De journalist, maar wie o wie

Soms kom je op het internet iets tegen waar je mond van open valt. Dat overkomt ook ons van wijzijnverbijsterd wel eens.

Nou weten we dat de taal van de politiek niet de taal van de mensen van de straat of pakweg uit het onderwijs is.
Ze gebruiken in de politiek allerlei termen die niemand begrijpt, en dat zijn vaak eufemismen van eufemismen.
Dat maakt het begrijpen van die politici er niet makkelijk op.

Voorbeeld: als een politicus zegt "het ligt niet voor de hand om hetgeen door de eerbiedwaardige collega aan de overzijde zojuist in een amendement is voorgesteld gelijk te omarmen als zijnde een zinvol voorstel" dan bedoelt hij "nee".
De lange zin is politieke taal, en "nee" is "Jip en Janneke-taal" oftewel; taal die de bakker ook begrijpt.

Er zijn journalisten die hier serieus wat aan proberen te doen.

"Op mijn visitekaartje staat dat ik journalist ben. Maar bij dit soort interviews ben ik eigenlijk vertaler. Je hebt vertalers Nederlands-Frans, vertalers Nederlands-Engels en .. vertalers Nederlands-Nederlands.

Als ik voor de krant met een politicus praat, vertaal ik zijn koeterwaalse Nederlands van de politieke sociëteit in gewoon Nederlands dat ook mijn kaasboer begrijpt. En als ik ze uitnodig in mij programma, praat ik langdurig vooraf met ze om ze goed in te peperen dat ik uit naam van mijn kaasboer hun onverteerbare Haagse boeventaaltje niet pik.

Die kaasboer is overigens niet stom hoor, helemaal niet zelfs, hij moet alleen z'n winkel runnen en heeft dus geen tijd om de hele dag in de Tweede Kamer rond te lopen om dat speciale politieke Nederlands te leren."

En vervolgens:

"Want, beste dames en heren politici, op dat zeilschip zitten voldoende mensen die weten aan welk touwtje ze moeten trekken bij een vreemde term.

Maar het schip van staat vaart het best als alle kiezers begrijpen wat u bedoelt. Doet u 'ns wat minder interessant onder mekaar en doet u 'ns wat beter uw best om mijn kaasboer uit te leggen wat u bedoelt.

Als hij dat doorkrijgt, van u de kans krijgt te begrijpen waarom u voor bepaalde beslissingen ook verantwoordelijk wilt zijn, kortom als de politiek weer smoel krijgt, dan gaat-ie misschíen straks zelfs wel weer stemmen. De bal ligt bij u."

Kijk, dit zijn journalisten waar je wat aan hebt, en die van wanten weten. Journalisten ook, die kennis van zaken hebben over waar het in de politiek om gaat, en die als interviewer geen genoegen neemt met een nietszeggend antwoord.

In de discussie neemt deze journalist dan ook geen genoegen met uitspraken als: "iedereen krijgt een rugzakje" of "20% van de leerlingen heeft iets" of wat te denken van "een land waar in 2015 nog steeds 1200 miljoen voor het speciaal onderwijs beschikbaar is, is geen asociaal land". Of deze: de klassen kunnen best wat groter, andere scholen kunnen dat ook".

Wij van wijzijnverbijsterd vinden het fantastisch dat er nog journalisten met deze principes zijn, journalisten ook die de politiek het vuur aan de schenen leggen en geen genoegen nemen met kolderieke uitspraken die nergens over gaan.

Lees het stuk waar bovenstaande citaten uit komen HIER terug, en verbaas u net zo erg als wij van wijzijnverbijsterd van wie deze uitspraken zijn.