veel kinderen met ADHD of dyslexie. Of aan kinderen die toevallig een beetje minder geconcentreerd zijn en autistisch genoemd worden.
Andere kolder? "Het onderwijs is teveel een linkse hobby geworden met teveel linkse mensen" roept Squawk2 heldhaftig. Ja echt, ik verzin het niet.
Of wat te denken van Lola Hollandia in dezelfde thread: "bijzonder onderwijs moet er zijn voor de echt bijzondere gevallen. En daarvan hebben we er hier in NL veel minder dan dat er nu op die honderdduizend bijzondere scholen zitten" [accentuering van mij; CHE]. Buiten het feit dat "bijzonder onderwijs" eigenlijk gebruikt wordt om confessionele scholen (katholiek/protestant) aan te duiden is het aantal natuurlijk helemaal van de zotte.
Vaak zijn de schrijvers vanzelfsprekend al jaren werkzaam in takken van onderwijs en allemaal ervaringsdeskundige: "Zelf jarenlang bij indicatieorganen mogen werken en gezien hoe onvoorstelbaar voorspelbaar dit werkt. (...) De ambulante diensten van het speciaal onderwijs hebben een zeer beperkte toegevoegde waarde en worden door de reguliere voorzieningen zelden echt gewaardeerd. Kan echt het mes in en niet zo'n klein beetje ook!" vind neonlicht.
Nu zult u zeggen: "Che, waar maak je je druk over. Deze lieden weten nu eenmaal niet beter".
Natuurlijk, daar heeft u gelijk in, maar blijkbaar zijn er genoeg die deze ideeën van harte onderschrijven om de huidige coalitie in het zadel te houden. En vergis u niet, dit is meer dan de helft van onze bevolking; buren, kennissen, soms zelfs familie.
"Maar Che", zult u vervolgens opperen, "wíj weten toch dat dit allemaal onzin en onbenul is".
Ook daarin in heeft u gelijk, alleen, door de voortdurende herhaling van keiharde LEUGENS van Ton Elias, Machiel de Graaf, Marja van Bijsterveldt, Mark Rutte en consorten blijven de meeste mensen onwetend en kan Rutte I zijn gang gaan.
Dus zodra u dit soort nonsens, de leugens van Ton met de bon ton, het onbenul van Machiel, met sik, het gegoochel van Marja en de "halve waarheid" van Mark ziet of hoort: laat u horen, wijs de mensen, de familie, de klanten op wat er werkelijk aan de hand is, wijs ze op de feiten.
Laat de leugen niet regeren!
Ik herhaal de uitspraak van Cohen nog maar weer een keer; "Bezuinigen op onderwijs, is bezuinigen op beschaving." Of, zoals de SP zegt: "onderwijs is een investering, geen kostenpost."
BeantwoordenVerwijderenVol ongeloof zit ik over al die mensen, die in hetzelfde land wonen als ik, over mijn kennissen, over mijn buren en over mijn familie met hele andere normen en waarden dan de mijne...
Hoe onderscheid je echte ervaringsdeskundigen van namaak? Ik reageerde al voor het actueel was, ja voor de formatie een feit was al op de site van Volkskrant-opinie. Onder nickname LisetteY. Vooral over het rugzakje. Want er zijn al langere tijd veel rare denkbeelden over mentale problemen onder het volk. Een etiket is schadelijk voor het arme kind is nog wel de meest lieve. Ik kan dan tegenwerpen dat ik (vermoedelijk PDDNOS, zoon met hyperactieve variant van Asperger) als kind een veel 'aantrekkelijker' etiket kreeg van hulpverleners. 'Hysterische karakterneurose, onhandelbaar en aandacht opeisend met vergezochte angsten.' En mijn wil moest gebroken worden, zei mijn moeder achteraf. Precies het deuntje van uiterst rechts nu. Ik kon zeer overvraagd en beschadigd afgevoerd worden richting psychiatrie, dankzij de brave poging van mijn ouders om mijn wil te breken. Zwaar tegen hun oudergevoel in, maar op advies van machteloze hulpverleners. Deskundigen die toen ook maar de stand van de heersende wetenschap van de jaren '80 moesten naleven. De maakbare mens kon worden zoals hij/zij wilde als hij/zij maar 'gemotiveerd' was. Lisette ook....en de verschrikkelijke stress van hulpverleners dat motivatie en inzet van mij niets hielp vergeet ik nooit meer.
