Prioriteiten stellen en keuzes maken

Het is toch eigenlijk een gotspe als je ziet wat er de laatste weken aan de hand is.
De toekomst van een land is, dat durf ik best te stellen, afhankelijk van de kwaliteit van de opleiding van de jongeren van nu.
Als je zorgt dat je onderwijs in orde is, als je zorgt dat de kinderen van nu goed opgeleide volwassenen worden, dan kun je vertrouwen hebben in de toekomst.

Jongetje Mark (1967) heeft begin jaren '70 op een basisschool ergens in Den Haag gezeten, waarschijnlijk dromend van een toekomst als piloot of buschauffeur.
Onze Marja (1961) heeft ergens tussen 1967 en 1975 in Rotterdam of Rhoon op een basisschool gezeten. Zij droomde waarschijnlijk van een toekomst als juf of als verpleegster.
Mark en Marja zijn voorbeelden van jongeren uit de jaren '60 die de kans hebben gehad om een opleiding te volgen en het ver te schoppen. Zij zijn jongeren van toen met mogelijkheden die bovendien kansen hadden.
Ze zijn uit de jaren '60, de tijd van de flowerpower, "make love not war", peace man, peace. De tijdgeest was in de jeugd van Mark en Marja er een die geweld wilde afzweren, 18-jarigen weigerden dienst, en er werd geageerd tegen alles wat met oorlog te maken had.

Hoe anders in 2011. Diezelfde mensen uit de sixties draaien de boel letterlijk om.

Onderwijs? Daar hechten ze geen belang aan. Als je "een vlekje" hebt, en dat heb je al gauw, dan moet je eigenlijk "in een reservaat gestopt", er wordt draconisch bezuinigd op het speciaal onderwijs.

Wat opvalt is dat je NIEMAND hoort.
Bij het CDA?? Diepe stilte.
Bij de VVD?? Diepe stilte.
Bij de PVV?? Nog niet eens stilte, alleen het grote NIETS.

En dan de Libië-missie.
De partijen staan letterlijk te trappelen om ons leger in te kunnen zetten in een zandbak in Afrika. De tweede kamerleden rollen over elkaar heen om een mening te kunnen ventileren.
Het CDA?? Ik heb er alleen vandaag al 5 gezien en gehoord.
De VVD?? Iedereen is opeens woordvoerder, zo lijkt het wel.
De PVV?? Het grote NIETS!!

Als je ouder bent van een kind met een handicap is het wel ongelooflijk zuur. Over het speciaal onderwijs zeggen ze NIKS en als het gaat over een "no-fly-zne", een "no-fly-zone PLUS", het "handhaven van het wapenembargo", het "aanvallen van gronddoelen" en weet ik veel dan hebben ze opeens allemaal een mening en staan ze vooraan.

Het is echt een kwestie van prioriteiten stellen. Zoals eerder gezegd: je kan de kwaliteit van de samenleving aflezen aan de kwaliteit van de zorg voor de minstbedeelden. De politiek is vergeten dat het gaat om de minstbedeelden in eigen land.

Als de VVD en het CDA nou eens hetzelfde enthousiasme aan de dag konden leggen voor het speciaal onderwijs als wat ze nu laten zien voor een vechtmissie in Libie....