Als reden voor de bezuinigingen wordt door de politiek keer op keer de groei van zorgleerlingen genoemd. Een zwaar overdreven groei, dat is waar, maar uit de cijfers (de juiste) is te concluderen dat de groei met name binnen cluster 4 van het speciaal onderwijs te onderkennen is. Vooral ook de groei in de indicatiestelling ADHD zou hier mede debet aan zijn.
Over ADHD is al veel bekend, maar nog zeer vaak wijt de buitenwacht deze aandoening aan slechte opvoeding of bijvoorbeeld te vrije onderwijsvormen. Tegelijkertijd verschijnen er steeds meer artikelen waarin wordt gesteld dat ADHD uiteindelijk ook genetisch aan toonbaar is.
Belangrijke vraag uiteindelijk is of het aan de politiek is om een oordeel te vellen over deze aandoening. Of moeten we dat toch aan de medische wetenschap of de geesteswetenschappen over laten?
Het Ouderplatform Verontruste Ouders zet in het artikel Over ADHD en de politieke waanzin... haar standpunten duidelijk uiteen.
Als schrijfster van dit artikel hoop ik dat jullie reacties, vragen en aandachtspunten willen achterlaten op onze blog.
BeantwoordenVerwijderenDeze punten kunnen Eleonoor en ik meenemen naar het gesprek in de Tweede kamer met Lea Bouwmeester.
Naar aanleiding van dit artikel heeft het bestuur van de Stichting ADHD Netwerk mij gevraagd om iedere week een column te schrijven.
BeantwoordenVerwijderenOver deze vraag hoefde ik niet zo lang na te denken. Het is natuurlijk een hele eer om gevraagd te worden door mensen met zoveel kundigheid en expertise, maar het is veel belangrijker om een tegengeluid te laten horen op alle kwetsende berichten binnen de politiek en in de media.
Ik hoop ook dat jullie alle suggesties met mij willen delen.
Op deze manier hoop ik mijn steentje bij te kunnen dragen en eerlijke en goede informatie, gebaseerd om mijn praktijkervaring , te geven. Met de nodige zelfspot en humor hoop ik alle ouders, volwassenen en kinderen met ADHD een hart onder de riem te kunnen steken.
Ik heb diepgaande bewondering en respect voor deze groep mensen en misschien, heel misschien kunnen Marja van Bijsterveldt, Ton Elias en Lea Bouwmeester van mijn columns ook nog een heel klein beetje leren…