BeantwoordenVerwijderenLisette
Wat ik nog vergeet is dit: nu wordt geen enkele gespecialiseerde leraar of hulpverlener meer nerveus van kinderen zoals onze zoon of ikzelf vroeger. En er is veel meer mogelijk, onze zoon is tussen de oren zo veel gezonder dan ik destijds, terwijl hij veel autistischer is dan ik ....hij is zo veel beter gesocialiseerd dan ik als tiener was. Dankzij de ambulant begeleider. Het zou bijna potsierlijk zijn dat op al die succesvolle begeleiding nu zo veel bezuinigd moet worden, als het niet zo intriest was.
BeantwoordenVerwijderenLisette
Deze reactie viel weg en hoort boven bovenstaande.
BeantwoordenVerwijderenHoe onderscheid je echte ervaringsdeskundigen van namaak? Ik reageerde al voor het actueel was, ja voor de formatie een feit was al op de site van Volkskrant-opinie. Onder nickname LisetteY. Vooral over het rugzakje. Want er zijn al langere tijd veel rare denkbeelden over mentale problemen onder het volk. Een etiket is schadelijk voor het arme kind is nog wel de meest lieve. Ik kan dan tegenwerpen dat ik (vermoedelijk PDDNOS, zoon met hyperactieve variant van Asperger) als kind een veel 'aantrekkelijker' etiket kreeg van hulpverleners. 'Hysterische karakterneurose, onhandelbaar en aandacht opeisend met vergezochte angsten.' En mijn wil moest gebroken worden, zei mijn moeder achteraf. Precies het deuntje van uiterst rechts nu. Ik kon zeer overvraagd en beschadigd afgevoerd worden richting psychiatrie, dankzij de brave poging van mijn ouders om mijn wil te breken. Zwaar tegen hun oudergevoel in, maar op advies van machteloze hulpverleners. Deskundigen die toen ook maar de stand van de heersende wetenschap van de jaren '80 moesten naleven. De maakbare mens kon worden zoals hij/zij wilde als hij/zij maar 'gemotiveerd' was. Lisette ook....en de verschrikkelijke stress van hulpverleners dat motivatie en inzet van mij niets hielp vergeet ik nooit meer.
Lisette
Reactie weggevallen:
BeantwoordenVerwijderenMensen snappen het niet en doen zich inderdaad voor als ervaringsdeskundige. De meest lieve reactie is nog: "doe een kind geen etiket aan". Nu, ik (waarschijnlijk PDDNOS, zoon Asperger) kreeg vroeger wel 'leukere' etiketten: 'onhandelbaar', 'hysterisch' en de hulpverlening kreeg absoluut de zenuwen van me. Tegenwoordig weet men wat er aan de hand is.
Lisette
Het is niet zo verwonderlijk dat 1 op de 5 kinderen een stempel, etiket of hoe je het ook wilt noemen krijgt. Doordat er al jaren achter elkaar te weinig geld naar het onderwijs is gegaan is ook hier de 80% regel gaan gelden. Dat betekent dat het reguliere onderwijs nog maar voor 80% van onze kindere geschikt is en dat 20% meer nodig heeft dan dat het huidige systeem aan kan bieden.
BeantwoordenVerwijderenEen beweging die je overal ziet waar de marktwerking zijn gang kan gaan. Als je 80% van je klanten kan bedienen is het voldoende. Die 20% extra dat kost teveel en levert niets meer op.
Misschien fijn voor een bedrijf dat commercieel bezig is, maar niet voor het onderwijs. Dat zal uiteindelijk 100% moeten opleveren, en daar staat nu eenmaal een kostenplaatje tegenover. Maar in tegenstelling tot marktproducten gaat het hier om kinderen, de toekomst van ons land, die recht hebben op goed onderwijs op maat. Met ruimte voor ieders specifieke behoeftes.