Resolutie: Terugkeer van de C in (C)DA ? (Vervolg)

Welnu, we hebben 'm! De tekst van de resolutie (lees hier als doc. of hier als pdf)
Opvallend is al de zeer milde en voorzichtige toon waarin een en ander gesteld is en er wordt weinig gesproken over de onjuist gebruikte en de gebruikte onjuiste getallen.
Het voor het speciaal onderwijs (daar waar de klappen vallen) uiteindelijk belangrijkste punt is dat wordt voorgesteld om "alle mogelijke opties [...] onderzocht [worden] voor dekking van een meer getemporiseerde invoering van het nieuwe stelsel passend onderwijs en de daarmee samenhangende bezuiniging".
Hierin lezen we dan in ieder geval de vraag om de bezuinigingen niet met zo'n grote spoed door te voeren.
Nergens staat dat in het speciaal onderwijs nu juist de leerlingen zitten die eigenlijk ontzien moeten zouden worden als men uit wil blijven gaan van christelijke waarden als "zorg voor de zwakkeren" en dat de dekking dus daar in ieder geval niet gevonden moet worden.

Zorgelijker wordt deze resolutie wanneer we het antwoord van het dagelijks bestuur doorlezen.
Zij bevelen het congres aan de resolutie niet over te nemen ("Preadvies DB: Niet overnemen").
Wat dan volgt is eigenlijk te min voor woorden. Niet alleen neemt men het gegoochel van de minister over en gebruikt men weer oneigenlijke argumenten (leerlingen vanwege ADHD in het speciaal onderwijs? Onzin!), maar zet men de expertise van eenieder, die werkzaam is in het speciaal onderwijs (met of zonder Master etc.) weg als onbeduidend: "leerkrachten in het regulier onderwijs worden geholpen door de mogelijkheden tot bijscholing" en "tevens wordt het curriculum van de Pabo aangepast zodat aankomende leerkrachten al tijdens hun opleiding leren om te gaan met zorgleerlingen in de klas".
Oftewel: een cursusje hier en daar, één uurtje in de week het vak "Kinderen met 'iets' in de klas" en de problemen zijn opgelost.
Het zou om te lachen zijn als het niet in en in triest is op welke wijze het CDA kijkt naar de kinderen die speciale begeleiding nodig hebben.

Nee, ondanks lezers die ons op andere gedachten willen brengen, moeten we toch opnieuw constateren dat de CDA echt heel ver is afgedwaald van de "C".
Niet alleen omdat men geen oog heeft voor de zwaksten, maar omdat men daarbij keer op keer (voorzichtig gezegd) "halve waarheden" hanteert als argument.
"Waarom heeft Nederland zoveel meer zorgleerlingen dan de ons omringende landen?" vraagt men zich af zonder naar de antwoorden te willen luisteren (betere diagnostiek, andere onderwijsvormen etc.) en er aan voorbijgaand dat landen waar het onderwijs op een veel hoger plan staan (Finland) juist meer leerlingen met een zorgindicatie kennen.

Nogmaals, het wordt ons ondertussen duidelijk.
De partijcommissie Frissen kan blijven roepen dat het kabinetsbeleid niet het beleid van het CDA is, zolang een dagelijks bestuur op deze wijze, dus zonder inzicht en juiste argumenten, de christelijke beginselen loslaat door onwaarheden als basis te gebruiken voor het hard wegzetten van de zwaksten van de samenleving, is de partij niets meer dan het verlengstuk van dit kabinet en haar beleid.
Men praat de onzinverhalen van de minister na, laat geen ruimte voor alternatieve denkwijzen ("niet overnemen"), weigert stelling te nemen tegen de hardvochtige visie van de coalitiegenoot op de samenleving, puur en alleen omwille van de politieke macht.
Iets anders kunnen we er niet van maken.

Duidelijk is inmiddels dat, hoe lovenswaardig de resolutie ook is, de initiatiefnemers niets zullen kunnen betekenen voor het speciaal onderwijs. Daarvoor is de resolutie te zwak en de partij te zeer belust op het pluche.
Wat wel zeker is, is dat de "C" in ieder geval gewaarborgd wordt door een kleinere groep partijleden, maar dat geldt dan slechts hen.
Het (C)DA resteert alleen nog maar de "S".

De "S" van Schaamte.