BAPO vragen van Ton

Wij van wijzijnverbijsterd hadden het al voorspeld. Ton met de bon ton, bekend van radio en televisie heeft vragen aan de minister gesteld, vragen over de BAPO. (HIER)
En het moet gezegd: Ton is een politicus met weinig ervaring, en dat is te merken. De vragen die hij nu weer heeft gesteld zijn weer van een ongekende onbenulligheid.
Je zou toch denken dat een beginnend Tweede Kamerlid als Ton begeleid zou moeten worden om te voorkomen dat hij zichzelf voor schut zet. Waar hij de vorige keer dat hij vragen stelde, hij wilde een directeur van een school verbieden om politieke uitspraken te doen, de vraag niet echt snugger formuleerde, nu maakt hij er ook wat moois van.

Na een inleidend opwarmertje over of de minister dit nieuws wist voordat het werd uitgezonden en een vraag over of ze meer heeft gehoord komt het moment suprême voor deze dag:

3. Deelt u de mening dat de VO-raad, als werkgeversorganisatie, zelf betrokken is geweest bij de invulling van de BAPO-regeling door schoolbesturen? Deelt u de mening dat diezelfde VO-raad op basis van het feit dat er steeds meer oudere leraren zijn en de pensioenskosten flink zijn gestegen, deze kostenstijging had moeten voorzien?

Nu moeten we hier even duidelijk maken wat de BAPO is.
De BAPO is een regeling die, let op Ton, in het leven is geroepen om oudere leraren (in het bijzonder van 52 jaar en ouder) in het onderwijs te houden.
Door allerlei onderzoeken in het verleden is namelijk gebleken dat als leraren in staat worden gesteld om vanaf hun 52e wat minder uren te maken, de kans vele malen groter wordt dat deze leraren het gaan redden tot hun pensioen.
Als ze dan met pensioen gaan, dan krijg je in het onderwijs in dit land het ABP-pensioen. Daar heb je dan een jaar of 42,43 voor betaald.

De BAPO, wat staat voor Bevordering ArbeidsParticipatie Ouderen, is een regeling die al vanaf 2004 bestaat. Als je er gebruik van wilt maken moet je aan strenge regels voldoen, alles voorgeschreven door de overheid.
De VO-raad is een organisatie voor besturen in het onderwijs.
Die organisatie behartigt belangen.
Niet die van Ton of de minister, maar van hun scholen. De VO-raad is natuurlijk betrokken bij de uitvoering van de BAPO-regeling, maar is er NIET verantwoordelijk voor.
Verantwoordelijk, dat is de overheid, oftewel het ministerie, oftewel de minister.


Nu komen we nogmaals bij de vraag van Ton:

3. Deelt u de mening dat de VO-raad, als werkgeversorganisatie, zelf betrokken is geweest bij de invulling van de BAPO-regeling door schoolbesturen? Deelt u de mening dat diezelfde VO-raad op basis van het feit dat er steeds meer oudere leraren zijn en de pensioenskosten flink zijn gestegen, deze kostenstijging had moeten voorzien?

Heeft u hem? Ton wil eerst van de minister weten of de VO-raad betrokken is geweest bij de invulling van de BAPO-regeling.
Wij weten het antwoord al: natuurlijk zijn bonden van werkgevers en werknemers betrokken geweest bij de invulling, alleen: het ministerie bepaalt. Daar weten wij alles van.
En dan komt er een toppertje:
De VO-raad had de kostenstijging van de BAPO moeten voorzien,
1. omdat er steeds meer oudere leraren zijn en
2. omdat de pensioenkosten flink zijn gestegen.

Als je dit even laat zakken, dan raak je het echt helemaal kwijt.
Onze Ton met de bon ton wil de schuld van de stijging van de BAPO-kosten bij de VO-raad neerleggen. Er zijn steeds meer oudere leraren.
Ik hoor al jaren dat de vergrijzing toeslaat, ook in het onderwijs. Ik hoor al jaren dat we moeten zorgen dat oudere leraren langer doorwerken en daar hebben we de BAPO voor.
De regeling werkt, en wat zegt ons licht in de duisternis???
"ER ZIJN MEER OUDERE LERAREN".
Opletten Ton, want daar ging het dus om, daar is de BAPO dus voor.... de regeling werkt!
Dat Ton ook zegt dat de pensioenkosten "flink" zijn gestegen heeft er dus helemaal niks mee te maken.
Als de pensioenkosten stijgen betekent dit, Ton, dat er MEER mensen met pensioen zijn gegaan en dus GEEN gebruik maken van de BAPO. Wat hebben de pensioenkosten daarom te maken met de BAPO?
NIKS, HELEMAAL NIKS!

Wij van wijzijnverbijsterd zijn werkelijk ontdaan door zoveel onbenulligheid en onzin. En dat staat allemaal in een paar vragen die aan de minister worden gesteld.
Het mooie is wel, dat er een nieuw begrip aan de Nederlandse taal wordt toegevoegd.

"Het is typisch een zin voor Ton", oftewel een "Tonzin".
Het blijkt echter meestal " 'T onzin" te zijn; van Tonzin naar 't onzin.