Poeslief ?

foto: ANP

Zien wij het goed? Geert met dier? Een poes zelfs? En dan niet gephotoshopt?
Ja, ik beken, zelfs wij van wijzijnverbijsterd waren zeer verrast toen wij deze foto, onderdeel van het charme-offensief van de PVV, onder ogen kregen.
En, tegelijkertijd begon onze hoop te gloren: als Geert zo'n liefde voor een poes kan tonen, dan zal hij vanzelfsprekend ook hart hebben voor het welzijn en welbevinden van onze leerlingen in het speciaal onderwijs.
Geert is daarbij immers ook initiatiefnemer tot de speciale garde "Animal Cops" die onlangs als proef werd geïnstalleerd in Capelle a/d IJssel.
Dan moet je toch wel mededogen en compassie in je donder hebben, zullen we maar zeggen.

En laten we wel zijn, alle cynische commentaren ten spijt heeft deze dierenpolitie afgelopen week al drie maal moeten ingrijpen! Eén maal was het weliswaar "loos alarm", maar tweemaal hebben twee dierendienders "in het eggie" moeten optreden.
Het moge duidelijk zijn dat Geert cum suis (voor Ton met de bon ton: dat is Latijn en betekent "en de zijnen") weten waar de prioriteiten liggen. Wat de twee BOA's (bijzondere opsporingsambtenaren) na dit -wat zal het zijn- uurtje werk in de rest van hun zevendaagse werkweek hebben gedaan weten we overigens niet.

Alle gekheid op een stokje: wij van wijzijnverbijsterd zijn dierenliefhebbers.
Zo heeft CHE vier katten en twee konijnen en de de BOZE GEFRUSTREERDE BAAS moet elke avond na het schrijven van alweer een stuk over de juiste cijfers en berekeningen altijd nog de hondjes uitlaten. Een initiatief om dierenleed te voorkomen heeft al gauw onze sympathie.

Maar wanneer aan de ene kant een populistische "Peppi en Kokki"-eenheid het welzijn van de dieren in de gaten moet gaan houden (terwijl natuurlijk de reguliere politie dit net zo goed zou kunnen doen) er aan de andere kant zeer kwetsbare kinderen ernstig leed wordt berokkend door mede onze Geert (in een triumviraat met Maxime en Markje) dan gaan onze tenen krommen en zetten wij onze nagels uit.


En daarin zijn wij niet alleen. Kijk nog maar eens naar de foto van Geert. Iedereen die een poes heeft zal de houding van het dier op deze foto herkennen.
Onze Minoes is verre van enthousiast. Niet de ogen gesloten en spinnend ontspannen in de armen, maar mismoedig op zoek naar een mogelijkheid om te ontsnappen.
Kijk maar eens goed naar de rechtervoorpoot: zo probeert een kat altijd een ruimte te scheppen, het baasje van zich weg duwend.
Het zou ons van wijzijnverbijsterd niet verbazen als Minous vlak na het maken van dit plaatje haar nagels in Geert's vlees heeft gezet.

En wat dat betreft verschilt Minoes niet veel van de mensen die zich nu druk maken om wat er staat te gebeuren in het (speciaal) onderwijs.
Wanneer men de salarissen voor de komende jaren bevriest, geheel niet in de pas met de marktsector, dan blijven we, hoe ongemakkelijk ook, rustig aan het werk.
Wanneer de, door de gedoogcoalitie vóór de verkiezingen beloofde investeringen in het onderwijs, achterwege blijven, dan grommen en blazen we wat, maar blijven vol energie en bezieling bezig in de klas.
Maar kom je aan onze leerlingen, vergrijp je je aan onze kinderen, de allerzwaksten, dan halen we fel uit.
Dan haken we onze nagels diep in je vlees om niet los te laten.
Bevuil je ons nest en schop je ons, zoals onze favoriete kattenmepper Elias, dan krabben we de krullen, niet van de trap, maar van het hoofd als het moet.

Nee, Geert ons strooi je geen kattengrit in de ogen, Minoes moet jou niet, dat is duidelijk, wat Jan Mulder in DWDD ook zegt. Iemand die met zijn politieke vriendjes de meest zwakkeren van de samenleving laat bloeden voor de crisis die andere vriendjes hebben veroorzaakt bindt uiteindelijk altijd de kat de bel aan!