Hoezo samenwerkingsverbanden

Wij hebben al eerder betoogd dat de nieuwe samenwerkingsverbanden wel eens knellende drukverbandjes zouden kunnen worden.

In het land zijn al 15 tot 20 jaar samenwerkingsverbanden WSNS actief.
Dat staat natuurlijk voor "weer samen naar school". Deze samenwerkingsverbanden zijn ooit opgericht om ervoor te zorgen dat er meer en betere samenwerking zou ontstaan tussen de (vroegere) MLK- en LOM-scholen aan de ene kant en het basisonderwijs aan de andere kant.

"Weer samen naar school" was het motto; alle kinderen moesten zoveel mogelijk in de basisscholen gezamenlijk onderwijs gaan krijgen (goh, komt het je bekend voor?). Voor het gemak zijn de MLK- en LOM-scholen opgedoekt, en kwam de SBO-school (speciaal basisonderwijs) er voor in de plaats. Waar in het verleden MLK- en LOM-onderwijs onder het speciaal onderwijs vielen, vanaf de invoering van de WSNS-verbanden horen de SBO-scholen onder het basisonderwijs.

De samenwerkingsverbanden krijgen een zorgbudget (goh, komt het je bekend voor?) en de SBO-scholen zijn voor hun budget afhankelijk van het geld wat ze via het samenwerkingsverband krijgen (goh, komt het je bekend voor?)

Er zitten dus in de voorstellen rond passend onderwijs nogal wat elementen die blijkbaar hun werking hebben bewezen binnen WSNS. Anders kiest zo'n minstser er niet voor om deze systematiek over te nemen.

Maar het rare aan de voorstellen is dat de minister er niet voor gekozen heeft om gebruik te maken van de bestaande verbanden. Je zou zeggen: 'simpele zaak, je voegt het SO toe en klaar is Marja'.
Maar nee, dat doet ze nou weer niet. Waar ze er aan de ene kant dus voor kiest om de systematiek wel te gaan hanteren kiest ze ervoor om de organisatie niet over te nemen.

Er moeten namelijk grooooote samenwerkingsverbanden komen, nieuwe samenwerkingsverbanden vooral, en minder samenwerkingsverbanden vooral.

Waarom?

Niemand weet het. In de regiobijeenkomsten wordt het ook niet duidelijk. De aanwezige ambtenaren (ach, ze zien ook nog eens wat van het land zo) leggen het bij de politiek neer en de politiek (Ton, Kathleen en Marja) maken het ook niet duidelijk.

Als Marja haar zin krijgt dan moet al het bestaande personeel ontslagen of herplaatst worden. Er moeten nieuwe samenwerkingsverbanden opgetuigd en er moeten compleet nieuwe structuren ontstaan en ingevoerd.

Zonde van het geld? JA!
Zonde van de moeite? JA!
Zonde van de energie? JA!

Maar ja, neoliberaal geneuzel helpt ons niet verder, en door Marja komen we tot stilstand.