Hoezo: labelen?

We horen in iedere toespraak van de VVD dat "er te veel kinderen een label hebben gehad", of dat "er te makkelijk wordt gelabeld".

Wij van wijzijnverbijsterd hebben ons licht daar over laten schijnen.

label
Uitspraak: ˈlebəl labels Zelfst. Naamw. 1 stukje papier of textiel met informatie `een koffer met een label met je naam en adres` `een label in je overhemd met het wasvoorschrift` `een label voor je dvd printen` 2 cd-merk `een cd onder...3. Een naam aan iets of iemand gegeven het of degene te categoriseren als onderdeel van een bepaalde sociale groep. 4. Een etiket geven.

labelen` la - be - len [` lee-] (labelde, h. gelabeld) van een label voorzien

Als er wordt gezegd dat er "teveel wordt gelabeld" betekent dit dus, dat er teveel kinderen van een etiket worden voorzien.
Waardoor komt dat nou, is dan de vraag, oftewel: waarom worden die labels nou aan die kinderen gehangen.

Er zijn binnen en buiten het onderwijs twee belangrijke ontwikkelingen te zien die hierop invloed hebben.

• De laatste jaren zien we in het onderwijs steeds meer een verschuiving naar "opbrengstgericht werken". Dat is op zich een lovenswaardige ontwikkeling: je maakt de opbrengsten van je onderwijs inzichtelijk aan de hand van het presteren van de leerlingen. Om dat presteren te monitoren stelt de overheid steeds meer "referentiepunten" vast. De overheid stelt voor bijvoorbeeld lezen een gewenst prestatieniveau vast op een bepaalde leeftijd. Bijvoorbeeld moeten de leerlingen aan het eind van groep 4 een bepaald niveau hebben behaald.
• De in het onderwijs gebruikte toetsen en testen worden steeds beter en specifieker. In tegenstelling tot wat met name de VVD en het CDA blijken te vinden is er nou eenmaal zoiets als "wetenschap" (al wordt daar ook op bezuinigd) en zit daar nog steeds veel ontwikkeling in. Die testen en toetsen meten veelal het presteren van leerlingen op een bepaald moment in de schoolcarriere. Zo wordt er al gesproken over een soort verplichte kleutertoets die kinderen moeten doen als ze voor het eerst naar school gaan.

En, meneer Rutte, een klein lesje in logisch nadenken.
Dan heb je gegevens van een leerling die soms heel erg specifiek zijn.
Er is echter ook een bandbreedte vastgesteld waarbinnen kinderen moeten presteren.
Dat gaat nou eenmaal zo in de wetenschap, met standaardafwijking en zo.

Als een kind nou NIET aan de DOOR DE OVERHEID vastgestelde criteria voldoet, wordt dat vastgelegd.

En hoe je het ook wendt of keert, dat is nou eenmaal een label.Wij van wijzijnverbijsterd hebben voor de politiek wat labels op een rij gezet:

• leerachterstand (scoor slecht op de cito)
• leesachterstand (meer dan 2 AVI achter)
• rekenachterstand (CITO)
• verstandelijke beperking (meer dan 40 IQ-punten onder het gemiddelde)
• een VMBO-advies (CITO-score <526)

En zo kunnen we nog even verder gaan.

Hoe specifieker je kan scoren (betere en steeds meer testen en toetsen) en hoe preciezer je de bandbreedte vaststelt (referentieniveaus op steeds meer leeftijden) hoe sneller en vaker je kinderen wel een label MOET geven.
Je moet namelijk vervolgens vastleggen (plannen met doelen en zo) hoe je die kinderen zo snel mogelijk naar dat referentieniveau kan krijgen.
Dat, dames en heren politici, is nou onderwijs, en dat labelen, dat moet dus van jullie!!!

Dus, POLITIEK BEDANKT!! Het speciaal onderwijs wordt gestraft voor ontwikkeling binnen het onderwijs, maar ook door onwetendheid van diezelfde politiek.
We worden afgerekend op wat jullie ons opleggen.

En ik heb slecht nieuws voor de politiek: Dat labelen moet wel blijven. of nog sterker; het zal alleen maar meer gaan gebeuren, want dat HOORT NOU EENMAAL BIJ GOED ONDERWIJS!