Borst is echter ook de schrijver en televisiemaker van "Over vaders en zonen", een reeks mooie portretten. De laatste aflevering van deze serie had de relatie van Hugo Borst met zijn eigen zoon Charlie tot onderwerp. Charlie heeft autisme.
Hugo Borst is derhalve een ouder die weet, hoe moeilijk kinderen met autisme het hebben in de maatschappij en zeker ook in het onderwijs. Misschien ook daarom heeft hij ook een zeer sterke band met het speciaal onderwijs en kent hij de situatie binnen de speciale scholen. Niet alleen van papier, wat rapportjes en in cijfers, maar daadwerkelijk van binnen. Hij kent de gedreven vakmensen voor de klas, en herkent ook hun onrust en angst voor de toekomst. Angst, die zich niet op hun zelf of hun banen richt, maar op de leerlingen en hun ontwikkelingsmogelijkheden en toekomstperspectief in de steeds meer door neoliberaal eigenbelang gedreven samenleving.
En samen met de leerkrachten en ook ouders op deze speciale scholen, maakt Hugo zich boos. Heel boos.
Een boosheid, die hij op zijn onvervalste Rotterdamse recht-toe-recht-aan wijze ventileerde in zijn column in het AD van 6 maart jongstleden.
Ruw? Misschien wel.
Maar die ruwheid is gelegen in het feit dat de minister, de gedoogcoalitie, in weerwil van feiten, cijfers en expertise en ervaring van het gehele werkveld iets doordramt, bewust horende doof. Ook wij van wijzijnverbijsterd voelen de woede vanuit onmacht af en toe.
Kijk, dat iemand met argumenten, die dan misschien niet de onze zijn, gebaseerd op feiten en gedragen door een ander deel van de beroepsgroep iets doorvoert, zou nooit een probleem zijn en tot zo een woede leiden.
Echter, het koste wat kost vasthouden aan ideeën, goochelend met cijfers en met oneigenlijke argumenten, tegen de wil van werkelijk iedereen die er mee te maken heeft EN er ook maar een greintje verstand en inzicht heeft (werkgevers, werknemers, ouders en deskundigen, tot de raadgevers van minister en Kroon aan toe), kan niet anders dan een krachtig weerwoord oproepen.
En ja, dat dat niet altijd zachtzinnig gaat, toont het stuk van Hugo Borst.
Lees het hier.
Fijn om van een "bekent persoon" eens te lezen dat deze ouders géén slechte opvoeders zijn zoals Ton Elias beweerd.
BeantwoordenVerwijderenHopelijk zien meerdere het zo, dat ouders heel hard werken mét hulpverleners (PGB) en leerkrachten om het beste uit deze jongeren te halen.
Deze jongeren zijn jongeren met gevoel, met wensen en hoop.
Hoop op een toekomst!!!
En dat kan alleen met de juiste hulp en onderwijs en begeleiding, een leven lang!
Onderwijs, kleine klassen en weinig prikkels!
Begeleiding via PGB ivm eigen regie!
Dank je wel Hugo voor uw inzet in deze!
Magreth
Hugo doet hier geweldig goed werk.
BeantwoordenVerwijderenIk moet echter even uithuilen. DAt heb ik al bij mijn medemens gedaan, maar het moet ook even hier. Ik heb een opkomend gevoel van zware misselijkheid nu ik in de reactieruimte van EEnvandaag over de Tyltylschool kijk. Vooropgesteld: ik vind het afschuwelijk als het onderwijs aan deze kinderen moet korten. Zodanig dat het niet goed meer functioneert.
Maar als moeder van een rugzakleerling, die (samen met vader van het kind) 60 uur per week zeer intensief opvoedt, volgens professioneel voorschrift, terwijl je je alles in het leven ontzegt, ga je je dan wel het gajus van de samenleving voelen. Terwijl ons kind nauwelijks naar school kon. Zonder rugzakje had hij jarenlang thuis gezeten.
Ik ken ook een kind met een fysieke beperking, hij heeft niet lang meer te leven. Uiteraard wordt ook op zijn school gekort. Ik kan het niet lang meer verdragen dat ik volgens sommige internet reageerders, zoals die man op de site van Eenvandaag, schuldig ben aan al die bezuinigingen op kinderen met zwaardere beperkingen. Die rugzakleerlingen met zogenaamd ingebeelde problemen en perfectionistische ouders zijn schuldig aan bezuinigingen. Zelfs mijn zoon (die zo hard knokt voor zijn toekomst, met resultaat!) dacht dat al.
En sommige 'linkse' columnisten schrijven dat per ongeluk, als je tussen de regels door leest. Overigens zou ons kind oorspronkelijk ook naar het speciaal onderwijs gaan, maar dat ging niet door wegens goede begeleiding. Prima natuurlijk.
Een moeder
http://www.trouw.nl/tr/nl/4556/Onderwijs/article/detail/3223979/2012/03/12/Miljoenen-voor-aanpak-taalachterstand-peuters.dhtml
BeantwoordenVerwijderenDaar hebben we de 70 miljoen die bij de 250 miljoen van de prestatiebeloning kan, is 320 miljoen,hebben we zelfs 20 miljoen over, zet de bezuiniging maar stop Marja van Verbijsterdveld!