Brief aan de minister

De redactie ontving de hieronder weergegeven brief aan de minister van een naaste collega.
De zeer betrokken toon en gedrevenheid die er uitspreekt lijken ons exemplarisch voor wat met de schrijfster en met ons vele collega's denken en voelen.

Geachte minister Van Bijsterveldt,

Vorige week maandag ging er een schok door de school. De plannen die u met het onderwijs heeft werden aan ons bekend gemaakt.
Graag wil ik u vertellen dat ik geraakt ben, dat is nog zacht uitgedrukt. Ik werk inmiddels ruim 12 jaar op deze school voor ZMLK, met hart en ziel. Het is ook echt een bewuste keuze om met deze kinderen te werken. Ze hebben de extra begeleiding en zorg zo hard nodig. Alles gaat in kleine stapjes, maar met kleine stapjes kom je ook vooruit. Nu wordt dat onmogelijk gemaakt.

Ik werk in een klas met 7 leerlingen die een MG status hebben. Ze hebben een IQ dat ligt onder de 40, met een daarbij komend probleem.
Dat is bij ieder kind anders.
Het ene kind is passief en kan uit zichzelf moeilijk tot handelen komen. Eigenlijk heeft hij continu iemand naast zich nodig om “de plannetjes in zijn hoofd” te verwoorden en zodoende om te zetten in handelen. Nu in een kleine groep met 2 personeelsleden lukt dat vaak heel goed, maar hoe moet dat straks???
De ander is juist erg actief en moet qua gedrag de hele dag door gestuurd worden, met een hele specifieke aanpak en beloningssystemen. Een kind om geen moment uit het oog te verliezen. Nu gaat dat goed maar hoe moet dat straks???
Er zijn ook kinderen van 9 jaar die nog een luier dragen, die moeten verzorgd worden, we moeten de klas dus uit. Er zitten ook 2 meisjes in de groep van 12 en 13 jaar, die geholpen moeten worden bij de verzorging van het maandverband. Regelmatig moeten wij de klas verlaten om de kinderen bij de persoonlijke verzorging te helpen.
Gelukkig kan dat nu, omdat we met 2 mensen op de groep staan. Maar hoe moet dat straks???
Of een meisje dat regelmatig gefrustreerd is en dat op een lichamelijke manier uit, soms naar de andere kinderen.
Doordat we met 2 mensen op de groep zijn, kunnen we aan haar merken wanneer de frustratie zich opbouwt en wij kunnen daarop anticiperen en zorgen dat de frustratie afneemt.
Nu kan dat maar hoe moet dat straks???
Kinderen met krabbels e.d. naar huis sturen en dan zeggen: sorry we waren te laat??

We hebben kinderen van verschillende leeftijden in de groep, maar heel duidelijk met allemaal eenzelfde probleem, n.l. het lage niveau.
Ieder kind werkt per vak geheel op zijn eigen niveau.
Ook hebben we een aantal klassikale lessen, waar we bij de verwerking splitsen in 2 groepen, gelet op de kalenderleeftijd.
Onze oudste kinderen bereiden we al meer voor richting het VSO, waar de meer praktische vaardigheden belangrijk zijn, de lesverwerking is daar dus op gericht.
De jongste kinderen hebben meer behoefte aan lesverwerking met veel materiaal wat ze vast kunnen pakken en bekijken zodat ze meer spelenderwijs kunnen leren. Nu kan dat nog, maar hoe moet dat straks???

En dan krijgen we er straks nog meer leerlingen bij, minder personeel en de kwaliteit moet nog verder omhoog en ongetwijfeld worden er nog meer administratieve taken van ons verwacht die van onze tijd om de lessen goed voor te bereiden af gaan.

Onze school telt 86 personeelsleden en er moeten er 22 uit?????? Het is echt ONmogelijk!!!!!

Hopelijk ziet u in dat deze bezuinigingsmaatregelen de nekslag worden van onze school en vooral van onze kinderen.
Dit is alleen nog maar een heel klein deel van mijn verhaal, maar heel onderwijsland staat op zijn kop.
Natuurlijk moeten we met z’n allen bezuinigen in Nederland maar DIT KAN NIET!

Laat deze kinderen niet de dupe worden van de steeds meer verhardende maatschappij!

Ik hoop van harte dat u ook daadwerkelijk de beloofde verantwoordelijkheid neemt voor deze kinderen, zodat ze niet de dupe worden!