Leerkrachten, de nieuwe Polen?

Dat De Telegraaf vaak het vooruitgeschoven schotschrift van de huidige coalitie is, is mij ondertussen wel bekend. Dat zij echter zo duidelijk stelling zouden nemen tégen verontrust onderwijzend Nederland, ouders van leerlingen met een specifieke beperking of problematiek én de allerzwaksten (namelijk leerlingen met een handicap en/of stoornis) en vóór een maatregel die een desastreuze aderlating zal betekenen voor het onderwijs in Nederland en die zeker zijn gevolgen zal hebben op de kenniseconomie, had ik niet durven denken.

De krant blijkt nu het papier geworden motto, dat ik al eerder aanhaalde: "als iedereen aan z'n 'eige' denkt, dan wordt niemand vergeten".
Niet een vraag om voorbeelden van wat er nu precies binnen het tyltyl-onderwijs staat te gebeuren, waar in plaats van 12 bedden dadelijk 15 bedden in een veel te krappe ruimte moeten komen, of binnen het zmlk-onderwijs waar verwacht wordt dat de juf of meester leerlingen van twaalf verschillende didactische leeftijden (zoek het maar even op, Ton) leesles moet geven, maar tegelijkertijd de luiers mag verschonen.
Nee, De Telegraaf hoort graag van ouders, voor wie de staking een probleem is vanwege de opvang. Iets wat overigens zou betekenen dat school tegenwoordig meer als opvangplek dan als leeromgeving zou (moeten) fungeren, maar dat is een discussie verder.
U kunt uw verhaal als ouder die nu met een lastige situatie opgezadeld zit doordat uw kinderen niet naar school kunnen, mailen. Met telefoonnummer, De Telegraaf belt u graag terug over uw schrijnende situatie (Klik hier).

We hebben het hier al eerder gezegd: een juf of meester laat niet graag haar of zijn klas alleen. En de politiek weet dat maar al te goed. er wordt verhoudingsgewijs daarom maar zeer zelden gestaakt in het onderwijs.
Nu echter is het belang zo groot, niet voor één dag maar voor de gehele schoolcarrière (!) van de huidige schoolgeneratie, dat voor velen de balans is doorgeslagen.
En natuurlijk voelen de leerkrachten en ander personeel uit het onderwijs zich bezwaard leerlingen en hun ouders op te zadelen met problemen. En daarvoor maken zij bij voorbeeld al hun excuses. Maar deze problemen zijn echter klein in verhouding met wat er in het onderwijs te gebeuren staat.

Dat De Telegraaf meent om leerkrachten en het onderwijs nu op indirecte wijze hetzelfde te moeten behandelen zoals de PVV dat op een afkeurenswaardige wijze met Midden- en Oost-Europeanen doet, is natuurlijk van de zotte en zeer schandelijk.
De meest gelezen krant van Nederland is hiermee heel ver van evenwichtige en neutrale nieuwsgaring verwijderd. Of dat dan weer nieuws is ....?  

UPDATE:
Inmiddels heeft de AOb zich ook al uitgesproken over deze actie van De Telegraaf.
Uiteindelijk is het simpel, stelt AOb-bestuurder Ben Hoogenboom: ‘Als schoonmakers staken worden de straten vies. Wanneer machinisten staken rijdt er geen trein. Als leraren staken is de school dicht. Staken zorgt voor overlast. Leraren staken niet graag, maar staan liever voor de klas. Alleen bezuinigt het kabinet op de zorg aan de zwakste leerlingen en dat maakt onderwijspersoneel woedend. Elias is dus met zijn verwijt aan het verkeerde adres: hij moet bij het kabinet zijn. Of als VVD’er de bezuinigingen intrekken. Dan hoeft er ook niet gestaakt te worden. Zo simpel is het.’