vrijdag 18 februari 2011

Post

En om de dag toch nog even positief af te sluiten. Soms zijn er verrassingen in het leven die je echt niet aan ziet komen.

Dat geldt voor deze bezuinigingen.
We wisten wel dat er iets aankwam, maar dat we op een ongehoorde, asociale en nooit eerder vertoonde manier bij het vuil zouden worden gezet dat had echt helemaal niemand voorzien, alleen Fons Dingelstad en Marja van Bijsterveldt, het nieuwe koppel van "Losers dansen op het ijs", en dat doen ze allebei in een korte broek, want het zijn ijskouwe ijskikkers van zichzelf.

Wat we allemaal wel aan zien komen, en dat is dan wel weer gezellig, is dat we maandag een brief krijgen van onze minister.
Daar staat in dat we volgend jaar 700.000 euro minder krijgen om dan wel beter en kwalitatief hoogwaardig speciaal onderwijs te kunnen gaan verzorgen: 25% personeel de laan uit en wel allerlei eisen stellen.
En dat, terwijl ze zelf de goede termen niet uit elkaar kan houden en gesouffleerd moet worden als er een afkorting als LGF langskomt.

Want, en dat staat natuurlijk ook in de brief die we van onze tante Marja krijgen: dit is geen bezuiniging, dit is een herverdeling van geld.
Het is een kans voor de scholen om hun kwaliteit te verbeteren.
En dat moet ook, terwijl de complete zorgstructuur wordt opgedoekt.

Welterusten minister, u heeft vast geen kind met het syndroom van Down, u heeft vast geen kind in het speciaal onderwijs.

Dan sprak u wel anders, dan sliep u ook niet meer, net als de ouders van onze leerlingen.

1 opmerking:

  1. Boze en gefrustreerde baas, u hebt gelijk.
    We moeten de dag positief afsluiten. Ik zal dat doen met het beeld op mijn netvlies van de betrokken minister die afgelopen woensdag onze school bezocht. De minister die door de knieeen ging voor een van onze echte autisten, die zojuist een berg had overwonnen door haar een tekening te geven, waarop zelfs de minister zachtjes fluisterde "is dat jongetje misschien een beetje autistisch", ja met dat beeld van een minister die oog had voor de kinderen, die zelfs signaleerde dat er eentje misschien wel 'een beetje autistsich' was, die zag, kwam en overwon, die ons hoop gaf en het idee dat zij een vrouw met een warm hart was, ja die zelfs blijk gaf van 'een klein beetje inzicht in een klein beetje autisme", ja waar ik zelfs een glimlach aan heb gespendeerd, ja met die gedachte en dat beeld op mijn netvlies zal ik in slaap vallen om morgen weer hoopvol wakker te worden en als dan zal blijken dat het allemaal een grote boze droom was en een hele grote nachtmerrie, dan zal ik morgen tegen dat 'klein beetje autistische jongetje" zeggen dat de minister nog steeds erg blij is met de tekening en dat ze het allemaal niet zo boos bedoelt dat er in de brief zal staan dat de juf die hem zo goed begrijpt er straks niet meer zal zijn, dat hij daardoor het misschien wel moeilijk krijgt, maar dat er altijd een plekje in het regulier onderwijs voor hem zal zijnen dan zal ik nogmaals zeggen dat de minister erg blij was met zijn tekening.

    BeantwoordenVerwijderen