Een verhaal dat ten eerste aan alle kanten rammelt en ten tweede er eigenlijk toe zou moeten leiden dat eerst onderzocht zou worden waarom er dan "zoveel" leerlingen een stempel opgeplakt (zouden) krijgen.
Een van de "stempels" die telkens weer flink gebagatelliseerd wordt is Autisme. Vaak wordt gedaan alsof we het hier dan hebben over kinderen "die niet op hun stoel kunnen blijven zitten" en die best wel gecorrigeerd zouden kunnen worden wanneer er weer eens ouderwets opgevoed of onderwezen zou worden.
Dat Autisme een aandoening of beperking is die een enorme impact heeft op kinderen en volwassenen en die niet zomaar verdwijnt met wat gedragsregels willen Marja van Bijsterveldt en Ton Elias niet horen. Met name de laatste geeft er telkens op zeer schofferende wijze blijk van er niets van begrepen te hebben.
Juist hem willen wij dan ook wijzen op de Wereld Autismedag en de Autismeweek die vandaag begint.
Op www.autismeweek.nl is er veel informatie te vinden. Ook voor u lezer, al zal het voor u waarschijnlijk minder een eye-opener zijn dan voor Ton omdat hij slechts onkunde en onbenul kent en u beter weet.
Op deze site zijn overigens ook weer voldoende argumenten te vinden om te kunnen stellen dat de aanname van "resolutie 12" mooi is, maar verre van afdoende. Redenen waarom de bezuinigingen op speciaal onderwijs en de speciale begeleiding van kinderen in het regulier onderwijs niet door mogen gaan vindt u er dus ook volop.
En deze argumenten en redenen worden nog eens versterkt door nieuws uit het buitenland.
In het licht van de cijfers die zojuist bekend zijn geworden in België over leerlingen met autisme (lees hier) is het voor Marja van Bijsterveldt en Ton Elias wellicht beter om niet meer zo hard te roepen dat Nederland zo uniek is wat betreft het aantal leerlingen met een problematiek.
Feit is gewoon dat men in het buitenland pas aan de bel trekt als het te laat is.
Het stelsel van indicatie zoals wij dat kennen in Nederland is uiteindelijk dan zo gek nog niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten