vrijdag 27 januari 2012

"De minachting voorbij"


'Leraren zijn minachting politici beu, en ze hebben groot gelijk'

Zo luidt de kop van een opiniestuk in de volkskrant naar aanleiding van de onbenullige, onkundige, onwetende en bovenal schofferende en minachtende uitspraken van onder andere
Dhr T. Elias, die wat kennis over het onderwijs vaak niet veel verder komt dan het zitvlak van zijn kinderzitje op het schoolplein van zijn eigen kinderen.
Wat een onbenulligheid en wat jammer eigenlijk dat we ons zo druk moeten maken over dit blatend schaap.
Ik ben d'r klaar mee.
Weg met dit kabinet, weg met deze onkunde, weg met dit asociale gezicht van Nederland.
Onze uitgestoken hand is moe geworden, het wordt een gebalde vuist.
Als je aan onze kinderen en onze sociale fundamenten komt, dan kom je aan ons. Leerkrachten.
Want dat zijn we niet voor niks geworden.
Voor het geld hoef je het niet te doen.
Die vakanties betalen we namelijk gewoon zelf.

Onbegrijpelijk.

Lees hier het verfrissend tegen woord in de Volkskrant.

SCHOKKENDE UITSPRAKEN?? ZEKER WETEN



Dit wordt de kortste bijdrage ooit van uw verbijsterde baas. Wat lezen we vandaag, na een demonstratie van 20.000 betrokken leraren?


"Uitspraken AoB-bestuurder schokken tweede kamer". 
Nou ja, een paar tweede kamerleden, want hoezo schokkend? Mag de waarheid niet meer gezegd? 


Ik zou veel meer willen stellen: 


 "Uitspraken Ton Elias schokken onderwijsveld". Ton heeft namelijk ("I told you so") vandaag een opiniestuk in de Volkskrant gezet met als titel: "Veel protesterende docenten leven in het stenen onderwijstijdperk". LEES HIER. Hij haalt weer eens ongenadig uit naar de leraren, zet ze wederom weg als een stelletje sukkels die geeneens in staat zijn om hun werk te doen.
En in de slotzin: "En we gaan niet voor de eerste de beste schreeuwpartij of actie of staking opzij". en ook nog: "Daarom proberen ze ook lastige maatregelen vooruit te schuiven, in de hoop op weer een nieuwe Ronald Plasterk die een miljard extra bij het onderwijs naar binnengooit zonder er iets voor terug te vragen". Over ongenuanceerd en schofferend gesproken.


Op een gegeven moment is het echt zo: dan denk je "ik ben er klaar mee"/